Alejandro Valverde is de nieuwe wereldkampioen wielrennen. De 38-jarige Spanjaard kroonde zich na ruim 250 bergachtige kilometers de allerbeste in Innsbruck, door Michael Woods, Romain Bardet en Tom Dumoulin te verslaan in de sprint. Hij volgt Peter Sagan op als drager van de regenboogtrui.

Monsterontsnapping
In verschillende groepjes vormde zich de kopgroep van de dag, met de nodige grote namen daarin. Kasper Asgreen (Denemarken), Rob Britton (Canada), Tobias Ludvigsson (Zweden), Ryan Mullen, Connor Dunne (beiden Ierland), Daniil Fominykh (Kazachstan), Vegard Stake Laengen (Noorwegen), Karel Hnik (Tsjechië), Laurent Didier (Luxemburg), Jacques Janse van Rensburg (Zuid-Afrika) en Ilia Koshevoy (Wit-Rusland) vonden elkaar. Het peloton had geen haast in de openingsfase en gaf de elf bijna twintig minuten voorsprong.

Pas op de Gnadenwald en kort daarna bij het opdraaien van het lokale parcours met de beklimming van Igls ging daar wat tijd van af. Frankrijk, Oostenrijk, Slovenië en Groot-Brittannië gingen in de achtervolging. Toch liep de achtervolging niet bijzonder gestroomlijnd.

Sagan zegt de regenboog vaarwel
93 kilometer voor de meet was het verhaal klaar voor de wereldkampioen van de laatste drie jaar: Peter Sagan. Hij loste op de Igls en zal de komende maanden tijdens wegwedstrijden te zien zijn in de Slowaakse kampioenstrui. Vier rondes voor het einde staken ook Tsjechië, Spanje, Italië en Polen hun neus aan het venster.

Met nog 75 kilometer te gaan waren daar de eerste aanvallen uit het peloton, maar Spanje en Polen reageerden snel. Op de Igls-klim die volgde ging Dario Cataldo in de aanval, waarop onder meer Michal Kwiatkowski en Vincenzo Nibali reageerden. Die poging had geen kans, maar de snelheid ging wel de hoogte in, waarna Primoz Roglic ten val kwam en achterop raakte. Niet veel later keerde de Sloveen terug in het peloton.

Van Avermaet opent de aanval, Nederland mengt zich ook
Van voren bleven Asgreen en Stake Laengen het langst over. Zij kregen een groepje met Greg Van Avermaet, Damiano Caruso en Omar Fraile achter zich aan. Het drietal peuzelde één-voor-één geloste vluchters op. Een halve minuut achter de groep-Greg trok het peloton zich in gang, mede door versnellingen van Steven Kruijswijk en Sam Oomen. Het was de eerste keer dat Oranje zich mengde in de debatten.

Door het hoge tempo ging ook de deur open aan de achterkant: Wout Poels, Daniel Martin, Michal Kwiatkowski, Bob Jungels en Simon Yates moesten lossen. Antwan Tolhoek ging aan de voorkant op de trappers staan, waarna vele schermutselingen volgden. Geen groepje kreeg de ruimte.

Asgreen en Stake Laengen gingen met een voorsprong van 2.20 minuut voor de laatste keer over de finishlijn. Zij kregen in dertig kilometer nog een keer de Igls en de monsterklim van Höll voor de wielen geschoven. 

Italië en Frankrijk jagen op Scandinavisch duo
De voorsprong van de twee koplopers was nog behoorlijk groot. Dat zorgde voor spanning bij de Italianen en de Fransen, die volle bak in de achtervolging gingen. Nederland – dat alle renners behalve Poels nog van voren had – zette zich vlak daar achter schrap voor de Igls.

Het verschroeiende tempo van de Azzuri zorgde ervoor dat er geen aanval geplaatst kon worden. Wel werd het gat met de Deens-Noorse combine meer dan gehalveerd. Steven Kruijswijk was de eerste die het probeerde met een scherpe demarrage. Hij trok het tempo fors de hoogte in, maar geraakte niet weg. Het peloton dunde uit (onder meer Nibali ging eraf), maar toch bleef een dertigtal over.

Valgren ontsnapt vlak onder de top
Oomen was de volgende die er de pees oplegde, maar ook de jonge Tilburger werd snel gecounterd. Hierdoor werden Asgreen en Stake Laengen op 22 kilometer van de meet ingerekend. Peter Kennaugh en Michael Valgren versnelden, maar de Deen ontdeed zich van de Brit en ging solo verder. Hij kreeg een zestal aangevoerd door Gianni Moscon achter zich aan, maar de verschillen bleven te overzien.

In de afdaling van Igls vond Roglic het tijd om zijn daalvaardigheden te tonen. In zijn kielzog nam de Sloveen het overgebleven favorietengroepje mee. Met een halve minuut voorsprong kwam Valgren beneden en ging hij op weg naar de voet van Höll (2,8 km aan 11,5%). 

Klim naar Höll moet voor de beslissing zorgen
De eerste meters van de helse muur was voor veel renners al te veel. De Fransen trokken het tempo de hoogte in in dienst van Alaphilippe. Zij hadden Moscon, Alejandro Valverde, Michael Woods en Dylan Teuns in het wiel en sloegen een gat. Tom Dumoulin moest het gat dichten in zijn eentje.

Bardet haalde op 9,5 kilometer van de meet Valgren in, maar dat tempo was te hoog voor zijn kopman Alaphilippe. Enkel Woods, Valverde en Moscon bleven erbij. Op de extreem steile flanken van de Höll bleven de vier bij elkaar en was het Dumoulin die op eigen kracht het gat moest dichten. Hij ging zelfs op en over topfavoriet Alaphilippe.

Woods beschikte over de sterkste benen, terwijl Moscon bijna stil stond op het allersteilste stuk. Bardet en Valverde konden met de nodige moeite dat tempo volgen. Op de top wilde de Fransman zijn concurrenten verrassen, maar dat stonden ze niet toe. Met een voorsprong van acht seconden op Dumoulin ging het koptrio de afdaling richting Innsbruck in.

Dumoulin keert nog terug aan kop
Valverde wilde het tempo niet laten zakken, maar toch sloeg de twijfel toe in het laatste deel van de afzink. Onze landgenoot naderde in de smalle straatjes van Innsbruck en sloot op 1,7 kilometer van de meet aan. 

Valverde werd op kop gedrukt door zijn drie medevluchters, maar dat deerde de ervaren Spanjaard niet. El Imbatido zat vol vertrouwen en ging van ver de sprint aan. Zijn verschroeiende versnelling werd niet meer gecounterd. Bardet strandde op de tweede plaats, voor Woods. Voor Dumoulin zat er niets meer in dan de vierde plaats.

foto: Sirotti