WK 2022: Annemiek van Vleuten verrast en pakt wereldtitel bij de vrouwen na late uitval
Annemiek van Vleuten (Nederland) is de nieuwe wereldkampioen wielrennen bij de vrouwen. De 38-jarige Van Vleuten verraste de favorietengroep met een late uitval in de laatste kilometer. Lotte Kopecky won de sprint van de achtervolgende groep en greep zilver, Silvia Persico won brons.
Het WK wielrennen bij de vrouwen bestond uit een koers van 164,3 kilometer. Na een korte, relatief vlakke, openingsfase van een goede 30 kilometer stond Mount Keira (6,5 km aan 6,2%) op het programma. Na de afdaling van die beklimming doken de renners de lokale ronde in, die het vrouwenpeloton in totaal zes keer moesten afleggen.
Geen Vollering
De koers begon in Helensburgh, maar het was nog voor het startschot dat er groot nieuws te melden was. Demi Vollering, een van de schaduwfavorieten voor de titel, liet namelijk weten dat ze positief heeft getest op het coronavirus. Een deelname aan het WK zat er dan ook niet meer in voor Vollering. “Ik voel me ongelooflijk verdrietig om het WK te moeten missen. Ik voelde me zo goed, sterk en gezond.”
Een nieuwe domper voor Nederland na de valpartij van Annemiek van Vleuten in de Mixed Relay. Maar goed, het WK ging natuurlijk gewoon van start. De eerste aanval van de dag kwam van een Zwitserse, Elena Hartmann. De 31-jarige renster kon echter niet lang voor het peloton uitfietsen. Gladys Verhulst had wat meer geluk. De Franse had een tijdje een voorsprong, maar werd weer gegrepen op Mount Keira.
Van Anrooij vroeg in de problemen
Op die beklimming kregen we een opvallend beeld te zien: Shirin van Anrooij had een moeilijk momentje en moest alle zeilen bijzetten om de aansluiting met het peloton niet te verliezen. Ook de Italiaanse Marta Bastianelli, Deense Emma Norsgaard en de Australische Josie Talbot hadden het moeilijk, maar konden uiteindelijk alle vier hun wagonnetje weer aanhaken.
Na de linke afdaling van Mount Keira viel het wat stil. Dat was het signaal voor Julie Van de Velde (België), Elynor Bäckstedt (Groot-Brittanië) en Caroline Andersson (Zweden) om voor de aanval te gaan. Het drietal kregen meteen wat vrijgeleide door het peloton, dat duidelijk een rustmoment inlaste. Toen het gat anderhalve minuut groot werd, namen de Duitse en Australische wielrensters als eerste het initiatief.
Kopecky in aanraking met het asfalt
Lotte Kopecky kwam vervolgens net voor de voet van de eerste beklimming van Mount Pleasant (1,1 km aan 7,7%) ten val. De Belgische renster sprong echter meteen terug op haar fiets. Op Mount Pleasant zelf schoot Aude Biannic een eerste cartouche af, maar de Franse belandde in de chasse patate. Bäckstedt, wiens zus Zoe enkele uren eerder goud pakte bij de junioren, en Van de Velde waren de betere in de kopgroep. Andersson moest lossen op de tweede keer Mount Pleasant en werd samen met Biannic ingerekend.
Het waren de Italiaanse vrouwen die dominant de kop hadden genomen. De volledige Italiaanse ploeg nestelde zich op de eerste rij in het peloton. Titelverdedigster Elisa Balsamo en haar ploegmaten verdwenen nu en dan weer van het toneel, maar waren vooral voor en tijdens de heuvels nadrukkelijk in beeld.
Nederland toont zich, moeilijk moment voor Balsamo
Tijdens de derde beklimming van Mount Pleasant stond de deur weer helemaal open achteraan in het peloton. Steeds meer rensters moesten de rol lossen. Elena Cecchini (Italië) maakte na de top de sprong naar de twee overgebleven vluchters. In het peloton lag het tempo steeds hoger, dat kwam mede door de Nederlandse vrouwen. Met name Ellen van Dijk en Van Anrooij lieten zich voor de eerste keer – in positieve zin – zien.
Op 54 kilometer van de streep werden de drie koploopster ingerekend. Meteen daarna koos Sloveense Spela Kern het hazenpad. Lang duurde de solo van de 32-jarige Kern niet, nog geen tien kilometer later moest ze weer postvatten in het uitgedunde peloton. Balsamo kreeg het bijzonder lastig tijdens de vierde passage van Mount Pleasant, de Italiaanse werd onder leiding van Vittoria Guazzini weer naar het peloton gebracht.
Vuurwerk op voorlaatste keer Mount Pleasant
De Australische vrouwen waren zeer bedrijvig in de vierde lokale ronde. Amanda Spratt, Brodie Chapman en Grace Brown en Sarah Roy vielen één voor één aan. De 36-jarige Roy was degene die meteen een gat sloeg en een tijdje voor het peloton uitreed. Italië nam het initiatief in het peloton en zette de achtervolging gestaag in. Ondertussen gingen de hemelsluizen helemaal open in Australië. In de gietende regen rekenden de Italiaanse rensters Roy in en begonnen ze aan de voorlaatste beklimming van Mount Pleasant.
Katarzyna Niewiadoma schoot als eerste weg op de steile stukken. Elisa Longo Borghini, Lianne Lippert, Cecilie Uttrup Ludwig en Ashleigh Moolman konden volgen en zorgden voor een sterke kopgroep van vijf. Net voor de top viel Lippert aan, alleen Longo Borghini kon haar wagonnetje aanhaken. Het duo reed enkele kilometers samen voorop, maar op 20 kilometer van de streep kregen we andermaal een kopgroep van vijf.
In de achtergrond reed een grote groep met onder meer Van Vleuten, Van Dijk, Vos, Kopecky, Silvia Persico, Marlen Reusser en Mavi García in de achtervolging. Van Dijk en Van Vleuten reden hard op kop en kwamen bij het ingaan van de laatste ronde van zeventien kilometer op negentien seconden van de leidsters.
Dezelfde kopgroep vooruit
De samenwerking liep niet van een leien dakje in de kopgroep. Het gat werd steeds kleiner en met een laatste kopbeurt van wereldkampioene tijdrijden Van Dijk sloot de achtervolgende groep aan. Zwitserse Reusser probeerde vervolgens te anticiperen voor de laatste beklimming van Mount Pleasant. De nummer drie van het WK tijdrijden sloeg een mooi gat en begon met een voorsprong van twintig seconden aan de laaste helling van de dag.
Lippert, Niewiadoma, Moolman, Uttrup Ludwig en Longo Borghini waren andermaal de betere renster op Mount Pleasant en reden weg, waardoor ze meteen het gat naar Reusser konden dichten. Lippert en Niewiadoma versnelden nog een laatste keer, Reusser moest de rol onherroepelijk lossen. De vijf koploopsters doken samen de absolute finale in.
Van Vleuten verrast alles en iedereen
De achtervolgers kwamen boven op achttien seconden van de vijf leidsters. De groep met onder meer Reusser, Van Vleuten en Kopecky werkten redelijk goed samen en slopen steeds dichterbij. Vos had de slag gemist en zat daar nog achter. Vooraan in koers werkten de koploopsters niet goed samen – voor de tweede keer -, waardoor we een bijzonder spannende strijd kregen in de laatste kilometers.
Chabbey dichtte net voor het ingaan van de slotkilometer het laatste gat. Een grote favorietengroep kon op die manier sprinten voor de wereldtitel, maar Van Vleuten had andere plannen. De gehavende Nederlandse verraste met een late uitval. De favorieten keken naar elkaar en reageerden niet. Op die manier kon VanVleuten nog net het sprintende peloton voorblijven. Met een gebroken elleboog reed ze naar goud. Kopecky sprintte naar plek twee en klopte op haar stuur. Silvia Persico nam brons.
Van Vleuten wint op deze manier de Giro d’Italia, de Tour de France, de Vuelta a España en het WK wielrennen voor vrouwen binnen hetzelfde jaar. Daarnaast won ze ook nog Omloop Het Nieuwsblad, Luik-Bastenaken-Luik en het eindklassement van de Setmana Valenciana.
Op zich niets tegen NL-BE, maar als je ziet wat soort reacties dit altijd uitlokt..
Kan me ook niet van de indruk ontdoen dat de redactie dit voor een groot stuk in de hand werkt, door enerzijds olie op het vuur te gooien met twijfelachtige of 'prikkelende' bijdrages (zoals dat over Kopecky gisteren) en anderzijds door de haatdragende reacties (zoals die van adelaar hierboven) gewoon te dogen.
Ik denk niet dat je de redactie de schuld moet geven van het infantiele gedrag van sommige flitsers, die overal een NL-BE dingetje van maken. En daarmee meteen het gedrag bij de medeflitser uitlokken, waarmee sommige draadjes afzakken naar een bedroevend niveau.
Dat hele gemin mogen ze sowieso wel achterwege laten van mij.
Vannuit een verslagen positie een wanhoopspoging doen en iedereen erop leggen, wat een vrouw!
Overgens wil ik ook Wielerflits feliciteren met hun clickbait artikel over Kopecky gisteren, men is weer druk bezig met de NL vs BEL discussie, chapeu!
Gelukkig plaatst Van Vleuten nog die late aanval, anders wint Kopecky hier terwijl ze bergop totaal niet kon volgen.
Is dat niet net de charme van het wielrennen dat niet altijd de sterkste wint? In dit geval trouwens ook niet. Maar in het geval van Van Vleuten, die zooooo vaak wél de sterkste is, en vervolgens toch niet wint maakt dat het misschien extra speciaal. Van Vleuten die wint op een 'diefje', nooit gedacht dat het überhaupt mogelijk was.
Zijn gezicht tekent zo duidelijk bij geen goud voor n Belg.
Maar waarom zou ze niet de slimste zijn geweest? Als niet sterkste toch winnen, klinkt niet heel dom?
Uiteindelijk was het Kopecky die in de achtergrond ook al het meeste achtervolgingswerk had gedaan, zaten de sterkste renners van voor en was het misschien wel aan Longo Borghini om het gat te dichten.
Denk dat Kopecky Vos er wel op gelegd had in de sprint.
Uiteraard moet je naar dat wiel van Van Vleuten maar vanuit de zetel is het makkelijk gezegd. Mooi en verdiend podium!
Die maakt dan een veelbelovende ontwikkeling, leuk om in de gaten te houden volgend seizoen.
Kopecky kwam net dat tikkeltje tekort dat ze in het voorjaar wel had, anders had ze telkens dichter gezeten na de klim én ook meteen op het wiel gesprongen van Van Vleuten. Wat nu begrijpelijkerwijs aanvoelt als een enorme gemiste kans op goud is eigenlijk toch een knappe zilveren medaille. In Glasgow volgt een nieuwe kans.
Ik begrijp de blijdschap van Van Vleuten en gunde haar deze wereldtitel voor 100%. Dat het dan op deze ongewone manier gebeurt maakt het heroïscher voor haar maar natuurlijk ook jammerlijker voor Kopecky. Als Van Vleuten niet eerst even gelost was met Labous en Fisher-Black zou ze waarschijnlijk niet eens de kans hebben gekregen voor die late uitval onder de vod.
Ik begrijp dan ook helemaal de teleurstelling bij Kopecky die eigenlijk alles "perfect" doet gezien haar mogelijkheden/beperkingen als renster (bergop en in de sprint) en dan op deze manier toch geklopt wordt bij dé kans van haar leven om WK te worden. Dat kan toch zonder daarbij iets af te doen aan de overwinning van Van Vleuten of te beweren dat Kopecky de enige verdiende winnares was of het net niet verdiende obv haar wedstrijd (laat staan obv eerdere wedstrijden).
Ik begrijp ook de teleurstelling bij Lippert die bergop de allersterkste leek. Als ze in de voorlaatste ronde die drie nog even langer kunnen afhouden gaan ze volgens mij met twee tot aan de meet, want zij werkten wél goed samen.
Hopelijk kunnen we morgen wel de blijdschap gunnen aan de winnaar én de teleurstelling aan de verliezers.
Fantastisch van Van Vleuten, wat eem beloning voor heel hard werken!
Lippert erg sterk, maar Ludwig en Moolman die er voor zorgden dat er geen samenwerking was, achteraf een zegen voor van Vleuten.
Joop deed het linksom, en met die bocht naar rechts was het esthetisch nog net iets mooier, maar ook deze van Van Vleuten was van grote schoonheid.
"39 jaar en ze heeft hem!" had hier niet misstaan...