Fietstoerisme 
Materiaalzone 
WK 2022: Foss zorgt voor daverende verrassing in tijdrit, brons voor Evenepoel
Niet Filippo Ganna, Remco Evenepoel of Stefan Küng, maar Tobias Foss is de nieuwe wereldkampioen in het tijdrijden. De Noor, die normaal uitkomt voor Jumbo-Visma, wist de wielerwereld te verbazen door in Wollongong naar het goud te snellen. Küng moest genoegen nemen met zilver, brons was er voor Evenepoel.
Het WK wielrennen 2022 wordt deze week verreden in Wollongong, Australië. De eerste dagen staan in het teken van het WK tijdrijden en vandaag waren de elitevrouwen- en mannen aan de beurt. Bij de vrouwen wist Ellen van Dijk met verve haar titel te verdedigen en zich zo voor een tweede opeenvolgende keer tot wereldkampioene tegen de klok te kronen. Bij de mannen waren de meeste ogen gericht op titelverdediger en topfavoriet Filippo Ganna, de kersverse Vuelta-winnaar Remco Evenepoel en de Zwitsers Stefan Küng en Stefan Bissegger. Deze kleppers kregen een parcours van 34,2 kilometer voor de wielen geschoven.
Edoardo Affini – foto: Cor Vos
Thuisfavoriet Plapp zet eerste richttijd neer
Maar laten we beginnen bij het begin. De individuele tijdrit bij de elitemannen werd om 05.42 uur Nederlandse tijd afgetrapt door de Maltees Daniel Joseph Bonello. De 35-jarige Bonello bleek – zoals verwacht – echter niet in staat om hoge ogen te gooien. Het was toch vooral uitkijken naar de tweede renner op het parcours: toptalent Luke Plapp. De 21-jarige Australiër werd als thuisrijder net iets harder aangemoedigd door het publiek en wist aan de finish de eerste échte richttijd neer te zetten. Met een tijd van 41.26 minuten, aan een gemiddelde snelheid van 49,5 kilometer per uur, mocht Plapp plaatsnemen in de hot seat.
De tijd van Plapp leek al snel van de tabellen te worden geveegd door Edoardo Affini. De Italiaanse tempobeul kwam goed uit de startblokken en zette aan het eerste tussenpunt de snelste tijd neer, maar verloor in deel twee van de tijdrit toch wat van zijn pluimen. Aan de streep was het verschil vier seconden in het voordeel van Plapp. De Australiër was zo voor even gerustgesteld, maar moest al snel weer vrezen voor zijn koppositie. Magnus Cort, Yves Lampaert (de winnaar van de openingstijdrit in de Tour) en met name Stefan Bissegger (de regerende Europees kampioen tegen de klok) waren inmiddels ook bezig aan hun tijdrit.
Bissegger legt de lat nóg wat hoger
Cort bleek niet bij machte om zich te mengen in de strijd om de betere ereplaatsen, maar Lampaert en Bissegger wisten hun status wel waar te maken. Beide mannen waren aan het eerste tussenpunt nog langzamer dan Affini, maar kwamen daarna pas echt onder stoom. Dat bleek ook wel aan het derde tussenpunt: Lampaert (30.06 minuten) en Bissegger (29.59 minuten) doken daar ruim onder de tussentijden van Plapp en Affini. Ook de Franse tijdritkampioen Bruno Armirail (30.07 minuten) was goed onderweg en kwam in de buurt van de tijden van de Zwitser en Belg.
Stefan Bissegger – foto: Cor Vos
Van deze drie kleppers kwam Armirail als eerste over de streep en de Fransman wist met een eindtijd van 41.12 minuten de voorlopige snelste tijd te realiseren. Een scherpe tijd en dus moest Lampaert in de laatste kilometers nog alle zeilen bijzetten om onder de tijd van zijn Franse concurrent te duiken. De West-Vlaming slaagde in zijn missie, maar wel met slechts vierhonderdste van een seconde, wat zeker niet genoeg bleek voor een medaille, laat staan de wereldtitel. De tijd van Lampaert werd namelijk al vrij snel weer verbeterd door Bissegger, die de lat met 40.50 minuten nog wat hoger wist te leggen.
Met de Zwitser als de nieuwe man in de hot seat, ging de tijdritstorm voor even liggen. In de derde reeks gingen er met Mikkel Bjerg, Tobias Foss en Magnus Sheffield nog wel meerdere tijdritspecialisten van start, maar de grootste belagers van Bissegger volgden pas in de vierde en laatste golf. Althans, dat was toch de verwachting. Stefan Küng, Tadej Pogačar, Remco Evenepoel en last but not least Filippo Ganna: met deze tijdritkleppers begonnen we aan de apotheose van dit WK tijdrijden. Küng, de Europese kampioen van 2021, zette als eerste grote favoriet een tijd neer aan het eerste meetpunt na 7,1 kilometer.
Küng snelste aan eerste meetpunt, Evenepoel en Ganna geven iets toe
En de Zwitser wist met 8.51 minuten een uitstekende tussentijd te realiseren, al konden we pas conclusies trekken na de doorkomst van Pogačar, Evenepoel en Ganna. De Sloveen leek niet meteen een bedreiging te vormen voor Küng, aangezien Pogačar al zestien seconden moest toegeven na iets meer dan zeven kilometer. Evenepoel was daarentegen wel goed op dreef en bleef aan het meetpunt binnen de seconde van zijn Zwitserse rivaal. En Ganna? De tweevoudig kampioen was pas goed voor de vijfde tussentijd, al bleef hij met 8.53 minuten wel in de buurt van Küng en Evenepoel.
Remco Evenepoel – foto: Cor Vos
Een driestrijd om de wereldtitel leek in de maak, al was het ook uitkijken naar jonkies Magnus Sheffield en Tobias Foss, die in de schaduw van de grote blikvangers ook bezig waren aan een uitstekende tijdrit. Küng bleef intussen stevig doormalen en kreeg na verloop van tijd met Bauke Mollema zelfs een renner in het vizier. Dit was een flinke tegenvaller voor de Nederlandse kampioen, maar voor Küng een teken dat het crescendo ging richting de finish. Aan de finish zagen we inmiddels ook nog de nodige deelnemers binnendruppelen. Sheffield kwam na een val in de slotfase niet verder dan 41.47 minuten, maar Foss zette met 40.03 minuut een nieuwe toptijd neer.
Küng lijkt op weg naar wereldtitel… maar dat is buiten Foss gerekend
De Noor bleef maar liefst 47 seconden sneller dan Bissegger en deed zo een gooi naar een medaille. Foss moest echter nog wel wachten op de finish van de laatste starters. Küng, Pogačar, Evenepoel en Ganna moesten eerst nog aan het tweede tussenpunt passeren, en daar werden we al een stuk wijzer. Küng ging namelijk rustig door op zijn elan, klokte 29.06 minuten en was elf seconden sneller dan de verrassend sterke Foss. De tijd van Küng bleef een onoverbrugbare horde voor zijn concurrenten. Evenepoel gaf namelijk al vijftien tellen toe, een teleurstellende Ganna volgde daar al op bijna veertig seconden en Pogačar was driekwart minuut langzamer.
Tobias Foss – foto: Cor Vos
Küng leek met andere woorden op weg naar zijn eerste wereldtitel in het tijdrijden. Er leek in de laatste kilometers geen vuiltje aan de lucht voor de Zwitser, maar dat was buiten Foss gerekend. De Noor kende een ijzersterke slotfase, Küng verloor alsmaar meer terrein in de resterende kilometers naar de finish en bleek aan de streep drie seconden langzamer dan de verbazingwekkende Foss. Die laatste lag zo plots in pole position voor de titel, al moesten we nog even wachten op de binnenkomst van Evenepoel. De Belg wist in de slotfase nog iets dichterbij te sluipen, maar kwam alsnog negen seconden tekort en moest genoegen nemen met brons.
Foss kon vervolgens al voorzichtig een feestje vieren, ook al moest Ganna nog binnenkomen. De Italiaan kende echter een teleurstellende race tegen de klok en was met een zevende plaats de grote tegenvaller van dit WK. Maar na de finish ging alle aandacht uit naar de verrassende nieuwe wereldkampioen tijdrijden, Tobias Foss. Küng moet – niet voor het eerst in zijn carrière – genoegen nemen met zilver. Brons is er dus voor Evenepoel. Pechvogel Ethan Hayter (de Brit kreeg onderweg af te rekenen met kettingproblemen) en Bissegger maakten de top-5 vol.
En of Foss blij is met zijn wereldtitel! – foto: Cor Vos
In de top-10 komen we verder nog de namen van Pogačar, Ganna, Nelson Oliveira, Yves Lampaert en Bruno Armirail tegen. De twee Nederlandse deelnemers aan dit WK, Bauke Mollema en Daan Hoole, speelden geen rol van betekenis. De 23-jarige Hoole finishte als 23ste op meer dan twee minuten van winnaar Foss, twee plekken voor Mollema, die niet verder kwam dan een teleurstellende 25ste plaats.
PS, wanneer rijd Mathieu zijn 1e wk?
Volgens A3 lag dit toch binnen zijn mogelijkheden?
Aldus de ene Belg tegen de andere Belg....
Grotere tijdsintervallen geeft ook meer kans op wisselende omstandigheden, zoals weersomstandigheden.
Edit: dit komt op mij over als het zoeken naar andere argumenten dan toegeven dat hij vandaag de benen niet had voor goud...
Zeg nou gewoon wat je bedoelt.
@dikbil en adz: ik zeg toch nergens dat Evenepoel zou gewonnen hebben? Ik vind wel dat zoiets eens mag onderzocht worden: hoeveel tijdwinst boek je door een 'zwakkere tegenstander' op te rollen onderweg? Als Ganna id Dauphiné dit jaar 4 man kan inhalen en Van Aert 2 en het scheelt een handvol seconden id eindafrekening, dan lijkt het toch een bepalende factor.
Contreras was de renner die voor Foss startte, die heeft hij wel ingehaald maar al lang voor dat laatste deel.
Dat zeg ik. Dat zeg je niet, maar dat bedoel je wel.
In het algemeen kun je alleen van voordeel spreken, als je hebt gezien dat het een voordeel was. Het gebeurt immers vaak genoeg dat het daadwerkelijke moment van inhalen een nadeel oplevert.
Trouwens: dikbilgordel=xistnc. Waarom ben je van nick veranderd? Laat maar, ik vul het wel zelf in.
Ah, zit het zo? Ik dacht dat je geluk moest hebben dat de renner voor je een mindere dag heeft. Want Kung die Mollema inhaalt, heeft véél meer met Mollema te maken dan met Kung. Heeft Mollema hier een gewone dag, dan eindigt die op een minuutje, haalt Kung die niet in en heeft dat gewoon invloed op de tijd van Kung. Beetje raar hoe iedereen hier bijzonder krampachtig probeert te weerleggen dat zoiets het geval zou zijn, waarschijnlijk dezelfden die in de Tour bij Lampaert wél op de regen bleven wijzen.
Foss haalde trouwens ene Contreras in.
Maar vooral het massale uitdelen van minnetjes aan alles wat niet blind Jumboowtjes adoreert, blijft wel schattig.
Djerkson vraagt zich af of Foss en Kung dat voordeel hebben gehad. Toevallig wordt Remco achter die mannen 3e en hij heeft dat voordeel niet gehad.
Zoals ik al in mijn reactie hierboven aangeef, word ik daar nogal moe van, omdat ik vanuit kamp REV te vaak argumenten hoor en lees, anders dan simpelweg aangeven dat je zelf niet de beste was.
Dat laatste is natuurlijk sowieso waar, maar ik zou bij een TT het mentale stuk echt niet onderschatten. Dan is een mikpunt ook voor een op-en-top prof gewoon een extra zetje.
Hoe is iedereen trouwens zo zeker van het wel of niet inhalen van een renner bij deze koers? De dubbele ronde maakte toch veel meer “ontmoetingen” mogelijk dan alleen degene die voor je start?
En zo'n renner voor je, die kan soms ook in de weg rijden, maar de helft van de tijd? Dat vind ik wel bijzonder zwaar overdreven.
Die extra boost is moeilijk in tijd uit te drukken, de achtervolger zal niet sneller gaan rijden om de voorganger in te halen, hij is namelijk bezig met zijn eigen tempo om een sterke tijdrit te rijden en heeft niet als doel de voorganger per se zo snel mogelijk in te halen.
In conclusie - het heeft zeker een mentaal voordeel dat zich eventueel kan uitdrukken in een paar seconden winst, maar dat zal ook dan wel van de omstandigheden afhangen, als je je voorganger dient in te halen op een erg bochtig stuk van het parcours kan dat eventueel zelfs tijd kosten omdat je niet de ideale lijn kan rijden.,
zo blij dat evenepoel niet gewonnen heb me dag kan niet meer stuk . vind het echt een vreselijke gozer als persoon arrogantie ten top verschrikkelijk.
Met de kennis van nu wel echt een blunder van jewelste van van Aert om niet te starten. Die had zelfs als hij niet in absolute topvorm was dit spel met gemak gewonnen.
Van Aert, Foss, Küng, Evenepoel, Ganna… :D
Foss de komende jaren maar als kopman naar de Tour Down Under sturen, want het tijdsverschil kan hij blijkbaar goed aan.
Of probeer je iets anders te bereiken met je opmerking?
Ach iedereen kan zich eens vergissen, ook een nuchtere Nederlander.
"Te mooi om te geloven" van Will Tura
Vergeet niet dat het Dumoulin zelf is die een einde aan zijn carrière (en dus ook dit wielerjaar) heeft gemaakt.
Ligt er aan met wat voor helm hij reed, want zelf supporter ik tegenwoordig bij tijdritten exclusief op basis van de gedragen helm. Ben er alleen nog niet over uit wat meer pijn aan het oog doet, die paddestoel van POC, de spaceballs-helm van Kask of dat onding met bijhorende neksok van Specialized.
Hoe dan ook, valt een overwinning van iemand met een relatief normaal ogende Lazer op zijn hoofd altijd toe te juichen. Al haalt dit het qua emotionele bevrediging uiteraard niet bij Lampaert die zijn neus ophaalt voor die rommel van Specialized en met een verouderde helm wint in de Tour.
Hoort natuurlijk gewoon bij het tijdrijden, maar blijft wel een invloed hebben.
je denkt dat een richtpunt geen verschil maakt? of dat het dan maar over 2 seconden gaat? je hebt nog nooit een tijdrit gezien en woont onder een steen?