De Muur van Hoei en de Waalse Pijl: ze zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Zoals de Poggio met Milaan-San Remo en de Cauberg met de Amstel Gold Race. Woensdag 24 april moeten de renners de loodzware helling weer betwisten. En WielerFlits blikt vast vooruit!

Historie

Voor de historie van de Waalse Pijl moeten we terug tot 1936. Met Philémon De Meersman kreeg de eerste editie van de koers een Belgische winnaar, zoals er later zovelen zouden volgen. Pas bij de twaalfde editie won er voor het eerst een niet-Belg, toen de Italiaan Fermo Camellini de zege pakte na 234 kilometer. Tot diep in de jaren ’70 waren het vooral de Belgen die de hoofdprijzen pakten – uitzonderingen als Fausto Coppi, Ferdi Kübler en Raymond Poulidor daargelaten.

Joop Zoetemelk wint de Waalse Pijl 1976 – foto: Cor Vos

Op de erelijst verschenen niet de minste namen. Marcel Kint won de Waalse Pijl driemaal in de jaren veertig en ook Eddy Merckx completeerde in 1972 zijn hattrick. Andere bekende Belgen op de erelijst waren Rik Van Steenbergen, Stan Ockers en André Dierickx. Pas vanaf de zege van Joop Zoetemelk in 1976 – de enige Nederlandse zege – werd de Belgische hegemonie voor langere tijd gebroken. Francesco Moser won er, net als Bernard Hinault en Giuseppe Saronni.

Vanaf dat moment druppelden de Belgische zeges nog maar binnen met Daniel Willems in 1981 en de zeges van Claude Criquielion in 1985 en 1989. Het waren voortaan andere nationaliteiten die de met de winst aan de haal gingen. De Italianen Moreno Argentin en Davide Rebellin voegden zich bij drievoudige winnaars Marcel Kint en Eddy Merckx. De huidige recordhouder zou zich pas aandienen in de jaren 2000.

Met vijf zeges is Alejandro Valverde recordhouder – foto: Cor Vos

Tussen de namen van Rebellin en bijvoorbeeld ook Danilo Di Luca voegde zich in 2006 de naam van Alejandro Valverde. In de jaren erna bleef hij terugkomen. Tweede, eenentwintigste, zevende, achtste, zesenveertigste, zevende… Pas in 2014 zou hij zijn tweede Waalse Pijl binnenslepen. En in 2015 zijn derde. In 2016 zijn vierde, in 2017 zijn vijfde… Sindsdien stokt de teller, want vorig jaar ging de zege naar een Fransman die zijn gulzige Spaanse collega vloerde op de Muur van Hoei.

Laatste tien winnaars Waalse Pijl
2018: Julian Alaphilippe
2017: Alejandro Valverde
2016: Alejandro Valverde
2015: Alejandro Valverde
2014: Alejandro Valverde
2013: Daniel Moreno
2012: Joaquim Rodríguez
2011: Philippe Gilbert
2010: Cadel Evans
2009: Davide Rebellin

Vorig jaar

Na een minuut stilte voor de overleden Michael Goolaerts werd ’s ochtends het startsein gegeven voor de 82e editie van de Waalse Pijl. De vroege vlucht kwam maar moeilijk tot stand, uiteindelijk zouden acht renners lange tijd vooruit rijden. De voorsprong zou maximaal vier minuten bedragen, maar op de passages van La Redoute en de Côte de Mont begon de marge terug te lopen. Op de eerste passage van de Côte d’Ereffe werd de kopgroep dan ingerekend.

Nadat de samensmelting een feit was, ontstond een nieuwe situatie waarin opnieuw zes renners vooruit reden met daarbij ook Vincenzo Nibali. Uiteindelijk kwam alles weer samen waarna de Muur van Hoei de beslissing moest brengen. Jelle Vanendert opende de debatten, maar hij kreeg Julian Alaphilippe mee in zijn wiel. Alejandro Valverde liet zich niet verrassen en sloot aan. Het hoge tempo van Alaphilippe bleek echter doorslaggevend, waardoor er een Franse winnaar was.

Top-5 Waalse Pijl 2018
1. Julian Alaphilippe (Quick-Step Floors) in 4u53m37s
2. Alejandro Valverde (Movistar Team) op 4s
3. Jelle Vanendert (Lotto Soudal) op 6s
4. Roman Kreuziger (Mitchelton-Scott) op 6s
5. Michael Matthews (Team Sunweb) op 6s

Jelle Vanendert, Julian Alaphilippe en Alejandro Valverde: de top-3 van 2018 – foto: Cor Vos

Parcours

Vorige jaren werd wel vaker van startplaats gewisseld in de Waalse Pijl en ditmaal is gekozen voor de gemeente Ans, waar tot 2018 de aankomstlijn was getrokken van Luik-Bastenaken-Luik. Vanuit de industriestad volgt een lange aanloop van bijna honderdtwintig kilometer tot aan de plaatselijke ronde rond aankomstplaat Hoei. Als de renners bij deze omloop aankomen, hebben zij de Côte de Tancrémont (na 47 km) en de Côte des Forges (na 58 km) al in de wielen.

Daarna volgen de beklimmingen elkaar in rap tempo op met liefst negen beklimmingen in de resterende 76,5 kilometer. Goed voor een gemiddelde van een klim per 8,5 kilometer. Vanaf de entrée du circuit volgen de Côte d’Ereffe (2,1 km aan 5%), de Côte de Cherave (1,3 km aan 8,1%) tot op de Muur van Hoei (1,3 km aan 9,6%) de eerste keer de finish wordt doorkruist. Daarna volgen nog twee ronden van 29 kilometer met opnieuw deze drie beklimmingen.

De finish ligt na de derde passage bovenop de Muur van Hoei na 195,5 kilometer. De gevreesde helling in de gelijknamige stad is de echte scherprechter in de Waalse Pijl. Er zijn al meermaals zenuwslopende duels uitgevochten op deze kronkelige steile weg, die op de kaart is terug te vinden als de Chemin des Chapelles (letterlijk vertaald het Kapelpad, naar de zes kleine witte kapelletjes langs de route) tussen de N66 en de kerk Notre-Dame de la Sarte.

Omdat de beslissing zo vaak al op de Muur van Hoei is gevallen, is het koersverloop al vaak voorspelbaar gebleken. De aanloop naar de laatste passage van de muur lijkt vaak op een lange massasprint, want iedereen wil in de beste positie de klim aanvangen. De klim zelf is namelijk maar heel smal, waardoor iedereen vooraan wil zitten als de klim begint. Ook is de klim maar kort; de renners hebben maar 1300 meter de tijd de steile puist zo snel mogelijk te bedwingen.

Start: 11.15 uur
Finish: tussen 16.11 en 16.41 uur

Favorieten

In januari maakte de ASO bekend welke teams een wildcard krijgen voor de Waalse Pijl. In de eendagswedstrijd zijn de Belgische formaties Sport Vlaanderen-Baloise, Wallonie-Bruxelles en Wanty-Gobert welkom, evenals het Franse Cofidis en het Spaanse Euskadi-Murias. Ook enkele niet-Europese formaties krijgen de kans zich te laten zien. Zo starten Israel Cycling Academy en het Amerikaanse Rally-UHC in deze wedstrijd. Roompot-Charles kreeg opnieuw geen uitnodiging.

Julian Alaphilippe – foto: Cor Vos

Who can control Alaf? kopte het persbericht dat de organisatie van de Waalse Pijl in aanloop naar de koers uitdeed. Julian Alaphilippe voert momenteel de UCI World Ranking aan en speelde in vrijwel elke koers waarin hij startte een belangrijke rol. Zo waren er klinkende overwinningen in Strade Bianche en Milaan-San Remo. Even leek hij te worden gestuit door een zware val in de Ronde van het Baskenland, maar inmiddels heeft hij zich helemaal herpakt.

In de Brabantse Pijl moest hij zijn meerdere erkennen in Mathieu van der Poel en in de Amstel Gold Race had hij lange tijd uitzicht op de winst, maar de tandem Alaphilippe-Fuglsang werd in extremis teruggehaald door de eerste achtervolgers. Ook is de Waalse Pijl geen onbekend terrein voor hem, sterker: Alaphilippe staat als titelverdediger aan het vertrek in Ans! Ook was hij al tweede in 2015 en 2016. Daarmee is de Fransman de te kloppen man in de Waalse klassieker.

Maximilian Schachmann – foto: Cor Vos

Om te winnen moet hij wel afrekenen met onder anderen Maximilian Schachmann. De Duitser ontpopte zich dit seizoen tot een belangrijke kanshebber door onder meer zijn verbluffend sterke optreden in de Ronde van het Baskenland, waarin hij liefst drie etappezeges pakte en pas zijn leiderstrui moest afstaan in het beslissende slotweekend. En zondag nog eindigde hij vijfde in de Amstel Gold Race. Hij moet dit jaar beter kunnen doen dan zijn achtste plaats in 2018.

In de Waalse Pijl deed Alejandro Valverde deed jarenlang zijn bijnaam El Imbatido eer aan, de Onverslagene. Van 2014-17 was hij immers onafgebroken de beste in de Waalse klassieker. In 2018 werd hij echter van zijn troon gekegeld door Julian Alaphilippe. Belangrijk is dus dat hij de kopman van Deceuninck-Quick Step een hak weet te zetten. En dan moet er nog gewonnen worden, iets wat de Spanjaard pas eenmaal lukte in de regenboogtrui.

Dan Martin – foto: Cor Vos

Voor Dan Martin is het seizoen 2019 tot op heden een heel solide seizoen. Winnen deed de Ier van UAE Emirates nog niet, maar in vrijwel alle bergetappes stond hij zijn mannetje: of dat nu in Valencia was, de Emirates of Catalonië. Vorige week nog maakte hij indruk in de Ronde van het Baskenland, waarin hij in de slotrit nog opklom naar de tweede plek in het klassement. In zijn tien eerdere deelnames eindigde Martin liefst viermaal in de top-5, maar juichen deed hij er nog nooit.

Al in zijn tweede koers van het seizoen ging Michael Matthews hard tegen de vlakte, waardoor hij zijn plannen voor Parijs-Nice kon opbergen. Inmiddels is de Australiër helemaal terug en is hij ook weer aan het winnen, getuige zijn twee ritzeges in Catalonië. Ook in de Brabantse Pijl was hij dichtbij succes, maar omdat hij ingesloten raakte kon hij niet voluit sprinten. De Muur van Hoei is geen probleem voor Bling, die er vorig jaar nog naar de vijfde plaats wist te klimmen.

Jakob Fuglsang – foto: Cor Vos

Een 97e plaats in 2014 en een DNF in 2016: de eerdere resultaten van Adam Yates in de Waalse Pijl zetten weinig zoden aan de dijk. Toch is de Brit een van de belangrijkste assets in het peloton. Van de vijf rittenkoersen die hij tot nu toe reed, eindigde hij alleen in Valencia niet in de top-5. Winnen deed hij er wel, op de pittige aankomst naar Alcala-Alcocebre. En ook in Catalonië en het Baskenland won hij ritten. En dan zeggen eerdere resultaten misschien niet alles…!

Astana rijgt dit seizoen de overwinningen aaneen en ook Jakob Fuglsang deed zijn duit in het zakje met ritzeges in de Ruta del Sol en Tirreno-Adriatico. Ook in het eendaagse werk stond de Deen al zijn mannetje. In Strade Bianche werd hij op explosiviteit geklopt door Julian Alaphilippe en in de Amstel Gold Race kreeg hij het deksel op de neus toen hij met dezelfde Fransman vooruit reed. Fuglsang is in vorm en eindigde al eens achtste in de Waalse Pijl.

Bjorg Lambrecht – foto: Cor Vos

Wie eigenlijk altijd wel in vorm lijkt te verkeren, is Michał Kwiatkowski. In de waaieretappes van Parijs-Nice was hij alert, wat uiteindelijk zou resulteren in een derde plek in het eindklassement. Ook in Milaan-San Remo werd hij derde. Bij zijn zes eerdere deelnames aan de Waalse Pijl eindigde de Pool driemaal in de top-3, waaronder een derde plek in 2014. De oplopende aankomst in Hoei ligt hem dus wel!

Bij Lotto Soudal mogen ze zich de handen dicht knijpen met Bjorg Lambrecht. Hoewel de Belg pas 22 lentes jong is, maakte hij indruk de afgelopen weken. In de tweede etappe van de Ronde van het Baskenland klom hij naar een knappe tweede plek op de lastige aankomst in Gorraiz en in de Brabantse Pijl was hij the best of the rest achter de top-4. Bij zijn eerste deelname aan de Amstel Gold Race eindigde hij op een knappe zesde plaats. Hoever rijkt hij op de Muur van Hoei?

Voor Michael Woods breken de belangrijkste koersen uit het voorjaar aan. Zo was de Canadees vorig jaar nog tweede in Luik-Bastenaken-Luik en ook in de Waalse Pijl zat hij al tweemaal dicht tegen de top-10 aan. Woods draait een prima seizoen met een zevende plaats in de Tour Down Under, een derde in de Herald Sun Tour en een zesde in Catalonië. In de Amstel Gold Race was hij een van de kopmannen, maar werd uiteindelijk de kaart Simon Clarke getrokken.

Favorieten volgens WielerFlits

**** Julian Alaphilippe
*** Maximilian Schachmann, Alejandro Valverde
** Dan Martin, Michael Matthews, Adam Yates
* Jakob Fuglsang, Michał Kwiatkowski, Bjorg Lambrecht, Michael Woods

Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)

Weer en tv

In de tweede helft van de week neemt de kans op buien toe boven Hoei, maar dat zal nog niet voor de woensdag zijn als de Waalse Pijl wordt verreden. Plaatselijk bewolkt aan maximaal 20 °C. Er waait een matige wind aan windkracht 3. De koers is rechtstreeks te volgen bij Sporza op één (14.20 uur) met commentaar van Michel Wuyts en José De Cauwer, op Eurosport 1 (14.30 uur) en op NPO1 (14.20 uur).