Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Vangnetten in risicovolle bochten? Teambaas Vaughters gooit een balletje op
De wielerwereld is in rouw na het noodlottige ongeval van Gino Mäder in de Ronde van Zwitserland, maar de tragische gebeurtenis is ook aanleiding voor een nieuwe discussie over veiligheid in de wielersport. Jonathan Vaughters, de teambaas van EF Education-EasyPost, komt met een mogelijke ‘oplossing’.
“Ik vraag me af of het mogelijk is om netten te plaatsen op punten met extreme drop-offs, zoals ze dat ook doen in het alpineskiën? Hoewel we hiermee de meeste valpartijen niet kunnen voorkomen, zou dit wel het geval kunnen zijn bij de zwaarste valpartijen. Vorig jaar waren er touw- en bergbeklimmers voor nodig om Michael Valgren (in La Route d’Occitanie, red.) uit een diep ravijn te trekken”, laat de Amerikaanse ex-prof weten via Twitter.
I wonder if it’s possible to place Alpine ski race style netting on corners with extreme drop offs? While this wouldn’t prevent most crashes, it might prevent the most severe kind. Last year it took a crew of ropes/rock climbers to pull @MichaelValgren out of a deep ravine.
— Jonathan Vaughters (@Vaughters) June 16, 2023
Mäder kwam donderdag zwaar ten val in de vijfde etappe van de Ronde van Zwitserland. De 26-jarige Zwitser raakte van de weg in de afdaling van de Albulapass en stortte in het ravijn. Een vraag die dan ook al is gesteld: is finishen na een afdaling niet té gevaarlijk?
“Daar valt veel tegenin te brengen. Deze vraag kun je stellen als de koers onderweg niet lastig genoeg is geweest, maar nu lag de afdaling na een loodzware rit, waarbij het peloton helemaal uit elkaar was gereden en renners een voor een binnendruppelden”, tekent Sporza op uit de mond van oud-renner Jan Bakelants.
Jos van Emden liet er eveneens zijn licht over schijnen op NPO Radio1. “De val van Mäder is een koerssituatie uit duizenden. Wel een afdaling waar hele hoge snelheden worden gehaald, maar dat houdt ook in dat de afdaling niet heel gevaarlijk is. Dan is het voornamelijk rechtdoor en kan er eigenlijk niet heel veel mis gaan.”
Maar als ik tijdens belangrijke koersen nog steeds zie dat renners (opzettelijk) over fietspaden daveren,achterom zitten te kijken in volle spurt en met 120km per uur van een berg met prachtig asfalt razen dan moeten ze de hand ook (grotendeels) in eigen boezem steken.
En voor degenen die steeds naar de UCI wijzen nog even in herinnering: de regel dat renners niet meer los van hun zadel (op de stang) mochten afdalen werd door veel renners,volgers en journalistieke betweters die nu hard schreeuwen om passende maatregelen en actie, zeer betwist.Ik vind het verschrikkelijk dat Gino Maeder tijdens de uitoefening van zijn beroep op vreselijke manier is overleden.Neemt niet weg dat de grootste verantwoordelijkheid bij de renners zelf ligt en in hoeverre die zelf bereid zijn tot (en over) de grens te gaan.
Wat zegt Peer hier verkeerd? Hij voegt met zijn argumenten meer toe dan jij met je vraag over wat Peer hier op dit forum doet.
Er zitten gewoon remmen op een fiets. En renners kunnen daarin knijpen op het moment dat zij dat willen, niemand die ze tegen houdt. Maar dat doen ze soms te weinig in hun drang om te winnen.
Ik denk zelf dat je er weinig mee bereikt en dat nieuwe gevaren (terug de groep in gekatapulteerde fietsen en/of coureurs) de oude vervangen.
Ik denk dat een sport die gekenmerkt wordt door sterfgevallen uiteindelijk kijkers en sponsergeld laat liggen.
Dat gezegd hebbende, moeten we helaas ook constateren dan waar mensen zijn fouten worden gemaakt. En sommige fouten zijn helaas fataal. Er zijn mensen die verkeerd vallen bij het uit bed stappen en dat niet na kunnen vertellen.
De voordelen van de suggesties moeten dus goed tegen de nadelen (kosten, haalbaarheid, etc.) gelegd worden. Helaas zullen dingen als deze blijven gebeuren, maar het is goed om de kans erop tot een minimum te beperken.
Maar het is absoluut een idee om op een aantal punten na een gevaarlijke bocht waarachter een diep ravijn ligt netten op te laten hangen. En ja: dat kost geld, maar dan kun je als organisator kiezen tussen ofwel de kosten voor de netten maken ofwel deze afdaling niet in het parcours opnemen.
Borden plaatsen die gevaarlijke bochten aanduiden is misschien een optie, al kun je je afvragen of een renner die in volle inspanning aan 80-100 km/u naar beneden raast die borden ook daadwerkelijk zien.
Alle veiligheidsvragen ten spijt: het zijn uiteindelijk toch de renners die voor zichzelf de afweging gaan maken wat zij verantwoord vinden. Het is een illusie om alle risico's uit te sluiten, de enige manier waarop dat kan is de hele wielersport afschaffen of naar Zwift verplaatsen. Daar zitten we ook niet op te wachten denk ik?
Het punt wat Jos hier mist is dat de hoge snelheid het juist gevaarlijk maakt. Ook al is het minder technisch, áls je valt zijn de gevolgen veel erger. Een technische afdaling waar je maximaal 50 per uur haalt is IMO een stuk veiliger. Daar zullen mensen ook minder snel risico's nemen.
Sommigen gingen met ware doodsverachting vol naar beneden, het is dan ook ernstig mis gegaan bij renners die op plek 500-1000 reden…….
Idem de cyclo LBL waar een cyclo tourist Stavelot binnen racete, de bocht naar links en de kruising daarna blijkbaar niet kende, er kwam een vrachtwagen aan…….
Waarom kun je je afvragen? Wat stond er op het spel? Vraag dit aan een prof renner die misschien wel voor het eerst een etappe in een grote ronde kan winnen en geen enkele veiligheidsmaatregel gaat helpen.
Kun je zeggen “de organisatie moet ze niet in de gelegenheid brengen zo gevaarlijk te rijden” en daar is iets voor te zeggen maar uiteindelijk is het de coureur die keuzes maakt.
Dat ik het verschrikkelijk vind wat er is gebeurd is zeker waar maar je kunt coureurs niet tegen alles beschermen zonder enorm afbreuk te doen aan bijv de grote rondes.
De wielersport is nog steeds een rommelig circus met telkens weer nieuwe etappeplaatsen die willen betalen voor de komst van de koers, en de finales worden vaak opgeleukt met de steilste helling van de streek of een rondje rond het monumentale stadhuis. Dat moet weg, ook al is het onderdeel van het businessmodel.