WK 2019: Legendarische solo brengt Annemiek van Vleuten de wereldtitel
Annemiek van Vleuten is de nieuwe wereldkampioene. De Nederlandse renster viel op 105 (!) kilometer van de meet aan op de beklimming van Lofthouse, waarna zij aan een ogenschijnlijk onmogelijke solo begon. Bijna drie uur later kwam Van Vleuten met een ruime voorsprong op nummers twee en drie Anna van der Breggen en Amanda Spratt over de finish in Harrogate: haar eerste wereldtitel op de weg is een feit.
Met drie etappeoverwinningen in de Ladies Tour of Norway en vijf etappeoverwinningen in de Tour de l’Ardèche twijfelde niemand nog aan de favorietenstatus van Marianne Vos op het wereldkampioen. Een wereldkampioenschap is echter niet te voorspellen: zaterdag zou de koers zich op een andere manier ontplooien dan voorheen werd voorspeld.
Dat er rensters uit Koeweit en Macau na twee kilometer al moesten lossen, dat is van alle wereldkampioenschappen. En dat Nederland vroeg in de wedstrijd de knuppel in het hoenderhok gooide – Demi Vollering decimeerde het peloton tijdelijk op de eerste beklimming van Norwood Edge op 120 kilometer van de meet – dat was ook niet geheel verrassend.
Van Vleuten begint aan solo
Maar dat Annemiek van Vleuten aan een lange solo begon op 105 kilometer van de meet op Lofthouse, dat hadden maar weinig mensen voorspeld. De Nederlandse renster gaf er vroeg op deze beklimming (3 kilometer aan 9 procent) een klap op. Niemand was in staat te volgen.
In no time reed Van Vleuten een gat van een minuut bij elkaar op een groepje met Elizabeth Deignan, Anna van der Breggen, Elisa Longo Borghini, Chloé Dygert Owen, Amanda Spratt, Soraya Paladin, Cecile Uttrup Ludwig en Clara Koppenburg.
Achtervolging verloopt stroef
En Marta Bastianelli, Marianne Vos en Katarzyna Niewiadoma? Die werden snel in het peloton gemeld, dat op tachtig kilometer van de meet al op drie minuten en twintig seconden (!) van de ontketenende Van Vleuten reed.
Stug reed de renster uit Vleuten door. De achtervolgsters kwamen niet dichterbij. Daar zat Van der Breggen in een zetel: zij kon rustig meerijden. Ook het peloton kon geen grip krijgen op de wedstrijd. De Poolse en Franse vrouwen bundelden de krachten, kwamen iets dichterbij, maar kwamen niet veel dichterbij de eenzame koploopster.
Longho Borghini en Dygert proberen het
Pas op 48 kilometer van de meet volgde weer een speldenprik bij de achtervolgsters, die op dat moment op bijna twee minuten volgden. Longo Borghini was de eerste die het probeerde, maar zij kwam niet weg. Dit kwam de voorsprong van Van Vleuten alleen maar ten goede.
Dygert probeerde het een aantal kilometer later nog eens: de Amerikaanse kwam wel weg. De jonge renster haalde op dertig kilometer van de meet bijna een minuut van haar achterstand af, waardoor zij Van Vleuten naderde tot op 1 minuut en 30 seconden.
Dygert capituleert, Van Vleuten ongenaakbaar
Dygert kon haar inspanning niet volhouden. Al gauw werd zij weer bijgehaald door Spratt en Van der Breggen, die de beste bleken te zijn bij de achtervolgsters. Op dat moment werd duidelijk dat het echt Van Vleuten zou zijn die na een buitenaardse solo de wereldtitel zou grijpen.
Emotionele zege Van Vleuten, zilver voor Van der Breggen
Vol emotie vierde de Nederlandse haar feestje de laatste kilometers. Als klap op de vuurpijl voor het Nederlandse team bleek Van der Breggen in de slotkilometers beter te zijn dan Spratt, waardoor zij de zilveren medaille greep.
En ik ben eerder ontstemd door deze prestatie want keek uit naar een leuke, spannende koers, eigenlijk.
Ik heb in ieder geval genoten bij deze strijd op 2 fronten.
Vreselijk slijmerig commentaar op es tengevolge, leek wel also ze mdma ophadden.
Begin er steeds meer aan te wennen maar nu werden de commentaren wel heel erg en heel Lang de reetlikhoek ingestuurd, niet te harden.
En respect voor iemand die veel beter is? Mwoah soms wel maar meestal verpest het de koers.
Verder een leuk duel om de medailles met Anna, Spratt en Dygert.
Annemiek en Anna zijn echt 2 fenomenen in het dameswielrennen
De overige 10% bestaat voor het grootste deel uit Nederlandse dames, dit soort wedstrijden zijn dan een logisch gevolg.
Aan Dygert is het de taak om meer ervaring op te gaan doen.
Maar alsnog een topprestatie van Annemiek!
Benieuwd naar alle reacties over de geloofwaardigheid van deze prestatie t.o.v. Dygert in de tijdrit.
Vraag me ook af of er nog mensen zijn die zich afvragen waarom er voor de mannen meer aandacht is dan voor de vrouwen... volg het vrouwenwielrennen regelmatig maar dit is toch wel de meest saaie koers ooit.
Volgend jaar het palmares vervolmaken.
- in die Giro stond een vrij klein deel van de wereldtop aan de start, hier deden alle toppers mee. Dus dat maakt het verschil in de breedte tussen beide koersen kleiner. Daarnaast speelde de vermoeidheid na drie weken koers ook een grote rol die dag, dat vergrootte de verschillen.
- In de Giro zaten er vijf man in de achtervolgende groep. Daarvan reden Carapaz en Lopez niet mee. Hier zaten er meer vrouwen te rijden.
- Het parcours was vandaag zeker niet makkelijk, maar op papier veel minder selectief dan een rit over de Finestre. Zelfs als je het verschil tussen de mannen en de vrouwen meeneemt.
Dus al met al ontloopt het elkaar niet zo veel.
Vergeet toch niet dat in de achtervolgende groep echt wel een aantal toppers reden, dat waren over het algemeen geen onbekenden waarvan vooraf verwacht kon worden dat ze op minuten gereden zouden worden.
Waarmee ik overigens niets af wil doen aan deze schitterende prestatie, al is een klein beetje argwaan bij het kijken naar wielrennen soms niet verkeerd.
Laten we het over deze koers hebben, in plaats van over (de al dan niet verschillende reacties op) koersen van ruim een jaar geleden.
Als het iemand uit Nederland betreft is enige argwaan opeens uit den boze en moeten we hier op de banken gaan staan. Nee, een 36 jarige die ineens op haar 32e van een goede subtopper transformeert tot afgetekend de beste klimster en top tijdrijdster en alles letterlijk naar de puinpoeier rijd, daar mag je geen vraagtekens bij hebben. Ze traint nou eenmaal gewoon harder dan de rest tenslotte. Wanneer de heer Froome uitpakt met een solo van 80km dan mag het echter wel, en dan moet ook constant even benadrukt worden dat hij vanuit het niets aan de top kwam. Net zoals bijvoorbeeld wanneer Yates er 2 weken bovenuit steekt in de Giro dan mogen vraagtekens ook.
Je kan het zeuren noemen, je mag de mensen die wat argwanend zijn zuur vinden, maar volgens mij geeft het verleden (ook binnen het NL’se wielrennen) toch wel het recht om niet alles als zoete koek te slikken.
Ik had hier ook weleens de reacties willen zien als een Russin zo had uitgepakt.
Het staat je vrij om overal vraagtekens bij te zetten. Doe dat vooral, het is een vrij land!
Gebeurt ook overigens bij elke overwinning van Van Vleuten. Dan staat het halve topic vol met verdachtmakingen, en mensen die zeggen 'wat als het een Russin was?'. Vaak door mensen die de ballen verstand hebben van vrouwenwielrennen.
Nou ga ik niet pretenderen heel veel verstand te hebben van dameswielrennen maar het lijkt me gezien de pas redelijke recente evolutie van de sport en de semi-professionale staat ervan, alleszins waarschijnlijk dat grote niveauverschillen gewoon normaal kunnen zijn. Zeg maar gevalletje Sven Kramer tegen de rest de eerste 6 jaar van zijn carrière.
Tegelijkertijd kunnen de criticasters ook beter in de spiegel kijken nu de Amerikanen werk beginnen te maken van vrouwenwielrennen. Daar is Dygert een goed voorbeeld van, iemand die in een tijdrit de beste Nederlandse dames al kan wegrijden. Die mist alleen nog de ervaring en de inhoud om een hele koers mee te kunnen. Maar binnen twee /drie jaar kan er zomaar een machtsovername te wachten staan. Of gaan we dan net zo paranoia wijzen dat die Amerikanen dan vast wel iets snoepen dat ze ineens zo goed zijn.
Als je het niet kan verdragen, ga dan beter niet naar een forum.
Zowel haar prestatie als die van Annemiek zijn uitzonderlijk knap, maar waarom zo'n verschil in reacties ?!
En het valt mij ook op dat Wuyts steeds vaker en eerder De Cauwer in de rede valt.
Diepe diepe buiging
Wat me wel altijd opvalt is dat dit altijd zo naar voren gehaald moet worden. Bij het flink bewierookte mannentennis hoor je er vrijwel niemand over, maar dat gaat al meer dan een decennium ook alleen maar tussen Federer, Nadal en Đokovic.
Want een wedstrijd om de wereldtitel die op 105 km van de meet al beslist is en de strijd om de overige medailles die louter bestaat uit een per ongelukkige afvalkoers: dat mag je inderdaad totaal niet een boutkoers vinden.
Schandalig, want een Nederlandse overwinning is natuurlijk per definitie niet saai! Zelfs niet als die zege al zeker is op 100 km van de meet.
Jij sluit mooi aan in het rijtje zeikerds. Het was niet eens saai, op 30 km van de finish dacht ik: ze gaat eraan, Dygert gaat haar opvreten. Uiteraard als je 100 km solo rijdt is het spektakel wat minder, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door het epische karakter.
Altijd als de Nederlandse vrouwen winnen gaat het over het niveau. Als ze verliezen falen ze.
Niveau ligt gewoon enorm laag. Bij de mannen is het onmogelijk om op zo'n parcours een solo van meer dan 100KM te doen, hoe goed je ook bent.