Vuelta 2022: Pedersen wint na knotsgekke finale in Tomares, Roglic komt ten val
De zestiende etappe in de Vuelta a España, met aankomst in Tomares, is gewonnen door Mads Pedersen. De Deense groenetruidrager kwam na een knotsgekke finale als eerste over de finish. De aandacht ging na de streep echter vooral uit naar Primož Roglič. De Sloveen versnelde in de finale, leek tijd te pakken op een met pech kampende Remco Evenepoel, maar kwam zwaar ten val in de laatste rechte lijn.
Na twee loodzware dagen door de zuid-Spaanse bergen waren de renners wel toe aan een rustdag in de Vuelta a España, maar in een grote ronde is er weinig tijd om echt bij te komen. Toch hielden de parcoursbouwers dit keer rekening met de vermoeide renners. De zestiende etappe van Sanlúcar de Barrameda naar Tomares voerde namelijk over behoorlijk vlakke en dus niet al te uitdagende wegen. Toch zat het venijn hem hier in de staart met een zeer verraderlijke finale, gekruid door een klimmetje van 1,5 kilometer aan goed 6% in de laatste tien kilometer. Was dit een ideale springplank voor de aanvallers, of kregen we toch een sprint in Tomares?
Okamika en Maté krijgen een vrijgeleide
Er bleek van bij de start maar weinig animo voor de vroege vlucht. Twee Spanjaarden wisten hier optimaal van te profiteren in hun poging een vroege ontsnapping op poten te zetten. Ander Okamika (Burgos-BH) en oude bekende Luis Ángel Maté (Euskaltel-Euskadi) sloegen de handen ineen en kregen al snel een vrijgeleide van het peloton. De voorsprong van Okamika en Maté liep al snel op tot ruim boven de vier minuten. In het peloton zetten Trek-Segafredo en Cofidis zich op kop nadat de kopgroep definitief wegreed. Niet geheel toevallig de ploegen van topfavorieten Mads Pedersen en Bryan Coquard.
Met nog minder dan 100 kilometer tot de finish in Tomares controleerden Cofidis en Trek-Segafredo nog steeds de kopgroep. De voorsprong van vluchters Okamika en Maté werd langzaam teruggeschroefd, al hield het peloton de twee koplopers aan een touwtje. De twee Spanjaarden waren een vogel voor de spreekwoordelijke kat, maar lieten zich niet zomaar inrekenen door de sprintersploegen. Bij het ingaan van de laatste vijf kilometer werd het verschil geklokt op goed twee minuten. Er was met andere woorden geen vuiltje aan de lucht voor Pedersen en co. in deze verder geschiedenisloze etappe.
Peloton op weg naar lastige finale
Bij de tussensprint in Alcala del Río, op net iets minder dan dertig kilometer van de streep, zagen we nog een fiks sprintje voor de punten tussen Okamika en Maté. Die eerste ging de sprint zeer vroeg aan, maar zag de lepe Maté alsnog de volle buit pakken. Een goede minuut later deed Pedersen nog maar eens goede zaken voor de puntentrui, die hem inmiddels al bijna niet meer kan ontgaan, door als derde te passeren aan de tussensprint. Het einde van de vroege ontsnapping kwam vervolgens langzaam in zicht en met nog goed vijftien kilometer op de koersteller kwam er een einde aan het avontuur van Okamika en Maté.
Dit was het sein voor een ploeggenoot van Maté, Ibai Azurmendi, om ten aanval te trekken. De kleine Baskische klimmer kreeg alleen niemand met zich mee en werd binnen de kortste keren weer ingerekend door de voorwacht van het peloton. Plots zagen we de ploegen van de klassementsrenners naar voren schieten en was het een gedrum van jewelste voor de juiste posities. Op het eerste klimmetje van anderhalve kilometer aan 6% gebeurde er echter weinig, al zag de rappe Australiër Kaden Groves (BikeExchange-Jayco) door een lekke band zijn kansen voor de etappezege in rook opgaan.
Roglič valt aan en komt ten val, pech voor Evenepoel
In de laatste kilometers lag het tempo onverminderd hoog en werd het peloton op een lint getrokken. Rodetruidrager Evenepoel zat vrij ver en dat had Roglič meteen in de gaten. De Sloveen zag een kans om tijd te pakken en ging dan ook vol aan op het laatste korte knikje van een 500 meter aan 8%. Niet veel later werd duidelijk dat Evenepoel te kampen had met mechanische pech. Roglič trok intussen nog altijd door, in de wetenschap dat hij vandaag kostbare tijd kon terugpakken in het klassement.
De nummer twee in het klassement leek ook goede zaken te doen in Tomares, maar kwam in de laatste rechte lijn zwaar ten val en bolde met flinke verwondingen en zichtbaar aangeslagen over de finish. Pedersen kreeg hier weinig van mee, zette op het juiste moment aan en bleek voor de tweede keer in deze Vuelta veel te goed voor de concurrentie. Pascal Ackermann werd tweede, Danny van Poppel derde. In het algemeen klassement gaat Evenepoel nog altijd aan de leiding.
De Belg reed lek in de laatste drie kilometer en werd in dezelfde tijd geplaatst als de renners in de eerste grote groep achter de vier koplopers. Roglič komt zo wel acht seconden dichter op Evenepoel in het klassement, al is het maar de vraag of hij de komende dagen zijn kansen nog optimaal kan verdedigen.
P.S. Ik hoorde dat Sammie - ik wil graag minstens vier keer per aflevering in beeld komen - Neirinck voor de etappe van vandaag het wiel van Fred Wright gekozen heeft.
Gewoon leep van Evenepoel.
Iets aan te merken op Revket zijn gedrag?
Ik alvast niet... Keurige houding en zelfs begaan met de toestand van zijn grootste concurrent.
Leg je er bij neer dat bij verwarrende gebeurtenissen als vandaag er zijn die uit hun plaat gaan. Is gewoon iets menselijks.
Mijn reactie sloeg niet op een wielrenner....
Primoz krijgt de tijd van Pedersen, REV wordt vooralsnog op 3m10 gezet en ik denk terecht. De jury zal wat creativiteit nodig hebben om dit recht te breien.
Na de val van Evenepoel was de rode trui niet meer onverslaanbaar...
Dus er zal wel sowieso impact zijn voor Roglic...
Als hij zegt dat hij zich beter en beter voelt zou ik, mocht ik evenepoel zijn, terug datgene doen wat hij deed in de eerste bergrit, de boel versmachten.
Dat het zo lang duurt voordat zijn wonden verzorgd worden is natuurlijk achterlijk.
Op naar morgen, benieuwd of Roglic niet te gehavend is. Enorme pechvogel maar hij blijft zich toch steeds weer te pletter storten he? Hem kennende wel wereldkampioen in Wollongong straks. :)
Naar de geest...
...Ik durf te denken dat die leegloper er al eerder was.
...Die regel is er om klassementrijders uit het gewoel te houden. Niet om klassementrijders als kamikaze te laten opereren tussen de sprinters.
Hij wist toch dat hij de Vuelta niet meer kon winnen en zo kan hij met opgegeven hoofd naar huis gaan. Hij dacht waarschijnlijk, ja, als Remco een platte band faket, dan ga ik ook een valpartij faken. En zo kom ik als morele winnaar uit het strijdperk!
(Ook eens een even belachelijke theorie lanceren als degene die denken dat REV niet eens een platte band had.)
Ik had medelijden met Roglic (én ook bewondering voor het feit dat hij aanviel), toen deed ik wielerflits open en zag ik de ene na de andere belachelijke bewering, vaak nog gesteund door de meest bizarre antwoorden en duimpjes.
Hup Remco
Toch wel lachwekkend. Het is in Spanje dan kan zoiets wel.
Voor de veiligheid heeft die regel precies niets gebracht.
Maar goed, om de stijl en inhoud van deze chauvinistische "wielerliefhebbers" verder te zetten. Er was nog een tweede "geval" met de 3 km-regel. Een waarbij een mannetje in gele trui stevig doorzette en afstand nam van het peloton. Enkele renners in het wiel kreeg. Om op het laatst te verzwakken en voorbijgesneld te worden door zijn medevluchters. Het was duidelijk dat het gele mannetje nog enkele kostbare seconden dreigde te verliezen en misschien zelfs zou ingehaald worden door het peloton. Dan maar snel tegen het achterwiel van de laatst wegsnellende renner rijden, om een valpartij uit lokken. Wat lukte, alleen was de klap iets zwaarder dan bedoeld. Maar door dit spelletje kon het gele mannetje profiteren van de 3 km-regel en dezelfde tijd krijgen dan het groepje waaruit hij dreigde gelost te worden. Of is dit ook te ver gezocht ?
Waar in de Tour heb je mij gezien ? Ergens onderweg of aan de aankomst ? Waar je mij dan telkens onzin zag uitkramen. Wat deed jij dan op dat ogenblik ?
Of zijn jullie - net als de door jullie verfoeide Nederlanders - eigenlijk ook nogal selectief in jullie verontwaardiging?
Heel erg spijtig einde van deze etappe.
Erg jammer is het wel dat Roglic hier niet nog opnieuw 15 sec van de achterstand afknabbelt en heel blijft. Nu is het nog maarde vraag of hij uberhaupt nog starten zal.
In ieder geval lulde hij niet over alles of niets, dit was dapper.
nou ja, ook wel nog redelijk wat hooligans in het voetbal te zien
En je bent niet de enige..
Wellicht handig gebruik gemaakt van de 3 km regel (als theorie klopt dat hij al iets eerder lek had), maar had niet iedereen in zijn plaats dat hier gedaan?