Annemiek van Vleuten is de nieuwe wereldkampioene. De Nederlandse renster viel op 105 (!) kilometer van de meet aan op de beklimming van Lofthouse, waarna zij aan een ogenschijnlijk onmogelijke solo begon. Bijna drie uur later kwam Van Vleuten met een ruime voorsprong op nummers twee en drie Anna van der Breggen en Amanda Spratt over de finish in Harrogate: haar eerste wereldtitel op de weg is een feit.

Met drie etappeoverwinningen in de Ladies Tour of Norway en vijf etappeoverwinningen in de Tour de l’Ardèche twijfelde niemand nog aan de favorietenstatus van Marianne Vos op het wereldkampioen. Een wereldkampioenschap is echter niet te voorspellen: zaterdag zou de koers zich op een andere manier ontplooien dan voorheen werd voorspeld.

Dat er rensters uit Koeweit en Macau na twee kilometer al moesten lossen, dat is van alle wereldkampioenschappen. En dat Nederland vroeg in de wedstrijd de knuppel in het hoenderhok gooide – Demi Vollering decimeerde het peloton tijdelijk op de eerste beklimming van Norwood Edge op 120 kilometer van de meet – dat was ook niet geheel verrassend.

Demi Vollering in de aanval – foto: Cor Vos

Van Vleuten begint aan solo
Maar dat Annemiek van Vleuten aan een lange solo begon op 105 kilometer van de meet op Lofthouse, dat hadden maar weinig mensen voorspeld. De Nederlandse renster gaf er vroeg op deze beklimming (3 kilometer aan 9 procent) een klap op. Niemand was in staat te volgen.

In no time reed Van Vleuten een gat van een minuut bij elkaar op een groepje met Elizabeth Deignan, Anna van der Breggen, Elisa Longo Borghini, Chloé Dygert Owen, Amanda Spratt, Soraya Paladin, Cecile Uttrup Ludwig en Clara Koppenburg.

Annemiek van Vleuten op Loftus Road – foto: Cor Vos

Achtervolging verloopt stroef
En Marta Bastianelli, Marianne Vos en Katarzyna Niewiadoma? Die werden snel in het peloton gemeld, dat op tachtig kilometer van de meet al op drie minuten en twintig seconden (!) van de ontketenende Van Vleuten reed.

Stug reed de renster uit Vleuten door. De achtervolgsters kwamen niet dichterbij. Daar zat Van der Breggen in een zetel: zij kon rustig meerijden. Ook het peloton kon geen grip krijgen op de wedstrijd. De Poolse en Franse vrouwen bundelden de krachten, kwamen iets dichterbij, maar kwamen niet veel dichterbij de eenzame koploopster.

Longho Borghini en Dygert proberen het
Pas op 48 kilometer van de meet volgde weer een speldenprik bij de achtervolgsters, die op dat moment op bijna twee minuten volgden. Longo Borghini was de eerste die het probeerde, maar zij kwam niet weg. Dit kwam de voorsprong van Van Vleuten alleen maar ten goede.

Dygert probeerde het een aantal kilometer later nog eens: de Amerikaanse kwam wel weg. De jonge renster haalde op dertig kilometer van de meet bijna een minuut van haar achterstand af, waardoor zij Van Vleuten naderde tot op 1 minuut en 30 seconden.

Op weg naar de overwinning! – foto: Cor Vos

Dygert capituleert, Van Vleuten ongenaakbaar
Dygert kon haar inspanning niet volhouden. Al gauw werd zij weer bijgehaald door Spratt en Van der Breggen, die de beste bleken te zijn bij de achtervolgsters. Op dat moment werd duidelijk dat het echt Van Vleuten zou zijn die na een buitenaardse solo de wereldtitel zou grijpen.

Emotionele zege Van Vleuten, zilver voor Van der Breggen
Vol emotie vierde de Nederlandse haar feestje de laatste kilometers. Als klap op de vuurpijl voor het Nederlandse team bleek Van der Breggen in de slotkilometers beter te zijn dan Spratt, waardoor zij de zilveren medaille greep.