Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Voorbeschouwing: Eschborn-Frankfurt 2019
Woensdag is het 1 mei en dat betekent dat over de hele wereld de Internationale Dag van de Arbeid wordt gevierd. Het is ook vaste prik dat de heren wielrenners op de dag aan die bak moeten in Duitsland. Sinds jaar en dag vindt daar op 1 mei namelijk Eschborn-Frankfurt plaats, al nam de koers die naam pas vrij recent aan. Hoewel het een WorldTour-koers is, besloten onder meer Deceuninck-Quick-Step en Jumbo-Visma niet mee te doen. WielerFlits blikt vooruit!
Historie
Veel mensen zullen deze wedstrijd nog altijd bij de oude naam noemen. Waar Omloop Het Nieuwsblad bij het grootste gros van de mensen nog altijd Omloop Het Volk heet, is Eschborn-Frankfurt de moderne naam van Rund um den Henniger-Turm. In 2009 veranderde de naam al eventjes in de Eschborn-Frankfurt City Loop, om weer een paar jaar later verder te gaan als Rund um den Finanzplatz Eschborn-Frankfurt. Toen tweevoudig winnaar Fabian Wegmann twee jaar geleden koersdirecteur werd, veranderde hij de naam in hoe we de koers nu kennen.
De eerste editie van deze Duitse klassieker vond plaats in 1962 en wanneer men een blik werpt op de erelijst, staan er vrijwel alleen maar mooie namen op. Een forse greep uit dit rijk gevulde essemble: Jean Stablinski, Barry Hoban, Rudi Altig, Eddy Merckx, Freddy Maertens, Gerrie Knetemann, Phil Anderson, Johan Bruyneel, Rolf Sørensen, Olaf Ludwig, Michele Bartoli, Erik Zabel, Davide Rebellin, Karsten Kroon en John Degenkolb. Allen wisten zij een keer – enkelen zelfs meermaals – te winnen in Frankfurt am Main.
Tien jaar geleden won Fabian Wegmann (nu de koersdirecteur) voor Karsten Kroon, ook tweevoudig winnaar – foto: Cor Vos
Sinds de oprichting van Eschborn-Frankfurt staat de koers jaarlijks op 1 mei op het programma. Vroeger vond op dezelfde dag vaak het Kampioenschap van Zürich plaats. Bij de invoering van de Wereldbeker in 1988 vroeg de UCI of de Duitsers hun koers naar het najaar wilden verplaatsen. Daar ging men niet mee akkoord, waarna de Zwitserse wedstrijd dat wel deed én deel ging uitmaken van de Wereldbeker. Desondanks werd – toen nog – Rund um den Henniger-Turm nog altijd al een van de belangrijkste semiklassiekers gezien.
Laatste tien winnaars Eschborn-Frankfurt
2018: 
Alexander Kristoff
2017: Alexander Kristoff
2016: Alexander Kristoff
2015: afgelast wegens terreurdreiging
2014: Alexander Kristoff
2013: 
Simon Špilak
2012: 
Moreno Moser
2011: 
John Degenkolb
2010: Fabian Wegmann
2009: Fabian Wegmann
Vorig jaar
Koersdirecteur Wegmann besloot vorig jaar het parcours om te gooien. Hij kreeg ermee wat-ie wilde: een spectaculairder koersverloop. Door de zware klimmetjes in de omgeving van Eschborn en Frankfurt werd het peloton al in het begin in diverse groepen uiteengeslagen. In de finale bleef een elitegroep over en op twintig kilometer voor de meet leek het erop dat zij voor de zege zouden rijden. In Frankfurt vloeide alles uiteindelijk toch samen: Alexander Kristoff won voor de vierde keer op rij en werd daarmee alleen recordhouder.
foto: Cor Vos
Top-5 Eschborn-Frankfurt 2018
1. Alexander Kristoff (Katusha-Alpecin) in 5u13m24s
2. 
Michael Matthews (Sunweb) allen z.t.
3. 
Oliver Naesen (AG2R La Mondiale)
4. Andrea Pasqualon (Wanty-Groupe Gobert)
5. Sean De Bie (Véranda’s Willems-Crelan)
Volledige uitslag
Parcours
Vorig jaar werd de zogenoemde Taunusrunde toegevoegd om de wedstrijd tot het eind toe spannender te maken. De organisatie kreeg wat het wilde, maar de uitkomst veranderde niet: opnieuw maakten de sterke sprinters er de dienst uit. Ondanks een kleine wijziging is dat dit jaar weer zo. Eerst doet het peloton de Feldberg (11 km aan 4,8%) aan, dan rijden de renners twee keer over de Ruppertshain (1,3 km aan 8,6%), één keer over de Billtalhöhe (2,6 km aan 6,2%) en tussendoor vier keer over de Mammolshainer (2,3 km aan 8,2%).
Geen onbelangrijk gegeven: de koers is 23,5 kilometer korter dan vorig jaar. De top van de laatste keer Mammolshainer ligt op 41 kilometer van de streep, waardoor de ploegen met snelle mannen daarna tijd genoeg krijgen om de zaken recht te breien. De beslissing valt in de laatste plaatselijke en vooral bochtige rondes door het centrum van Frankfurt. Deze omloop is 6,5 kilometer lang en zullen de renners twee en een half keer afleggen. De laatste bocht ligt op vijfhonderd meter voor de streep, waardoor positionering het sleutelwoord tot succes is.
Favorieten
Ondanks dat de koers over 187,5 kilometer 3.222 hoogtemeters kent en daardoor bijna Amstel Gold Race-proporties aanneemt, komen in Frankfurt vaak de sterkere sprinters bovendrijven. Ook nu de koers een stuk korter is, want na de top van de laatste klim is nog een uur koers te gaan. Dat speelt aanvallers niet in de kaart, al leent de bochtige finale-omloop zich wel voor een succesvolle onderneming. Maar toch lijken de kaarten geschud in het voordeel van de spurters. En daarvan staan er een behoorlijk aantal aan de start.
Kristoff won eerder dit jaar Gent-Wevelgem, voor Degenkolb – foto: Cor Vos
Zo ook Alexander Kristoff. Met vier opeenvolgende zeges is hij recordhouder van deze wedstrijd. Als titelverdediger weet de Beer van Stavanger uiteraard hoe je hier door de koers moet rollen. Het klassieke voorjaar van de 31-jarige Noor van UAE Emirates was prima. Oké, het was misschien niet het knaljaar van 2015, maar met een overwinning in Gent-Wevelgem en een derde plek in de Ronde van Vlaanderen op zak was het al veel beter dan de laatste paar seizoenen. De vorm is dus goed en gezien zijn trackrecord hier is hij topfavoriet.
De grote vraag is: wie kan Kristoffs feestje vergallen? Het antwoord schuilt in de selectie van Sunweb. Daar is Michael Matthews de man waar het om draait. De 28-jarige Australiër kwam ontzettend sterk terug na zijn kwetsuren die hij opliep bij een val in de eerste rit van Parijs-Nice. Nadien reed hij een prima reeks met uitslagen van Milaan-San Remo tot en met Luik-Bastenaken-Luik. Overal deed Bling goed mee met dichte ereplaatsen. Er rest één kritiekpuntje: een eendagskoers winnen was er dit voorjaar nog niet bij. Op de valreep dan? In de finale van Luik-Bastenaken-Luik schoof hij onderuit, wat hem enkele schaafwonden opleverde.
Wat kan Bling? – foto: Cor Vos
Een van de meest teleurstellende ploegen in de Vlaamse voorjaarsreeks was zonder twijfel Trek-Segafredo. De Amerikaanse formatie had op voorhand een sterk blok, maar behoudens de tweede plek van John Degenkolb in Gent-Wevelgem haalde het team nergens anders een top 10-notering. De 30-jarige Duitser zal ook in Frankfurt het mooie weer moeten maken. Degenkobl moet in staat zijn om te overleven en is dan nog altijd rap. Met Edward Theuns en de piepjonge snelheidsduivel Matteo Moschetti heeft Trek-Segafredo meer opties.
Astana is al heel het jaar in de winning mood. De ploeg pakte al 23 overwinningen: Jakob Fuglsang pakte in Luik de eerste klassieke zege. De Kazachse formatie krijgt in de persoon van Magnus Cort nog een kans op een klassieke zege. De sterke Deen kan na een lastige koers rekenen op een sterk eindschot. Datzelfde geldt voor Oliver Naesen van AG2R La Mondiale, al is de Belg niet als sprinter te bestempelen. Ook voor Oli is de tijd rijp om nog eens een voorjaarsklassieker te winnen. De Franse ploeg heeft met veldrijder Clément Venturini nog een snelle man.
Ackermann triomfeert in de Bredene Koksijde Classic – foto: Cor Vos
Thuisploeg BORA-hansgrohe zal met Gregor Mühlberger wellicht een aanval op poten proberen te zetten. Sprinter Pascal Ackermann zou hier normaal tot de topfavorieten behoren, maar de Duitse kampioen kwam hard ten val in de Tour of the Alps. In voorbereiding op de Giro d’Italia moet zijn vorm echter wel goed genoeg zijn voor winst. Bij Ryan Gibbons is dat nog de vraag. De 24-jarige Zuid-Afrikaan van Dimension Data begon het seizoen uitstekend, maar in de Ronde van Turkije wist hij niet te overtuigen. Nu wel?
Bij Arkéa-Samsic trekken ze naar Duitsland met een uithangbord. André Greipel moet bij de Franse equipe voor de bloemen zorgen. Der Gorilla is ondertussen 36 jaar oud en zoekende naar zijn oude-ik. Desondanks moet hij deze koers goed aankunnen en hoopt hij ook buiten La Tropicale Amissa Bongo te juichen. Daar was Niccolò Bonifazio overigens de grote man met drie ritzeges en winst in het eindklassement. De snelle Italiaan is de troefkaart voor Total Direct Energie.
Hervindt Moreno Hofland zich? – foto: Cor Vos
Brengt ons nog bij een rijtje outsiders. Zo brengt Israel Cycling Academy Davide Cimolai aan de start. Hij luisterde zijn tot nu toe povere seizoen afgelopen weekend op met twee ritoverwinningen en de eindzege in de Vuelta a Castilla y Leon. Bij CCC hopen ze op een goede dag van sprinttalent Szymon Sajnok. EF Education First start met Moreno Hofland en Daniel McLay als snelle mannen, maar ook Simon Clarke kan hier iets uitrichten. Verder is het oppassen voor Hugo Hofstetter (Cofidis) en Baptiste Planckaert (Wallonie-Bruxelles).
Favorieten volgens WielerFlits
**** Alexander Kristoff
*** Michael Matthews, John Degenkolb
** Magnus Cort, Oliver Naesen, Pascal Ackermann
* Ryan Gibbons, André Greipel, Niccolò Bonifazio, Iván García
UPDATE: Iván García kan door ziekte niet deelnemen
Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)
Weer en TV
De weergoden zijn de renners woensdag goed gezind. In Frankfurt voorspellen de weerstations ’s middags een temperatuur van 18 graden Celsius. Ondanks de lichte bewolking zullen er geen buien optreden. Het waait aan windkracht drie uit het noordwesten. De koers is vanaf 14.30 uur live te zien op de Duitse nationale zender ARD en de plaatselijkezender HR is er zelfs van start tot finish bij. Prefereer je Nederlands commentaar, dan kun je om 14.00 uur inschakelen op Eurosport 1. WielerFlits voorziet een Volg Hier.
En ik zou graag terug gaan naar het Wereldbeker formaat, inclusief speciale trui. Nu geven veel "klassieke" renners er al de brui aan na de maand april. Ik zou deze renners ook graag zien strijden doorheen het jaar.
Prachtige koers hoor, maar staat daar perfect in de 1.HC categorie. World Tour koersen genoeg in die periode in België.
Wel goed dat kasseien daardoor een volwaardiger wt specialisme is, maar het voelt wel erg slecht.
Probleem is, waar plaats je die op de overvolle kalender???
Het idee van een 4e grote ronde is ook wel eens door mijn hoofd heen gegaan, mocht dat ooit gebeuren lijkt het me niet dat het in Europa is. Bijvoorbeeld de Tour Down Under naar 3 weken cheffen is een stuk 'logischer', dat maakt de dubbel met o.a. de Tour ook interresant. Landen die goed weer hebben voor het voorjaar zouden allemaal in aanmerking kunnen komen, er is na de tour down under ook een flink world tour gat, wat dacht je van (zuid) verenigde staten, of ergens in de emiraten. Lijkt me wel wat, valt me sowieso ook op dat 'halve' wielerfans het voorjaar vaak overslaan, daar begint wielrennen pas te leven vanaf de Giro, misschien dat een grote ronde in februari daar verandering in zou brengen
Laat het dan alsjeblief Colombia zijn. Een beetje beleving bij het thuispubliek hoort ook bij een grote ronde.
(overigens werd de Ronde van Zwitserland lange tijd als de '4de grote ronde' beschouwd - die stempel zijn ze daar tegenwoordig wel helemaal kwijt)
Zou Moreno Hofland nog eens zijn neus aan het venster kunnen steken? Of is het alle ballen op McLay?
En anden rytter, der komme fra Ardennerne, er Simon Clarke. Australieren har haft en sand drømmesæson, hvor han har været med i front i Strade Bianche, Tirreno-Adriatico og senest i Amstel Gold Race, hvor han blev nr. 2. Det kneb lidt på de længere stigninger i de hårdere klassikere, men det var ikke svært uventet, og han burde være mere komfortabel på stigningerne her.
Det er klart, at han mod slutningen af ardennerugen efterhånden virkede en anelse mere slidt, og han synes i hvert fald ikke at have den form, han havde i marts. Omvendt burde der nok være til et sidste forsøg på sejr i et løb, der passer ham. Clarke viste nemlig i Amstel, at han er knivskarp i eksplosivt terræn som dette, og han er samtidig lynhurtig på stregen. Det så vi i duellen med Van der Poel i Amstel, men også i Provence tidligere på året. Det er klart, at en fyr som Matthews er en svær nød at knække på stregen, men Clarke kan slå de fleste andre offensive typer. EF skal ud over stepperne, og Clarke er manden, der kan gøre det færdigt og krone et flot forår med sejr.