Wout van Aert baalde als een stekker van zijn tweede plaats op het WK wielrennen in Imola. De kopman van de Belgische ploeg kon de latere wereldkampioen Julian Alaphilippe niet bijbenen en sprintte bij de achtervolgers naar de tweede plaats. “Ik denk dat ik mijzelf niets kan verwijten en de ploeg ook niet. We hebben gedaan wat we wilden, want we reden fantastisch”, zegt Van Aert.

“Ik kon niet mee toen Alaphilippe demarreerde. Daarom ben ik teleurgesteld. Een tweede plaats is pijnlijk, want ik had de benen die ik wilde. Alleen was er net als vrijdag eentje beter. Dit komt hard aan”, aldus de winnaar van Milaan-San Remo tegen Sporza.

Van Aert baalt dat hij samen met Marc Hirschi, Michal Kwiatkowski, Jakob Fuglsang en Primož Roglič het gat niet dicht kreeg op Alaphilippe. “Ik heb volle bak rond gedraaid, maar ik denk dat Julian het voordeel had van het gaatje en dat hij de sterkste was. Eigenlijk kwam bij ons pas de twijfel in de laatste twee kilometer. En daarvoor zijn we niet dichter gekomen”, legt Van Aert uit.

‘Ik ben op niemand kwaad, ook niet op Primož’
De rol van Roglič, ploeggenoot van Van Aert bij Jumbo-Visma, is veelbesproken na afloop. Had hij zich in moeten zetten voor zijn meesterknecht in de voorbije Tour de France. “Ja, ik had Primož bij mij. Hem ken ik natuurlijk, maar hij heeft ook zijn beste beentje voor gezet. We zaten allemaal op onze limiet, en de sterkste vooraan. Ik moet hier tevreden mee zijn, maar het is wel teleurstellend.”

“Ik denk dat Primož alles gedaan heeft wat hij kon”, benadrukt Van Aert. “Hij zat ook op de limiet. Hij wist ook dat hij niet kon winnen in deze groep, maar ik ben op niemand kwaad. Ik denk dat er ene beter was. Dat was Alaphilippe en hij had superbenen.”

De beslissing viel op de laatste klim van de Cima Gallisterna. “Als we daar met een groepje boven zouden komen, wilde ik niets meer laten rijden”, zegt de uiteindelijke nummer twee. “Maar de laatste honderden meters waren er te veel aan. Als Alaphilippe demarreert op zijn buitenblad, dan weet je genoeg. Er was niets aan te doen en hij pakt net honderd meter te veel op de top.”