Vanthourenhout verslaat Pidcock en Aerts in vermakelijke Wereldbeker Namen
Michael Vanthourenhout heeft verrassend de Wereldbeker veldrijden in Namen op zijn naam geschreven. De crosser van Pauwels Sauzen-Bingoal moest aan het begin van de klimcross op de Citadel van Namen nog in achtervolging op Toon Aerts en topfavoriet Tom Pidcock, maar ging na een sterke slotfase zelf met de zege lopen. De Brit werd uiteindelijk tweede, voor Aerts.
Quinten Hermans en Toon Aerts schoten uit de startblokken, maar konden niet direct een gat slaan. Tom Pidcock, door veel concurrenten aangewezen als topfavoriet in Namen, begon wat meer van achteren maar had zich in de eerste ronde ook in de kopgroep genesteld. Uit die groep wist Aerts al snel weg te rijden, om vervolgens een voorsprong van vijftien seconden te grijpen. Hermans, Pidcock en Michael Vanthourenhout volgden, terwijl Eli Iserbyt zich niet kon mengen in de strijd om het podium.
Aerts had de smaak te pakken en liep steeds verder uit, maar nam in de derde ronde (van de zeven) iets te veel risico in een afdaling. De kopman van Baloise Trek Lions duikelde voorover en gaf daardoor weer hoop aan Hermans, Pidcock en Vanthourenhout. De Britse kampioen zag zijn kans schoon, ging vol in de tegenaanval en sloot in de vierde ronde aan bij Aerts. Vanthourenhout zat als nummer drie op het vinkentouw, terwijl Hermans door een probleem met zijn schoenen helemaal was weggezakt.
Het noodlot sloeg nog diezelfde ronde toe voor Aerts. Door een lekke band zag hij Pidcock en Vanthourenhout aan de horizon wegrijden. Bij het ingaan van de vijfde ronde had Aerts een achterstand van twintig seconden op het kopduo. Maar Pidcock liet er niet bij zitten en schudde Vanthourenhout van zich af, maar de Belg nam de kop over toen de Brit viel op de traditionele schuine kant. Het werd een beklijvend duel, want beide kleppers werden gedwongen om alles te geven op het loodzware en modderige parcours.
Vanthourenhout zette Pidcock flink onder druk en dwong de crosser van INEOS Grenadiers tot foutjes. Het gat groeide daardoor richting de tien seconden. Bij het ingaan van de slotronde was het twaalf seconden, om precies te zijn. Aerts volgde op 39 seconden en was toen al wel zeker van de derde plaats. Pidcock nam ook genoegen met zijn tweede positie. Hij nam geen risico’s meer en zag Vanthourenhout uit zicht verdwijnen.
De medekopman van Pauwels Sauzen-Bingoal was er nog niet gerust op, want hij keek constant achterom of Pidcock er nog zat. Maar dat was niet zo, en zo kon Vanthourenhout zijn tweede seizoenszege binnenhengelen.
Wereldbeker veldrijden in Namen
Uitslag mannen
1. Michael Vanthourenhout
2. Tom Pidcock
3. Toon Aerts
4. Quinten Hermans
5. Eli Iserbyt
6. Daan Soete
7. Laurens Sweeck
8. Corné van Kessel
9. Joshua Dubau
10. Timon Rüegg
Een race die vermakelijk was met een bliksemstart van Aerts die door een val en lekke band plek 1 verspeelde en net toen je dacht dat Pidcock het dan wel binnen had was de motor bij hem aan het sputteren en maakte hij dermate veel fouten dat Michael met een surplus aan techniek ook vandaag hem passeerde en won. Mooie strijd en een hoofdprijs voor de ploeg van Mettepenningen die net iets lekkerder zal smaken door de status van Namen.
Heb je gelijk in maar Aerts leek mij goed genoeg om mee te kunnen strijden voor plek 1 als de lekke band er niet was geweest. Zijn snelle start leidde natuurlijk ook tot het nemen van meer risico's door hemzelf en dus een val maar ook op plek 3 reed hij goed rond.
Wel verheugd dat Pidcock niet won want het bevestigt dat ook al doen "de grote drie" mee de veldrijders die het hele seizoen al voor aan meestrijden dat ook nu nog doen.
Ik zag toch iemand van de G3 dat eigenlijk de G2 is het hele cross peloton in de vernieling rijden de voorbije twee weken.
Eens, opvallende conclusie van Arie als je Boom en Val di Sole hebt gezien maar diens redenatie zal zijn dat zijn favoriete Trek brigade niet meedeed in Italië en dat die anders Wout daar hadden kunnen bijhouden. Het is een argument maar niet een bijster geloofwaardige.
Erg genoten.
Lief knuffeltje van de tuinkabouter ook.
In ieder geval is bewezen dat "de grote 3" niet bestaan. Want als er sprake zou zijn van "grote 3", dan had Pidcock hier gewoon ruim gewonnen. Hoe talentvol ook, hij mag zeker nog niet zijn voet naast die van Wout of Mathieu zetten in de CX.
Verder is dit natuurlijk 1 van de mooiste parcoursen van het jaar. Zelfs als het droog ligt zoals nu, dan is het nog gewoon schitterend om naar te kijken. Het is in ieder geval mijn persoonlijke favoriet.
Geef die man net wat van die Betsemasupplementen en hij doet mee met Van der Poel en Van Aert want qua techniek is hij subliem.
Proficiat Michael!