Het is alweer tijd voor de derde en laatste grote ronde van het 2021: de Vuelta a España! Voor de ene wielrenner is het nog een nagerechtje, voor de ander het hoofddoel van het seizoen. De een probeert er zijn seizoen nog te redden, de ander wil zich in vorm rijden voor het WK wielrennen en Parijs-Roubaix. Wat we wel weten is dat de strijd om de rode leiderstrui felbetwist zal worden. Primož Roglič krijgt zijn derde eindzege op rij niet cadeau. Wie wint de Vuelta? WielerFlits blikt vooruit.

Historie

De historie van La Vuelta gaat terug tot 1935, toen de Spaanse journalist Juan Pujol van de krant Informaciones de ronde oprichtte. Na het succes dat l’Auto had met de Tour de France en La Gazzetta dello Sport met de Giro d’Italia, dacht Pujol waarschijnlijk: beter goed gejat dan slecht bedacht. De Tweede Wereldoorlog gooide de ontwikkeling van de koers in de war, maar vanaf 1955 prijkt de wedstrijd jaarlijks op de kalender.

Het was de Belg Gustaaf Deloor die de eerste twee edities van de Vuelta a España wist te winnen. In 1935 hield hij thuisrijder Mariano Cañardo van de overwinning af en een jaar later wist Gustaaf zijn oudere broer Alfons naar de tweede plaats te verwijzen. De eerste Spaanse winnaar volgde in 1941 (pas de derde uitgave door de tussenliggende Spaanse Burgeroorlog) toen Julián Berrendero won. Het was ook de eerste keer dat het eindpodium volledig Spaans was. Naast Berrendero mochten Fermín Trueba en José Jabardo op het podium verschijnen.

Roberto Heras won vier keer de Vuelta, rechts een 23-jarige Alejandro Valverde (2003) – foto: Cor Vos

Toch was de Ronde van Spanje niet altijd een feestje voor de thuisrijders. Jean Stablinski, Jacques Anquetil, Raymond Poulidor, Felice Gimondi, Eddy Merckx, Freddy Maertens, Bernard Hinault en Sean Kelly staan allemaal op het palmares. Namen van de Spaanse helden Luis Ocaña, Marino Lejarreta en Pedro Delgado staan natuurlijk wel op de erelijst. Twee keer was er een Nederlandse eindwinnaar: in 1967 won Jan Janssen en in 1979 Joop Zoetemelk. Zeven keer won een Belg. Naast de reeds genoemde Gustaaf Deloor, Eddy Merckx en Freddy Maertens verdienden ook Edward Van Dijck (1947), Frans De Mulder (1960) en Ferdinand Bracke (1971) die eer.

De Vuelta was in de vroege jaren altijd een voorjaarskoers. Pas in 1995 werd de Spaanse ronde gedirigeerd naar het najaar. Tegenwoordig zijn augustus en september de maanden van de Vuelta. De recordhouder met de meeste eindoverwinningen in de Vuelta komt uit het post-1995-tijdperk. Roberto Heras wist tussen 2000 en 2005 vier keer te winnen, wat hem nog altijd de eenzame recordhouder maakt. Tony Rominger en Alberto Contador staan op drie eindzeges.

Zijn laatste Vuelta-zege vierde Alberto Contador in Santiago de Compostela (2014) – foto: Cor Vos

De trui die de leider in het algemeen klassement draagt, kleurt rood. Die beslissing werd eind 2009 genomen. Ter ere van de 75e verjaardag van de Vuelta werd in 2010 voor rood gekozen. Daarvoor was het een gouden trui. “Iedereen noemt hem gewoon de gele trui, net zoals die in de Ronde van Frankrijk. We willen onze eigen persoonlijkheid versterken door middel van een eigen kleur”, vertelde koersdirecteur Javier Guillén destijds. De puntentrui is groen, de bergtrui wit met grote blauwe stippen en de jongerentrui is wit.

Laatste tien winnaars Vuelta a España
2020: Primož Roglič
2019: Primož Roglič
2018: Simon Yates
2017: Chris Froome
2016: Nairo Quintana
2015: Fabio Aru
2014: Alberto Contador
2013: Chris Horner
2012: Alberto Contador
2011: Chris Froome (na diskwalificatie Juan José Cobo)

Vorig jaar

Vorig jaar werd de eindzege in de Vuelta a España een heuse tweestrijd tussen Primož Roglič en Richard Carapaz. De Sloveense kopman van Jumbo-Visma had niet veel eerder een flinke klap te verwerken gekregen in de Tour de France, die hij in extremis verloor aan een ijzersterke Tadej Pogačar. Daar zat titelverdediger Roglič echter totaal niet mee, want meteen op de eerste dag, in de bergrit naar Arrate, sloeg hij toe met een ritwinst. Hij droeg het rood de eerste vijf dagen.

De tweestrijd om de Vueltazege – foto: Cor Vos

In de verregende bergetappe naar Aramón Formigal leek het mis te gaan voor Roglič. Gestuntel met een regenjasje zorgde ervoor dat Carapaz de leiding kon overnemen. Op dat moment stonden ook Hugh Carthy en Daniel Martin nog binnen een halve minuut van de leider. Vier dagen mocht de Ecuadoraan van INEOS Grenadiers genieten van de trui. Carapaz hield de schade beperkt op de Alto de Moncalvillo, waar Roglič won, maar in de heuvelrit naar Suances heroverde de Sloveen het rood. Hij boekte zijn derde ritzege en kwam – door de bonificaties en een klein gaatje in het peloton – in gelijke tijd met Carapaz. Het rood was weer van Roglič.

Daarna was het stuivertje wisselen. Op de Angliru nam Carapaz de leiding weer over, maar dat was slechts voor korte duur. Op de dertiende dag stond namelijk een tijdrit gepland. Een kolfje naar de hand van Roglič, die bijna een minuut wegreed bij zijn grootste concurrent. De Jumbo-Visma-leider pakte nog wat boni’s en begon met 45 seconden voorsprong aan de laatste zware bergrit.

Op Alto de la Covatilla, we schrijven 6 november(!), deed Carapaz een alles-of-nietspoging om de eindzege nog naar zich toe te trekken. Roglič leek geslagen, want hij kwam nauwelijks dichterbij, maar het was Movistar dat een helpende hand toestak en ervoor zorgde dat de Vuelta-overwinning naar Rogla ging en niet naar ex-Movistar-renner Carapaz. De passage heeft een hoofdrol gekregen in de Netflix-docu, omdat de tactiek van de Spanjaarden wenkbrauwen deed fronsen, ook binnen de ploeg. Roglič maalde er niet om en mocht een dag later in het rood Madrid binnenrijden: Carapaz strandde op 24 seconden, Carthy werd derde op 1:15 minuut.

Het fotomoment op de slotdag – foto: Cor Vos

Eindklassement Vuelta a España 2020
1. Primož Roglič (Jumbo-Visma) in 72u46m12s
2. Richard Carapaz (INEOS Grenadiers) op 24s
3. Hugh Carthy (EF Pro Cycling) op 1m15s
4. Daniel Martin (Israel Start-Up Nation) op 2m43s
5. Enric Mas (Movistar) op 3m36s
6. Wout Poels (Bahrain McLaren) op 7m16s
7. David De la Cruz (UAE Emirates) op 7m35s
8. David Gaudu (Groupama-FDJ) op 7m45s
9. Felix Großschartner (BORA-hansgrohe) op 8m15s
10. Alejandro Valverde (Movistar) op 9m34s

Favorieten

De titelverdediger, die vorig jaar met succes zijn titel verdedigde, gaat dit jaar ook weer proberen zijn titel te verdedigen. We hebben het over Primož Roglič. Opnieuw voert de Sloveen de troepen van Jumbo-Visma aan in de Vuelta a España. In tegenstelling tot vorig jaar heeft hij geen volledige Tour de France in de benen. Een harde valpartij zorgde voor een vroege opgave. Roglič herstelde echter snel en wist met overmacht de lastige tijdrit op de Olympische Spelen te winnen. Vlak voor die tijdrit in Tokio had de Rogla nog wel wat last van de blessure, maar onderweg was die twijfel verdwenen.

Primož Roglič – foto: Cor Vos

Het tekent de drive en zijn herstelvermogen. Dit jaar is een uitgeruste Roglič daarom opnieuw topfavoriet om de Vuelta a España te winnen. Bergop hoeft hij voor niemand onder te doen, zijn eindschot is indrukwekkend en de twee tijdritten – bij elkaar meer dan 40 kilometer – zijn ook in zijn voordeel. Jumbo-Visma zet alles op alles om voor het derde jaar op rij het rood binnen te slepen. Steven Kruijswijk, Sepp Kuss, Koen Bouwman, Robert Gesink en Sam Oomen moeten hem in de bergen ondersteunen. Lennard Hofstede en Nathan Van Hooydonck zijn de helpers op het vlakke.

De concurrentie is ook dit jaar niet min. Was het vorig jaar een duel tussen Roglič en Carapaz, mag je dat nu een duel tussen Jumbo-Visma en INEOS Grenadiers noemen. De Britse formatie komt met een waar sterrenensemble op de proppen. Egan Bernal, Adam Yates, Richard Carapaz, Pavel Sivakov en Tom Pidcock. Ze doen allemaal mee. Drie namen lichten we uit, te beginnen met de Colombiaanse winnaar van de voorbije Giro d’Italia. Op 24-jarige leeftijd krijgt Bernal de kans om alle drie de grote rondes achter zijn naam te zetten.

Egan Bernal – foto: Cor Vos

In de Vuelta a Burgos zat de schrik er flink in na een val, maar Bernal nam de tijd om te herstellen en herpakte zich in de lastige slotrit. De rit won hij niet, maar hij toonde wel tekenen van de oude Bernal. Het is wel zaak dat hij snel weer op niveau is, want al op de derde Vueltadag is er een finish bergop. En hoe is Adam Yates uit de Ronde van Burgos gekomen? Ook hij kwam niet ongeschonden uit de valpartij waar ook Bernal bij lag. De Brit kijkt het hele seizoen al uit naar de Vuelta, want voor de Giro en de Tour viel hij buiten de boot.

En dan is er nog kersvers olympisch kampioen Richard Carapaz, die waarschijnlijk op een gouden fiets zal verschijnen. Door omstandigheden werd de klimmer uit Ecuador, eerder al winnaar van de Ronde van Zwitserland, de kopman van INEOS Grenadiers in de Tour de France. Het leverde hem een derde plaats op in het eindklassement en een topvorm, die hij een week later omzette in een gouden medaille in Tokio. Drie weken later verschijnt Carapaz aan het vertrek van de Vuelta. Drie, vier of misschien wel vijf mogelijke kopmannen; INEOS Grenadiers zet hoog in en zal met niet minder dan de eindzege genoegen nemen.

Richard Carapaz – foto: Cor Vos

Aleksandr Vlasov wordt door Astana-Premier Tech uitgespeeld als kopman in het klassement van de Vuelta. De Rus, eerder dit jaar vierde in de Giro d’Italia, neemt na dit seizoen afscheid van de Kazachse ploeg, maar niets is mooier dan een afscheidscadeau met een podiumplaats. Zijn generale repetitie in Burgos was niet denderend, maar het hoeft ook pas te gebeuren tíjdens de Vuelta. Heel Astana staat in dienst van Vlasov en met Ion Izagirre, Gorka Izagirre, Omar Fraile en Luis Léon Sánchez heeft hij ervaren ploeggenoten. In de gevaarlijke bergetappes kunnen zij heel goed van pas komen.

Bahrain Victorious zet hoog in en dat is te zien aan de selectie die de WorldTour-formatie naar Spanje stuurt. De kopman is Mikel Landa, die afgelopen week bij zijn comeback na een zware valpartij in de Giro het eindklassement in de Vuelta a Burgos wist te winnen. Zelf zegt Landa dat hij zijn topvorm nog niet te pakken heeft. Dat belooft. En zijn ploeg is ijzersterk, met klimmers Damiano Caruso, Jack Haig, Gino Mäder, Mark Padun en Wout Poels aan zijn zijde. Bahrain Victorious spreekt ook de intentie uit om aanvallend te koersen, wat het koersverloop alleen maar ten goede zal komen. Kunnen zij Jumbo-Visma en INEOS Grenadiers uitdagen?

Mikel Landa – foto: Cor Vos

De armada van Movistar moet nooit vergeten worden. Ook dit jaar is door de Spaanse formatie een Tridente opgesteld: Enric Mas, Miguel Ángel López en Alejandro Valverde zijn van de partij. Mas heeft sinds de Tour de France, waarin hij zesde werd, geen wedstrijd meer gereden. Toch weten we dat de 26-jarige kopman de combinatie Tour-Vuelta kan rijden, want vorig jaar werd hij in beide rondes vijfde. Supermán López zit ook nog altijd zonder koerskilometers sinds zijn bleke Tour. De Colombiaan stond in 2018 al eens op het podium van de Vuelta, toen nog namens Astana-Premier Tech.

En dan hebben we nog Alejandro Valverde, die voor de vijftiende (!) keer van start gaat in de Vuelta a España. Zeven keer stond El Imbatido al op het eindpodium. In 2009 won hij, terwijl de Murciaan ook drie keer (2006, 2012 en 2019) tweede werd en drie keer (2003, 2013 en 2014) derde werd. Niets wijst op een nieuwe podiumplaats voor Valverde, maar een etappezege zit er zeker in. Dit jaar won hij al een rit in de Dauphiné en in de Tour was hij in Andorra erg dicht bij ritsucces.

Enric Mas – foto: Cor Vos

EF Education-Nippo heeft ook een klassementsrenner in de gelederen, en dat is de nummer drie van vorig jaar. Hugh Carthy zette in 2020 een belangrijke stap in zijn ontwikkeling. Mede door ritwinst op de Angliru verzekerde hij zich van een podiumplaats. Dit voorjaar werd hij, ietwat teleurstellend, achtste in de Giro d’Italia. In de voorbije Vuelta a Burgos toonde hij zich weer met een overwinning op de steile Lagunas de Neila. Groeit hij weer naar zijn Vuelta-vorm van vorig jaar?

UAE Emirates doet het zonder Tadej Pogačar, die na zijn zege in de Tour de France en een reis naar Tokio de voorkeur geeft aan eendagskoersen in het najaar. Het biedt kansen aan Rafał Majka en David De la Cruz. De Poolse klimmer staat in de pikorde hoger dan de vertrekkende Spanjaard. Kan Majka zijn prestatie uit 2015, toen hij derde werd in de Vuelta, evenaren? Trek-Segafredo schuift op haar beurt Giulio Ciccone naar voren. De Italiaanse klimgeit krijgt de kans om voor het eerst een goed klassement te rijden. In de Giro was hij goed op weg, tot een valpartij en koorts roet in het eten gooiden. Een ding is zeker: Ciccone schuwt de aanval niet.

Hugh Carthy – foto: Cor Vos

Team DSM kijkt dan weer naar Romain Bardet. De Fransman liet in Burgos zien dat hij een rit kan winnen. Door de gevolgen van een val miste hij de eindzege, maar als hij hersteld is, zit een ereplaats in de Vuelta er zeker in. In de voorbije Ronde van Italië eindigde Bardet nog op de zevende plaats. Met zijn ervaring kan hij erg ver komen. Michael Storer en Chris Hamilton staan aan zijn zijde. Cofidis heeft met Guillaume Martin ook een Franse kopman. Eindwinst lijkt er niet in te zitten voor hem, dus lijken de bergtrui en ritwinst meer voor de hand te liggen voor Martin.

Team BikeExchange geeft het kopmanschap aan Lucas Hamilton. Zonder Simon Yates en Esteban Chaves mag de Australiër zich tonen. Weet hij zijn status als rondetalent te bevestigen? De Tour de France reed hij als rittenkaper, maar moest hij opgeven door een valpartij. De vraag is of hij zijn vorm van dit voorjaar, toen hij vierde werd in Parijs-Nice, tiende in Catalonië en achtste in Romandië, kan terugvinden. BORA-hansgrohe geeft ook de kans aan een klimmer van de tweede lijn. Felix Großschartner werd vorig jaar al negende en zal het dit jaar beter willen doen. Of kan Duits kampioen en Parijs-Nice-winnaar Maximilian Schachmann zich eens testen als klassementsrenner?

Romain Bardet – foto: Cor Vos

Dan zijn er nog wat ploegen die talentvolle klimmers de kans geven. Lotto Soudal heeft bijvoorbeeld Harm Vanhoucke, maar de ploeg heeft al aangekondigd dat de Belg voor ritzeges zal gaan. Deceuninck-Quick-Step kijkt in de bergritten naar James Knox, debutant Mauri Vansevenant en Andrea Bagioli. Knox klopt al enkele jaren op de deur, met een elfde plek in de Vuelta 2019 en een veertiende plaats in de Giro 2020. Kan hij nu de top-10 in? En dan hebben we nog ervaren namen bij Qhubeka NextHash en Intermarché-Wanty-Gobert: Fabio Aru (tweede in Vuelta a Burgos), Louis Meintjes, Rein Taaramäe en Jan Hirt.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Primož Roglič
*** Egan Bernal, Richard Carapaz
** Aleksandr Vlasov, Mikel Landa, Hugh Carthy
* Adam Yates, Enric Mas, Giulio Ciccone, Romain Bardet

Website organisatie
Deelnemerslijst (WielerFlits)