Voor Michael Woods was Luik-Bastenaken-Luik een race om niet snel te vergeten. De Canadees volgde in de finale een aanval van Romain Bardet en wist in de sprint om de tweede plaats de Fransman te kloppen. “Ik voelde me de hele dag goed”, zegt de renner van EF Education First-Drapac op de website van de ploeg.

Het seizoen van Woods – vorig jaar nog zevende in de Vuelta a España – kwam aanvankelijk traag op gang. “In het begin heb ik veel gesukkeld met ziekte, waardoor ik niet de gewenste seizoensstart heb gehad”, legt de 31-jarige Canadees zijn mindere start uit. Tot aan Luik-Bastenaken-Luik toonde hij zich vrijwel nergens van voren. “Ik beschikte vandaag echter over een prima conditie. Het team ondersteunde me ook perfect. Ik voelde me eindelijk weer wielrenner.”

Dat winnaar Bob Jungels in de finale weg kon rijden, neemt de Canadees zichzelf wel een beetje kwalijk. “Ik zat in zijn wiel een gelletje te eten toen hij aanviel.” Dit doet volgens Woods echter niets af aan de zege van de Luxemburger. “Hij heeft een zeer sterke en dappere koers gereden. Ik had niet anders van hem verwacht. Zelf wist ik dat ik de aanval van Bardet moest volgen. Op de slotklim werkten we vervolgens goed samen.” Uiteindelijk wist Woods de kopman van AG2R La Mondiale te kloppen in een sprint-á-deux.

Met een tweede plaats reeds in zijn bezit, is een klassiekeroverwinning nu de volgende stap. “Toen ik hier net kwam zei JV (Jonathan Vaughters, red.) dat ik een Ardennenklassieker kon winnen. In eerste instantie geloofde ik hem niet. Nu begin ik het te geloven”, aldus Woods.