Interview Tijd om zijn vijfde plaats in de Tour de France te vieren heeft Wilco Kelderman nog niet gehad. Zondagavond zat hij al in het vliegtuig naar Tokio voor de Olympische Spelen van Tokio.

Dat vieren komt nog wel, zegt hij aan vooravond van de olympische wegrit. Dat bewaart hij voor zijn vrouw en dochter die hij op de Champs-Élysées slechts een uurtje zag. “Om eventjes te praten, om wat spullen af te geven en nieuwe mee te krijgen”, vertelt Kelderman. “Zo’n lange periode weg van je familie is wel pittig, maar eenmaal hier ben je weer bezig met de wedstrijd en gaat ook de tijd snel.”

Slagveld
De afgelopen dagen verkende de Nederlandse selectie het parcours van de wegwedstrijd, dat ten zuidwesten van Tokio ligt. Kelderman heeft weinig woorden nodig om het 234 kilometer lange traject te beschrijven. “Superlastig”, klinkt het. “Er gaat een heel goede winnaar uitkomen, zeker met de hitte en de hoge luchtvochtigheid. Met name de laatste klim is heel steil, die blijft lang doorlopen. Hier gaat de koers helemaal losbarsten en zullen de renners een voor een bovenkomen. Ik houd rekening met een slagveld.”

Een steeds terugkerende factor is de voorspelde hitte in Japan. Tijdens de Tour de France gaf de 30-jarige kopman van BORA-hansgrohe meermaals aan soms last te hebben van hoge temperaturen. “Ik vind het niet per se lekker, maar het gaat mij ook niet slecht af. Met hitte moet je echt gefocust zijn. Veel drinken en veel koelen, dan begin je vanzelf goed genoeg aan de finale.”

“De hitte in Japan is heel anders. Je hebt hier een hoge luchtvochtigheid, het voelt heel zweterig. Ik reed hier een klim op en het zweet stroomde van mij af, maar tegelijkertijd heb je niet het gevoel superveel dorst te hebben.”

Tactiek
Wat de strategie van de Nederlandse selectie gaat zijn en wie de absolute kopman is, daar kan Kelderman nog weinig over zeggen. “Het belangrijkste is dat wij als ploeg een mooi resultaat neerzetten en het liefst een medaille behalen. De koers moet uitwijzen hoe de rolverdeling gaat zijn. We hebben te maken met kleine ploegjes van maximaal vijf renners, waardoor er weinig controle zal zijn. Voor ons betekent dat goed opletten.”

“Zelf hoop ik in de finale te komen en mee te strijden, maar het is altijd afwachten of je een goede dag gaat hebben, zeker na de Tour. Op Mount Fuji (na 139,5 km, red.) weet je snel hoe je ervoor staat. Pas dan kan ik beslissen of ik voor eigen kans ga of ik mij opoffer voor Bauke of Tom, door bijvoorbeeld nog een extra keer drinken te halen.”

“Het zal een eerlijke wedstrijd worden. Het scheelt dat wij de koers niet hoeven te dragen. Wij zijn geen topfavoriet.”

Die rol schuift hij voorzichtig door naar de Belgen, maar ook daar heeft hij zijn bedenkingen. “Voor Wout van Aert is het misschien net te lastig. De titel gaat echt voor een heel goede klimmer zijn. Ik vind het lastig te zeggen voor wie. Op dit parcours kan het weleens een verrassende winnaar worden.”