Wout van Aert durft keuzes te maken richting Vlaanderen en Roubaix
Interview Geen WK-veldrijden, geen Strade Bianche en geen klassement in Parijs-Nice. Wout van Aert heeft geleerd om keuzes te maken om een grotere kans te maken om zijn belangrijkste doelen te realiseren. De Belgische kampioen steekt op de teampresentatie van Jumbo-Visma in Alicante, die live werd uitgezonden door WielerFlits, zijn ambities niet weg. Winst in de Ronde van Vlaanderen of Parijs-Roubaix, dat is zijn grote ambitie voor het voorjaar 2022.
Waarom start je dit jaar niet in de Strade Bianche, waar je slechtste prestatie in de afgelopen vier jaar een vierde plek was?
“De laatste jaren had ik steeds het gevoel dat ik aan het begin van mijn voorjaar in een betere vorm stak dan aan het einde van de klassieke periode. Ik herstelde dan net iets minder snel van een inspanning. Daarom hebben we nu voor een langere voorbereiding, zonder WK-veldrijden gekozen. Op die manier hopen we dat mijn basis iets breder wordt. De Omloop Het Nieuwsblad en Parijs-Nice zijn mijn eerste koersen, maar die gebruik ik allebei als voorbereidingswedstrijden. Ik denk dat ik de Strade Bianche alleen moet rijden, wanneer ik daar wil en kan mee doen voor de overwinning. Dat is geen koers om de conditie aan te scherpen. Nu is Milaan-Sanremo de eerste wedstrijd waar ik echt in topvorm aan de start hoop te staan.”
Je maakt dus gerichtere keuzes richting het voorjaar. Heeft het ook met de leeftijd, inmiddels 27 jaar, te maken dat je meer naar je doelen moet toewerken?
“Ik sta bekend als iemand die heel veel wil. Mijn seizoen is altijd goed gevuld met heel veel hoofddoelen. De les van 2021 is dat bij enkele hoofddoelen de honger en de mentale frisheid een beetje weg was of over het toppunt was. Door iets gerichter te kiezen, willen we nu ervoor zorgen dat ik meer op de juiste momenten dat supergevoel heb.”
Hoe moeilijk was het voor jou om het WK-veldrijden en de Strade Bianche uit je programma te schrappen?
“Dat was zeker moeilijk. Ik hoop dat het iets oplevert in de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. Ik ga voor die twee monumenten. Ik weet dat dit een stelling is waar ik achteraf keihard op afgerekend kan worden. Maar het hebben van een visie en het durven kiezen voor bepaalde doelen is iets waar ik volledig achter sta. Ik hoop dat dit mij juist dat extra procentje kan geven in die wedstrijden.”
Een andere keuze: Vorig jaar wilde je in de Tirreno kijken hoe ver je kwam in het klassement. De tweede plek achter Tadej Pogacar benadrukte dat je daarvoor ook kwaliteiten hebt. Toch horen we je daar niet meer over?
“Ik denk niet dat die keuze een mislukking was. Wij hebben echter ook ingezien dat medio maart niet het juiste moment in het seizoen is om voor een klassement te gaan. In het voorjaar wil ik de komende jaren vooral voor de klassiekers blijven gaan. Toch wil ik die ervaring in de toekomst wel meenemen naar andere rittenkoersen zoals de Dauphiné of de Benelux Tour. Een klassement rijden is iets dat ik op een ander moment in het seizoen zeker nog eens wil oppakken.”
Je zegt mentaal. Dus fysiek speelde dat niet zo?
“Jawel, ook fysiek. Maar als je naar het WK in Leuven en Parijs-Roubaix in het najaar van 2021 terugkijkt, dan was ik fysiek in topvorm. Maar op andere gebieden kon ik niet het uiterste eruit halen en dat kwam waarschijnlijk omdat ik op het mentale vlak op was.”
Met Tiesj Benoot, Christophe Laporte en Tosh van der Sande zijn drie serieuze versterkingen binnengehaald om jou beter te omringen in het voorjaar. Hoe groot is dat verschil?
“Ik denk dat we met de komst van dat drietal onze kern voor de klassiekers enorm versterkt hebben. In de afgelopen jaren zat ik in de finales, op een paar uitzonderingen na, bijna altijd alleen. Met de kwaliteit die we nu in huis hebben moeten we zeker met drie à vier jongens nog de finale ingaan. Dat verschil kan van enorme invloed zijn op het wedstrijdverloop.”
Legt het aantrekken van drie van zo’n aansprekende renners die jou hopen te ondersteunen in de klassiekers een bepaalde druk op je?
“Nee, dat geeft me juist meer vertrouwen. Ik word al betaald en behandeld als een kopman, dus ik koers om wedstrijden te winnen. Een van de zaken die ik dan van de ploeg verwacht is dat ze me zo goed mogelijk omringen. Dat hebben ze nu gedaan. Het is iets dat ik eigenlijk ook al vanaf het begin dat ik bij Jumbo-Visma zit met Merijn Zeeman (sportief directeur Jumbo-Visma, red.) heb besproken. Ik vond ook dat onze voorbereiding op de klassiekers zeker niet op het niveau was van hoe het team naar de Tour de France toe werkt. Dat is iets dat nu aangepakt wordt. De belangrijkheid van de klassiekers komt op een hoger niveau.”
Waarin zie je in deze fase van het seizoen dat er al meer focus op de klassiekers is?
“We zijn nu in de winter al klassiekers gaan verkennen en zijn al een paar dagen samen geweest met de jongens die de kern voor het voorjaar vormen. Op die manier proberen we meer groepssfeer te creëren. Ook op stage naar Tenerife zullen we dit jaar met een bredere selectie voor de klassiekers gaan dan in de voorgaande jaren. Verder merk ik ook dat de ploeg meer met het materiaal bezig is. Het team besteedt gewoon aan alle aspecten richting de klassiekers ietwat meer aandacht.”
Zijn jullie in de breedte nu sterk genoeg om in de kasseienkoersen de strijd aan te gaan met ‘The Wolfpack’ van Quick-Step-Alpha Vinyl?
“Ik denk dat het niet onze ambitie moet zijn om Quick-Step te kopiëren of om even sterk te zijn. Ons doel moet zijn om koersen te winnen. We kunnen denk ik wel leren van hoe Quick-Step de koers tactisch aanpakt. Dat bij voorbaat niet vastligt wie de wedstrijd moet winnen. Ik zal bij Jumbo-Visma in de Vlaamse klassiekers wel het speerpunt zijn, maar ik heb nu naast mij ook een aantal jongens die het ook kunnen afmaken. Dat moet een van de krachten van ons team worden.”
Ben jij er persoonlijk ook mee bezig om er voor de klassiekers een homogene ploeg van te maken?
“Ja, ik denk dat dit ook bij mijn leeftijd hoort dat ik beter besef hoe belangrijk het is dat ik als leider ook aan de ploeg om me heen werk. Het is niet alleen dat de hiërarchie op papier staat en dat je dan hoopt dat iedereen zijn best doet. Je moet iedereen proberen mee te krijgen dat ze geloven in het grote doel dat we die belangrijke wedstrijden gaan winnen. Dat betekent dat je wat vaker met de jongens gaat praten en aan kleine dingen wat meer aandacht besteedt. Je probeert meer te doen dan enkel met je eigen proces bezig te zijn.”
met de jongens die de kers voor het voorjaar vormen >> kern denk ik?
Uiteraard maak je solo meer kans en dat zal Van Aert stilaan ook wel gaan beseffen.
Op 5km vd streep ging ik ook wel mijn geld op Sonny gezet hebben.
Het bewijst gewoon altijd het punt dat een sprint na een zware klassieker van 250+km altijd anders is dan een 'gewone' sprint. Asgreen vs VdPoel, Hayman vs Boonen en onlangs Van Baarle voor Valgren en Stuyven in het WK.
Niet wie is er de snelste, maar wie heeft nog het meeste in de tank.
Hij rijdt altijd om te winnen, al zit er 10man in zijn wiel. Dat is zijn charme en tegelijk zijn zwakte.
Colbrelli ging eerder aan dan Vdp in Roubaix maar toen dat kipje hem kwam aanbieden op kop van, kookte die 'm helemaal gaar.
Uiteraard wil hij graag eens RVV/PR winnen, maar laat ons niet vergeten dat hij MSR al gewonnen heeft.
Hij heeft in bijna 10 jaar carrière welgeteld 1x Roubaix (2021), 1x E3-prijs (2013), 1x Gent-Wevelgem (2012) en 2x Ronde v.Vl (2013,2021) gereden.
Daarnaast heeft hij wel bijna elk jaar de heuvelklassiekers gereden.
Ik weet dat er wat afwisseling moet zijn, maar met Van Aert, Laporte, Benoot, Teunissen heb je al 4 (semi)kopmannen.
Daarnaast Van Hooydonck, Affini, Roosen, Eenkhoorn in steun met waar nodig Dekker of Kooij.
Ik zie voorlopig niet de grote meerwaarde voor VdSande in die klassiekers. Laat hem maar bij de heuvelklassiekers en voorbereidende lead-out blijven zou ik voorstellen.
Maar iedereen behemelt hem als de topknecht voor Van Aert ( en bij uitbreiding de kasseiklassiekers). Dat is hij (voorlopig) niet denk ik.
Dat hij zijn waarde heeft in bepaalde koersen staat buiten kijk
Uiteraard moeten ze die tactiek gebruiken als het uitkomt om Van Aert zo in een zetel te zetten, maar als het dan achteraan stil valt en iemand van dat trio het moet gaan afmaken, dan gaat er vooraan altijd wel eentje tussen hangen die dat beter kan. In de monumenten dan.
Er komt zo toch ook wel aardig wat druk te staan op de klassiekers: geen (crossen tussen BK en) wk waar de regenboog al bijna in de broekzak zat, en geen strade, waar zoals de vraagsteller al zegt dat hij in de laatste 4 jaar minimaal 4e werd werd. Benieuwd of dat nog mee gaat spelen in de koers: bijvoorbeeld door meer kopwerk te doen omdat hij niet 15e in de rvv wil worden na de opofferingen.
Het is een mooie koers, maar hij heeft ‘m al op zak. Die nog een 2de keer winnen of weer podium, weegt niet op tegen de klassiekers later op het seizoen. Wie weet nog dat Cancellara 3x de Strade won? Men spreekt toch eerder over zijn overwinningen in Vlaanderen, Roubaix en Sanremo.
Zie hem liever bij voldoende frisheid doortrekken tot misschien wel de meest prestigieuze wielerklassieker in het internationale peloton: Luik-Bastenaken-Luik. Al raak je een week na Roubaix en al een stevig voorjaar achter de kiezen wellicht niet meer hersteld om het op te nemen tegen de mannen uit het Baskenland.
Het hele interview lees ik dat tussen de regels door, op een kleine halve poging om dat te ontkrachten na.
Toch hoop ik dat ze wel zoals Quickstep gaan koersen. Als ze Laporte, Benoot en Teunissen te vroeg gaan laten controleren om Wout vooraan naar de finish te krijgen kunnen ze in de diepe finale alsnog denk ik met regelmaat de deksel op hun neus krijgen.
Het Nieuwsblad kopt in januari alweer dat het nu écht moet gaan gebeuren voor WvA, zelfs als zijn ploegmaats alles wegkapen dit voorjaar zal het niet genoeg zijn.
Heeft de capaciteiten en omkadering om die koersen te winnen en richt zich er dan ook 100% op.
Wint hij niet dan zal hij aangeven er alles aan gedaan te hebben en is het zoals het is.
Dat moet je dan wel later weer opzij kunnen zetten ondanks de media die er continue over zal beginnen en vooral de fanatieke Vlaamse supporters. Geen sinecure.
Je hebt ook een wat geluk nodig.
En goeie benen natuurlijk. Dan kan je als superkampioen veel rechtzetten.
Wel was het ook in mijn ogen zo dat hij inderdaad heel vaak al vroeg alleen zat en daardoor onderweg al veel hooi op zijn vork nam. Met de gevoelige versterkingen in de voorjaarskern moet dat toch een ander koersverloop en meer frisheid in de finale kunnen betekenen voor Wout.
Of dan Vlaanderen of Roubaix wordt gepakt, moet je nog maar afwachten. Bij een Cancellara wist je: als hij zonder pech en niet te veel achterstand aan de voet van de Oude Kwaremont wordt afgezet, is het wellicht bingo. Op dat niveau zat van Aert afgelopen jaren nog niet, en dus blijft de kans dat je niet wint groter dan dat het wel lukt.
Wel heeft van Aert de luxe om te mogen falen. Een voorjaar zonder grote overwinning kan hij met zijn veelzijdigheid nog rechttrekken later op het seizoen.
Met Milaan-Sanremo heeft hij overigens ook al een mooie kans op een monument nog voor de keien beginnen. Die wedstrijd, waar positionering, een goeie beklimming én afdaling van de Poggio en een sterk eindschot belangrijk zijn, zit hem als gegoten en misschien zelfs nog beter dan de kasseiklassiekers.
De winter is goed verlopen en het team versterkt, nu hopen dat je niks tegenkomt richting moment van de waarheid. Maar Vlaanderen of Roubaix pakken, is altijd moeilijker dan het lijkt.
Ik sluit overigens niet uit dat een gebeten vdP zichzelf ook nog in korte tijd klaarstoomt om te knallen, en met ook nog een Asgreen en de rest van QS erbij zal van Aert en zijn equipe dik in orde moeten zijn om 1 van de 2 droomkoersen bij te schrijven op het palmares.
MSR: lijkt inderdaad goed bij hem te passen, aangezien hij in feite 2 opties heeft om het af te maken (bergop op de Poggio, en/of in de sprint). Er zijn er weinigen die in allebei zo kansrijk zijn.
Waar ik wat minder met je mee ga is het gedeelte over dat hij vaak zelf te veel hooi op de vork heeft moeten nemen in de klassiekers, en het daardoor net niet redde. Misschien dat ik anders naar de wedstrijden kijk, maar hij leek in de belangrijkste wedstrijden vooral zelf wat te kort te komen tegen de andere kleppers. De Kwaremont liegt niet, net zo min als de kasseienstroken in PR.
Ikzelf denk dat de juiste versterking meer tactische mogelijkheden moet gaan bieden. Natuurlijk om in de diepe finale een gat dicht te rijden of de sprint aan te trekken, maar ik denk dat je met Laporte en een goede Teunissen ook gewoon twee renners hebt die je een sprintje kunt laten rijden tegen 80-90% van het peloton (ook tegen pakweg Stybar of Lampaert). Zodat je zelf wat meer in de zetel kunt zitten en het bordje van de anderen kunt leegeten.
Uiteindelijk betekent het hebben van een extra knecht in de finale ook meteen dat er naar jou en je knecht wordt gekeken als er iemand vertrekt. Het kan dus ook verlammend werken, terwijl in een strijd met eenlingen iedereen eerder geneigd is zijn deel te doen.
En met je laatste alinea ben ik het wel 100% eens: klassiekers winnen is anders dan een brood halen bij de bakker; alles moet kloppen....
Het gevaar zit er dan ook in dat hij te berekend gaat koersen. Zeker in de kasseiklassiekers is de aanval vaak de beste verdediging.
De vergelijking met vdP begrijp ik, maar die voelt zich net helemaal thuis in zo’n man-tegen-mangevechten van ver. Moet je er wel bij zeggen dat Matje daarin soms te druistig wordt, waardoor hij zo dan de wedstrijd verliest.
Van Aert is meer een type om op gecontroleerde wijze naar de zone van de waarheid te rijden, en daarbij speelt een goeie ploeg een grote rol. Alleen denk ik dat hij wel ook gewoon de capaciteiten heeft om meer zelf de koersen in een beslissende plooi te leggen.
Om minder chaos te hebben, denk ik dat TJV de pionnen die er zijn vooral moet gebruiken om Wout erachter in een zetel te zetten. Wout enkel mee met de allergrootsten, en Laporte en Teunissen het liefst al eerder vooruit. Met Benoot meer in de rol om bij Wout te blijven, aangezien die niet de kwaliteiten heeft om het af te maken in een groepje.
Nadeel is dat Wout inderdaad gevangen kan worden in de eigen ploegtactiek. Maar dan heb je met een goede Laporte en Teunissen wel twee mensen die het ook af kunnen maken.
Dat bedoel ik een beetje met die tactische onkunde. Ondanks dat vdP hem daar al verschillende keren op lengtes had gezet onderweg, bleef Wout gewoon vol meedraaien. Dan weet je toch dat ze je op 1 van de laatste hellingen eraf rijden?
Of hij systematisch minder is op dat soort hellingen, weet ik niet. Het jaar ervoor was het de enige die enigszins mee kon met Flip op de Poggio, rijdt hij op de Taaienberg na technische problemen gewoon weer naar Alaphilippe en vdP toe en was hij op de Kemmelberg naar mijn gevoel ook de sterkste man in koers.
Wout is loeisterk, maar mist het instinct om op zulke momenten de juiste dingen te doen. Misschien de gevolgen van jarenlang tegen Mathieu koersen, waarbij hij bijna altijd achter de feiten aan moest koersen. En daarin wel geleerd heeft om nooit op te geven, maar te weinig om zelf het initiatief te pakken en het laken zelf naar zich toe te trekken.
Op korte termijn slecht voor je imago door alle heisa van de dramaqueens te café en wielerfora maar over 15 jaar zeggen ze. 'T was ne slimme coureur.
Over het Tirreno klassement jokt Van Aert "Wij hebben echter ook ingezien dat medio maart niet het juiste moment in het seizoen is om voor een klassement te gaan" want met de knowhow aanwezig wisten ze dat vooraf ook dondersgoed. Wat heeft een rol gespeeld dat niet uitgesproken wordt?
Dat zou ik een begrijpelijke keuze vinden... hij heeft met zijn kwaliteiten nog zoveel te winnen in de klassiekers en het sprintwerk.
Er loopt volgens mij een, niet per sé conflictgevoelig, spelletje waarbij de partijen eea aan het onderhandelen zijn en dat lijkt vol voor de keien en daarna alle balen op geel te zijn. Met van Aert dan niet in de rol van 2e man maar als megaknecht zonder groene waas vd bakkes.
Kortom gaat hij niet zo specifiek afgetraind vh rondewerk naar de tour toe als afgelopen jaargang.
Dat de groene waas van Wout eigenlijk geen optie is voor de gele waas van de ploegleiding. En dat Wout alle support krijgt in het voorjaar, en slechts af en toe zijn kans mag gaan in de TdF. Maar niet iedere dag, en niet voor groen. Want het belangrijkste is de gele trui.
De meeste Belgen zullen hiervan wel in een stuip schieten, maar ik vind het een logisch stukje handjeklap gezien de aanwezigheid van Roglic in de ploeg.
Sowieso lijken voorjaar en het WK me dé hoofddoelen te zijn van Wout komend jaar. Maar misschien ligt een wedstrijd als de Tour hem wel nog beter dan grote eendagswedstrijden, met zijn veelzijdigheid en vermogen om 3 weken koers te verteren. Daar kan hij op z’n Sagans 1 van dé figuren van de Tour worden. Alleen is het begrijpelijk dat dat niet opweegt tegen een mogelijke eindwinst met Roglic.
die zitten hebben dezelfde benadering.
Wout is een veel nuchterdere gast dan ik.
....
nu ben ik mijn draad kwijt.
aja, ga eens wat meer tot in Mol fietsen Wout ipv dat saaie k*trondje langst de vaart. Misschien steek je daar wat op over de dubbel Vlaanderen-Roubaix.