Nico Dick

• zondag 20 juni 2021 om 19:49

Interview “Het lijkt misschien alsof ik mezelf in een underdogrol probeerde te duwen, maar ik heb echt getwijfeld om hier van start te gaan”, vertelde Wout van Aert na het behalen van zijn allereerste Belgische titel in een wegwedstrijd. “Ik ben ook nog niet top, maar misschien sta ik toch iets verder dan ik vermoedde.”

Bewust of niet, die underdogrol kwam je vandaag wel goed uit.
“Dat klopt. In het begin van de wedstrijd heb ik me niet te veel van iets aangetrokken. Het was alleen kwestie van geen te grote groep te laten wegrijden. Toen die kleine kopgroep vertrok en er snel controle kwam vanuit het peloton, was dat voor mij het ideale scenario. In de finale heb ik het goede moment gekozen om zelf aan te vallen.”

Met Remco Evenepoel had je een ideale kompaan mee.
“Fenomenaal hoe hard die reed. Hij was inderdaad de gedroomde man om mee te hebben. Ik mag zeggen dat hij de motor van ons drieën was. De aanwezigheid van Edward Theuns maakte het wel iets meer tricky. Hij is rap en een sprint met drie is moeilijker dan een sprint met twee. Dat is ook gebleken, veel overschot had ik niet.”

Achter jullie bleef het peloton jagen.
“We hadden het onszelf makkelijker kunnen maken door goed samen te werken tot een kilometer of vijf voor de finish, maar Edward koos ervoor om iets meer afwachtend te koersen. Dat is zijn volste recht, maar het hypothekeerde wel een beetje onze samenwerking. Gelukkig wilde Remco graag vooruit blijven. Dat merkte ik en dat speelde ook in mijn voordeel.”

Het koptrio in de finale van het BK – foto: Cor Vos

Evenepoel probeerde het in de finale een paar keer. Deed hij jou pijn?
“Niet echt. Zijn demarrages waren een beetje getelefoneerd. Maar ik besef dat het voor hem moeilijk was om het juiste moment te vinden. Bovendien had ik ervoor gekozen om de snelheid er in te houden. Als het teveel stilvalt en er wordt gedemarreerd, moet je op de duur kiezen op wie en wanneer je reageert. Maar als je constant 50 km/u rijdt en er wordt aan 55 km/u gedemarreerd, is het verrassingseffect bijlange niet zo groot. Dat was Remco zijn probleem.”

En alweer draait het uit op een nipte sprint.
“Poeh. En het pakt weer goed uit. Maar het zou toch wel eens leuk zijn om wat overschot te hebben en mijn handen in de lucht te kunnen steken. Ik vrees dat het dubbeltje niet altijd op de goede kant gaat blijven vallen. Voorlopig gelukkig wel.”

Belgisch kampioen op de weg en in het veld in hetzelfde jaar. Dat is uniek.
“Ah ja? Heeft Roger dat dan nooit gefixt? Hah, dan ben ik bij deze officieel beter dan Roger De Vlaeminck. Mag ik trots op zijn, niet?” (lacht)

Je had geen te beste herinneringen aan Waregem. Op het BK veldrijden als belofte werd je hier gedeclasseerd door een valse start.
“Amai. Vergeet ik nooit. Dan geven ze uitgerekend in die hippodroom de start van dit BK. En verzinnen ze het nog om er ons ook elke ronde te laten doorrijden. Misschien wilden de organisatoren me hiermee extra motiveren.”

Je mag met de tricolore naar de Tour de France….
“Benieuwd hoe dat gaat voelen. Het is intussen mijn zevende Belgische titel (vier keer in het veld, twee keer in het tijdrijden, red), maar het zal de eerste keer zijn dat ik hem zo veel mag dragen. Ik besef het nog niet zo goed, maar sowieso zal het me ontzettend motiveren.”

Felicitaties van vrouw Sarah – foto: Cor Vos

Vorige week temperde je de ambities voor die eerste Tourweek. Gaat die driekleur daar iets aan veranderen?
“Ik had deze koers nog nodig richting de Tour. Daarom pakte ik het BK er bij. Maar eenmaal je in koers zit, wil je dan toch meedoen om te winnen. Sowieso geeft die driekleur me extra vertrouwen. Maar ik moet niets herzien, hoor. Ik heb gezegd dat ik nog niet stond waar ik wilde staan, maar ik heb nooit gezegd dat ik het niet zou proberen in die eerste week. Dat is vandaag dus ook niet veranderd. Als er iets veranderd is, dan wel dat ik misschien iets meer in orde ben dan ik zelf dacht. We zien wel hoe dat uitpakt in het openingsweekend daar in Bretagne.”

Nog een slotwoordje over Nathan Van Hooydonck. Hij deed het opnieuw prima…
“Hij was van goudwaarde. Net als in Gent-Wevelgem. Zo zie je maar. We stonden hier maar met twee renners van Jumbo-Visma aan de start, maar die tweede kan toch belangrijk zijn. Ik ben hem bijzonder dankbaar voor het afstoppingswerk dat hij in de achtergrond verrichtte.”