Interview Lucinda Brand kwam in de Wereldbeker van Overijse als derde over de streep, maar daar had de wereldkampioene een serieuze inhaalrace voor nodig. De wedstrijd was nog maar net onderweg toen de 32-jarige renster de materiaalpost indook om haar fiets met harde banden om te ruilen voor een exemplaar met zachte wielen. Het was echter een drukte van jewelste van begeleiders die rensters stonden op te wachten, waardoor Brand meteen veel plaatsen verloor.

Lucinda, mogen we een beetje kritisch zijn naar jou: waarom wissel je direct na de klim bij de start? Verpest je daar niet je wedstrijd?
“Als mensen daar zich gewoon aan de regels houden, verpest ik mijn wedstrijd niet. Dus je hoeft niet kritisch naar mij te zijn, maar meer kritisch naar een paar ouders. Ik denk dat het meer dan normaal is om hier een tactische keuze te maken en op harde banden te starten, want je hoeft maar één bocht te maken in het veld en dan kun je wisselen naar je fiets. En als de mensen zich gewoon aan de regels houden, is er niets aan de hand.”

Is het in de eerste ronde niet altijd een geharrewar, ook zonder moeilijke ouders?
“Ik denk dat als ik op zachte banden start – je weet zelf hoe goed ik start – ik dan nog veel meer dan normaal in de drukte zit. Dus ik denk dat het helemaal niet zo’n rare keuze was. Het veld lag er in de pit ook beter bij. Maar als je een pit, die drie, vier meter breed is, een halve meter breed gaat maken, dan wordt het lastig.”

Zo je het weer zo hebben gedaan, mocht je het opnieuw mogen doen?
“Ja zeker, absoluut.”

Hoe is het verder met je?
“Best wel oké. Het is een beetje zoeken naar het juiste gevoel. Het zit er wel in, alleen zijn het de puntjes op de i. En met het niveau waarop iedereen rondrijdt, zijn dat heel kritische puntjes. Zeker op een parcours zoals hier, waar techniek ervoor zorgt dat je heel veel krachten spaart, was zeker ook de start lastig omdat je heel erg opgehouden wordt.”

Het niveau is zo hoog dat je je niets meer kunt permitteren hè?
“Nee zeker, absoluut. Dat is een verdienste van onze eigen sport. Maar daar zie je soms ook de andere kant van natuurlijk.”

Wat vind jij van het podium, met twee van zulke jonge rensters?
“Ik vind dat het tijd wordt voor een elite-categorie. Ik las van de week: waarom moet er nog een juniorencategorie komen? Maar dan had ik gewoon de koers gewonnen! (lacht) Je kunt er een beetje een geintje van maken, maar het is natuurlijk gewoon heel goed om te zien dat er zo’n opvolging is – en gelukkig niet alleen uit Nederland.”