Amper drie dagen na de Ronde van Vlaanderen, wordt er alweer gekoerst op de Antwerpse wegen van de Scheldeprijs. Deze kleurt dit jaar ook een beetje Nederlands. Voor de tweede maal in de geschiedenis start de semiklassieker namelijk in het Zeeuws-Vlaamse Terneuzen, waarna een tocht door Zeeland voor waaiers en een attractieve koers moet zorgen. Desondanks verwachten we in Schoten weer een sprint, waarbij Fabio Jakobsen, Pascal Ackermann en Marcel Kittel op papier de grootste kanshebbers zijn. WielerFlits blikt vooruit.

Historie

De Scheldeprijs is met zijn 106 edities de oudste klassieker van Vlaanderen. Het krioelt van de sprinters op de erelijst van de Antwerpse eendagskoers en toch was de relatief onbekende Piet Oellibrandt lange tijd de enige recordhouder. Hij won de Scheldeprijs in 1960, 1962 en 1963. Verder zien we vooral heel veel Belgen op de erelijst, waaronder Briek Schotte, Rik Van Looy, Eddy Merckx, Roger De Vlaeminck, Freddy Maertens, Frank Vandenbroucke en Tom Boonen. In maar liefst 76 van de 106 edities stond een Belg op het podium.

De grote ommekeer kwam er vanaf 1985, ingeleid door Adrie van der Poel. Plots kregen de Belgen het veel moeilijker om deze semiklassieker in eigen land naar hun hand te zetten. Internationale sprintbommen als Jean-Paul van Poppel, Mario Cipollini, Erik Zabel en Robbie McEwen kwamen het Belgisch feestje verpesten.

In het voorbije decennium kreeg Oellibrandt eindelijk het gezelschap van de Britse sprintbom Mark Cavendish, die zijn handen in de lucht mocht steken in 2007, 2008 en 2011. Maar dé koning van de Scheldeprijs is vandaag de dag de Duitser Marcel Kittel. Kittel, inmiddels goed voor veertien ritzeges in de Tour de France, toonde zich de snelste van het pak in 2012, 2013, 2014, 2016 en 2017. De Scheldeprijs werd zo een wedstrijd die de Duitser zeer nauw aan het hart ligt.

Laatste tien winnaars Scheldeprijs
2018: Fabio Jakobsen
2017: Marcel Kittel
2016: Marcel Kittel
2015: Alexander Kristoff
2014: Marcel Kittel
2013: Marcel Kittel
2012: Marcel Kittel
2011: Mark Cavendish
2010: Tyler Farrar
2009: Alessandro Petacchi

Vorig jaar

In 2018 kregen we de allereerste Scheldeprijs new look, met start in Terneuzen en een grote hoop op waaiers in Nederland. Bij de passage door Zeeland brak het peloton ook daadwerkelijk in meerdere stukken, maar door een gesloten spoorovergang dreigde alles weer bij elkaar te komen.

Maar daar dachten onder andere Dylan Groenewegen en Arnaud Démare anders over. Zij besloten, net als een dertigtal anderen, alsnog door te rijden, en werden vervolgens uit koers gehaald. Protest bij de wedstrijdjury bracht geen soelaas.

Foto: Cor Vos

In de finale te Schoten, die wél nog steeds dezelfde was als de voorgaande jaren, streed een peloton van een veertigtal renners uiteindelijk om de overwinning. Quick-Step Floors controleerde alles in functie van zijn jonge wolven Fabio Jakobsen en Alvaro Hodeg. De 22-jarige Nederlander maakte het knap af. De Duitser Pascal Ackermann (25) en de Brit Chris Lawless (23) maakten het podium compleet.

Top-5 Scheldeprijs 2019
1. Fabio Jakobsen (Quick-Step Floors)
2. Pascal Ackermann (BORA-hansgrohe)
3. Christopher Lawless (Team Sky)
4. Jens Debusschere (Lotto Soudal)
5. Jérémy Lecroq (Vital Concept)

Parcours

De Scheldeprijs is dit jaar 202 kilometer lang en is traditioneel de Vlaamse klassieker met de minste hoogtemeters. Sinds vorig jaar is niet meer Antwerpen, maar het Nederlandse Terneuzen de vaste startplaats van de Scheldeprijs. De renners worden ten laatste om 12:15 verwacht aan het Raadhuis van Terneuzen, waarna ze via het sluizencomplex van Terneuzen en de Westerscheldetunnel richting de Ellewoutsdijk in Borsele rijden. Daar klinkt het officiële startschot dan omstreeks de klok van 12:38.

Een tactische zet van de organisatie, dat met een tocht door Zeeland – waar de wind doorgaans vrij spel heeft en dus voor waaiers kan zorgen – het spektakelgehalte van de doorgaans saaie Scheldeprijs wilde opkrikken. Daar slaagde men vorig jaar in, al eiste vooral het spoorwegincident alle aandacht op. Om een nieuw debacle te vermijden, schroefde men de spoorwegovergangen in Nederland dit jaar terug van vier naar twee.

De passage door Zeeland is ten opzichte van vorig jaar wel nog ietsje langer: 145 ten opzichte van 125 kilometer dankzij een lusje in Vlissingen. De andere beslissende open vlakten zijn de Veerse Gatdam, de Oosterscheldekering, de Deltaweg en tot slot ook de Havendijk in Yerseke.

Nog geen twintig kilometer na de grensovergang passeren de renners voor de eerste maal aan de aankomst in Schoten. Daarna volgen er amper twee plaatselijke rondjes van 16,8 kilometer, vorig jaar waren dit er nog drie.

Deze omloop bevat nog weinig valstrikken voor de sprinters en is de meeste renners inmiddels wel gekend. De eerste kilometers gaan door enkele kronkelende steegjes in het centrum van Schoten. Voor deel twee van de omloop worden er brede wegen opgezocht.

De enige belangrijke hindernis is de Broekstraat, een kasseistrook in Wijnegem van 1700 meter, op amper 5,5 kilometer van de aankomst. Deze strook is in degelijke staat, maar veroorzaakt vaak lintvorming in het peloton. Daarna gaat het via het Albertkanaal, waar de wind vaak vrij spel heeft, in een vliegende vaart richting het centrum van Schoten. Na nog enkele linke draaiingen, volgt de beruchte aankomst na een flauwe bocht op de Churchilllaan.

Start: 12:15
Finish: tussen 17:07 en 17:32

Parcoursinformatie 2019

Favorieten

Waar veel Vlaamse semiklassiekers als Dwars door Vlaanderen en de Driedaagse Brugge-De Panne zich de voorbije jaren een weg richting WorldTour-statuut knokten, blijft de Scheldeprijs een wedstrijd van het UCI-niveau 1.HC. Dit is ook te zien aan het deelnemersveld, dat ten opzichte van pakweg vier jaar geleden geen 14 maar nog 10 WorldTour-ploegen bevat. Vaak zelfs zonder grote kanonnen. Bijvoorbeeld Jumbo-Visma, met Dylan Groenewegen, is afwezig, omdat het opteert voor een verkenning van Parijs-Roubaix.

Fabio Jakobsen – foto: Cor Vos

De voorbije jaren was het quasi altijd de Quick-Step-ploeg, die in Schoten uitpakte met een perfecte sprinttrein. Eerst in dienst van Kittel, vorig jaar voor de jonge wolf Fabio Jakobsen. De amper 22-jarige Nederlander maakte het knap af en werd zo een al bij al verrassende naam op de erelijst. In het daaropvolgende half jaar, werkte Jakobsen zich meer en meer op binnen de Quick-Step-ploeg, met als hoogtepunt de voltallige sprinterstop achter zich laten in de BinckBank Tour. Dit jaar worstelde Jakobsen vooral een aantal weken met ziekte en pech, maar desondanks toonde hij zich met een meer dan behoorlijke Parijs-Nice. Mocht Jakobsen toch tegenvallen, dan heeft Deceuninck-Quick-Step ook de Colombiaan Alvaro Hodeg achter de hand. Hij finishte onlangs nog derde in de Bredene-Koksijde Classic.

Winnaar van die Bredene-Koksijde Classic was Pascal Ackermann, tevens de tweede van de Scheldeprijs van vorig jaar. Net als Jakobsen, boekte ook Ackermann het afgelopen half jaar een enorme vooruitgang. Niet toevallig, zo vertelde hij een paar weken terug in een interview met onze site. “Na mijn overwinning in de Ronde van Romandië heb ik in mijn hoofd een soort klik gemaakt. Ik denk dat ik vervolgens op een paar weken tijd zes kilogram ben verloren, want ik moet toegeven dat ik tot dan toe vaak een beetje te vet stond. In het Critérium du Dauphiné betaalde dat werk zich uit. Die zege heeft een bepaald killersinstinct in mezelf losgemaakt”, aldus de regerende Duitse kampioen. Hij krijgt bij BORA-hansgrohe alvast zijn vaste lead out-men Rudiger Selig en Michael Schwarzmann mee.

Marcel Kittel – foto: Cor Vos

Een aantal jaar geleden zou Ackermanns landgenoot Marcel Kittel hier altijd de grote favoriet geweest zijn, maar het gaat al twee jaar niet goed met de Duitse sprintbom. Sinds zijn overgang naar Katusha-Alpecin zit de Duitser in een negatieve spiraal. Niet dat hij geen power meer in de benen heeft, want met flitsen in de Tirreno-Adriatico (vorig jaar) en de Trofeo Palma (dit jaar) toonde hij toch dat hij het winnen nog niet verleerd is. Wel lijkt Kittel zijn feeling om zich in aanloop naar een sprint perfect te positioneren verleerd. De Duitser gaat met momenten wel heel vaak in de remmen en volgt zijn lead out Marco Haller vaak gewoon niet. In de Scheldeprijs zit het peloton in de slotkilometers tegenwoordig vaak op een lint, en dit zou weleens in het voordeel van de recordhouder kunnen zijn. Want als er iemand is die deze aankomst als zijn broekzak kent, dan is het wel de vijfvoudige winnaar.

Nog twee Duitsers met winstkansen, zijn André Greipel (Arkea-Samsic) en Max Walscheid (Sunweb). Het moet gezegd: vooralsnog is het seizoen van Greipel, met alleen winst in een etappe in de Tropicale Amissa Bongo, wel erg matig. We beginnen ons de vraag te stellen of de 36-jarige Duitser niet stilaan over datum is, maar wellicht moeten we de oorzaak ook zoeken bij een iets mindere ondersteuning op ProContinentaal niveau. Mocht de Gorilla zich dan toch goed kunnen positioneren, is hij nog steeds een van de renners met de meeste power in de benen.

Opkomend talent Max Walscheid krijgt bij Sunweb allicht meer steun. Onder andere Nokere Koerse-winnaar Cees Bol en Nikias Arndt staan voor hem paraat. Walscheid mag na zijn tweede plaats in de openingsetappe van de Tour Down Under ook nog wel iets bewijzen, anders dreigt Bol zijn rol in de komende wedstrijden misschien over te nemen.

André Greipel – foto: Cor Vos

België zet daar Jasper Philipsen (UAE-Emirates) en Edward Theuns (Trek-Segafredo) tegenover. Eerstgenoemde begon zijn debuutseizoen op WorldTour-niveau allesbehalve slecht met winst in de Tour Down Under, maar moest nadien toch wat gas terugnemen. In een gesprek met WielerFlits, dat later deze week op de website verschijnt, vertelt de amper 21-jarige sprinter dat hij zich na zijn terugkeer in België zelden écht fit heeft gevoeld en zijn seizoen volgend jaar anders wil indelen. Toch ben je nooit klaar met Philipsen, de derde van Nokere Koerse.

Edward Theuns werd in zijn tijd bij Sport Vlaanderen-Baloise ooit tweede in de Scheldeprijs na Alexander Kristoff, en is in deze wedstrijd eigenlijk altijd goed. Benieuwd of hij er dit jaar zijn eerste top vijf-plaats kan versieren. Andere Vlaamse kanshebbers op een ereplaats zijn Amaury Capiot (Sport Vlaanderen-Baloise), Roy Jans (Corendon-Circus), Tom Van Asbroeck (Israel Cycling Academy) en Timothy Dupont (Wanty-Groupe Gobert). Een speciale vermelding is er nog voor Michael Van Staeyen (Roompot-Charles), die een thuiskoers rijdt.

Beloftewereldkampioen van 2016 Kristoffer Halvorsen wil dit kransje Belgen maar wat graag het vuur aan de schenen leggen, maar bij de profs komt zijn talent vooralsnog niet helemaal tot uiting. Veel ereplaatsen, dat wel, maar winnen op het hoogste niveau blijkt tot op heden heel moeilijk voor de Noor, die graag in de voetsporen van Thor Hushovd wil treden (zo vertelde hij ons vorig jaar). Kan Sky hem ditmaal wél naar een grote overwinning begeleiden? Het zou de carrière van de pijlsnelle Noor in ieder geval in een stroomversnelling brengen.

Kristoffer Halvorsen – foto: Cor Vos

Tot slot werpen we nog een blik op enkele outsiders. Dimension Data rekent op de snelle benen van Ryan Gibbons, die Edvald Boasson Hagen naast zich moet dulden. EF Education First wil maar wat graag de positieve spiraal van de Ronde van Vlaanderen voortzetten met een nieuwe overwinning, waarbij we onze ogen richten op Sacha Modolo en Daniel McLay. Niccolo Bonifazio kan de verrassing van Direct Energie worden, op voorwaarde dat hij zich ditmaal kan bedwingen, in tegenstelling tot de afdaling van de Cipressa in Milaan-San Remo. En Hugo Hofstetter, kopman van Cofidis, is nooit slecht op Vlaamse wegen.

Favorieten volgens WielerFlits

**** Fabio Jakobsen
*** Pascal Ackermann, Marcel Kittel
** André Greipel, Kristoffer Halvorsen, Max Walscheid
* Ryan Gibbons, Edward Theuns, Jasper Philipsen, Sacha Modolo

Deelnemerslijst 2019
Website organisatie

TV

Michel Wuyts en José De Cauwer zijn woensdag namens Sporza present vanaf 15:20 voor circa de laatste honderd kilometer van de wedstrijd. Op Eurosport is de Scheldeprijs vanaf 15:30 te volgen.