Vaughters kritisch op degradatiesysteem: “Sponsoren voelen zich niet meer veilig”
EF Education-EasyPost hoeft zich geen zorgen meer te maken over een eventuele degradatie uit de WorldTour, maar dat weerhoudt ploegbaas Jonathan Vaughters er niet van om zich in een commentaar op VeloNews kritisch uit te laten over het systeem. “Laat me open zijn: ik ben tegen promotie/degradatie in wielrennen”, begint hij zijn artikel.
“Als de teams hier een stem in hadden gehad (er wordt gezegd dat we een stem hadden, maar ik kan jullie verzekeren dat dit niet zo was), zou ik nee hebben gestemd”, vervolgt Vaughters. Volgens hem is het huidige systeem ‘destructief’ voor de sport. “Het treft atleten. Het vernietigt teams. Het haalt de waarde van de sport naar beneden. En het moedigt aan tot dopinggebruik.”
“Ik besef me dat die uitspraak een kop van een artikel kan worden, maar ik wijs erop dat fair play vaak in het geding komt, als er wanhopige situaties optreden in de sport”, aldus de Amerikaan. “Het systeem zorgt voor alle genoemde dingen, omdat het (net als doping) een wijdverbreide instabiliteit veroorzaakt: sponsoren voelen zich niet langer veilig in de wielersport en teams vallen uit elkaar. Sponsoren willen niet van het ene team naar het andere team gaan, op zoek naar een stabiel platform dat daadwerkelijk uitkomt in de WorldTour.”
Voorstanders van het systeem
Vaughters zegt de voorstanders van het systeem te begrijpen. “Het opent het topniveau van de sport voor nieuwe sponsoren, nieuwe ideeën, nieuwe mensen. Het zorgt ervoor dat teams niet op hun lauweren rusten”, somt hij hun argument op, alvorens te zeggen dat het “zo niet werkt”. Hij stelt dat sponsoren waarschijnlijk niet meer weten welke ploeg de waarheid spreekt, als deze zeggen dat ze de Tour de France rijden. Daardoor zullen deze geldschieters zich langzaam maar zeker terugtrekken uit de sport.
Volgens Vaughters vechten alle ploegen om sponsoren, terwijl het eigenlijk andersom zou moeten zijn. “We hebben een klimaat nodig waarin nieuwe sponsors moeten bieden om de sport binnen te kunnen komen. Daar is een gelimiteerd aantal teams voor nodig, die daardoor de waarde omhoog brengen. We hebben geen teams nodig die elkaar de das om doen door de sponsoren voor zo’n laag mogelijk prijs te dienen. Natuurlijk, teams vechten al voor sponsoren, maar door dit systeem gaat dat nog verder.”
Nieuw systeem
In het vervolg van zijn commentaar stelt Vaughters aangrijpingspunten voor een nieuw systeem voor. Er kan een vorm van promotie/degradatie blijven, oordeelt hij maar dan moeten er wel wat zaken veranderen. Zo moeten de WorldTour-ploegen meer tegen elkaar rijden en moet er financiële compensatie komen voor de ploegen die degraderen, zodat ze een eerlijke kans hebben om weer terug te komen in de hoogste divisie. Verder vindt Vaughters bijvoorbeeld dat de puntentelling moet veranderen, waarbij hij als voorbeeld geeft dat het winnen van een 1.1-koers momenteel meer UCI-punten oplevert dan een ritzege in de Tour de France.
Alleen wat betreft de puntentelling heeft hij wat mij betreft een punt, die zou inderdaad heroverwogen kunnen worden. De rest lijkt mij allemaal kul; het is de kern van commerciële sport dat ploegen vechten om sponsoren, en dat die sponsoren niet het meest bieden voor slecht presenterende ploegen. Het geeft juist een mooie prikkel om continu te blijven presteren.
Daarbij is 'degradatie' in de wielrennerij nog beperkter dan in andere sporten; in veel wedstrijden kun je door een wild card of anderszins alsnog gewoon meedoen en strijden tegen de topploegen, in plaats van dat je echt alleen maar uitkomt op een lager niveau zoals in het voetbal.
Het is namelijk heel erg frappant dat de enige teambazen die zo lopen te zeiken in de media een Amerikaan (Vaughters) en een Canadees (Adams van IPT) zijn. Die laatste heeft naar goed Noord-Amerikaans gebruik ook al lopen dreigen met een rechtszaak tegen de UCI, als ie zijn zin niet krijgt.
Promotie-degradatie is in Amerika ook haast onmogelijk omdat het land daarvoor veel te groot is. Wat nu zo leuk is aan de Amerikaanse setup is dat bijvoorbeeld middels de draft teams een reele kans hebben om met talenten aan een nieuw fundament te werken en, niet zoals bijvoorbeeld in het voetbal, dat de 'grote ploegen' niet eeuwig aan de top blijven door er een zak geld tegenaan te gooien. Anderzijds wordt goed beleid beloond (Golden State Warriors, Toronto Raptors, Pittsburgh Penguins) en wanbeleid afgestraft (Sacramento Kings, Detroit Tigers, Pittsburgh Pirates).
Het fundament ligt er al bij de UCI, door met de licenties te werken. Zeker in de huidige opzet heb je nu drie jaar lang dezelfde 18 teams. Grote obstakel is echter dat je daarbij eensgezindheid moet zien te vinden bij de UCI, ASO, RCS, Flanders Fields, etc. en de teams & renners. Als één blok kun je het product 'wielrennen' beter verkopen dan allemaal apart. Wil je als zender/streamingsdienst de Tour de France uitzenden (en dat willen er wel wat) dan moet je ook tot zekere zin de Giro uitzenden en de Monumenten en alle andere WorldTour koersen. Echter kan er nu al niemand met elkaar door een deur, laat staan alle partijen samen.
Daarbij komt ook nog het inkomstenprobleem. De grote Amerikaanse sporten zijn stadionsporten. Eigenaren kunnen op zekere hoogte inschatten wat de minimale inkomsten gaan zijn per seizoen. Als je moet rekenen op sponsorgelden en prijzengeld ben je per definitie kwetsbaar. Maar ook op gebied van TV-gelden en merchandise laat het 'Europese' format veel liggen.
Met een gesloten systeem, is er ook een probleem voor sponsoren. Hoe ga je sponsoren als Alpecin of Uno-X dan overtuigen te investeren als er geen enkel uitzicht is om ooit tot de WorldTour toe te treden?
Je kunt nu als ploeg gewoon veel C-koersen rijden om maar punten te sprokkelen.
Ze moeten er gewoon een percentage aan hangen, dus dat ploegen beloond worden voor het niveau waarop ze rijden.
Als je als WT ploeg punten scoort in een 2.1 koers dan tellen die bijvoorbeeld maar met factor 0,5.
En ploegen die dus geen WT zijn en minder de kans hebben WT wedstrijden te rijden krijgen in WT wedstrijden die ze wel rijden bijvoorbeeld 1,25 maal de waarde van de behaalde punten.
Een gesloten systeem is ook niet ideaal: het is leuk en aardig dat sponsoren zich dan moeten inkopen bij de topploegen, maar die topploegen hebben vaak een structuur waarbij één persoon de licentie heeft. Die personen krijgen dan wel erg veel macht en is er ook geen ruimte voor anderen om zich daar tussen te vechten.
De puntentelling mag nog wel eens goed naar gekeken worden, maar dat had de UCI al beloofd. Daarbij moeten ze er echter wel rekening mee blijven houden dat ploegen die willen promoveren daar ook de kans voor krijgen: wanneer de balans teveel richting World Tour punten gaat, maak je dat extreem moeilijk, vooral voor ploegen die niet uit de traditionele wielerlanden komen en moeilijker wildcards kunnen krijgen.
Daarnaast benadeel je met WT of .pro wat minder de ploegen uit de traditionele landen, juist omdat die landen (vooral Frankrijk) echt achterlijk veel van die .1/.2-koersen hebben.
En dat is nou juist je reinste competitievervalsing, meneer Vaugthers, want de gedegradeerde teams hebben dan een voordeel op de anderen op hetzelfde niveau.
Ik vind promotie/degradatie nog niet zo erg zolang de UCI ook bezig is met het creeeren van een stabiele basis met inkomsten voor de teams (sponsoren, wedstrijdgeld, etc.) en moeten ze zorgen dat de puntentelling anders wordt zodat renners voorkeur geven aan WT wedstrijden ipv kleinere rondes voor de UCI punten.
Lotto en Israël hebben gewoon 3 jaar lang ondermaats gepresteerd.
Of je het nu eens of oneens bent met Vaughters, jouw post is feitelijk onjuist Mystery Rider. Vaughters pleit al jaren voor een gelimiteerde markt met garanties voor de ploegen (zoals het rijden van de Tour, niet degraderen, etc).