Dit weekend trotseren de renners voor het eerst dit jaar de mythische hellingen en kasseistroken op Vlaamse grond. Openingsklassieker Omloop Het Nieuwsblad is voor veel wielerliefhebbers daarom nog altijd de enige échte opener van het wielerseizoen. Hoe ziet het vernieuwde parcours eruit en wie kan zich tot opvolger van Davide Ballerini kronen? WielerFlits blikt vooruit!

Historie

De traditionele openingsklassieker blaast dit jaar 77 kaarsjes uit. Ruim driekwart eeuw gaat de Omloop Het Nieuwsblad al mee, maar wel onder enkele verschillende namen. Bij de allereerste editie in 1945, nog voor het definitieve einde van de Tweede Wereldoorlog, ging de wedstrijd door het leven als de Omloop van Vlaanderen. De amper 20-jarige Jean Bogaerts was de verrassende eerste winnaar.

Volgens Karel Van Wijnendale, de toenmalige organisator van de Ronde van Vlaanderen, had de naam ‘Omloop van Vlaanderen’ iets te veel weg van die van De Ronde. Een naamsverandering drong zich op, waardoor vanaf 1947 ‘Omloop Het Volk’ de nieuwe roepnaam van de openingsklassieker werd. Organiserende krant Het Volk zou voortaan dus ook als naamsponsor fungeren. Start en aankomst lagen wel nog steeds in Gent, met finish in het Kuipke, waardoor concurrerende kranten de wedstrijd vaak gewoon als ‘Gent-Gent’ omschreven.

Tom Boonen kon de Omloop niet winnen – foto: Cor Vos

Vanaf 1950 werd, met de toevoeging van de Muur van Geraardsbergen en de Bosberg, de openingsklassieker nog wat zwaarder. Dat resulteerde ook in een upgrade van de erelijst. Vanaf de jaren zeventig kregen we met Herman Van Springel, Roger De Vlaeminck, Eddy Merckx, Freddy Maertens en Jan Raas enkele bijzonder grote namen op het palmares. Twee decennia voordien had ook Fausto Coppi daar al op kunnen staan, maar hij werd gedeclasseerd nadat hij als eerste over de streep was gekomen. Tom Boonen is trouwens een opvallende afwezige op de erelijst.

Tussen 1995 en 2007 verhuisde de finish een tijdje naar Lokeren, om vanaf 2008 weer terug te keren naar de vertrouwde aankomstplaats in Gent. Toch voltrok de grootste verandering zich in 2009, toen de klassieker voor het eerst in handen kwam van Flanders Classics. Men besliste prompt om de naam te veranderen naar Omloop Het Nieuwsblad, aangezien ‘Omloop Het Volk’ inmiddels gedateerd was. De krant was al enkele jaren voordien gefuseerd met Het Nieuwsblad en verdween naar de achtergrond, waardoor de verandering een logisch gevolg was. Thor Hushovd sprintte destijds naar de winst in de allereerste Omloop Het Nieuwsblad.

Ook de finale naar Gent, met als slothelling de Molenberg en vervolgens de kasseien van de Paddestraat en de Lippenhovestraat, zou slechts tijdelijk zijn. Vanaf 2018 vormde Meerbeke, de voormalige aankomstplaats van de Ronde van Vlaanderen, de apotheose van de Omloop. De finale ging voortaan over de Muur van Geraardsbergen en de Bosberg, en dit zou tot op heden zo blijven. Alleen ligt de finish sinds 2019 enkele kilometers verderop, in Ninove. Michael Valgren en Zdeněk Štybar waren de eerste winnaars van deze vernieuwde Omloop.

Gilbert kan bij winst mederecordhouder worden – foto: Cor Vos

Recordhouders waren trouwens lange tijd de Belgen Ernest Sterckx (1952, 1953 en 1956) en Joseph Bruyère (1974, 1975 en 1980) met elk drie overwinningen. Aan het begin van deze eeuw zette Peter Van Petegem, de huidige koersdirecteur, zijn voet naast dit duo met zeges in 1997, 1998 en 2002. Philippe Gilbert en Greg Van Avermaet kunnen bij winst op gelijke hoogte komen.

Laatste tien winnaars Omloop Het Nieuwsblad
2021: Davide Ballerini
2020: Jasper Stuyven
2019: Zdeněk Štybar
2018: Michael Valgren
2017: Greg Van Avermaet
2016: Greg Van Avermaet
2015: Ian Stannard
2014: Ian Stannard
2013: Luca Paolini
2012: Sep Vanmarcke

Vorig jaar

Geen volgelopen Kuipke voor de start en de ploegenpresentatie vorig jaar, wel een start zonder publiek, omwille van de coronamaatregelen. Een vroege vlucht liet niet lang op zich wachten. Al na enkele kilometers reden Bert De Backer, Kenny De Ketele (in allerlaatste instantie opgeroepen door zijn ploegleider Walter Planckaert), Yevgeniy Fedorov, Matis Louvel en Ryan Gibbons weg uit het peloton. Acht minuten was hun maximale voorsprong op het peloton.

Met nog 140 kilometer te gaan begonnen Movistar en Deceuninck-Quick-Step zich om de voorsprong van het vijftal vooraan te bekommeren. Toen Kasper Asgreen op zeventig kilometer van de meet met een flinke kopbeurt nog maar eens een hap uit de voorsprong van de vroege vlucht haalde, werd duidelijk dat de eerste aanvallen niet lang op zich zouden laten wachten. Victor Campenaerts en Julius van den Berg probeerden het, maar werden even snel weer geneutraliseerd.

Alaphilippe ging solo op de Berendries – foto: Cor Vos

De finale leek daarna definitief begonnen. Zeker toen de Molenberg kwam opdoemen. Een tiental coureurs, waaronder Julian Alaphilippe, Greg Van Avermaet, Sep Vanmarcke, Tom Pidcock en Davide Ballerini, maakten de oversteek naar voren en gingen met een halve minuut voorsprong naar de tweede passage van de Leberg en de Berendries.

Op de Berendries kon Alaphilippe zich vervolgens niet langer bedwingen. De wereldkampioen gaf er een snok op en reed Van Avermaet, Vanmarcke en Pidcock zonder pardon uit de wielen. Met nog dertig kilometer te gaan stevende Alaphilippe dan ook alleen af op de finish.

De renner van Deceuninck-Quick-Step had al snel een voorsprong van dertig seconden te pakken, maar vlak voor de Muur van Geraardsbergen smolten alle groepen in de wedstrijd weer samen. Een groep van veertig renners reed tezamen omhoog. Gianni Moscon probeerde het na de Kapelmuur, maar de Italiaan zag zijn poging enkele kilometers later op de Bosberg stranden.

Een massasprint was in de maak, in de laatste vijftien vlakke kilometers richting Ninove. Met Bryan Coquard en Alexander Kristoff waren er voldoende rappe mannen in de groep aanwezig. Deceuninck-Quick-Step controleerde dan weer het peloton voor Davide Ballerini, die het na een lead out uit het boekje van Florian Sénéchal glansrijk afwerkte.

Het eindpodium van 2020 – foto: Cor Vos

Uitslag Omloop Het Nieuwsblad 2021
1. Davide Ballerini (Deceuninck-Quick Step)
2. Jake Stewart (Groupama-FDJ)
3. Sep Vanmarcke (Israel Start-Up Nation)
4. Heinrich Haussler (Bahrain-Victorious)
5. Philippe Gilbert (Lotto Soudal)

Parcours

Misschien wel het belangrijkste verschil met vorig jaar: na een jaartje onderbreking kan de sfeervolle ploegenpresentatie in het legendarische Gentse Kuipke weer plaatsvinden. Nog beter: er is zelfs over het hele traject weer publiek welkom. Omstreeks 11.15 uur weerklinkt het officiële startschot op de Huldegemsesteenweg in Merelbeke.

Verder is het 204,2 kilometer lange parcours nog op enkele punten veranderd ten opzichte van vorig jaar. Het koersbegin echter niet: na het verlaten van de Gentse binnenstad, krijgen zowel de Zwalmstreek als Oudenaarde hun passage in de eerste honderd kilometer. Daarin vinden we maar weinig noemenswaardige hindernissen terug. De Haaghoek en Leberg worden vermoedelijk een makkelijk intermezzo.

Na de bevoorrading zullen de ploegen iets nerveuzer worden. Vanaf dan kan de voorfinale worden ingezet, met elke tien kilometer een kuitenbijter die voor nervositeit en afmatting zou kunnen zorgen. Te beginnen met de Kattenberg en de kasseien van de Holleweg, op iets meer dan 100 kilometer van het einde. Vervolgens ligt het tweeluik Leberg-Haaghoek (op 94 kilometer van de finish), de Paddestraat (op 85), Hostellerie (op 74) en Valkenberg (op 66) op het traject.

Het echte werk begint op de Wolvenberg, op 55 kilometer van het einde. Niet per se door de lastigheid van deze kasseiloze helling, wel omdat aansluitend de kasseien van de Holleweg, Karel Martelstraat en Jagerij volgen. Daarna opvallend genoeg geen Molenberg. In het verleden was het juist daar dat vaak alle remmen los gingen en een elitegroepje zich afscheidde. Door wegenwerken zal de Molenberg dit jaar echter niet bereikbaar zijn.

In plaats daarvan kiest de organisatie voor de combinatie van de onbekende Marlboroughstraat (900 meter aan 4,4%) in Sint-Blasius-Boekel en Biesestraat (800 meter aan 3,8 %) in Sint-Maria-Horebeke. Die twee vormen de aanloop richting het vertrouwde drieluik Haaghoek-Leberg-Berendries, dat volgt op 38 kilometer van de streep. We krijgen hier een bijzonder intense periode, die wordt besloten met het Vossenhol, op 31 kilometer van de aankomst.

De Muur van Geraardsbergen en Bosberg (op respectievelijk 17 en 12 kilometer van de streep), die tot en met 2011 de apotheose van de Ronde van Vlaanderen vormden, zullen in de Omloop voor de schifting moeten zorgen. Hier kan je van achteren nog een oversteek maken naar de kopgroep, maar ook voorin zal er uitgedund worden.

De organisatie beloofde wel om meer smalle weggetjes op te zoeken richting scherprechters, om zo een achtervolging voor een grote groep lastiger te maken. In de laatste tien kilometer gaat het naar de Onderwijslaan in Ninove.

Zaterdag 26 februari 2021: Gent – Ninove (204,2 km)
Start: 11.15 uur in Gent
Finish: tussen 16.00 en 16.29 uur in Ninove

Favorieten

Favorieten aanwijzen voor de openingsklassieker is altijd een lastige karwei. Maar nu corona nog altijd lelijk huishoudt in het peloton en ook een aantal renners zonder (al te veel) kilometers in competitieverband naar Gent afzakt, is het er niet gemakkelijker op geworden. De achttien WorldTeams zijn uiteraard present en worden aangevuld met Alpecin-Fenix, Bingoal Pauwels Sauces WB, Sport Vlaanderen-Baloise, Arkéa-Samsic, B&B Hotels-KTM, TotalEnergies en Uno-X.

Bovendien bewezen de renners de afgelopen jaren dat het ook met dit vernieuwde parcours alle kanten uitkan. Als de tegenwind stevig huishoudt in Oost-Vlaanderen, dan kan het – net als vorig jaar – zomaar een groepssprint worden. Terwijl de edities voordien wél de sterkere kasseispecialisten boven water kwamen…

De troepen van Van Aert zijn versterkt – foto: Bram Berkien

Als er één iemand is die het zich kan permitteren om zonder competitie naar de openingsklassieker af te zakken, dan is het wel Wout van Aert. De Jumbo-Visma-renner is een liefhebber van hoogtestages als voorbereiding en won zo bijvoorbeeld al de Strade Bianche in 2020, op zijn allereerste koersdag in zeven maanden. Afgelopen najaar en ook tijdens de crosswinter zagen we een fysiek superieure Van Aert, die dit seizoen op monumenten als de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix mikt. Niks zal hem echter tegenhouden om in deze Omloop al eens de benen te testen, zij het niet met het mes op de keel.

Zijn grondig versterkte equipe verdient daarbij ook wat aandacht, want als bliksemafleiders zouden zij weleens een cruciale rol kunnen spelen. Hardrijders Tiesj Benoot en Tosh Van der Sande kunnen bijvoorbeeld samen met de getrouwe Mike Teunissen, de wedstrijd hard maken.

Bij dat andere en onvermijdelijke sterke blok, Quick-Step-Alpha Vinyl, wordt er naar goede traditie niet richting één specifieke kopman gekeken. Zoals vorig jaar Davide Ballerini het na een aanvallende koers van Alaphilippe afwerkte, willen de troepen van Patrick Lefevere ook komend voorjaar hun sterkte in de breedte uitspelen. Op basis van het vorig voorjaar heeft de Deense Ronde van Vlaanderen-winnaar Kasper Asgreen de beste papieren. De hardrijder beschikt over bijzonder veel inhoud en gaat vaak niet kapot, terwijl Florian Sénéchal de aangewezen man lijkt om een sprintje te winnen. En dan hebben we Zdenek Stybar en Yves Lampaert nog niet eens genoemd. In het juiste scenario kunnen zij ook zomaar op het hoogste trapje staan.

Vindt Kasper Asgreen zijn voorjaarsbenen van vorig jaar terug? – foto: Cor Vos

Tim Wellens is, zoals zo vaak bij aanvang van de Omloop Het Nieuwsblad, de man in vorm. Wellens maakte er naar goede gewoonte een ijzersterke februarimaand van, met overwinningen op Mallorca en in de Haut Var. Drie jaar terug resulteerde die vroege goede vorm nog in een derde plek in de Omloop, maar Wellens – die vaak van ver durft te gaan – bekocht zijn vele aanvalspogingen in andere edities ook soms snel…

Een ding is zeker: bij Lotto Soudal neemt hij de hele ploeg op sleeptouw. Niet alleen bij Wellens zelf, maar binnen de hele Lotto Soudal-ploeg is zowel de vorm als de sfeer opperbest. Benieuwd of dat ook jongens als Florian Vermeersch en Brent Van Moer en waarom niet ook oudgedienden Victor Campenaerts en Philippe Gilbert boven zich doet uitstijgen. Ook die laatste twee zijn niet vies van een vroege aanval. Gilbert won op die manier zelfs de edities in 2006 en 2008.

Rekenen we ook Tom Pidcock nog bij de mannen in vorm? Moeilijk in te schatten natuurlijk, zo’n drie weken na zijn indrukwekkende rush richting wereldtitel veldrijden in Fayetteville. We hebben ook deze alleskunner van INEOS Grenadiers nog maar zelden teleur weten stellen. Alleen bleek vorig jaar dat kasseien niet honderd procent zijn ding zijn. De Muur wordt een lastig karwei voor hem, maar als hij uithaalt op de Berendries – zoals Alaphilippe vorig jaar – wie kan hem dan volgen? Ook in een eindsprint is de Brit lastig te temmen.

Is Pidcock nog steeds de man in vorm? – foto: Cor Vos

Het is misschien een vreemde uitspraak over een 31-jarige, maar Sonny Colbrelli (Bahrain Victorious) staat voor het jaar van de bevestiging. Natuurlijk is de Italiaan al jaren een vaste waarde in de subtop, maar met het EK, de Benelux Tour en Parijs-Roubaix ontpopte hij zich vorig najaar pas écht tot winnaar op het hoogste niveau. Colbrelli liet zijn etiket van sprinter even voor wat het was, en ging steeds aanvallender koersen. Dat zou hem ook in deze voorjaarskoersen goed van pas kunnen komen. Ook voor Colbrelli is het zijn eerste koers van het jaar.

Met Jasper Stuyven (Trek-Segafredo) en Sep Vanmarcke (Israel-Premier Tech) staan er twee interessante ex-winnaars aan de start. De Leuvenaar kende zijn succes in de Omloop in 2020, toen hij als man in vorm het voorjaar leek te gaan domineren. Echter gooide vlak daarna de coronabreak roet in het eten. Vanmarcke kende hier dan weer zijn grote doorbraak in 2012. Hij was het die Tom Boonen van zijn enige Omloop Het Nieuwsblad hield; een wedstrijd die Boonen nooit nog naar zijn hand zou zetten. Vanmarcke gaf al aan nog niet op zijn best te zijn, maar dat was hij vorig jaar – toen hij derde werd – ook niet.

Bij die andere ex-winnaar, Greg Van Avermaet, plaatsen we iets meer vraagtekens. Oké, vorig jaar was de Waaslander nog een knappe derde in de Ronde van Vlaanderen, maar sindsdien kreeg hij het naar eigen zeggen aan de stok met het coronavaccin. Ook afgelopen weken kreeg Van Avermaet nog af te rekenen met een corona-infectie, waardoor het maar de vraag is of de AG2R Citroën-kopman zijn beste niveau benadert. Van maatje Oliver Naesen verwachten we dat wél. En wat te zeggen van Stan Dewulf, die in de Ruta del Sol ook in de lastigste ritten zijn plan trok.

Verrassen Covi en Trentin? – foto: Cor Vos

Hebben we dan nog niet genoemd: aanvallers als Stefan Küng (Groupama-FDJ), Anthony Turgis (Totalenergies), Aimé De Gendt (Intermarché-Wanty-Gobert), Gianni Moscon (Astana Qazaqstan) die vorig jaar nog op de Kapelmuur attaqueerde, Nils Pollitt (BORA-hansgrohe) en de immer constante Matteo Trentin (UAE Emirates). Ook interessant: die laatste heeft zijn land- en ploeggenoot Alessandro Covi aan zijn zij. De 23-jarige Covi is met overwinningen in Murcia – nota bene vóór Trentin – en de Ruta del Sol uitstekend aan het seizoen begonnen, maar heeft weinig ervaring op Vlaamse wegen.

Wordt het, net als vorig jaar door de tegenwind, toch een sprint, dan verschijnen er nog veel meer kandidaat-winnaars aan het front. Denk maar aan Jordi Meeus (BORA-hansgrohe), Bryan Coquard (Cofidis), Jake Stewart (Groupama-FDJ), Alex Aranburu (Movistar), Amaury Capiot (Arkéa-Samsic) en… Peter Sagan (TotalEnergies)? Opvallend: we noemen geen renners van Alpecin-Fenix. Mathieu van der Poel is nog altijd niet klaar voor competitie, en die andere twee kanonnen, Tim Merlier en Jasper Philipsen, verkiezen respectievelijk Kuurne-Brussel-Kuurne en de UAE Tour boven de Omloop.

Update: Zowel Tim Wellens als Sep Vanmarcke hebben op het laatste moment afgehaakt wegens ziekte.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Wout van Aert
*** Tim Wellens, Tom Pidcock
** Sonny Colbrelli, Florian Sénéchal, Jasper Stuyven
* Kasper Asgreen, Matteo Trentin, Stan Dewulf, Bryan Coquard

Website organisatie
Deelnemerslijst

Weer en TV

Meteovista voorspelt zaterdag een bijzonder aangenaam koersweer in de Vlaamse Ardennen. Bij een temperatuur van 8 graden Celsius en in een stralend lentezonnetje zal de openingsklassieker de fans plezieren. Ook van wind zal er amper sprake zijn volgens de weersite. Als er dan toch een beetje wind is, blaast die aan windkracht twee vanuit het zuidoosten.

Bij Sporza wordt het zaterdag vooral wennen aan de nieuwe stemmen. Karl Vannieuwkerke neemt zaterdag voor het eerst het wedstrijdcommentaar in de openingsklassieker op zich, samen met José De Cauwer. Maarten Vangramberen begint vanaf 13.30 uur met de voorbeschouwing. Eurosport 1 is er vanaf 14.00 uur bij, net als NPO 1 in Nederland.