Het is koers! De wielerwereld heeft enkele maanden stilgelegen door de coronacrisis, maar vanaf dinsdag 28 juli komen renners als Remco Evenepoel, Alejandro Valverde en Simon Yates eindelijk weer in actie tijdens de Ronde van Burgos. Wie laat in het noorden van Spanje zien klaar te zijn voor het tweede deel van het seizoen? WielerFlits blikt vooruit!

Historie

In 1946 staat, door een Europese bril bekeken, alles in het teken van de wederopbouw. De Tweede Wereldoorlog is nog maar net afgelopen en Spanje wordt ook nog elke dag geconfronteerd met de gevolgen van een verscheurende Burgeroorlog. De militaristische generaal Francisco Franco regeert al meerdere jaren met ijzeren hand en Spanje is op politiek en militair vlak tot op het bot verdeeld. In tijden van crisis proberen mensen een uitweg te zoeken, in de hoop de harde werkelijkheid van het bestaan te ontvluchten. En dus gaat men fietsen, op weg naar de vrijheid?

In 1946 verzamelen renners zich in Burgos voor de allereerste editie van de Ronde van Burgos. Na twee etappes werd de onbekende Spanjaard Bernardo Capó uitgeroepen tot eindwinnaar, voor twee al even onbekende landgenoten. Een jaar later werd Capó opgevolgd door Bernardo Ruiz, die na zijn eindzege in de Ronde van Burgos een prachtige wielercarrière wist uit te bouwen. Zo won hij een jaar later de Vuelta a España en mocht hij in 1952 als nummer drie in de eindstand zelfs het Tourpodium beklimmen. Ruiz is nu 95 jaar en de oudste nog levende winnaar van een grote ronde.

Marino Lejarreta won viermaal de Ronde van Burgos – foto: Cor Vos

De Ronde van Burgos leek na de eindzege van Ruiz een stille dood te sterven, aangezien de wedstrijd helemaal niet werd georganiseerd tussen 1948 en 1980. Na de dood van Franco in 1975 en het bijeenschrapen van voldoende budget, keerde de ronde in 1981 terug met een derde editie. Het bleek het ‘echte’ begin van de Spaanse meerdaagse, want sindsdien slaagde de organisatie erin om de wedstrijd onafgebroken te organiseren. Op de erelijst werden grote namen bijgeschreven met Marino Lejarreta (met vier eindzeges nog altijd recordhouder) en Pedro Delgado.

In de jaren negentig van de vorige eeuw zagen we mannen als Laudelino Cubinho, Armand de Las Cuevas, Laurent Jalabert en Abraham Olano triomferen in Burgos, terwijl de ronde ook een Zwitserse aangelegenheid werd met dank aan Alex Zülle, Laurent Dufaux en natuurlijk ook Tony Rominger. Ook na de eeuwwisseling bleven de toppers terugkeren én winnen, met onder meer Francisco Mancebo, Iban Mayo, Alejandro Valverde, Samuel Sánchez, Joaquim Rodríguez, Nairo Quintana en Alberto Contador.

We wachten na 41 edities nog altijd op een eerste Nederlandse of Belgische eindzege, al strandde Ben Hermans vier jaar geleden op slechts één seconde.

Laatste tien winnaars Ronde van Burgos
2019: Iván Ramiro Sosa
2018: Iván Ramiro Sosa
2017: Mikel Landa
2016: Alberto Contador
2015: Rein Taaramäe
2014: Nairo Quintana
2013: Nairo Quintana
2012: Daniel Moreno
2011: Joaquim Rodríguez
2010: Samuel Sánchez

Vorig jaar

Giacomo Nizzolo begon uitstekend aan de 41e editie van de Ronde van Burgos. De sprinter van Dimension Data liet iets buiten de stad Burgos zien veel meer te kunnen dan alleen sprinten, aangezien de Italiaan bij Mirador del Castillo de sterkste was na een spurt bergop. Nizzolo versloeg Alex Aranburu en Eduard-Michael Grosu en mocht als eerste de paarse leiderstrui aantrekken. Nizzolo moest het tricot na twee dagen alweer inleveren.

Na een sprintzege van Jon Aberasturi (opnieuw na een machtsspurt bergop) was het de beurt aan de klimmers. De lichtgewichten in het peloton bestookten elkaar op de steile Picón Blanco en de winnaar luisterde naar de naam Iván Ramiro Sosa. De Colombiaan van Team Ineos reed rond als titelverdediger en liet op de mistige slotklim zien klaar te zijn voor een tweede opeenvolgende eindzege. Óscar Rodríguez finishte als tweede, maar wel op 17 seconden van Sosa.

Het bleek een beslissend moment in de koers. Sosa wist vervolgens zonder problemen de voorlaatste etappe naar de ruïnes van de Romeinse stad Clunia (gewonnen door Aranburu) te overleven. In de slotetappe met aankomst op de gevreesde Lagunas de Neila wilde Sosa de puntjes op de i zetten en dat ging ten koste van de arme Rui Costa. Die leek lange tijd op weg naar de ritzege, maar werd in de laatste honderden meters ingerekend en achtergelaten.

Sosa won op 1.900 meter hoogte zijn tweede etappe én zijn tweede opeenvolgende Ronde van Burgos. De jonge Colombiaan werd op het eindpodium vergezeld door Óscar Rodríguez en Giro-winnaar Richard Carapaz. Die laatste was nog niet in topvorm in aanloop naar de Vuelta a España, maar kon terugkijken op een goede ’trainingsweek’.

Eindklassement Ronde van Burgos 2019
1. Iván Ramiro Sosa (Team Ineos) in 18u53m44s
2. Óscar Rodríguez (Euskadi-Murias) op 31s
3. Richard Carapaz (Movistar) op 42s
4. Antonio Pedrero (Movistar) op 46s
5. Guillaume Martin (Wanty-Gobert) op 1m13s

Parcours

Niks is zeker in coronatijd, al houdt de organisatie van de Ronde van Burgos ook dit jaar vast aan een traditioneel parcours. Zo koersen de renners in de openingsetappe naar het prachtige kasteel iets buiten Burgos, om daar te finishen op een pittig klimmetje.

Verder zal de wedstrijd ook in 2020 worden beslist op de flanken van de Picón Blanco en Lagunas de Neila. De sprinters komen tot slot ook aan hun trekken met twee (relatief) vlakke etappes. Niet onbelangrijk: er worden geen bonificatieseconden uitgedeeld aan de finish.

Dinsdag 28 juli, etappe 1: Burgos – Mirador del Castillo (157 km)

De renners beginnen op dinsdag 28 juli, na het middaguur, in de beroemde rooms-katholieke kathedraal van Burgos aan de 42e editie van de meerdaagse wielerkoers. Het peloton verlaat vervolgens het stedelijke centrum om in noordoostelijke richting en vervolgens westelijke richting naar de Alto de Altotero te rijden. Deze klim van eerste categorie volgt na ruim zeventig kilometer koers en zal geen beslissende rol spelen in deze etappe.

Na de Alto de Altotero trekken de renners over relatief vlakke wegen weer naar de stad Burgos, waar de finish iets buiten het centrum op de Alto del Castillo (900 meter aan 6,1%) ligt. De laatste twintig kilometer richting het kasteel zijn glooiend, met een eerste passage over de Alto del Castillo op veertien kilometer van de meet. De laatste kilometer, deels over kasseien, is behoorlijk technisch met een scherpe rechterbocht op vijfhonderd meter van de streep.

Vorig jaar vochten Giacomo Nizzolo en Alex Aranburu op de Alto del Castillo een verbeten duel uit om de ritzege. Aranburu ging van bijzonder ver aan en de ervaren Nizzolo wist de Baskische puncheur net op tijd te remonteren.

Start: 13.00 uur
Finish: 16.34-16.56 uur

Woensdag 29 juli, etappe 2: Castrojeriz – Villadiego (168 km)

Op dag twee worden er nauwelijks heuveltjes opgezocht, laat staan bergen. Het startschot klinkt vanuit het piepkleine plaatsje Castrojeriz, waar de mensen langzaam wegtrekken. De renners koersen vervolgens in oostelijke richting naar finishplaats Villadiego. De etappe eindigt in feite met twee lussen rond het historische plaatsje, waar vandaag de dag 1.500 mensen wonen. Die mogen zich woensdag waarschijnlijk opmaken voor een eerste massasprint.

De laatste kilometers naar de finishstreep in Villadiego zijn biljartvlak en kaarsrecht, afgezien van een laatste bocht op 500 meter van de streep. Het lijkt een dag voor pure sprinters als Fernando Gaviria, Sam Bennett en misschien ook wel Max Walscheid. Deze renners moeten ook wel scoren, want donderdag gaan we weer klimmen.

Start: 12.46 uur
Finish: 16.34-16.56 uur

Donderdag 30 juli, etappe 3: Sargentes de la Lora – Picón Blanco (150 km)

In 2017 kwam de Ronde van Burgos met het lumineuze idee om eens te finishen op de top van de Picón Blanco (7,8 km aan 9,3%). Drie jaar later lijkt deze beklimming een blijvertje in de Spaanse rittenkoers. Maar voordat de renners beginnen aan deze steile slotklim, vertrekken ze vanuit Sargentes de la Lora richting de Alto de la Mota (4,5 km aan 6%), Alto Escalerón (3,6 km aan 6%) en de Alto de Ailanes (2,8 km aan 7,5%).

Het begin van de derde etappe is dus erg lastig met drie klimmetjes binnen een straal van goed veertig kilometer. Na de Alto de Ailanes gaat het van noordelijke naar oostelijke richting op weg naar Medina de Pomar, om vervolgens weer een andere windrichting te nemen richting de voet van de Alto de Retuerta (3,8 km aan 7,5%). De coureurs hebben op de top meer dan 120 kilometer afgelegd, maar de zwaarste kilometers moeten dan nog komen.

Met nog acht kilometer te gaan, in het gehucht Espinosa de los Monteros, begint de slotklim naar een verlaten militaire basis op bijna 1.500 meter hoogte. De eerste stijgende kilometer (aan 6%) is voor niet-klimmers nog te doen, maar daarna zakken de percentages niet meer onder de 10%. Het asfalt is overigens niet al te best, wat de Picón Blanco alleen nog maar lastiger maakt. In de laatste kilometer piekt het wegdek nog eens aan 15%.

Mikel Landa was in 2017 de eerste winnaar op de Picón Blanco. In 2018 (Miguel Ángel López) en 2019 (Iván Ramiro Sosa) werd er een Colombiaans feestje gevierd.

Start: 12.48 uur
Finish: 16.33-16.58 uur

Vrijdag 31 juli, etappe 4: Gumiel de Izán – Roa de Duero (164 km)

Een dag voor de allesbeslissende bergetappe naar de gevreesde Lagunas de Neila lijken de sprinters weer aan zet. De vierde rit tussen Gumiel de Izán en Roa de Duero kent bijna geen hoogtemeters en dus is het uitkijken naar een sprintgevecht tussen de aanwezige snelheidsduivels. Het prachtige Gumiel de Izán ligt in het zuiden van de provincie Burgos, finishplaats Roa de Duero (of kortweg Roa) bevindt zich iets ten westen van de startplek.

Toch is het nog opletten geblazen in de laatste twee kilometer, aangezien Roa de Duero op een plateau ligt en de renners eerst nog even moeten klimmen om überhaupt bij de finish te komen. De weg begint met nog 1.300 meter te gaan zachtjes omhoog te lopen, gevolgd door een vervelende haarspeldbocht (aan 6%) en een laatste rechterbocht op 600 meter van de finish. De laatste 500 meter zijn biljartvlak, maar hebben de sprintersploegen dan nog de tijd om hun snelle mannen goed af te zetten?

Het lijkt een ideale finish voor mannen als Matteo Trentin, Arnaud Démare en Jon Aberasturi. Renners die goed kunnen sturen, niet bang zijn om te wringen en nog wat in de tank hebben na een lastige en explosieve finale.

Start: 12.52 uur
Finish: 16.34-16.56 uur

Zaterdag 1 augustus, etappe 5: Covarrubias – Lagunas de Neila (158 km)

Natuurlijk eindigt de Ronde van Burgos ook dit jaar op de top van Lagunas de Neila, met afstand de bekendste berg van de provincie Burgos. Normaal kiest de organisatie voor een pittige slotetappe over meerdere cols, maar dit jaar gaat men voor een relatief ‘makkelijke’ aanloop met alleen de Alto del Cerro (5,4 km aan 1,9%), Alto del Collado de Vilviestre (3 km aan 0,9%) en de Alto del Collado (4 km aan 4,5%) als aperitiefjes voor het hoofdgerecht.

Nu is de Alto del Collado eigenlijk het begin van de slotklim naar Lagunas de Neila, want na het passeren van de bergprijs blijft de weg flink stijgen naar de finish op ruim 1.800 meter hoogte. En het belooft een spetterende finale te worden, aangezien de renners de lastige variant van Lagunas de Neila voor hun kiezen krijgen. Dit betekent concreet dat de laatste vijf kilometer stijgen aan bijna 10%. De laatste kilometer (11%) zal als een ware muur aanvoelen.

Vorig jaar liet Iván Ramiro Sosa zien dat er met hem niet te spotten valt. Wie wint dit jaar op Lagunas de Neila? En wie weet zich zaterdag te kronen tot de nieuwe eindwinnaar van de Ronde van Burgos?

Start: 12.40 uur
Finish: 16.33-16.58 uur

De Ronde van Burgos in coronatijd

De organisatie van de Ronde van Burgos moest de afgelopen weken ook nadenken over een coronaprotocol, in de hoop het virus buiten de deur te houden. Zo vraagt de organisatie deelnemers om een mondmasker op te doen tijdens het tekenen van het startblad. Tijdens de wedstrijd is het, nu vanuit veiligheidsoverwegingen, niet toegestaan om bidons weg te gooien buiten de daarvoor bestemde afvalzones.

Verder geeft de ronde de renners en stafleden mee om geregeld de handen te wassen, geen materiaal uit te wisselen met collega-wielrenners, stafleden of ploegleiders en om anderhalve meter afstand te houden ten opzichte van journalisten. Ook de toeschouwers langs de kant van de weg moeten zich houden aan bepaalde afspraken, zoals het in acht nemen van social distancing.

Mensen die een kijkje willen nemen bij de start- of finishzone, moeten verplicht een mondmasker op als het niet mogelijk is om anderhalve meter afstand te houden. De organisatie heeft dus besloten om publiek toe te laten bij start- en aankomstzones, maar werkt wel met een maximumcapaciteit (het is niet bekend hoeveel mensen er worden toegelaten) en zal er ook streng op toezien dat de regels worden nageleefd.

Verder worden alle renners, journalisten en mensen binnen de organisatie in aanloop naar de ronde getest op het coronavirus. De organisatie heeft een coronaprotocol van 134 pagina’s klaarliggen, in de hoop de wedstrijd zo veilig mogelijk te organiseren. In de provincie Burgos is het aantal coronabesmettingen nog relatief laag, zeker in vergelijking met regio’s als Catalonië en Aragón.

Favorieten

Het klinkt misschien gek, maar de Ronde van Burgos heeft in zekere zin ‘geprofiteerd’ van de coronacrisis. Normaal verwelkomt de organisatie een handvol WorldTour-teams, dit jaar staan liefst vijftien ploegen van het hoogste niveau aan het vertrek. Dit komt doordat de Ronde van Burgos een van de eerste meerdaagse UCI-wedstrijden op de herziene kalender is en voor de renners een ideale voorbereidingskoers is op de Italiaanse klassiekers of de Tour de France.

Maar wie is eigenlijk de topfavoriet om de vijfdaagse rittenkoers op zijn naam te schrijven? In het voorjaar is het al moeilijk in te schatten hoe de renners ervoor staan, maar dat is na een maandenlange pauze nog een stuk lastiger. Adam Yates stond lange tijd op de voorlopige startlijst, maar de laatste winnaar van de UAE Tour maakt toch geen deel uit van de zevenkoppige selectie van Mitchelton-Scott. De Australische formatie rekent wel op Simon Yates.

De Vuelta-winnaar van 2018 richt zich na de coronabreak vooral op de Giro d’Italia, terwijl broer Adam naar de Tour de France trekt. Simon reed voor de verplichte coronastop enkele wedstrijden in Australië, maar de teller staat nog op nul seizoensoverwinningen. Let echter op de man die vorig jaar twee ritzeges boekte in de Tour de France, aangezien Simon natuurlijk ook in staat is om de Ronde van Burgos te winnen. Esteban Chaves is ook van de partij namens Mitchelton-Scott, net als Jack Haig, Mikel Nieve en de beloftevolle Lucas Hamilton.

Remco Evenepoel als leider in de Vuelta a San Juan – foto: Cor Vos

De meeste aandacht zal, zelfs in Spanje, uitgaan naar Remco Evenepoel. De nog altijd maar 20-jarige Belg van Deceuninck-Quick-Step won eerder dit jaar al de Vuelta a San Juan en de Volta ao Algarve en is vanaf dinsdag dan ook een kandidaat-eindwinnaar. Een nadeel voor Evenepoel: er staat geen tijdrit op het programma, toch de specialiteit van de ex-voetballer. “Het is afwachten hoe het lichaam zal reageren op de warme temperaturen en het zware parcours, maar ik ben hoe dan ook gemotiveerd.”

Mikel Landa kan wellicht zorgen voor een Spaanse overwinning, zeker omdat hij in 2017 al eens de beste was in de Ronde van Burgos. De sierlijke klimmer won toen op de Alto del Castillo en Picón Blanco, waar de renners ook dit jaar weer zullen finishen. Landa, die straks als kopman van Bahrain McLaren mag aantreden in de Tour, kan rekenen op een ijzersterke ploeg met Pello Bilbao en Damiano Caruso. Renners die zelf ook een goed klassement in de benen hebben.

In een meerdaagse rittenkoers is het ook altijd uitkijken naar Team Ineos. De Britse formatie heeft met Iván Ramiro Sosa en Richard Carapaz, inmiddels veilig geland in Europa, twee ijzers in het vuur. Carapaz is de kersverse aanwinst van Team Ineos en was vorig jaar nog derde in Burgos, terwijl Sosa de laatste twee edities won en op zoek gaat naar een derde opeenvolgende eindzege. Alleen, de tegenstand is dit keer een stuk sterker. Is Sosa goed genoeg om renners als Simon Yates, Valverde en Evenepoel te verslaan?

Richard Carapaz neemt een slok water – foto: Cor Vos

De sterkste formatie is wellicht Movistar, aangezien de ploeg van manager Eusebio Unzué rekent op Alejandro Valverde, Marc Soler en Enric Mas. De inmiddels 40-jarige Valverde wist al tweemaal de Ronde van Burgos op zijn naam te schrijven, maar voor zijn laatste eindzege moeten we terug naar 2009. De Spaanse kampioen, die sindsdien ook niet meer aan de start stond in Burgos, begon niet al te indrukwekkend aan het seizoen 2020. Heeft de coronabreak hem goed gedaan?

Movistar heeft dus meerdere pionnen om mee te spelen. Nieuwkomer Mas stond al eens op het podium (tweede in 2017) van de Ronde van Burgos en is zeker een renner om in de gaten te houden. De derde musketier, Marc Soler, mag zich dit jaar bewijzen als kopman in de Giro d’Italia. Kan hij de ploegleiding ook al overtuigen in het noorden van Spanje? Unzué over het belang van de Ronde van Burgos: “Als de wedstrijd tot nu toe een belangrijke koers is geweest, is die op dit moment van vitaal belang geworden.”

Groupama-FDJ hoopt met Arnaud Démare op een sprintzege in de Ronde van Burgos, maar de ploeg zal ook een goed klassement najagen met David Gaudu. De 23-jarige Fransman treedt meer en meer uit de schaduw van Thibaut Pinot en verlengde onlangs zijn contract tot eind 2023. “Ik hoop dat David de opvolger kan worden van Pinot”, zo liet manager Marc Madiot eerder dit jaar weten. Het is aan Gaudu om het te laten zien in Burgos, nu Pinot niet van de partij is.

Marc Soler is een van de kopmannen van Movistar – foto: Cor Vos

Andere renners om in de gaten te houden zijn Louis Meintjes en Ben O’Connor (NTT Pro Cycling), Ben Hermans (Israel Start-Up Nation), Rubén Fernández (Fundación Euskadi) en Víctor de la Parte namens CCC. BORA-hansgrohe speelt Rafał Majka en Felix Großschartner uit, terwijl UAE Emirates drie klimmers in de gelederen heeft met Fabio Aru, David De la Cruz (derde in 2017 en 2018) en de piepjonge Andrés Camilo Ardila. Deceuninck-Quick-Step heeft, naast Evenepoel, ook nog João Almeida geselecteerd.

Tot slot gaat Astana voor een goed klassement met Óscar Rodríguez, die vorig jaar tweede werd achter Iván Sosa. En wat met Jumbo-Visma? De Nederlandse formatie zal met een ‘combinatieploeg’ aan de start staan. Dit betekent dat Jumbo-Visma een mix-team (vijf WorldTour-coureurs en twee renners van het Development Team) zal opstellen. Finn Fisher-Black en Gijs Leemreize mogen zich bewijzen tussen de profs; George Bennett en Sepp Kuss zijn de aangewezen renners voor het klassement.

Sprinters

De Ronde van Burgos zal worden beslist op de flanken van de Picón Blanco en Lagunas de Neila, maar de sprinters komen er zeker niet bekaaid vanaf met relatief vlakke etappes naar Villadiego en Roa de Duero. De snelheidsduivels zijn dan ook in grote getale aanwezig. UAE Emirates heeft met Fernando Gaviria een topsprinter aan boord. Let ook op Juan Sebastián Molano. Deceuninck-Quick-Step rekent dan weer op Sam Bennett.

De razendsnelle Ier hoeft zich geen zorgen te maken over zijn sprinttrein, gezien de aanwezigheid van Yves Lampaert, Shane Archbold en Michael Mørkøv. Arnaud Démare moet dan weer voor succes zorgen namens Groupama-FDJ. En wat kan Mark Cavendish in het tenue van Bahrain McLaren? De Britse spurtbom heeft laten weten dat de ploeg vooral zal omkijken naar Mikel Landa.

Sam Bennett – foto: Cor Vos

Matteo Trentin, Giacomo Nizzolo, Max Walscheid, Jon Aberasturi, Martin Laas, Szymon Sajnok, Juan José Lobato, Riccardo Minali, Davide Cimolai, Jasper Stuyven, Matteo Moschetti, Biniam Ghirmay en Marco Canola zullen zich ook mengen in het sprintgeweld. En wie weet kan Pascal Eenkhoorn verrassen namens Jumbo-Visma. Sommige rappe mannen zijn ook in staat om te winnen op de Alto del Castillo, waar de streep ligt van de openingsetappe.

Denk aan Nizzolo, de winnaar van vorig jaar, maar ook aan Bennett, Aberasturi, Canola, Stuyven, Lobato en natuurlijk Trentin. En let voor de openingsrit ook op renners als Mikel Aristi, Alex Aranburu en Gonzalo Serrano (won in de Ruta del Sol op een gelijkaardige aankomst). Wees dus niet verrast als een van deze coureurs dinsdagmiddag de eerste leiderstrui mag aantrekken.

Gonzalo Serrano, een dark horse voor de openingsrit – foto: Cor Vos

Favorieten volgens WielerFlits
**** Mikel Landa
*** Remco Evenepoel, Simon Yates
** Iván Ramiro Sosa, Alejandro Valverde, Richard Carapaz
* Jack Haig, David Gaudu, Enric Mas, Rafał Majka

Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)

Weer en TV

Het belooft vanaf dinsdag warm te worden in de provincie Burgos, met een gemiddelde temperatuur van 30 graden Celsius. Er wordt nauwelijks regen voorspeld. Het lijkt warmer te worden naarmate de ronde vordert, maar dit zal wellicht niet met gejuich worden ontvangen door de renners.

De Ronde van Burgos is elke dag te volgen op Ziggo Sport, dat al enkele jaren de Spaanse wedstrijd live in de huiskamers brengt. De etappes zijn ook live te volgen via het Youtube-kanaal (door middel van een livestream) van een regionale zender. WielerFlits zal vanaf dinsdag dagelijks een Volg Hier plaatsen.