De week van de Ronde is aangebroken! Dit betekent niet alleen dat op zondag het peloton in Antwerpen op gang geschoten wordt, maar ook dat op woensdag in Roeselare Dwars door Vlaanderen van start gaat. Yves Lampaert was vorig jaar in deze koers op slinkse wijze de beste. Is hij dat dit jaar weer? WielerFlits blikt vooruit!

Historie

De afstand tussen startplaats Roeselare en finishplaats Waregem is hemelsbreed slechts 32 kilometer. Waarom heet Dwars door Vlaanderen dan Dwars door Vlaanderen? Daarvoor moet er teruggegaan worden naar het jaar 1945, toen de wedstrijd – die toen de naam Dwars door België droeg – voor het eerst werd georganiseerd. België werd die dag doorgestoken van Sint Truiden naar Waregem, twee plaatsen die hemelsbreed 150 kilometer van elkaar verwijderd zijn. De naam Dwars door België was destijds dus veel beter op haar plek.

In de edities die volgden was Dwars door België een meerdaagse wedstrijd, maar in 1965 werd de koers ‘gewoon’ weer een eendaagse, die altijd eindigde in Waregem en van start ging in plaatsen als Sint Truiden, Genk, Eisden, Ciney of Spa. In 2000 werd besloten de start van de wedstrijd vast te verleggen naar Roeselare, waarna de koers haar naam veranderde in Dwars door Vlaanderen, de naam die het nu nog steeds draagt.

In 2012 won Niki Terpstra – foto: Cor Vos

Wie dit leest, moet concluderen dat het enige tijd heeft geduurd voordat de wedstrijd haar eigen identiteit wist te vinden. Die identiteit lijkt het steeds meer gevonden te hebben. Sinds vorig jaar wordt Dwars door Vlaanderen niet meer verreden op anderhalve week van de Ronde van Vlaanderen, maar op een halve week. Daarnaast werd het parcours drastisch aangepast om de koers aantrekkelijker te maken. Dat lijkt, gezien het toetreden tot de WorldTour in 2017 en de deelnemerslijsten de afgelopen jaren, steeds beter te lukken.

Laatste tien winnaars Dwars door Vlaanderen
2018: Yves Lampaert
2017: Yves Lampaert
2016: Jens Debusschere
2015: Jelle Wallays
2014: Niki Terpstra
2013: Oscar Gatto
2012: Niki Terpstra
2011: Nick Nuyens
2010: Matti Breschel
2009: Kevin Van Impe

Vorig jaar

Felle windstoten, een lage gevoelstemperatuur en harde regen. In de editie van vorig jaar kwamen de Flandriens bovendrijven. Op de Taaienberg was het eerst Zdenek Stybar die aan de boom schudde en zo de eerste schifting maakte, waarna een selecte groep overbleef. Het waren daarna Greg Van Avermaet en Tiesj Benoot die het probeerden, maar het was Sep Vanmarcke die succesvol was. Hij kreeg Yves Lampaert, Edvald Boasson Hagen, Mads Pedersen en Mike Teunissen met zich mee. Zij zouden om de zege strijden samen.

Er werd gepokerd in de laatste kilometers, waarna Lampaert een alles-of-nietspoging deed: de rest keek naar elkaar en de Belgisch kampioen kon op deze manier in de straten van Waregem zijn titel prolongeren.

1. Yves Lampaert (Quick-Step Floors)
2. Mike Teunissen (Team Sunweb) +2s
3. Sep Vanmarcke (EF Education First-Drapac) +2s
4. Edvald Boasson Hagen (Dimension Data) +2s
5. Mads Pedersen (Trek-Segafredo) +2s

Parcours

Dwars door Vlaanderen is met zijn lengte van 182 kilometer aan de korte kant voor een Vlaamse voorjaarsklassieker, maar toch ontbreekt het elk jaar niet aan spektakel. De grote namen komen in de finale altijd weer bovendrijven, terwijl in deze koers – mede door de afstand – ook talenten regelmatig aan de deur kloppen.

De start wordt gegeven op de Grote Markt in het West-Vlaamse Roeselare, waarna er – anders dan de naam van de wedstrijd doet vermoeden –  niet dwars door Vlaanderen wordt gereden. Vanaf de start trekt het peloton eerst in oostelijke richting naar Deinze, waarna het zuiden snel wordt opgezocht. Op zoek naar de eerste heuvels wordt er langs finishplaats Waregem naar Ronse gereden, waar na 80 kilometer wedstrijd de Nieuwe Kwaremont de eerste helling van de dag is.

Heel spannend is deze helling nog niet (de koers zal er zeker niet ontploffen) maar vanaf dit punt worden de wegen smaller, het peloton nerveuzer en doemen de eerste hellingen op. Als er na 110 kilometer over de Kluisberg gereden wordt, zijn er nog maar 70 kilometers te gaan. Op de heuvels die daarna volgen, kunnen de favorieten zich nog verstoppen, maar op de Taaienberg kan men dat niet meer: op dat punt is er nog 50 kilometer te rijden.

De eerste echte schifting zal vermoedelijk hier gemaakt worden. De kasseiklim Berg Ten Houte zal daarna voor nog enkele grimassen op de gezichten van de renners zorgen, waarna de Knokteberg op 32 kilometer van de meet weer een nieuwe helling is. Wie echt sterk is, zal hier nog moeten gaan, anders is hij wellicht te laat. De beklimmingen van het Vossenhol, de Holstraat en de Nokereberg die daarna volgen kunnen immers niet meer voor heel grote verschillen zorgen, maar wel voor veel pijn en leed. Leed dat de renners in de absolute finale zeker zullen hebben.

Hellingen

• Kluisberg (1.800m aan 6,3%, 15% max.)
• Knokteberg (1.100m aan 8%, 13% max.)
• Kortekeer (1.000m aan 6,6%, 15% max.)
• Steenbeekdries (820m aan 7,6%, 13% max.)
• Taaienberg (890m aan 7,1%, 18% max.)
• Kruisberg (1.800m aan 4,3%, 9% max.)
• Tiegemberg (1.000m aan 6,5%, 9% max.)
• Holstraat (1.000m aan 5,2%, 12% max.)
• Nokereberg (350m aan 5,7%, 7% max.)

Favorieten

Omdat Dwars door Vlaanderen zeventig kilometer minder lang is dan de Ronde van Vlaanderen of Parijs-Roubaix, komen er naast de gebruikelijke topfavorieten ook vaak nog andere coureurs bovendrijven. Vorig jaar waren bijvoorbeeld Mike Teunissen en Mads Pedersen de jeugdige verrassingen in de kopgroep. Maar wie is de topfavoriet woensdag aanstaande?

Wie naar de eerdere klassiekers heeft gekeken, moet concluderen dat er niet één topfavoriet is, maar dat er één team is dat de topfavoriet moet herbergen, namelijk Deceuninck-Quick-Step. Niki Terpstra, die woensdag voor Direct Energie uitkomt in Dwars door Vlaanderen, verliet afgelopen seizoen als kopman het schip van Patrick Lefevere, maar wie kijkt naar de prestaties van Deceuninck-Quick Step dit seizoen, moet concluderen dat het team er niet minder op is geworden.

Er is een aantal coureurs uit deze ploeg dat Dwars door Vlaanderen zou moeten kunnen winnen, waarvan Bob Jungels de meest voor de hand liggende naam is. Jungels maakte indruk met zijn zege in Kuurne-Brussel-Kuurne, terwijl hij misschien nog wel meer indruk maakte met zijn solo in de E3 BinckBank Classic. Alhoewel hij de wedstrijd niet won, is het duidelijk dat Jungels in een blakende vorm verkeert. Is de Luxemburger woensdag opnieuw de winnende kaart in het imposante kaartendeck van The Wolfpack?

Bob Jungels viert feest in Kuurne-Brussel-Kuurne – foto: Cor Vos

Welke kaarten kan de formatie van Lefevere woensdag nog meer trekken? Wie naar de deelnemerslijst kijkt, moet concluderen dat ook Yves Lampaert en Philippe Gilbert een grote kans maken op de zege. Lampaert was de afgelopen twee jaar primus in Waregem en kan woensdag met drie zeges alleen recordhouder worden in de Vlaamse semi-klassieker. De vraag is echter: lukt hem dat? Lampie lijkt namelijk nog niet zijn echte topvorm te pakken te hebben, al zijn een zevende plaats in Kuurne-Brussel-Kuurne en vijfde plaats in de Omloop Het Nieuwsblad absoluut niet slecht te noemen. Ook Gilbert zou zomaar eens kunnen zegevieren, twee weken geleden toonde de Belg nog zijn vorm in Parijs-Nice.

Deceuninck-Quick-Step zal echter genoeg uitdagers hebben, waarvan het merendeel toch uit Belgische en Nederlandse hoek komt. In het verleden was slechts zes keer een coureur die niet uit de BeNeLux komt de beste in Waregem: Oscar Gatto was in 2013 de laatste. Greg Van Avermaet (CCC) is met zijn staat van dienst wellicht dé grote uitdager. Derde werd hij de E3 BinckBank Classic, zesde in Strade Bianche en tweede in de Omloop Het Nieuwsblad: d’n Greg is dus dik in orde.

*Update: Greg Van Avermaet slaat Dwars door Vlaanderen over met het oog op de Ronde van Vlaanderen

Greg Van Avermaet na zijn derde plaats in de E3 BinckBank Classic – foto: Cor Vos

Ditzelfde kan gezegd worden over Oliver Naesen. De Belg van AG2R La Mondiale beweert het hele jaar al in blakende vorm te zijn, hetgeen hij in Milaan-San Remo met een tweede plaats dan ook meer dan bewees. Straffe uitspraken als “als ik niet op de Poggio gelost word, dan ook niet op de Vlaamse hellingen” volgden, maar wie de E3 BinckBank Classic gezien heeft, zag dat Naesen toch op de Tiegemberg moest passen. Een achtste plaats in deze wedstrijd was uiteindelijk alsnog zeker niet slecht en dus mag Ollie ook opgeschreven worden voor Dwars door Vlaanderen.

Tiesj Benoot (Lotto Soudal), Sep Vanmarcke (EF Education First) en Jasper Stuyven (Trek-Segafredo) zijn normaal gesproken ook Belgen waar uitslagen van verwacht mogen worden, waarvan Benoot zich de afgelopen weken de sterkste toonde in Strade Bianche, Tirreno-Adriatico en de E3 BinckBank Classic.

Wat kan er van de Nederlanders dan verwacht worden? Terpstra (die in 2012 en 2014 de wedstrijd op zijn naam schreef) mag zeker verwacht worden, maar heeft dit jaar nog niet de vorm gevonden die hij in 2018 wel had, terwijl ook Sebastian Langeveld dit moet kunnen. Het echte gevaar komt van de coureur die de nationale driekleur om zijn schouders heeft hangen. Dan hebben we het natuurlijk over Mathieu van der Poel.

Mathieu van der Poel balt zijn vuist in de GP Denain – foto: Cor Vos

In Nokere Koerse kwam Nederlands kampioen hard ten val, maar een aantal dagen later in de GP Denain bewees hij een uitzonderlijk recuperatievermogen te hebben door naar de overwinning te soleren. Zondag maakte hij daarnaast met een vierde plaats indruk in Gent-Wevelgem, waardoor hij woensdag als grote kanshebber aan de start in Roeselare staat. Mike Teunissen is bij het ontbreken van Wout van Aert de aangewezen kopman bij Jumbo-Visma en gezien zijn tweede plaats vorig jaar en zijn sterke prestatie in Gent-Wevelgem, moet hij dat zeker op zich kunnen nemen.

Wie naar de uitslag in de E3 BinckBank Classic keek, zag (naast Marc Hirschi misschien) nog twee opvallende namen. Alberto Bettiol, die in de kleuren van EF Education First uitkomt, bewijst al een aantal jaar een steengoede coureur te zijn, maar is pas 25 jaar. In de E3 BinckBank Classic werd hij vierde, waarmee hij aangaf dat zijn eerste profzege steeds dichterbij komt. Met zijn prima tijdrit en eindschot als wapen, zou dat zomaar eens in Dwars door Vlaanderen kunnen zijn. De eveneens 25-jarige Nils Politt, zesde in de E3 Prijs, sloeg vorig jaar al eens toe in de Deutschland Tour en heeft net als Bettiol een goede sprint in huis na een zware wedstrijd.  Wordt de renner van Katusha-Alpecin de verrassing?

Wordt Nils Politt de revelatie in Dwars door Vlaanderen? – foto: Cor Vos

Onder de andere coureurs met ambities aan de start in Roeselare is Movistar-kopman Alejandro Valverde, die vorig jaar al meedeed maar in diepe finale toch moest capituleren. Let ook op Jens Keukeleire (Lotto Soudal), Michael Valgren (Dimension Data), Luke Rowe (Team Sky), Cees Bol en Marc Hirschi (beiden Team Sunweb). Daarnaast brengt UAE Emirates een sprintersarsenaal mee naar Vlaanderen. Niet alleen Gent-Wevelgem-winnaar Alexander Kristoff staat aan de start, maar ook Jasper Philipsen en Fernando Gaviria. Verder hopen andere sprinters als Sonny Colbrelli (Bahrain Merida), Arnaud Démare (Groupama-FDJ) en Christophe Laporte (Cofidis) dat de finale zo lang mogelijk gesloten blijft.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Bob Jungels
*** Greg Van Avermaet, Mathieu van der Poel
** Yves Lampaert, Tiesj Benoot, Oliver Naesen
* Philippe Gilbert, Alberto Bettiol, Nils Politt, Mike Teunissen

Deelnemerslijst (ProCyclingStats)
Website organisatie

Weer en TV

Vorig jaar waren de weersomstandigheden met recht bar te noemen, dit jaar zullen de coureurs er ook niet warmpjes bijzitten. Alhoewel de verwachte zuidwestenwind mee zal vallen en de temperatuur met tien graden zeer neutraal is, kan de verwachte zeven millimeter neerslag nog voor een interessant verloop van de wedstrijd zorgen. De wedstrijd wordt live uitgezonden door zowel Eurosport 1 als Sporza, die er beiden vanaf 14.30 uur bij zijn.