foto: Sirotti

Je kan je klok er bijna gelijk op zetten dat Björn Leukemans in deze periode van het jaar in topvorm is. De renner van Wanty-Groupe Gobert zette die stelling de voorbij weken al kracht bij met enkele knalprestaties, en hij wil daar in de nabije toekomst maar al te graag een vervolg aan breien. In het Weekendinterview is Leukemans aan het woord.

Dat Leukemans op zijn 37ste nog altijd power in de benen heeft, bewees hij eigenlijk al in het voorjaar. Bij zijn hoofddoel, de Ronde van Vlaanderen, ging de Belg sterk mee tot op de beklimming van de Oude Kwaremont. De topfavorieten moest hij daar laten gaan, maar dat belette hem niet om nog naar plek negen te rijden. Een week later sprintte hij in Parijs-Roubaix naar de vijftiende plaats.

De heuvelklassiekers verliepen zowaar nog beter. In de Brabantse Pijl trok hij in de finale meermaals ten aanval. Toen hij in het slot werd teruggenomen, toonde de taaie Leukemans grinta en eiste hij nog de vijfde plek op. De Amstel Gold Race beëindigde de Belg helaas voor hem nét buiten de top 10, terwijl hij er in Luik-Bastenaken-Luik dan weer vroegtijdig de brui aan gaf na materiaalpech.

“Af en toe, zoals in de Brabantse Pijl, zat er misschien nog wat meer in, maar dat is praat achteraf. Ik ben tevreden met wat ik behaald heb in het voorjaar”, vertelt Leukemans, die daarna niet stilzat. “Dat was nog maar mijn eerste vormpiek dit seizoen. Mijn tweede piek ligt ongeveer nu, in het najaar. En gewoonlijk probeer ik op het Belgisch kampioenschap op de weg (eind juni, red.) nog een derde keer goed te zijn. Maar het parcours was dit jaar niet op mijn maat, dus liet ik dat vallen.”

Ik piek nooit naar één bepaalde wedstrijd, maar altijd met periodes. De Druivenkoers valt toevallig in zo’n periode, waardoor ik daar bijna altijd goed ben.

Via de Ronde van Wallonië werkte Leukemans naar dit najaar toe. “Daar voelde ik dat ik goed aan het worden was. De dagen en weken daarna heb ik nog serieus door getraind, zodat ik nu in topconditie zou zijn. Ik had hier ook echt naar gepiekt, en om eerlijk te zijn, mag ik nu absoluut niet klagen over mijn conditie. Ik ben volgens mij dik in orde en klaar voor wat nog komen gaat.”

De 37-jarige Belg liet zich voor het eerst opmerken in de Tour du Limousin. “Dat was iets later dan verwacht, want een week eerder moest ik met migraine afzeggen voor de Eneco Tour. Daar ondervond ik gelukkig geen hinder van in Frankrijk, want ik won rit één.” De bijhorende leiderstrui moest Leukemans twee dagen later afgeven aan de jonge Italiaan Mauro Finetto. “Niets aan te doen, bergop was hij gewoon de beste.”

Toch had Leukemans in de slotrit nog een plan. “Ik wilde via de bonificatieseconden nog opschuiven in de eindstand, dus deed ik mee aan de massasprint. Daarin dacht ik wel een kans te hebben, omdat er de hele dag hard gekoerst was en de finishlijn licht bergop ging. Ik ben geen sprinter, maar iedereen zat wat op zijn tandvlees. Als je dan nog goede benen hebt, lukt dat wel. Uiteindelijk ben ik naar de derde plek gesprint, en als ik eerder aan had gezet, zou er misschien nog meer in gezeten hebben.”

Vol vertrouwen trok de renner van Wanty-Groupe Gobert afgelopen woensdag dan naar ‘zijn’ Druivenkoers. ‘Zijn’ koers, omdat hij zich de voorbije vier jaar In Overijse telkens afgetekend de beste toonde. In 2010 kwam hij solo over de streep, met vier tellen voorsprong op Marco Marcato, in 2011 sprintte hij sneller dan Davy Commeyne, een jaar later schoot Leukemans weer solo raak, terwijl hij vorig seizoen de sprint won van Jurgen Van Goolen.

“Ik piek nooit naar één bepaalde wedstrijd, maar altijd naar periodes. Overijse valt toevallig in zo’n periode, waardoor ik daar bijna altijd goed ben. Zo ook dit jaar”, verklaart Leukemans zijn viervoudige winst. “Desondanks wist ik deze keer al vrij vroeg dat het niet zou lukken voor mij. Toen we op de plaatselijke omloop kwamen, zag ik dat het parcours ten opzichte van de vorige edities was aangepast. Het was minder lastig gemaakt, wat het voor mij extra moeilijk maakte.”

Leukemans ging wel enkele keren in de aanval, maar moest uiteindelijk in de sprint Jonas Vangenechten, Jasper De Buyst en Tom Van Asbroeck voorlaten, en zich tevreden stellen met plek vier. “Een nieuw bewijs dat ik toch wel goed op dreef ben, dus heb ik al zin in mijn volgende wedstrijden. Die zijn de GP van Plouay komende zondag, maar ook de Brussels Cycling Classic, GP Fourmies, GP Jef Scherens en GP van Wallonië.”

Het woord ‘WK’ laat Leukemans opvallend genoeg niet vallen. “Toch ben ik daar wel mee bezig. De uiteindelijke keuze ligt bij Carlo (Bomans, de bondscoach van België, red.), en het zou mooi zijn als hij mij selecteert. Kan hij mij gebruiken, dan ben ik paraat. Zo niet, dan is dat maar zo. Een paar dagen geleden heb ik er nog met hem over gesproken, maar een echte garantie kon hij mij niet geven.”

De 37-jarige Leukemans barst duidelijk van de ambitie, én hij is vastberaden om zich ook in 2015 nog te tonen. “Ik kan het nog steeds goed opbrengen om te trainen, dus zie ik geen reden om niet door te gaan. Bij welke ploeg ik volgend jaar zal rijden, kan ik nog niet met zekerheid vertellen. Eerst was ik vrij zeker dat ik bij Wanty-Groupe Gobert zou blijven, maar dat is intussen veranderd. Ik heb sinds kort ook contacten in Frankrijk, al is er op dit moment nog niks helemaal concreet.”

Ik kan het nog steeds goed opbrengen om te trainen, dus zie ik geen reden om niet door te gaan. Al weet ik nog niet bij welke ploeg dat zal zijn.

“Wat wel vaststaat, is dat ik het, door mijn leeftijd, jaar per jaar bekijk: ik wil liever geen contract voor meerdere seizoenen tekenen. Stel dat de drive er aan het eind van volgend jaar opeens niet meer is en ik het totaal niet meer kan opbrengen om voor mijn sport te leven, dan is het lastig als ik nog met een contract voor een jaar extra zit. Dat wil ik echt vermijden.”

Onderscheid tussen een WorldTour-ploeg en een ProContinentaal team, zoals Wanty- Groupe Gobert, maakt de veteraan niet. “Voor mij is het oké als ik de grote klassiekers in het voorjaar kan rijden. Dat lukt bij Wanty, dankzij de wildcards, prima, al vind ik het jammer dat ik bijvoorbeeld de Grote Prijzen van Québec en Montréal de volgende maand niet kan rijden. Dat vind ik echt heel mooie koersen, die ik graag rijd.”

In die klassiekers hoopt Leukemans de goede lijn van dit seizoen door te trekken, en in 2015 weer te presteren. “Ik zou vooral graag nog eens een goede Parijs-Roubaix rijden”, bekent Leukemans. “Afhankelijk van mijn ploeg, zullen we zien of ik ook volgend jaar de kopman ben en of dat dus mogelijk is. Al zou ik er echt niets op tegen hebben om bijvoorbeeld in dienst van een jonge en talentvolle ploegmaat te gaan rijden.”

“Raad geven aan ploegmaats probeer ik ook nu af en toe al te doen, als zij die ten minste graag willen aannemen. Enkel tijdens de klassiekers doe ik dat nog niet al te veel, omdat ik in die periode zelf goed wil zijn en mij moet focussen op de wedstrijd die ik rijd. Maar in de toekomst zie ik mij de jonge renners zeker nog vaker helpen”, blikt hij vooruit.