Sanne Cant kent de oorzaak van haar minder presteren, zondag in Gavere. Een bezoek aan de osteopaat bracht aan het licht dat ze na haar val tijdens de verkenning met een verschoven heiligbeen zat opgescheept. “Een paar dagen kine moet het probleem verhelpen.”

“Nee, leuk was het niet”, vertelt de drievoudig wereldkampioene aan WielerFlits. “Je voelt tijdens de wedstrijd dat er iets niet klopt, je denkt onmiddellijk aan die val, maar toch… Het is altijd wachten op de bevestiging. Die heb ik maandagvoormiddag dan gekregen van mijn osteopaat. Bij die val tijdens de verkenning is mijn heiligbeen verschoven. Vandaar dat ik amper kracht kon zetten tijdens de wedstrijd.”

Uitvluchten
“Het was ook niet normaal. Ik kende mijn wattages die ik trapte tijdens de trainingen de voorbije dagen. Ook mijn hartslagen waren veel minder hoog dan normaal. Maar ik wilde er achteraf niet te veel over kwijt, want dan wordt al snel gezegd dat er naar uitvluchten gezocht worden. Ik hoop dat ik volgend weekend een en ander kan rechtzetten.”

“Of ik, met wat ik nu weet, niet beter niet gestart was? Nee. Ik ben veertiende geëindigd en dat levert me twee punten op in de tussenstand van de Superprestige. Er zijn nog vijf manches te gaan. Misschien doen die twee punten er niet, maar misschien ook wel. In dat opzicht ben ik toch blij dat ik gestart ben.”

Kritiek
Net als vorig jaar krijgt Cant opnieuw kritiek. Niet helemaal terecht, vindt ze. “We zijn vier weken ver in het seizoen. Oké, ik heb nog niet gewonnen, maar ik stond toch al twee keer op het podium in een klassementscross. Zo slecht is dat niet. Ook de voorbije jaren duurde het even voor ik op dreef kwam. Het seizoen is lang, hoor. Samen met mijn coach Kristof De Kegel hebben een plan uitgewerkt. Daarin bouwen we stelselmatig op richting de belangrijke periodes.”

In Gieten werd Cant tweede – foto: Cor Vos

Dat de concurrentie ook een stap voorwaarts heeft gezet, weet Cant. “Mijn concurrentes zijn nog jong en maken uiteraard meer progressie. Dat is logisch en dat vind ik ook goed. Maar ook voor hen is het nog een lang seizoen. Ik ben zeker niet van plan mij neer te leggen bij al dat opkomend talent. Al misgun ik het hen absoluut niet. Waarom zou ik ook? Mijn grootste rivalen zijn immers halve ploegmaats”, verwijst Cant naar het gegeven dat ook Annemarie Worst en Yara Kastelijn (beiden 777) en Ceylin del Carmen Alvarado (Corendon-Circus) uitkomen voor teams die eigendom zijn van de broers Roodhooft.

Koppenberg
Komend weekend tekent de wereldkampioene present in Oudenaarde (Koppenbergcross) en Ruddervoorde. “Op de Koppenberg won ik nog nooit. Dat staat nog op mijn zogenaamde bucketlist”, lacht ze. “Als je al een paar jaar aan de top meedraait, zoek je naar zulke dingen. Of het dit jaar al kan, weet ik niet. Alles staat opnieuw op de juiste plaats, maar ik moet dinsdag en woensdag opnieuw bij de kine langs om de spieren verder lost te maken. Die waren helemaal verkrampt. Afwachten of ik vrijdag al opnieuw honderd procent topfit ben.”