Wout van Aert trekt lessen uit finale Gent-Wevelgem: “Ik ga mij geen twee keer laten vangen”
Interview Drie dagen voor de Ronde van Vlaanderen sprak Wout van Aert nog een laatste keer met de pers via een Zoom-meeting. Daarbij ging hij ook de vragen over de – verbale – strijd met Mathieu van der Poel niet uit de weg. “Ach, die rivaliteit speelt al jaren en is voor mij na Gent-Wevelgem niet veranderd. Ik koers niet tégen Mathieu, ik koers om te winnen. En daarvoor zal ik hem nog veel moet passeren. Dat verandert nooit.”
Dag Wout. Ben je nog boos?
“Nee hoor. Ik ben ook niet lang kwaad geweest. Ik ben geïnterviewd onmiddellijk na de finish, toen de adrenaline nog speelde. Of ik het nu anders zie? Ik zou het wellicht rustiger zeggen, misschien voor mezelf houden. Anderzijds… Ik had er toen ook wel over nagedacht en dat was het gevoel dat ik had. Het is niet dat ik nu van mening veranderd ben. Zeker in de slotkilometer liet Mathieu zien dat de zege voor hem minder belangrijk was. Van die indruk kan ik mij niet ontdoen.”
Wat vond je van de reactie van Van der Poel zelf, die na jou zijn visie gaf?
“Ik heb het niet gezien, maar achteraf wel gelezen. Een logische reactie van zijn kant, denk ik. Het is nu niet dat ik had verwacht dat hij mijn mening zou delen. Kijk, we waren allebei teleurgesteld, we hebben allebei onze mening geuit. Dat mag, denk ik. Voor mij is dat afgerond. Ik heb er verder niet wakker van gelegen.”
Iedereen had er wel zijn zegje over. Kreeg je dat mee?
“Ik heb geprobeerd om het te laten passeren. Maar maandag werd mijn vrouw Sarah geïnterviewd voor Vive le Vélo, het praatprogramma met Karl Vannieuwkerke op VRT. Dat wilde ik wel zien, maar op die manier ontkwam ik uiteraard niet aan de ‘Grote Gent-Wevelgem analyse’. Opmerkelijk dat er zoveel om te doen was. Of eerder, hoe zwaar het opgeklopt werd. Er zijn termen gebruikt die zwaar overdreven waren. Een scheldpartij, las ik zelfs ergens.”
Het was wel de eerste keer dat het verbaal zo duidelijk was…
“Misschien. Maar jullie doen nu alsof ik ‘ik weet niet wat’ gezegd heb. Het is niet dat ik Mathieu beledigd heb, hé. Ik heb verteld hoe ik de koers aanvoelde. Het was in het veldrijden al meermaals hard tegen hard tussen ons tweeën. Maar dan werden we meestal wel nog eerste en tweede en daardoor is dat minder uitgesproken. Maar geloof me, ik ben na sommige veldritten al kwader geweest dan zondag. En is dat niet logisch als je elke keer weer de strijd met elkaar aangaat?”
Hebben jullie de voorbije week contact gehad of heb je toenadering gezocht tot Van der Poel?
“Nee. Ik heb nooit contact met hem via de telefoon. Ik heb deze zomer tijdens Milaan-Turijn voor het eerst langer dan vijf minuten met Mathieu gesproken op de fiets. Dat was een unicum.”
Rivaliteit is niets nieuw. Deze week gaven ook Johan Museeuw en Andrei Tchmil toe dat ze door onderlinge rivaliteit overwinningen hebben laten liggen. Dreigt dat bij jullie te gebeuren?
“Ik kan niet ontkennen dat dat in Gent-Wevelgem heeft meegespeeld. Maar de strijd is niet veranderd of aangewakkerd door onze reacties achteraf. En die rivaliteit zou net zo groot geweest zijn, mocht in Wevelgem een van ons beiden gewonnen hebben. Ook dan waren we zondag aan de Ronde van Vlaanderen begonnen met het mes tussen de tanden. Ik wil gewoon koersen winnen en ik weet dat ik daarvoor nog vaak Mathieu zal moeten passeren. Dat is altijd zo geweest en het zal ook zo blijven.”
Kan het scenario van Gent-Wevelgem zich zondag herhalen?
“De Ronde van Vlaanderen is lastiger. En ik denk ook dat, nu dit gebeurd is, de kans kleiner is dat het snel weer gaat gebeuren. Van mijn kant heb ik er wel lessen uit getrokken. Ik ben niet van plan mij nog een tweede keer te laten vangen. Bovendien krijgen we zondag een andere finale, hé. Na de Kemmel was het nog dertig kilometer naar Wevelgem. Renners die een gaatje moesten laten op de Kemmel, kwamen nog terug. Zoiets wordt in de Ronde van Vlaanderen sneller afgestraft. In de laatste dertig kilometer heb je nog de Kruisberg, de Hotond, de Oude Kwaremont en de Paterberg. De slijtage zal groter zijn. Dan zegt de logica dat we met een kleinere groep naar de finish gaan.”
Maar na de Paterberg is het toch nog 14 kilometer. Spring jij opnieuw op alles wat beweegt?
“Ik heb in Gent-Wevelgem misschien té veel interesse in willen winnen getoond. Of ik dat zondag weer ga doen, dat is afwachten. Misschien pak ik het anders aan. Een keertje meer gokken. Of iets vroeger beginnen met gokken, misschien. Anderzijds, het frustrerende was dat ik in Wevelgem ondanks de geleverde inspanningen voelde dat ik toch nog een sprint in de benen had. Ik had misschien langer moeten proberen om de groep samen te houden. Achteraf is het natuurlijk gemakkelijk praten. Ik heb onderweg ook wel dingen goed gedaan, hoor.”
Is jouw veelzijdigheid een troef? Je kan op de sprint mikken, maar je kan ook aanvallen… Of zorgt dat net voor dilemma’s? Voor jongens als Kristoff en Lampaert is dat veel duidelijker.
“Dat is voor hen daarom niet gemakkelijker. Als Lampaert wil aanvallen, moet hij ook het juiste moment kiezen, want na zo’n zware koers heb je geen tien cartouches meer. En als Kristoff wil sprinten, moet hij ook proberen alles samen te houden. Zo rechtlijnig is het niet. Oké, na de Paterberg moet ik wel een plan hebben, maar daarvoor kan die veelzijdigheid wel handig zijn.”
Wie zie jij als jouw grootste concurrenten?
“Mathieu van der Poel en Julian Alaphilippe. Maar ik heb vorige zondag gezien dat er nog anderen, waar minder over gesproken wordt, ook sterk zijn. Concurrentie genoeg. Mads Pedersen, Stefan Küng en, naast Alaphilippe, zag ik ook een sterk Quick-Step-blok. Die laatsten gaan de koers vroeg laten ontploffen, denk ik.”
Kan Alaphilippe als debutant, dus met minder terreinkennis, de Ronde winnen?
“Zeker! Daarvoor zit hij in de juiste ploeg. Met veel ervaring rondom hem. Dat kan zeker. Hij bewees eerder al op alle parcoursen uit de voeten te kunnen. Misschien dat Luik-Bastenaken-Luik hem beter past, want hij is vooral sterk als hij recht op de pedalen kan aanvallen. Dat heb je minder in de Ronde. Maar hij zal wel voorbereid zijn.”
De weersvoorspellingen zijn goed. Weinig herfstweer zondag…
“Ik had niet verwacht dat er in oktober nog dagen zouden komen met zo weinig wind. Ik had zwaardere omstandigheden verwacht. Al hoor ik nu dat er toch kans is op een bui. Dat mag. Het maakt de wedstrijd zwaarder, nerveuzer ook. Dan zit er ‘meer rek’ op het peloton. Nu, ook zonder wind en regen is de Ronde een van de zwaarste koersen die er zijn. Hoe beter het weer, hoe harder er gereden wordt. En dan wordt het kaf ook wel van het koren gescheiden.”
Een Ronde zonder publiek. Hoe surreëel wordt dat?
“Ik denk spontaan aan de Oude Kwaremont. Daar staat elk jaar immens veel volk en bij mijn eerste deelname al was ik onder de indruk van het lawaai op de klim. Dat zal zeker een ander gevoel geven. Anderzijds, dat merkte ik op de Kemmelberg, ben je zo gefocust op dat parcours dat dat verschil toch nog meevalt.”
En na de Ronde volgt een welverdiende break?
“Door het wegvallen van Parijs-Roubaix is onze vakantie inderdaad een weekje opgeschoven. We willen er toch nog even tussenuit. Het zal voorlopig onze laatste reis zijn zonder baby. Het wordt eerst nog wat zoeken naar een veilige locatie en we reizen zeker met de wagen. De inrichting van de kinderkamer? Goh, inderdaad. De meubelonderdelen staan klaar om in elkaar geschroefd te worden. Tot nog toe had ik het perfecte excuus dat ik nog moest trainen en koersen. Dat zal na zondag niet meer van tel zijn, vrees ik. Ik zal mijn twee linkse hadden moeten bovenhalen…”
Haha, heerlijke opening.
Verder zand erover
Zowieso kan Wout (net als MvdP) a.s. beter óf de groep bij elkaar gehouden, of één keer vol demarreren en dan tevreden zijn met het groepje dat overblijft.
Dit allemaal betekent natuurlijk niet dat wout gewoon een topper is en dat het gewoon andersom ook kan.
Interessant vind ik vooral zijn opmerking over de tactiek van DQS, dat zij vroeg de koers willen laten ontploffen. Dat idee heb ik ook, zondag reden zij redelijk achter de feiten aan telkens en ik denk dat ze in de RVV de regie weer willen terugpakken.
Als je op dat Roglic-gedoe doelt, daar is hij helemaal niet meegegaan in het verhaal van de Vlaamse media.
Ik heb het idee dat Mathieu bij Wout dieper onder de huid zit dan omgekeerd. Al vanaf de jeugd is Wout de "onderliggende partij" geweest. Wout heeft veel vaker de lastige vraag "hoe ga je hem verslaan" gekregen dan andersom.
In MSR en SB was Wout duidelijk beter in orde, en in de andere wedstrijden was Mathieu niet aanwezig. En daar zag je na afloop de rustige, vrolijke en nuchter analyserende Wout. Het was in Gent Wevelgem de eerste keer dit seizoen dat ze beiden in dezelfde koers zaten EN op hetzelfde niveau. En toen zag je de frustratie meteen weer boven komen.
Van mij mag deze rivaliteit blijven. Want zoals Wout zegt, er zijn geen scheldpartijen ontstaan. En rivaliteit is mooi om te zien, zeker op deze manier. Daar leeft de sport van. Het blijft "respectvol", en ze halen uiteindelijk het beste in elkaar naar boven.
Ik hoop vooral dat het ook gewoon respectvol blijft onder de fans; want die hebben er vaak een handje van om meer mee te gaan in het door de media opgeklopte sfeertje dan de renners zelf.
De vrouw van Wout geeft duidelijk aan dat het geen vrienden zijn in het interview.
Nèt, nèt iets dieper zo.
+1
Boonen en Cancellara haalden ook het beste in elkaar naar boven zonder met modder te gooien.
Dat moeten deze heren ook kunnen. En dat er wel eens een ander gaat profiteren, dat hoort er bij.
Kunnen Sagan, Boonen en Cancellara uit ervaring bevestigen.
Beide hebben al goede sprints laten zien in het veld en op de weg.
Ik denk dat ze beide tegen elkaar durven sprinten, maar geen van beide zeker zijn dat ze het zomaar gaan winnen van de ander.
En andersom ook....
Ik ga dan ook niet mee in het '9 van de 10' verhaal. Niet richting VDP en niet richting Van Aert. Ik denk eerder 5 om 5, of 6 om 4.
Geluk, vorm van de dag, eerder afgeschoten cartouches, aard van de sprint, eventuele derden... sprint is voor beiden geen zekerheidje
Van Aert zijn spurt en vermogen na een zware wedstrijd is veel meer toegenomen dan bij VDP. Kijk naar MSR waar hij de laatste kilometers met Alaphilippe in het wiel rijdt en hem toch kan kloppen in de sprint.
Van Der Poel kan hem kloppen, maar die 8/10 gebaseerd op een sprint in de cross van minstens drie jaar geleden is gewoon belachelijk.
MSR is MSR, RVV is RVV. Je kunt het eigenlijk niet met elkaar vergelijken.
Je kunt ook zeggen: Wout wint heel nipt van Alaphillipe in de sprint. Terwijl VDP verliest van Flip in Brabantse pijl. Dus WvA sterker dan VDP. Terwijl ik er daar van overtuigd ben dat hij Flipke op 3 lengtes sprint als hij gewoon meteen was aangeaan en zich niet had laten insluiten. Dus VDP toch sterker dan van Aert?
Dus ja, het is koffiedik kijken. En als de een wint, roept de helft hier het hardst om zijn gelijk. En als de ander wint hoor je de andere helft...
In ieder geval is het duidelijk dat de hele geschiedenis tussen hun twee erg diep zit bij Wout. Dit was voor het eerst sinds lange tijd dat de 'oude Wout' weer in een interview te zien was. Als hij niet won was er altijd wat te miepen, maar sinds hij wegrenner is geworden was hij veel relaxter in zijn uitstraling en interviews. Toch enigzins opmerkelijk aangezien je alles wat er nog bij komt voor hem als bonus kunt beschouwen, hij hoeft niks meer te bewijzen.
In alle wedstrijden waarin hij dit seizoen reed was Mathieu niet aanwezig (TdF) of was Wout sterker dan Mathieu. Dus geen reden om de oude frustatie naar boven te laten komen.
Dit was de eerste keer sinds de "Wout 2.0" dat hij wel tegenstand kreeg van Mathieu, en waarin hij wel de evenknie was van Van Aert. En dat leidt direct tot dit soort frustraties; de eeuwige strijd met Matje zit heel diep bij Wout. Dat blijkt. En dat mag....
Bij vive le velo hadden ze wel aardige analyse: als snelle man heb je het in de laatste 30km altijd slecht aangezien je op alles moet reageren.
"Wout van Aert gaf donderdagmorgen tegenover Het Nieuwsblad voor het eerst toelichting na Gent-Wevelgem"
Mijn verstand zegt Wout mijn hart VdP
In het veldrijden viel de vergelijking de afgelopen 2 jaar overduidelijk in het voordeel van vdP. Met name zijn techniek is ongeëvenaard.
Ook op de weg zijn het beide zeldzaam getalenteerde renners, maar WvA schat ik toch net een treetje hoger in. Groter vermogen, betere klimmer. Zowel in tijdrijden als sprinten vestigde hij zich gelijk bij de wereldtop (wat op zich al zeer uitzonderlijk is). Mathieu is een geweldige renner om te zien rijden, maar over een paar jaar verwacht ik toch een fraaiere erelijst bij WvA (eigenlijk op dit moment al).
Vooral de manier van koersen is verschillend Mathieu is veel aanvallender, Wout meer berekenend.
Bij de cross lijkt het me duidelijk wie de betere is...
Maar vergeet dat mountainbiken niet! Alles bij elkaar (weg+cross+mountainbike) heeft Van der Poel in 2019 zo'n 3x zoveel gewonnen als de nummer 2 van die 3 disciplines bij elkaar. Ik vind "Van der Poel 2019" misschien wel het meest indrukwekkende op 2 wielen wat ik ooit heb gezien. Van der Poel 2020 is (wellicht door omstandigheden) net wat minder, dat is een feit.
Wel een die het meest van het rijden van MvdP geniet, dat dan weer wel..
Mathieu mag rijden hoe hij wil, Wva mag ook zeggen wat hij daarvan vind. Klaar
Mooi toch dat hij lekker bij zijn mening blijft zonder veel poespas. Hij lijkt mij redelijk veel zelfvertrouwen te hebben
Woutje is boos op Mathieu: waar haalt hij die onzin? Alweer gefrustreerd. Wat een BS-verhaal. Altijd excuses zoeken. Typisch Wout.
Argumenten worden enkele weken later compléét omgedraaid door dezelfde figuren. Bij sommigen bewust, bij anderen niet. Ik twijfel nog over dewelke nu triester zijn.