Raymond Kerckhoffs

• zaterdag 5 juni 2021 om 08:30

Interview De derde plaats in het klassement van het Criterium du Dauphiné is niks nieuws voor hem. Zeven jaar geleden stond Wilco Kelderman reeds vijf dagen lang op deze klassering met Chris Froome en Alberto Contador net voor hem. Waar de nieuwe kopman van BORA – hansgrohe halverwege de Col de Porte opnieuw indruk maakte, staat hij zelf niet te lang stil bij zijn huidige korte klassering. “Pas op La Plagne krijgen we duidelijkheid in de krachtsverhoudingen”, is hij realistisch.

Toch mag zijn vierde plaats in Le Sappey-en-Chartreuse tussen explosieve klimmers als Alejandro Valverde, Tao Geoghegan Hart, Patrick Konrad en o.a. Enric Mas een opsteker worden genoemd. Zeker ook omdat Kelderman twee dagen eerder eveneens vierde werd in de 16,4 kilometer lange tijdrit in Roche-La-Molière. Nabij Grenoble sprintte er ondanks een moordend tempo nog twintig man voor de ritzege. “Misschien weer een teken dat de top opnieuw breder aan het worden is”, concludeerde Kelderman.

Al constateerde hij ook dat de omstandigheden voor aanvallers in de zesde rit van de Dauphiné verre van ideaal waren. “Er werd vanaf de start in een heel hoog tempo gereden, terwijl er in de finale veel tegenwind stond. Als je daar aanzette, werd je vanzelf terug geblazen. En de slotklim was té explosief om grote verschillen te maken. Op de klim naar La Plagne zal het wel echt ontploffen.”

Kelderman weet wat het is om kort in de Dauphiné te eindigen. In de bus van BORA – hansgrohe kwam het de afgelopen dagen ter sprake. Frederik Wandahl, de 20-jarige debutant binnen Duitse formatie, vroeg aan de tien jaar oudere Nederlander hoe zijn eerste Dauphiné verliep. Kelderman moest in zijn geheugen graven naar 2012 en haalde herinneringen op aan de 53 kilometer lange tijdrit naar Bourg-en-Bresse. “Daar werd ik ineens vierde en uiteindelijk achtste in het klassement”, benadrukt hij zijn succesvolle debuut in de ‘kleine Tour’.

Wilco Kelderman lijkt makkelijk te klimmen in deze Dauphiné. foto: Cor Vos

‘Fucking hard’
“In die tijdrit startte de Kazak Andrey Kasheskin destijds achter mij. Ik was bang dat hij mij vrij snel zou inhalen. Toen we het eerste tussenpunt waren gepasseerd, kreeg ik van ploegleider Erik Dekker te horen dat ik de snelste tussentijd had. Ja, snelste van de ploeg, dacht ik. Na het tweede tussenpunt kreeg ik opnieuw te horen van Dekker dat ik de snelste tussentijd realiseerde. Maar hij gaf vervolgens ook aan dat ik tien seconden sneller was dan Michael Rogers. Toen pas had ik in de gaten dat ik de snelste van het hele veld op dat moment was. ‘Fuck, ik ga fucking hard’, spookte er vervolgens door mijn hoofd. Uiteindelijk werd ik dus vierde.”

In zijn tweede Dauphiné in 2014 maakte Kelderman opnieuw indruk. In de tweede rit met aankomst op de Col du Béal was hij in de kleuren van Belkin de enige die Chris Froome en Alberto Contador kon volgen. “Eigenlijk heb ik alleen maar goede herinneringen aan deze ronde. Dat jaar werd ik vierde in het eindklassement.” Zoals Kelderman ook enkele keren veel indruk heeft gemaakt in die andere voorbereidingswedstrijd op de Tour de France, de Ronde van Zwitserland.

“Voor je vorm en zeker ook voor je moraal is het wel belangrijk om hier goed te zijn. De Tour is niet heel ver weg, dus je moet hier conditioneel toch al goed zijn. Het is niet dat ik hier op zoek ben naar de bevestiging, maar ik zoek zeker wel de echte hardheid van de koers op. Dat lukt het best wanneer je je met de allersterksten kunt meten.”

Koershardheid
“Vorig jaar reed ik om die reden de Tirreno-Adriatico in de aanloop naar de Giro d’Italia. Ik was toen nog niet super en heb in die achtdaagse enorm afgezien. Dat gevoel heb ik gewoon nodig voor een grote ronde. Het is de bedoeling dat ik hier een extra stapje richting de Tour zet. Vervolgens heb ik dan nog twee weken om te trainen. Dan kan ik conditioneel nog een stap zetten.”

Waar Primoz Roglic vanaf Luik-Bastenaken-Luik geen enkele wedstrijd meer tot aan de Tour rijdt en Tadej Pogacar de voorkeur aan zijn thuiswedstrijd de Ronde van Slovenië geeft, zou de 30-jarige geboren Barnevelder zo’n keuze niet snel maken. “Met het oog op de Tour heb ik echt de Dauphiné of de Ronde van Zwitserland nodig. In de trainingen kun je deze inspanningen proberen na te bootsen, maar drijf je jezelf toch niet zo ver tot de limieten. Zoals ik nu rij, had ik vooraf gehoopt. Ik word sterker door iedere dag met de besten te wedijveren. Dat werkt beter dan een dag een uitschieter hebben door voor een dagzege te strijden. Ik denk dat ik met deze koerswijze het sterkst uit de Dauphiné kom.”

Wilco Kelderman wordt vierde in de tijdrit van de Dauphiné. foto: Cor Vos

In het weekeinde ligt het zwaartepunt van deze Dauphiné met lastige Alpen-ritten naar La Plagne en Les Gets. “Ik leef hier van dag tot dag en hoop elke rit ietwat sterker te worden. Het is zeker niet zo dat ik een bepaalde etappe heb uitgekozen om me eens extra te testen. De rit naar La Plagne van zaterdag met de klim naar Cormet de Roselend is de zwaarste. Met Team Sunweb zaten we daar op hoogtestage, dus die klimmen ken ik wel. Daar ga ik wel een indicatie krijgen hoe ik er daadwerkelijk voorsta.”

Verdedigen
Pas boven op La Plagne gaat Kelderman eens serieus naar het klassement kijken. “Een derde plek verdedigen schiet sowieso niet op. Pas als je aan de leiding in een ronde staat, valt er iets te verdedigen. Ondanks de tijdrit staat iedereen in de top van het klassement nog heel dicht bij elkaar. Zeker met het oog op de twee ritten van dit weekeinde.”

Duidelijk is dat Kelderman goed in zijn vel zit. Hij oogt relaxter dan in voorgaande jaren. “Ja, het klopt dat ik hier met een goed gevoel koers. Alles loopt heel makkelijk, dat zorgt voor een zeker ontspannenheid. Ik zit op mijn plaats bij Bora waar de sfeer heel goed is en er ook een heel goede structuur staat. Als ik iets aangeef wat ik anders of beter wil, dan wordt daar meteen werk van gemaakt. De samenwerking met mijn trainer Hendrik Werner (die in 2018 Tom Dumoulin bij Team Sunweb begeleidde, red) loopt prima. Hij begrijpt me heel goed en zijn trainingen slaan goed aan. En natuurlijk is de podiumplaats in de Giro d’Italia van vorig jaar een bevestiging waar ik ook heel veel vertrouwen uit haal.”