Andreas Leknessund heeft de tweede etappe van de Ronde van Zwitserland op zijn naam geschreven. De beloftevolle Noor van Team DSM maakte in de rit naar Aesch deel uit van de vroege vlucht, reed weg op de laatste klim van de dag en soleerde vervolgens naar de ritzege. Stephen Williams blijft leider.

Na de toch wel verrassende zege van Stephen Williams ging de Ronde van Zwitserland verder met weer een serieuze etappe. Küsnacht was behalve start- en aankomstplaats voor de eerste etappe ook de vertrekplaats voor de tweede rit naar Aesch in de Jura. De route ging over geaccidenteerd terrein over de beklimming van Gempen (5,4 km aan 4,6%), de Eichenberg (3,0 km aan 7,4%) en de Challpas (6,3 km aan 6,3%). Vanaf de top van de laatste pas was het nog 13,8 kilometer in vooral dalende lijn naar de definitieve finish. De zege leek ook vandaag weer weggelegd voor de puncheurs.

Sterke kopgroep krijgt de ruimte 
Na een nerveuze openingsfase slaagden acht renners erin om weg te rijden en een vroege ontsnapping op poten te zetten. Het ging om Michael Schär (AG2R Citroën), Leonardo Basso (Astana Qazaqstan), Andreas Leknessund (Team DSM), Matthew Holmes (Lotto Soudal), Jonas Rutsch (EF Education-EasyPost), Joel Sutter (UAE Emirates), Mathieu Burgaudeau (TotalEnergies) en Matteo Badilatti (Groupama-FDJ). Niet veel later gingen we van acht naar tien koplopers, aangezien thuisrijders Claudio Imhof en Simon Vitzthum namens de Zwitserse selectie er nog in slaagden om een kloof van twee minuten dicht te fietsen.

De vroege vlucht bereikt voor de eerste keer de finish – foto: Cor Vos

De voorsprong van de kopgroep liep al snel op tot goed vier minuten. In het peloton besloten de mannen van Bahrain Victorious, de ploeg van leider Williams, het vuile werk op te knappen. Ook Quick-Step Alpha Vinyl besloot een mannetje (tempobeul Tim Declercq) te laten meedraaien in de achtervolging. Toch bleek er weinig interesse in de dagzege, want de voorsprong van de kopgroep werd alsmaar groter en met nog goed vijftig kilometer op de teller was het verschil bijna zes minuten. De negen vluchters, Vizthum was inmiddels gelost, leken zo een vrijgeleide te krijgen op weg naar de finish.

Voorste groep spat uiteen op de Eichenberg
BORA-hansgrohe en INEOS Grenadiers besloten zich op een gegeven moment te bemoeien met de achtervolging, om zo het ‘gevaar-Leknessund’ onschadelijk te maken. De Noor van Team DSM was de best geplaatste renner in de kopgroep – 31ste op 1m01s van leider Williams – en kon zo een gouden zaak doen met het oog op een eventuele eindzege. In het peloton rook men op tijd het gevaar en dus kwam er een stevige tussenversnelling richting de voet van de Eichenberg. De koplopers begonnen met een voorsprong van net geen vier minuten aan deze drie kilometer lange klim, aan ruim 7%.

Op deze lastige helling spatte de kopgroep uiteen, mede door enkele versnellingen van Holmes. Leknessund, Holmes, Burgaudeau, Rutsch, Badilatti en Schär bleken over de sterkste benen te beschikken en bleven vooraan over. Deze renners trokken vervolgens naar de volgende en meteen ook laatste klim van de dag, de ruim zes kilometer lange Challpas. De overgebleven vluchters hadden nog altijd uitzicht op de ritzege, al was de voorsprong  met nog twintig kilometer te gaan wel geslonken tot ongeveer twee minuten. Er was kortom geen tijd om te treuzelen en dus besloot Leknessund op achttien kilometer van de streep de knuppel in het hoenderhok te gooien.

Sterke Leknessund soleert naar de zege, Bettiol vergist zich 
De nog altijd maar 23-jarige Noor bleek niet alleen op papier de sterkste klimmer en wist zijn medevluchters overboord te gooien. Leknessund begon aan een solo richting de streep en wist steeds verder uit te lopen op de achtervolgers. In het peloton zagen we een wisseling van de wacht: Alpecin-Fenix zette zich namelijk op kop voor zijn rappe man Stefano Oldani. De Belgische formatie deed er alles aan om de boel nog bijeen te brengen voor een groepsspurt. Dat was het plan, maar het uitgedunde peloton kwam geen sikkepit dichter op de sterke Leknessund. Laatstgenoemde hield zijn voorsprong vast en begon als eerste aan de afdaling van de Challpas.

Leknessund kwam zonder kleerscheuren beneden en begon met een voorgift van een minuut op Rutsch en Schär aan de laatste tien, overwegend vlakke, kilometers. De grote groep, nog altijd aangevoerd door de mannen van Alpecin-Fenix, volgde nog altijd op bijna anderhalve minuut. Alleen pech of een valpartij kon Leknessund nog van de overwinning houden, maar gelukkig voor de Noor bleef hij in de laatste kilometers gespaard van pech. De veelzijdige coureur boekte in Aesch de grootste zege uit zijn nog jonge carrière. Voor zijn werkgever Team DSM is het de vierde overwinning van het jaar.

Bettiol juicht, maar wel voor plek twee… – foto: Cor Vos

Ruim een halve minuut na de glorieuze binnenkomst van Leknessund won Alberto Bettiol de sprint voor de tweede plaats, al was de Italiaan in de veronderstelling dat hij als winnaar over de streep was gekomen. Michael Matthews kwam als derde over de streep. Stephen Williams finishte netjes in de buik van het peloton en mag dinsdag als leider beginnen aan de derde etappe van de Zwitserse ronde, aangezien Leknessund enkele seconden tekort kwam voor de dubbelslag.