Zeger Schaeken

• dinsdag 3 mei 2022 om 08:00

De Vierdaagse van Duinkerke is al jarenlang een vaste waarde op de wielerkalender. De Franse rittenkoers moet het qua populariteit vaak afleggen tegen de Giro d’Italia, maar ook dit jaar zullen er een heleboel interessante namen aan de start komen van de Quatre jours de Dunkerque. Wie volgt Mike Teunissen op? WielerFlits blikt vooruit!

Historie

De erelijst van de Vierdaagse van Duinkerke wordt gedomineerd door Franse en Belgische wielrenners. De Grand Prix des Hauts de France, zo luidt de alternatieve naam van de rittenkoers, is in totaal al 65 keer gereden door het wielerpeloton. Van die 65 edities stond er maar liefst 51 keer een Fransman of Belg op het hoogste schavotje. Vijfmaal ging de overwinning naar een Nederlander. Voor de rest staat er onder meer een Litouwer, een Deen, een Zweed en een Kazach op de erelijst.

De renner met de meeste eindoverwinningen is de Belg Freddy Maertens. De inmiddels 70-jarige Vlaming won de Vierdaagse van Duinkerke in 1973, 1975, 1976 en 1978. Zijn eerste overwinning in Duinkerke dateert dus van het jaar 1973, dat is tevens het jaar van de échte doorbraak van Maertens. In dat jaar reed de renner uit Nieuwpoort een indrukwekkend lijstje aan ereplaatsen bij elkaar. Maertens werd onder meer tweede in Kuurne-Brussel-Kuurne, tweede in de Ronde van Vlaanderen, vijfde in Gent-Wevelgem, achtste in de Amstel-Gold Race, vijfde in Parijs-Roubaix, eerste in de Scheldeprijs en tweede op het WK in Barcelona.

Vooral dat laatste heeft een indruk achtergelaten op de wielerwereld. In dat beruchte WK van 1973 reed er een landgenoot van Maertens aan de kop van de wedstrijd. Niet zomaar een landgenoot, zijn naam was namelijk Eddy Merckx. De alleswinnaar reed alleen voorop maar werd mede door het toedoen van Maertens ingerekend. In het wiel van de snelle Maertens zaten Italiaan Felice Gimondi en Spanjaard Luis Ocaña verstopt.

Maertens (links) en Merckx eerder dat jaar – foto: Cor Vos

Volgens de Belg uit Nieuwpoort zou hij vervolgens met Merckx afgesproken hebben om de sprint voor hem aan te trekken, voor een “fors bedrag” natuurlijk, maar toen ze de finish in Barcelona zagen liggen, kwam Merckx er niet meer aan te pas. Maertens ging dan maar zelf op zoek naar de zege, maar – u kan het al raden – hij moest genoegen nemen met de tweede plaats. Het was de oudere en vooral ervaren Gimondi die de twee Belgen, en Spanjaard Ocaña, erop legde.

“Geen van de twee Belgen in de kopgroep was wereldkampioen geworden: dat was niet de bedoeling. De gebeurtenissen op de Montjuïc kregen in het peloton een enorme weerklank: dagen, weken, maanden (jaren, zelfs) stuwden de mislukte sprint en het misverstand tussen mij en Eddy een golf van verontwaardiging en tweedracht door de wielerwereld”, aldus de sprinter in zijn boek ‘Freddy!’.

Er volgde dus een vete tussen Merckx en Maertens na dat beruchte WK, wat op zijn beurt een negatieve impact had op de populariteit van Maertens. Maar goed, terug naar de imposante carrière van Maertens. Lippe (de bijnaam van Maertens) reed bijna elk jaar een zeer constant seizoen, met een indrukwekkend aantal ereplaatsen. Zijn eerste zeer succesvolle jaar  was in 1976. In dat jaar won hij de Brabantse Pijl, de Amstel Gold Race, Gent-Wevelgem, het Belgisch kampioenschap, het wereldkampioenschap én acht etappes in de Tour de France (en dus ook het puntenklassement).

Maertens won ook de laatste etappe op de Champs-Élysées – foto: Cor Vos

Die prestatie in de Ronde van Frankrijk is ook goed voor een record, die hij met – jawel – Eddy Merckx deelt. Nooit heeft een renner meer dan acht etappes gewonnen binnen een editie van de Tour de France. Ontzettend indrukwekkend dus. Maar de meest wonderlijke prestatie van Lippe is misschien wel de Vuelta van 1977. In die Ronde van Spanje droeg de Belg van de eerste tot en met de laatste etappe de leiderstrui. Hij won dertien (!) van de negentien etappes. Bovendien eindigde hij maar een keer buiten de top-8 in de hele Vuelta. Goed voor winst in het puntenklassement én het eindklassement dus. Bovendien is Maertens tot op de dag van vandaag recordhouder voor de meeste overwinningen in een Vuelta, een record dat onbreekbaar lijkt in het huidige wielrennen.

In datzelfde jaar toonde de West-Vlaming zijn dominantie ook in de Ronde van Catalonië en de Giro d’Italia. In het tenue van Flandria Velda won hij vijf etappes en het eindklassement van de Spaanse etappekoers, in de Ronde van Italië won hij daarbovenop doodleuk nog eens zeven etappes. Voor de volledigheid overlopen we nog even de andere belangrijkste overwinningen die Maertens op zijn naam schreef. Hij won onder andere Parijs-Nice (1977), de Omloop Het Volk (1977 en 1978), de E3-Prijs Harelbeke (1978), nog tweemaal het puntenklassement van de Tour de France (1978 en 1981) en voor een tweede maal WK wielrennen, namelijk dat in Praag (1981).

Fantastische foto van Hinault (links) en Maertens na het WK in 1981 – foto: Cor Vos

Een gigantische en schitterende erelijst. In 1987, na aantal jaren voor kleinere ploegen en privésponsoren te rijden, besloot Maertens uiteindelijk om zijn fiets op te bergen. Na zijn carrière bleef hij echter wel betrokken in de wielerwereld. De West-Vlaming ging aan de slag in het Nationaal Wielermuseum in Roeselare en in het Centrum Ronde van Vlaanderen in Oudenaarde.

Afsluiten toen we met een schitterende anekdote van de Belg. “Dertig kilometer voor het einde van de koers liet ik geregeld ploegmaats de drinkbus aan de volgwagen ophalen. Die bidon was ijskoud, maar vooral gevuld met een mix van cafeïne, suiker én champagne. Ze deden dat bijgevolg wel graag, die bidon gaan ophalen, op die manier konden ze er zelf vlug een slok van nemen. Ik dronk een halve bus. Het drankje gaf me een kick, een boost, een shot. Ideaal om het laatste stukje van de koers er weer tegenaan te kunnen. Ik moest dat natuurlijk niet overdrijven, ik doseerde”, vertelde Maertens in zijn boek.

De tweevoudige wereldkampioen wielrennen is met zijn vier overwinningen nog altijd de recordhouder van de Vierdaagse van Duinkerke. Van het groepje coureurs die meer dan een keer gewonnen hebben, is Arnaud Démare (2013 en 2014) de enige die nog profwielrenner is. Of het record van Maertens ooit nog zal gebroken worden, lijkt ons eerder onwaarschijnlijk.

Laatste tien winnaars Vierdaagse van Duinkerke
2021: Niet verreden vanwege de coronacrisis
2020: Niet verreden vanwege de coronacrisis
2019: Mike Teunissen
2018: Dimitri Claeys
2017: Clément Venturini
2016: Bryan Coquard
2015: Ignatas Konovalovas
2014: Arnaud Démare
2013: Arnaud Démare
2012: Jimmy Engoulvent

Vorige editie

Voor de laatste editie van de Vierdaagse van Duinkerke moeten we teruggaan naar het jaar 2019. Zowel in 2020 als 2021 is de Franse rittenkoers niet verreden vanwege de coronacrisis.

In die editie van 2019 stond er met Dylan Groenewegen een sterke sprinter aan de start. De snelle Nederlander, die toen nog in het tenue van Jumbo-Visma reed, schreef de eerste drie etappes op zijn naam. De eerste van die drie etappes was een sprint uit het boekje door de Nederlandse ploeg. Amund Grøndahl Jansen zorgde voor een zeer sterke lead-out, waarmee hij de rode loper perfect uitrolde voor ploegmaat Groenewegen. Mike Teunissen, ploegmaat van Grøndahl Jansen en Groenewegen, sprintte zelf ook mee en kwam als derde over de streep.

In de tweede etappe was er geen sprake van een goede lead-out. Amsterdammer Groenewegen moest van heel ver komen en moest genoegen nemen met de tweede plaats. Na afloop besloot de jury echter om nog eens naar de sprint te kijken. Dit bleek funest voor Venturini, die werd teruggezet vanwege onreglementair sprinten. Hierdoor kreeg Groenewegen de zege toch nog in de schoot geworpen. Na een mindere sprinttrein op de tweede dag, stond die er wel weer op de derde dag. Het was vooral Teunissen die zijn snelle ploegmaat perfect kon afzetten. Groenewegen won vrij makkelijk en scoorde een mooie hattrick in de Vierdaagse van Duinkerke.

Groenewegen was duidelijk de snelste sprinter die week – foto: Cor Vos

De vierde etappe werd gekleurd door een spannende finale, er kwamen veel aanvallen van renners die solo wilden aankomen. Dat lukte niet, maar het was wel genoeg om de snelste sprinter, Groenewegen, te lossen. Een nieuwe kans dus voor de andere rappen mannen. Die kans greep Fransman Bryan Coquard met beide handen aan. Coquard won, Teunissen werd knap derde en nam de leiderstrui over.

De koninginnenrit van de Vierdaagse van Duinkerke was een zeer mooie etappe. Jumbo-Visma toonde zijn dominantie en reed het hele peloton uit elkaar. Er ontstond een elitegroep van een twintigtal renners met daarin onder meer Jens Keukeleire, Clément Venturini, Anthony Turgis, Dimitri Claeys en Teunissen. Het tempo van de Nederlandse ploeg was ondertussen zo hard dat uiteindelijk alleen Teunissen, Grøndahl Jansen én Venturini overbleven. Teunissen schoot voor de eerste keer die week raak en won de sprint met drie na een lead-out van Jansen.

Venturini strandde voor de tweede dag op rij op de tweede plaats – foto: Cor Vos

De eindzege van Teunissen leek zodoende niet meer in gevaar te komen, zeker niet omdat de tweede plaats werd bemand door ploegmaat Jansen. In de laatste en zesde etappe kwam er bovendien nog eens een nummertje van Jumbo-Visma. De slotrit was vlak en een sprint moest uitmaken wie er ging winnen. In die sprint trok Teunissen de sprint aan voor Groenewegen, maar die hield de benen stil. Teunissen sloeg onmiddellijk een gat, dat hij dan ook niet meer weggaf. Als klap op de vuurpijl werd Groenewegen zelf ook nog tweede.

Een indrukwekkende prestatie van Jumbo-Visma dus in de Vierdaagse van Duinkerke. Vijf van de zes etappes werden gewonnen door een renner van de geel-zwarte brigade. Daarbovenop stonden ze in elke etappe op het podium. Ook in het eindklassement ging alle aandacht naar Jumbo-Visma. Teunissen won met 24 seconden voorsprong op dichtste achtervolger én ploegmakker Grøndahl Jansen.

Eindklassement Vierdaagse van Duinkerke 2019
1. Mike Teunissen (Jumbo-Visma)
2. Amund Grøndahl Jansen (Jumbo-Visma) op 24s
3. Jens Keukeleire (Lotto Soudal) op 32s
4. Anthony Turgis (Total Direct Energie) op 36s
5. Tom Van Asbroeck (Israel Cycling Academy) op 39s

Parcours

Dat de Vierdaagse van Duinkerke meer dan vier etappes heeft, weet u vast wel. Wat ooit begon als een vierdaagse, is inmiddels uitgegroeid tot een zesdaagse rittenkoers door het uiterste noorden van Frankrijk. Inmiddels heeft de Quatre jours de Dunkerque weinig verrassingen meer. Er zal ook dit jaar voornamelijk gesprint worden om de zege. Voor het klassement zullen de renners vooral kijken naar de derde en de vijfde etappe.

Dinsdag 3 mei, etappe 1: Duinkerke – Aniche (161,1 km)

De eerste etappe van de Vierdaagse van Duinkerke start in – jawel, zoek het niet te ver – Duinkerke. De renners krijgen 161,1 kilometer voorgeschoteld. Onderweg moeten de renners drie heuvels beklimmen, maar deze zijn zeker niet te zwaar. De eerste, de Mont de Boeschepe, is maar 900 meter lang en is 5,1% gemiddeld. Niet lang daarna komt de Mont des Chats (0,6 km aan 7%). We kunnen dus spreken van een korte tweetrapsraket.

Vervolgens rijdt het peloton via vlakke wegen naar de volgende korte heuvel, de Monts en Pevele (1,1 km aan 3,9%). De top van deze ‘beklimming’ ligt op ongeveer 50 kilometer van de streep in Aniche. Het peloton zal daar voor de eerste keer passeren op een kleine 20 kilometer van de finish. De renners zullen vervolgens twee lokale rondjes afwerken rond de aankomstplaats in Aniche, waar er naar alle waarschijnlijkheid gesprint zal worden om de zege.

Start: 12.45 uur
Finish: tussen 16.25 en 16.45 uur

Woensdag 4 mei, etappe 2: Béthune – Maubeuge (181,5 km)

Op woensdag krijgen de renners een iets langere etappe op het menu. De tweede etappe is 181,5 kilometer lang en is hoofdzakelijk vlak. Na de start in Béthune krijgen de coureurs pas na 104,5 kilometer een heuvel voorgeschoteld, de Bermerain (1,1 km aan 2,5%). Een goede 20 kilometer daarna passeren ze de Hon-Hergies (0,7 km aan 2,9%), een volgende korte heuvel.

De eerste en tweede etappe zijn vrij gelijkaardig, want ook in de tweede etappe zijn er drie korte beklimmingen die overwonnen moeten worden. De derde en laatste heuvel is de Hameau d’Ostergnies (0,7 km aan 5,7%). Voordat de renners deze heuvel moeten oprijden, passeren ze de finish in Maubeuge. Een sprint voor de overwinning lijkt ook in deze tweede etappe het meest waarschijnlijke scenario. Al moeten we wel vermelden dat de laatste kilometer niet vlak is, wat mogelijk voor ontploffende benen kan zorgen in de sprint.

Start: 12.15 uur
Finish: tussen 16.20 en 16.50 uur

Donderdag 5 mei, etappe 3: Péronne – Mont-Saint-Éloi (170,1 km)

De derde etappe in de Vierdaagse van Duinkerke is iets helemaal anders. De weg loopt gedurende de hele dag op en neer, wat zeker in de kleren kan kruipen. In de openingsfase van de 170,1 kilometer lange etappe zullen de renners drie heuvels moeten beklimmen. De Bray-sur-Somme (0,7 km aan 5,5%), Chipilly (0,7 km aan 6%) en de Vaux-sur-Somme (1,5 km aan 4,1%) zijn echter drie korte en niet al te steile heuvels.

Vervolgens wordt er gereden richting Acq, waar de renners vier lokale rondjes zullen afwerken. In die rondjes zullen ze telkens op het einde de Mont-Saint-Éloi (0,6 km aan 4,3%) moeten temmen. De finish van de etappe ligt tevens op de top van deze heuvel. Een aankomst voor de echte punchers dus.

Start: 12.45 uur
Finish: tussen 16.35 en 17.00 uur

Vrijdag 6 mei, etappe 4: Mazingarbe – Aire-sur-la-Lys (174,8 km)

Op vrijdag kunnen de renners weer even bekomen van de etappe van de dag ervoor. Er staat namelijk een vlakke etappe op het programma. De renners zullen rond het middaguur starten in Mazingarbe, waarna ze 175,8 kilometer zullen fietsen voordat ze aankomen in Aire-sur-la-Lys. Onderweg moeten de renners vier heuvels omhoogrijden, maar deze zijn wederom niet lang en niet steil.

Wanneer de renners nog een kleine tien kilometer moeten afleggen, passeren ze voor het eerst in het Franse dorpje Aire-sur-la-Lys. U heeft het misschien zelf al gezien, maar Lys is de Franse benaming van de rivier de Leie. De laatste kilometer van de vierde etappe is niet helemaal vlak, maar echt omhooglopen doet de weg nu ook niet. Sprinten geblazen dus!

Start: 12.45 uur
Finish: tussen 16.40 en 17.10 uur

Zaterdag 7 mei, etappe 5: Roubaix – Cassel (183,7 km)

De vijfde etappe is zeker en vast de meest geaccidenteerde etappe. De start van de rit wordt vlak naast de legendarische Vélodrome in Roubaix gegeven, wat al doet voorspellen wat er op de renners staat te wachten. In totaal zal het peloton 183,7 kilometer moeten afleggen, meteen ook goed voor de langste etappe van de week. De renners zullen eerst een dikke 80 kilometer kunnen ‘opwarmen’ voordat ze beginnen aan het echte werk.

Na die 80 kilometer passeren ze namelijk voor het eerst langs de finish in Cassel, waarna ze zullen beginnen aan de lokale rondjes. In totaal moeten ze er zeven afwerken, elk rondje is goed voor ongeveer veertien kilometer. In elke lus zullen de renners twee kasseistroken moeten verwerken. Met 153 en 131 meter zijn deze evenwel zeer kort.

Kasseistroken is echter niet het enige wat de renners krijgen voorgeschoteld in en rond Cassel: ze zullen ook telkens de Mont Cassel moeten omhoogrijden. Ze doen dit langs twee kanten. De ene keer via de Avenue Achille Samyn (3 km aan 4,3%), de andere keer via de Rue du Tambour (2,7 km aan 4,5%). De finish, die aan het einde van de zevende ronde ligt, is een kilometer na de top van de Mont Cassel getrokken.

Start: 12.45 uur
Finish: tussen 17.05 en 17.35 uur

Zondag 8 mei, etappe 6: Ardres – Duinkerke (182,9 km)

De slotetappe van de Vierdaagse van Duinkerke is nu echt eens een voorbeeld van een biljartvlakte rit. In de openingsfase moeten de renners met de Mont de Fiennes (2,4 km aan 4,1%) en de Vigneau de Licques (1 km aan 6,7%) wel even twee heuvels beklimmen, maar daarna zullen ze alleen maar vlakke wegen voorgeschoteld krijgen. Wanneer de renners nog een goede 70 kilometer moeten afleggen in de Quatre jours de Dunkerque, zullen ze voor het eerst langs de finishplaats rijden.

Vervolgens zal het peloton acht lokale rondjes afleggen die ongeveer negen kilometer lang zijn. We zouden deze laatste etappe dus ook wel kunnen vergelijken met de laatste etappe in de Tour de France, want ook hier is het vooral lang wachten tot de voorspelbare sprint.

Start: 12.30 uur
Finish: tussen 16.35 en 17.05 uur

Favorieten

Voor de zege in het algemeen klassement van de Vierdaagse van Duinkerke kijken we vooral naar de punchers en de sterke snelle mannen. De favorieten moeten in de massasprinten zorgen dat ze geen onnodige tijd verliezen door breukjes in het peloton, maar ze moeten vooral in de heuvelaankomst in de derde etappe en in de lastige vijfde etappe met een opeenstapeling aan kasseien (al zijn de stroken zeer kort) en heuvels op de afspraak zijn. Om je geheugen nog eens op te frissen, de laatste drie winnaars zijn Mike Teunissen, Dimitri Claeys en Clément Venturini. We zoeken dus het klassieke type die ook een sprint kan winnen.

Bij het bekijken van de deelnemerslijst komen we al snel uit bij het sterke team van Lotto Soudal. De Belgische ploeg van manager John Lelangue komt met grote naam Tim Wellens aan de start. De Vlaming begon sterk aan het seizoen met een zege in de Challenge Mallorca en de Tour des Alpes Maritimes et du Var, waar hij ook tweede werd in het algemeen klassement. In de klassiekers moest Wellens tevreden zijn met een achtste plaats in de Strade Bianche en een negende plaats in de Brabantse Pijl.

Update: Tim Wellens is op het laatste moment van de startlijst gehaald.

Tim Wellens klopte Alejandro Valverde in de Trofeo Serra de Tramuntana  – foto: Cor Vos

Het zijn misschien niet de resultaten waar de 30-jarige renner op voorhand op hoopte, maar het zijn toch mooie ereplaatsen. Het parcours in de Vierdaagse van Duinkerke moet Wellens zeker liggen, al zal hij wel moeten kunnen afrekenen met de snelle mannen. Binnen Lotto Soudal zelf krijgt de Belg onder meer steun van Brent Van Moer en Philippe Gilbert.

Wellens is echter niet het enige ijzer in het vuur van Lotto Soudal. De Belgische ploeg komt ook met het Waalse talent Arnaud De Lie aan de start in Frankrijk. De Lie kende dit jaar zijn absolute doorbraak met winst in de Challenge Mallorca, in de GP Jean-Pierre Monseré én in de Volta Limburg Classic. Zeker die laatste prestatie vinden we met het oog op de Vierdaagse van Duinkerke interessant. Het parcours rond Eijsden is met de opeenstapeling aan heuvels zeker niet makkelijk, maar De Lie hield toch zeer knap stand. Meer dan standhouden zelfs, hij won de sprint voor de zege ook nog eens met overmacht. De jonge renner kan bovendien dankzij de boniseconden aan de streep tijd winnen in de ‘makkelijkere’ etappes.

Het volgende interessante team is dat van Cofidis. Een Franse ploeg die in eigen land kan koersen, dat zorgt altijd voor wat meer motivatie. Binnen het team zijn er drie namen die eruit springen. Benjamin Thomas, Victor Lafay en Axel Zingle. Hardrijder Thomas won aan het begin van de seizoen de Ster van Bessèges, waar hij knap standhield op de Mont Bouquet tegen de klimmers. Bovendien kan de Fransman ook een sterke sprint rijden, wat hij deels te danken heeft aan zijn ervaring in het baanwielrennen.

Update: Victor Lafay is door Cofidis van uit de selectie gehaald.

Thomas won een rit en het eindklassement in de Ster van Bessèges – foto: Cor Vos

Naast Thomas zijn ook Lafay en Zingle bezig aan een sterk seizoen. Lafay toonde in Tirreno-Adriatico dat hij op een goede dag met de beste klimmers meekan. De 26-jarige renner kwam in de vierde etappe samen met Tadej Pogačar, Jonas Vingegaard en Remco Evenepoel over de streep. Het is echter de vraag of Lafay op dit parcours echt een verschil zal kunnen maken. Het verschil maken, dat is iets wat ploegmaat Zingle in principe niet moet doen. De jonge Fransman kan rekenen op zijn sterke sprint, iets wat hem dit jaar al de winst opleverde in de Route Adélie de Vitré. Daarnaast kan Zingle ook zeker een stevige heuvel over.

Bij Team DSM vinden we met Nils Eekhoff en Sam Welsford een sterk duo terug. Australiër Welsford is zeer snel, dat bewees hij onder meer met winst in de Ronde van Turkije. De Aussie kan echter ook een zware wedstrijd aan, zo werd hij derde in de Scheldeprijs na een ware afmattingskoers. Het parcours van de Vierdaagse van Duinkerke moet dus zeker binnen zijn mogelijkheden liggen. Hoe het met de vorm van Eekhoff is gesteld, is een groot vraagteken. De Nederlander kwam ten val in de tweede etappe van Parijs-Nice, en hield daar een hersenschudding aan over. Op papier moet dit parcours de grote renner uit Rijsenhout wel goed liggen, dus we schrijven hem alvast op.

Jasper Philipsen moest zich in de vijfde etappe in de Ronde van Turkije gewonnen geven tegen Welsford – foto: Cor Vos

De topfavoriet voor de eindzege is misschien wel thuisrijder Hugo Hofstetter. De renner van Arkéa Samsic reed dit seizoen al een grote lijst aan ereplaatsen bij elkaar. Zo werd hij onder andere derde in Kuurne-Brussel-Kuurne en in GP Jean-Pierre Monseré en tweede in Le Samyn en Bredene Koksijde Classic. Bovendien kan de Fransman ook overleven op de heuvels, wat van hem een van de te kloppen mannen maakt voor de eindzege in de Vierdaagse van Duinkerke. Hofstetter kwam echter niet meer in actie sinds zijn val in de Circuit de la Sarthe, hopelijk is hij inmiddels hersteld. De Fransman kan binnen zijn ploeg ook rekenen op de snelle en sterke Daniel McLay.

Oliver Naesen zal wellicht niet tevreden zijn met zijn klassieke voorjaar. De Belg van AG2R Citroën moet vrede nemen met een vierde plaats in de Omloop Het Nieuwsblad als beste resultaat. Maar goed, de sympathieke West-Vlaming behoort wel nog altijd tot de betere klassieke renners. Naesen reed ook al eerder naar een goed resultaat in de Franse etappekoers, hij werd nog derde in het eindklassement in 2017. Naesen eindigde toen op luttele zeven seconden van winnaar Venturini. Of de Belgische kampioen van 2017 kopman zal zijn van zijn ploeg valt nog af te wachten, want ook Marc Sarreau staat op de deelnemerslijst. De snelle Fransman won dit jaar al de Cholet-Pays de la Loire.

Hofstetter met zijn hond Petrus, die ook een bijpassend tenue heeft, voor de start van Nokere Koerse – foto: Cor Vos

Nog zo’n renner die dit voorjaar misschien teleurstelde, maar we toch ook zeker opschrijven voor de Vierdaagse van Duinkerke is Gianni Vermeersch. De ploegmaat van Mathieu van der Poel moet het parcours in de Franse rittenkoers perfect aankunnen, daarnaast heeft de coureur uit Roeselare ook een sterk eindschot. Bij Alpecin-Fenix krijgt hij onder meer Julien Vermote en Lionel Taminiaux naast zich komende week.

Bij Groupama-FDJ hebben ze een aantal interessante namen in hun gelederen. De 20-jarige Brit Lewis Askey toonde zich dit jaar met een aantal mooie ereplaatsen. De nummer vijf van het WK voor beloften werd onder meer tweede in de Classic Loire Atlantique, maar ook op de heuvels in de Strade Bianche en de kasseien in Parijs-Roubaix reed hij zeker geen slechte koers. Binnen de Franse ploeg hebben ze met Lars van den Berg en Jake Stewart ook nog twee andere leuke namen. Laatstgenoemde werd vorig jaar nog tweede in de Omloop Het Nieuwsblad.

Update: Ook Lewis Askey zal uiteindelijk niet aan de start komen in Frankrijk.

Twee jaar geleden won Vermeersch nog de Antwerp Port Epic voor Stan Dewulf – foto: Cor Vos

Bij TotalEnergies was ervaring ongetwijfeld een van de vereisten om in de selectie te komen voor de Vierdaagse van Duinkerke. We zien onder anderen Niki Terpstra en Daniel Oss op de (voorlopige) startlijst staan. Voor Terpstra is het nog wat zoeken naar zijn niveau van weleer, al kwam er de laatste wedstrijden wel beterschap in. Uitkijken naar wat de Nederlander in dit deelnemersveld kan presteren dus. Nog zo iemand waar we naar uitkijken is Loïc Vliegen, de Belg die voor Intermarché-Want-Gobert koerst. Vliegen moet van dit parcours smullen, daarbovenop reed hij dit seizoen al een aantal mooie koersen. Zo werd hij bijvoorbeeld derde in de Volta Limburg Classic.

Update: Loïc Vliegen zal niet van start gaan in de Vierdaagse van Duinkerke.

Outsider voor de eindwinst in de Vierdaagse van Duinkerke zijn eventueel nog Alexis Renard (Cofidis), Dimitri Claeys (Intermarché-Wanty-Gobert), Damien Touzé (AG2R Citroën) en Julien Simon (TotalEnergies).

Opmerking: De deelnemerslijst is op het moment van publiceren nog niet compleet. Daardoor kunnen later nog updates doorgevoerd worden in deze voorbeschouwing.

Sprinters

Op papier zal er in de Vierdaagse van Duinkerke viermaal gesprint worden om de zege met een grote groep. Voor die sprints kijken we onder anderen naar De Lie, Hofstetter, McLay, Stewart, Welsford en Zingle, renners die al aan bod zijn gekomen in het stukje met de favorieten voor de eindzege.

De Lie is de te kloppen man in de sprints – foto: Cor Vos

Daarnaast staan er nog een heleboel snelle mannen aan de start van de Franse rittenkoers. Veel van deze sprinters zijn Belgen, zo zullen Gerben Thijssen (Intermarché-Wanty-Gobert), Arne Marit en Jules Hesters (Sport Vlaanderen-Baloise), Milan Menten en Timothy Dupont (Bingoal Pauwels Sauces WB) in actie komen.

Verder zien we Nederlander Arvid de Kleijn (Human Powered Health) ook een mooie prestatie neerzetten in de sprints. De Kleijn reed dit seizoen al tweemaal naar een podiumplaats in Turkije. Ook Emmanuel Morin (U Nantes Atlantique), Jason Tesson (St Michel-Auber93), Thomas Boudat (Go Sport-Roubaix Lille Métropole), Michael Raïm (Burgos-BH) en Colin Joyce en Pier-André Coté (Human Powered Health) hebben in principe een sterke sprint in petto.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Hugo Hofstetter
*** Arnaud De Lie, Sam Welsford
** Benjamin Thomas, Tim Wellens, Victor Lafay
* Gianni Vermeersch, Loïc Vliegen, Oliver Naesen, Lewis Askey

Website organisatie
Deelnemerslijst (PCS)

Weer en TV

Het weer in het noorden van Frankrijk zal normaal gezien aangenaam zijn, zo vertelt Weeronline ons. De temperaturen zullen de hele week tussen de 15 en 20 graden Celsius schommelen. Zo warm zal het echter niet aanvoelen, want er zullen veel wolken boven de renners hangen. Er wordt ook een lichte noordenwind voorspeld, maar dit zal in principe weinig effect hebben. Een aangename week om te koersen dus!

De Vierdaagse van Duinkerke is live te zien op de televisie. Eurosport 1 zendt de Franse wedstrijd de eerste drie etappes (tot de start van de Giro d’Italia) rechtstreeks uit rond 15.00 uur, voor de actuele uitzendtijden kan je ons tv-overzicht bekijken. De koers is ook te bekijken via de Eurosport Player, ook na de start van de Giro. Daarnaast komt WielerFlits elke dag met een Volg Hier, waar je de koers kunt bespreken!