WK veldrijden: Mathieu van der Poel verslaat Wout van Aert na geweldige tweestrijd
Mathieu van der Poel is in Hoogerheide wereldkampioen veldrijden geworden door Wout van Aert te verslaan in een sprint met twee. Het WK draaide uit op een waanzinnig spannende tweestrijd tussen de topfavorieten, die elkaar tot het uiterste dwongen. In de sprint speelde Van der Poel het op de verrassing, waarmee hij Van Aert te snel af was. Eli Iserbyt greep het brons.
Voor de start waren alle ogen al gericht op Mathieu van der Poel en Wout van Aert, maar ook de startpositie was interessant. Van Aert moest op de tweede rij starten en koos het wiel van zijn Nederlandse rivaal. De kopstart was voor de thuisrijders: Lars van der Haar reed op kop, voor Van der Poel en een snelle Joris Nieuwenhuis. Van Aert wurmde zich in de openingsfase met moeite in het wiel van Van der Poel.
Al in de eerste ronde koos MVDP de aanval. Hij koos een hellende strook uit om vol te demarreren. De enige die hem kon volgen was Van Aert. Het massaal toegestroomde publiek kreeg na drie minuten al waarvoor het naar Hoogerheide gekomen was: het duel der duels. De tegenstand werd in de eerste ronde al op meer dan tien seconden gereden.
‘De Grote Twee’ zijn een klasse apart
Van der Poel bepaalde het tempo en zette druk, maar Van Aert volgde en nam na twee rondes de kop over. In de derde omloop (van de tien) probeerde de Nederlander opnieuw een gaatje te slaan, maar zijn eeuwige rivaal gaf geen krimp. Dat het heel hard ging, bewees de gemiddelde snelheid van de twee koplopers: richting de 30 km/h.
Geen van de twee kemphanen kon een echt verschil maken. Van der Poel sprong telkens beter over de balkjes, maar kon daar niet echt wegrijden van Van Aert. Daarom probeerde de Nederlandse kopman er, in de zevende ronde, op een van de bruggen vandoor te gaan. Even had hij vier fietslengtes voorsprong, maar weer wist Van Aert het gat snel te dichten.
Slotronde op het scherpst van de snede
In de achtste en de negende ronde lieten Van der Poel en Van Aert het tempo wat zakken. Dat was te zien in de rondetijden, en zo konden achtervolgers Lars van der Haar en Eli Iserbyt – die in de tweede helft van de cross op en over Michael Vanthourenhout gingen – naderen tot op 15 seconden. Dichterbij kwamen ze echter niet, want in de slotronde ging het op het scherpst van de snede bij de titelfavorieten.
Van Aert nam de kop over in het bos en probeerde Van der Poel zo onder druk te zetten, maar de Nederlander nam het commando weer over. Een aanval bleef uit, met de passage over de balken en de daaropvolgende trappen in het vooruitzicht. Ze kwamen allebei goed over de balken, waardoor het ging aankomen op een sprint-à-deux op de hellende Scheldeweg.
In die sprint was Mathieu van der Poel de betere. Hij speelde het op de verrassing en sloeg meteen een gat met Wout van Aert, die de grootste moeite had om de vinnige spurt van Van der Poel te remonteren. De Nederlander wist zo in ‘zijn’ Hoogerheide zijn vijfde wereldtitel te veroveren bij de elites, waardoor hij de onderlinge strijd met Van Aert op 5-3 wist te zetten.
Twaalf seconden achter de sprint voor de overwinning wist Iserbyt het brons te veroveren door Van der Haar te verslaan.
WHAT. A. BATTLE. 👏
Mathieu van der Poel 🇳🇱 does it!
He is your 2023 UCI Cyclo-cross Men Elite World Champion! 🌈#Hoogerheide2023 pic.twitter.com/oN1Wh2UUmr
— UCI Cyclocross (@UCI_CX) February 5, 2023
WK veldrijden 2023 in Hoogerheide
Uitslag elite mannen
Mathieu van der Poel in 1u07m20s
Wout van Aert in z.t.
Eli Iserbyt op 12s
4. Lars van der Haar op 13s
5. Michael Vanthourenhout op 46s
6. Gerben Kuypers op 54s
7. Laurens Sweeck op 59s
8. Cameron Mason op 1m08s
9. Clément Venturini op 1m30s
10. Jens Adams op 1m33s
De dronebeelden in het bos, vond ik overigens geweldig.
Goed gedaan van Van der Poel. Ik had niet verwacht dat hij de sprint kon winnen. België zal in diepe rouw zijn. De parcoursbouwer en de balkjes hebben geen schuld.
Parcours ontzettend suf en het verloop vanaf de start eigenlijk identiek aan de ronde 20 vanaf het moment dat Flip viel. Sommigen zullen nagelbijtend achter de bank hebben gezeten, ik ben uit verveling andijviestamppot gaan maken.
Rondeslang op reserve rijden en dan niet één aanval plaatsen in de laatste ronde. Je weet toch dat je óf solo moet aankomen, of er een hele lange sprint van moet maken als je wil winnen? Bizar..
Volgens mij heeft de sterkste/snelste van vandaag gewonnen.
Alleen als 't hellend is. Een vlakke massasprint begint meestal niet uit stilstand en duurt doorgaans langer dan 200 meter. Op 't vlakke kan van der Poel het waarschijnlijk nog wel halen van een uitgedund peloton van een man of 50, maar tegen Ewan, Groenewegen, Jakobsen en co acht ik hem volstrekt kansloos.
Als een baas als van der Poel zoiets zou kunnen, dan zou hij dat ook wel willen en dan had hij dat ondertussen ook wel al eens gedaan.
En als je twee topsprinters bij hebt dan is het ook raar om voor jezelf te gaan.
Spanning was er maar enkel omdat het een WK was. Daarnaast was dit niet om aan te zien. Slechts een paar ronden op de limiet maar vooral kijken en sparen voor de sprint.
Beiden een goede winter gereden wat belooft voor het voorjaar. Hoewel sommigen vonden dat WvA beter is geworden tov VdP bewijst dit weer anders. Er telde voor beiden maar 1 koers deze winter dus voor WvA zal dit een bittere pil zijn. Toch kan hij met opgeheven hoofd het voorjaar in. Hij is flink dichter gekomen en op de weg is het te doen.
Maar VDP sowieso de meest flitsende vandaag, bij Van Aert was het vooral volgen. Zijn parcours niet echt, maar misschien ook niet de echte topdag?
Wout pakte het ook wat vreemd aan op het eind, leek te wachten op de aanzet van Mathieu en die is gewoon explosiever. Misschien gewoon de benen ook niet om wat langer door te trekken.
Straf natuurlijk dat Mathieu er weer staat op het moment van de waarheid. Toch wat meer killer dan Van Aert. Benieuwd naar het voorjaar, MVDP moet in zijn koersen en met name de Ronde van Vlaanderen er toch weer staan als je de vorm ziet vandaag. Maar goed, met het blok van Jumbo-Visma, Pogacar, etc. wordt dat allemaal weer iets anders dan de cross-tweestrijd.
En 5-3 is eigenlijk ook een betere weergave van de cross-verhoudingen dan 4-4. Op naar de Omloop. Oh nee, eerst nog Pogi-REV in de zandbak. :)
Voor de rest natuurlijk geen "geweldige tweestrijd" gezien. Het parcours stelde daarvoor veel te weinig voor, deels door het weer, deels omdat er niet veel meer van te maken is op vlak van techniciteit. Daarmee wil ik dus geen afbreuk doen aan de organisatie, die was tip-top, maar deze fantastische crosswinter had een uitdagender WK-parcours verdiend.
Maar toch; een parcours waarop de crossers nauwelijks verschil kunnen maken t.o.v. de concurrentie is voor een WK net niet goed genoeg. Zie Bogense 2019 en Dübendorf 2020.
In Hoogerheide moet het mogelijk zijn een lange rulle zandstrook toe te voegen (zandbak aanleggen op het grote vlakke veld) en altijd-natte-zones liggen beschikbaar direct ten westen van het huidige parcours (Natuurmonumenten geeft heus toestemming als je aangeeft dat een lokale-tot-blubber-gereden-zone gunstig is voor de Rugstreeppad ;-)
De lange helling is net niet selectief genoeg, maar kan verlengd worden door één van de 4 bruggen (nu 5 passages zonder meerwaarde, behalve voor publieke doorstroming) te verplaatsen naar de bovenzijde van de helling nabij de pits. Dan wordt de helling zwaar genoeg om iemand te lossen. Succes!