De Omloop Het Nieuwsblad lijkt nog maar een paar dagen geleden, maar het wielervoorjaar van 2023 zit er toch echt alweer bijna op. Enkel Luik-Bastenaken-Luik moet nog verreden worden na een voorjaar vol een-tweetjes en hier en daar een fabelachtige plottwist. Wie volgt Annemiek van Vleuten op als winnares van de voorjaarsafsluiter? WielerFlits blikt vooruit!

Historie

La Doyenne is een koers met een gigantische geschiedenis. Al sinds 1892 wordt er gekoerst op de wegen tussen Luik en Bastenaken. Bij de mannen dan. Want het vrouwenpeloton sluit pas sinds 2017 het klassieke voorjaar af met de wedstrijd. We vermoeden dat grote kampioenen als Elsy Jacobs, Keetie van Oosten-Hage, Yvonne Reynders, Beryl Burton en Jeannie Longo het Ardense wielermonument graag hadden betwist, maar helaas…

Dat organisaties van grote mannenkoersen het laatste decennium meer en meer zoiets hebben van ‘dat vrouwenwielrennen, daar moeten we ook iets mee’, daarvan is Luik-Bastenaken-Luik een bewijs. Onder het mom van ‘beter laat dan nooit’ werd het vrouwenpeloton, 125 jaar na de eerste editie voor de heren, op de vroege ochtend van 23 april 2017 losgelaten voor een koers over 135,5 kilometer tussen Bastenaken en Luik.

Anna van der Breggen, de succesvolste VDB ooit in de Ardennenklassiekers, had eerder die week al de Amstel Gold Race en de Waalse Pijl gewonnen. Het maakte haar een logische topfavoriet en die status maakte ze volledig waar. Een jaar later zou ze de afsluiter van het Ardennendrieluik wederom winnen, waardoor zij zich recordhoudster mag noemen. Die titel deelt ze sinds vorig jaar met Annemiek van Vleuten, die de wedstrijd in 2019 en 2022 op haar naam bracht. Dat deed ze allemaal met behoorlijke solo-inspanningen. Niet dat we daar die eerste keer veel van zagen, want slechts de laatste driehonderd meter van die koers werd uitgezonden. Een lachertje.

Gelukkig zijn er sindsdien inspanningen gedaan om ‘het vrouwenwielrennen’ serieuzer te nemen, ook al is er best nog wel wat kritiek op de organisatie (met name de starttijd wordt niet heel erg gewaardeerd). In het najaar van 2020 zagen we gelukkig al een stuk meer van Lizzie Deignan, die won na een spannend gevecht met Grace Brown. En dat was godzijdank ook het geval toen Van Vleuten voor de tweede keer zegevierde. Het mag wat ons betreft altijd nog een onsje meer zijn, maar we konden in ieder geval goed zien hoe AvV de concurrentie vermorzelde.

Erelijst Luik-Bastenaken-Luik
2022: Annemiek van Vleuten
2021:  Demi Vollering
2020:  Elizabeth Deignan
2019:  Annemiek van Vleuten
2018:  Anna van der Breggen
2017:  Anna van der Breggen

Laatste editie

Al op de Redoute begon Van Vleuten eraan. Na de legendarische Côte kreeg ze het gezelschap van Marlen Reusser, die op de Rosier met nog een paar anderen al ten aanval was getrokken. De Zwitserse was op weg naar de Roche-aux-Faucons niet van plan om mee te werken, wat funest was voor de voorsprong. Toen de twee weer waren ingerekend, probeerden Pauliena Rooijakkers en Grace Brown het.

Brown kreeg een gaatje, maar op de valkenrots maakte Van Vleuten de schade hoogstpersoonlijk weer ongedaan, terwijl ze ook nog eens iedereen uit het wiel wist te rossen. En op weg naar Luik werd dit niet meer dichtgereden. Op de Quai des Ardennes kon ze alle tijd nemen om te juichen.

Uitslag Luik-Bastenaken-Luik 2022
1. Annemiek van Vleuten (Movistar Team) 142,1 km in 3u52m32s
2.Grace Brown (FDJ-Nouvelle Aquitaine-Futuroscope) op 43s
3. Demi Vollering (Team SD Worx)
4. Ashleigh Moolman-Pasio (Team SD Worx)
5. Elisa Longo Borghini (Trek-Segafredo)
Wedstrijdverslag

Parcours

Wie al eens heeft gefietst in het gebied tussen Luik en Bastenaken weet dat biljartvlakke wegen er weinig voorkomen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er een zeer heuvelachtige route ligt te wachten op het peloton. Met een afstand van 142,8 kilometer is het trouwens de langste editie ooit, 700 meter langer dan vorig jaar.

Vanaf de Place McAuliffe met de bekende Shermantank, in het hart van Bastenaken, golven de rensters richting de Côte de Mont-le-Soie, net als vorig jaar de eerste in het rondeboek vermeldde klim van de dag. Op de top liggen er vijfhonderd euro klaar voor de eerste die de top passeert, en dit is ook bij de overige hellingen het geval. Mooi meegenomen, zeker als je weet dat enkel de eerste vijf in de daguitslag meer prijzengeld krijgen uitgekeerd (te weten: € 12.500, € 3000, € 1800, € 100, en € 700).

Vanaf deze eerste beklimming krijgt het wedstrijdprofiel ongeveer de vorm van het lemmet van een kartelmes. Op de Côte de Wanne zullen een hoop rensters al een inschatting kunnen maken van hun kansen, en anders gebeurt dat wel op de flanken van de Côte de Stockeu, voor het eerst opgenomen in de vrouwenversie van La Doyenne. Een nieuwe afdaling brengt de karavaan richting het plezierige stadje Stavelot, al zullen een hoop rensters vermoedelijk niet al te veel plezier beleven aan de pittige Haute-Levée, die met name in het begin behoorlijk heftig uit de hoek kan komen.

Schoonheidsprijzen zal de derde klim van de dag vermoedelijk niet snel krijgen. In de westelijke uitloper van het Rijnlands leisteenplateau zijn veel mooiere beklimmingen te vinden. Zoals de Col du Rosier, een pareltje op het traject richting Spa. Daar zit een bezoekje aan de plaatselijke thermen, sinds 2021 op de UNESCO-Werelderfgoedlijst als onderdeel van de historische kuuroorden van Europa, er niet in, hoewel veel rensters er dan ongetwijfeld naar verlangen na een lang, zwaar voorjaar.

Hoewel de Col du Maquisard zeker geen makkie is, staat de helling in schril contrast met de daaropvolgende beklimming. Dat is namelijk de mythische Côte de La Redoute, bij wielerliefhebbers misschien wel de beroemdste parallelweg ter wereld, waar zowel in 2019 als 2020 de beslissende demarrage werd geplaatst. We weten niet of dat dit jaar opnieuw het geval zal zijn, wel is zeker dat de meeste rensters dan al wel zullen weten of er nog een mooie voorjaarsafsluiter in zit of dat het gewoon een kwestie van uitrijden is.

Na de Redoute zien we de terugkeer van de Côte de Forges in het parcours. Bijna uit is met de klimpret. Daarna wacht er nog één beklimming om het af te leren. De Côte de la Roche-aux-Faucons is een genadeloze tweetrapsraket. Het deel dat vermeld staat in de technische gids is al pittig, maar dat tweede deel, niet in het rondeboek, doet het ‘m vaak. Hierna gaat het in dalende lijn richting de Quai des Ardennes. Op enkele meters van de plek waar de Ourthe in de Maas stroomt, weten we tenslotte wie er met de overwinning vandoor gaat.

Zondag 23 april: Bastenaken – Luik (142,8 km)
Start: 08.35 uur
Finish: tussen 12.20 en 12.45 uur

Favorieten

Deze favorietenlijst is opgesteld voor het publiceren van de deelnemerslijst. Er kunnen dus nog wijzigingen in worden aangebracht.

Of ze nu wel of niet deze koers wint, we mogen het voorjaar van Demi Vollering toch wel als ruimschoots geslaagd bestempelen. In de Omloop was er een zeventiende plaats, maar daarna werd ze alleen maar eerste of tweede. Winst in Strade Bianche, Dwars door Vlaanderen, Amstel Gold Race en de Waalse Pijl, met tweede plaatsen in de Ronde van Vlaanderen en de Brabantse Pijl als mooie bonus. Daar kun je mee thuis komen.

Vollering heeft een speciale band met Luik-Bastenaken-Luik . Het kan worden gezien als de wedstrijd waarin ze doorbrak bij het grote publiek. Na enkele puike prestaties kon de Berkelse voor het seizoen 2019 rekenen op de interesse van diverse ploegen. Uiteindelijk zou ze vanuit SwaboLadies de overstap maken naar UCI-ploeg Parkhotel Valkenburg. Het blijkt een goede zet. Het scheelde niet veel, of ze had in de Trofeo Alfredo Binda al voor een stunt gezorgd. En dat voorjaar zou ze geweldig blijven rijden.

En niet alleen zoals het bij nieuwkomers al snel fantastisch is, het was ook echt prima wat ze liet zien. In de Amstel had ze zomaar op het podium kunnen staan en ook top vijf in de Waalse Pijl was boven verwachting. In een helse, steenkoude editie van Luik-Bastenaken-Luik valt er weinig te doen aan Van Vleuten, maar Vollering sprintte nog wel naar een podiumplek. Op het ereschavot vloeien de gelukstranen dan ook rijkelijk. Tegelijkertijd is er de vaststelling dat ze, als getalenteerd bloemiste, de bloemen voor de podiumceremonie een stuk mooier had kunnen schikken, maar dat mag voor Vollering de pret absoluut niet drukken.

Voor velen is die wedstrijd een eerste echte kennismaking met een nieuwe wereldtopper in het vrouwenpeloton. Twee jaar later rijdt Vollering bij de beste ploeg ter wereld. Sterker nog: ze wordt tijdens Luik-Bastenaken-Luik uitgespeeld als kopvrouw. Nadat ze zich tijdens de Waalse Pijl met succes wegcijferde in dienst van Anna van der Breggen is het op weg naar Luik tijd voor een wederdienst van jewelste. Na een zeer lange lead-out van de wereldkampioene maakt Vollering — intrinsiek de snelste — het keurig af, met meer mooie vreugdetranen als logisch gevolg.

Die vreugdetranen hebben we de afgelopen wedstrijden ook alweer gezien. De grote vraag is: kan ze zondag opnieuw de concurrentie achter zich laten en kan ze de vierde coureur in de geschiedenis worden die alle Ardennenklassiekers weet te winnen? Zeker is dat Anna van der Breggen het als ploegleider van Vollering graag ziet gebeuren.

Wie stopt Vollering? – foto: Cor Vos

Maar in een wedstrijd als deze kunnen zich natuurlijk vele scenario’s ontvouwen. Er kan prima een leuke groep wegrijden met daarin een type als Marlen Reusser, waarna de beresterke Zwitserse als het ware gedwongen wordt om het af te maken en ze op gekende wijze van iedereen wegbrommert. Tja, dan zou Vollering best eens de koers niet kunnen winnen. Maar mocht dat allemaal niet gebeuren, dan lijkt Vollering de grootste kanshebster. Na het machtsvertoon in de Waalse Pijl zullen er niet gigantisch veel meer zijn die daaraan twijfelen.

Ondanks het genoemde plan B, lijkt het ons sterk dat Reusser zomaar een vrijgeleide gaat krijgen. Want Trek-Segafredo zal ook nog proberen om het voorjaar winnend af te sluiten. Met Shirin van Anrooij, bijvoorbeeld. Voor het Zeeuwse monstertalent kunnen we het voorjaar al als meer dan geslaagd bestempelen. Wat wil je, met de monumentale zege in de Trofeo Binda, een podiumplek in de Amstel Gold Race en nog een rist ereklasseringen in topkoersen. Heel wat jaren heeft ze laten zien dat ze een grote wordt, maar misschien toch nog eerder dan verwacht is ze nu al een grote geworden. Ook in Luik-Bastenaken-Luik kan ze eigenlijk alleen maar winnen, ze zou er zich best eens kunnen verbazen.

Dat geldt net zo goed voor Amanda Spratt, Elisa Longo Borghini en met name Gaia Realini. De uit Pescara afkomstige klimster op zakformaat voelt zich als een vis in het water als de weg omhoog loopt, en dat doet het in Luik-Bastenaken-Luik nogal eens. Dat ze gelijk derde zou worden in haar eerste Waalse Pijl, hadden weinigen zien aankomen, maar het is nog maar eens een teken dat ze een speciale is. Dat zou ze in deze koers zomaar opnieuw kunnen laten zien. Nadeel voor haar is dat ze niet meteen een sprint à la Vollering in huis heeft, maar ze zou op een van de klimmen best eens vernietigend uit kunnen halen. Haar aanwezigheid geeft Trek-Segafredo in ieder geval een mogelijk tactisch voordeel ten opzichte van SD Worx, waar Vollering de kar normaliter in haar eentje moet trekken.

Gaia Realini puft uit na de bestorming van Jebel Hafeet – foto: Cor Vos

En laten we vooral de nummer twee van de Waalse Pijl niet vergeten te noemen. Want Liane Lippert redt met haar podiumplek in die wedstrijd enigszins de meubelen voor Movistar. Alleen die overwinning, daar schort het nog even aan voor Lippert. Maar de Duitse kampioene heeft wel bewezen zien dat ze weer een stap heeft gezet. Mogelijke verklaring zou hiervoor kunnen zijn dat ze onlangs voor het eerst echt op hoogtestage is geweest, al stond Lippert ook vooral vooraan toen het talent om te fietsen werd uitgedeeld.

Lippert dus in de lift, hoe anders lijkt dat bij een illustere ploeggenote. Beton in de benen, luidde het excuus na de Amstel Gold Race. En ook in de Waalse Pijl zat het er niet in. “Ik denk dat ik na vandaag wel kan concluderen dat ik niet zo top ben als ik wel eens ben geweest”, schrijft ze daar eerlijk over op haar website. Nog maar een teleurstelling voor Annemiek van Vleuten. We kunnen ons de ronkende krantenkoppen al voorstellen: is dit het jaar teveel voor Van Vleuten? Het zou kunnen, al moeten we waken om al te snel conclusies te trekken. En ach, al zou het wel zo zijn, wat dan nog? Want ze kan terugkijken op een geweldige carrière, ongeacht of daar nu wel of geen zege in de Amstel Gold Race of Waalse Pijl bij zit.

En, laten we de fans van AvV moed inpraten, Luik-Bastenaken-Luik is duidelijk de Ardennenklassieker die haar het beste ligt. Dat de koers dit jaar nog een tandje zwaarder is met de introductie van de Stockeu, werkt op papier niet in haar nadeel. Daarnaast werden de verhalen over Van Vleuten in het voorjaar van 2022 ook al gemaakt. En in welke wedstrijd wist ze dat toch nog om te draaien? Precies! Kortom: vlak Annemiek van Vleuten niet uit. Dat zullen haar concurrenten ook beslist niet doen, al zal ze het nu misschien op een andere manier moeten willen doen als vorig jaar.

Liane Lippert – foto: Cor Vos

Is het dan gedaan met Nederlandse rensters in het favorietenlijstje? Nee. Want we hebben bijvoorbeeld Riejanne Markus nog. Bijna stond er een mooie kassei in De Zwarte Kat, maar voor zus Femke liep het mis op de wielerbaan van Roubaix. En bijna had de Nederlandse kampioene zelf de Amstel Gold Race gewonnen. Want wat was ze bijzonder sterk in de Amstel Gold Race. Benieuwd of ze dat op weg naar Luik nog eens kan laten zien. De renster van Jumbo-Visma heeft een enorme motor en daarnaast gaat ze ook steeds beter bergop rijden. Een prima combinatie voor deze wedstrijd. En dan zijn er nog types als Yara Kastelijn (Fenix-Deceuninck), Anouska Koster (Uno-X) en Pauliena Rooijakkers (Canyon-SRAM) die in diverse scenario’s vooraan kunnen belanden.

U merkt het: opnieuw teveel namen om in het lijstje met de sterren te proppen. En we zijn er nog niet. Want zo is Mavi García heel aardig bezig namens Liv Racing TeqFind, zoals de ploeg er sowieso wat doorheen begint te komen. Garcia’s vierde plaats in de Waalse Pijl is daar een puik voorbeeld van. En nee, ze is niet de beste bergop en in de sprint, maar ze kan misschien wel profijt hebben van de strijd tussen een paar machtsblokken. Ashleigh Moolman-Pasio wordt naar voren geschoven door AG Insurance-Soudal-Quick Step, wellicht samen met de Belgische hoop Justine Ghekiere, ook al sterk in de Waalse Pijl. Over Belgische rensters gesproken: benieuwd of Julie Van De Velde (Fenix-Deceuninck) hier ook wat kan laten zien.

Verder hebben we nog Canyon-SRAM dat aankomt met rensters als Katarzyna Niewiadoma, Soraya Paladin, Elise Chabbey en Ricarda Bauernfeind. Hiervan lijkt Niewiadoma de belangrijkste gegadigde om vooraan te eindigen, maar zeker met een aanvalslustige Chabbey weet je het toch ook nooit. Silvia Persico (UAE Team ADQ), Veronica Ewers (EF Education-TIBCO-SVB), Kristen Faulkner en Ane Santesteban (Jayco-AlUla) markeren we eveneens op ons startblad. Ook Juliette Labous (Team DSM), hoewel niet super in de Waalse Pijl, heeft soms van die dagen waarop ze veel rensters pijn kan doen.

En met deze Française komen we uit bij de Franse ploeg FDJ-Suez. Cavalli? Nee, het zal nog niet voor dit jaar zijn. Évita Muzic? Zou kunnen. Brown? Ja, al lijkt ze dit jaar niet zo goed als vorig jaar, toen ze zeer knap tweede werd. Maar we denken toch vooral aan een van de pechvogels van de Waalse Pijl: Cecilie Uttrup Ludwig. Ze ging twee keer tegen de vlakte en daar had ze ongelooflijk de pee in. Ze kon dan ook niet meedoen om de zege. Misschien dat ze alle frustratie kan omzetten in iets positiefs en dat ze haar gram gaat halen in deze koers? Je zet er beter niet al je zuurverdiende centen op in, helemaal niet vanwege die deksels sterke Vollering, maar ze zal het ongetwijfeld weer proberen.

Kan er iemand van deze favorieten Vollering van winst houden? – foto: Cor Vos

Favorieten volgens WielerFlits
**** Demi Vollering
*** Liane Lippert, Gaia Realini
** Shirin van Anrooij, Silvia Persico, Ashleigh Moolman-Pasio
* Annemiek van Vleuten, Cecilie Uttrup Ludwig, Mavi García, Riejanne Markus

Website organisatie
Deelnemerslijst (FirstCycling)

Weer en TV

Zo akelig vroeg in de ochtend zal het beslist niet warm zijn in de Ardennen. Weeronline voorspelt voor de zondagmorgen een graad of elf in Luik, maar voor Spa wordt al acht graden opgegeven. Daarnaast lijkt er zeker kans op een regenbuitje. Hard de hellingen oprijden kan dus weleens de enige manier zijn om het nog een beetje warm te krijgen…

Koersliefhebbers kunnen op meerdere plekken terecht voor hun behoefte aan een beste stoot koers. We noemen de kanalen van Sporza, NOS en Eurosport.nl/Discovery+/GCN+. De uitzending staat vanaf 11.15 uur vermeld in de TV-gidsen.