Van der Breggen over helpersrol: “Waarom is het zo raar als ik dit doe?”
Vier dagen na haar zevende overwinning in de Waalse Pijl deed Anna van der Breggen er alles aan om haar ploeggenote bij SD Worx Demi Vollering aan winst in Luik-Bastenaken-Luik te helpen. De wereldkampioene benadrukte vooral hoe normaal en logisch het is dat zij zich wegcijferde.
“Waarom is het zo raar als ik dit doe? Bij ons doet iedereen het voor elkaar. Dat is waarom we als ploeg goed zijn en waarom ik een heel mooie carrière heb. Of ik nu weet-ik-hoeveel gewonnen heb of ik wereldkampioen of olympisch kampioen ben”, vertelde Van der Breggen naderhand aan het AD. “Stel ik rijd voor mezelf, val aan en ik moet gaan sprinten, dan is de kans niet zo groot dat ik win. Dan ben ik toch een knuppel als ik het niet doe.”
Zelf winnen en vooral anderen laten winnen: zo wil ze in haar laatste profjaar koersen. “Ik heb het meegemaakt, weet dat ik koersen kan winnen en wat ik allemaal heb gewonnen. Maar het mooiste is als een jonge renster nieuwe dingen ervaart. Demi wint haar eerste grote koers. Dat is het mooiste voor een talent. Voor mij is dit niet hetzelfde als zelf winnen, maar dit is echt een goede werkdag. Voor mij is het een stuk rustiger. Daar geniet ik nu ook beetje van.”
Opvolgers
“We hebben opvolgers nodig”, zegt Van der Breggen over haar generatie met ook Marianne Vos en Annemiek van Vleuten. “Demi heeft echt talent, maar moet niet denken: ‘Ik moet hetzelfde doen als Anna.’ Ik had dat vroeger met Marianne. Dan werd mij gevraagd: ‘Ben jij de nieuwe Marianne.’ Demi heeft heel andere kwaliteiten dan dat ik heb. Ze is echt een andere renster, dat zie je vandaag ook.”
Zo heeft Vollering een betere sprint. “Dat is haar grote voordeel”, gaat de wereldkampioen verder. “Ze kan in een groepje met klimmers aankomen. Ze heeft best veel zelfvertrouwen, soms ook iets te. Het is het tegenovergestelde van mij toen ik die leeftijd had. Ik dacht soms te veel na. Zij doet het gewoon. Na mij komt er weer iemand anders, want de sport gaat gewoon verder. Over vijf jaar is iedereen mij vergeten, behalve als je in boekjes kijkt. Er komen nieuwe helden en heldinnen.”
Mooi, deze relativering. Ik vind haar af en toe wel erg vlak en onderkoeld overkomen, maar eigenlijk is ze gewoon wijzer dan wij allemaal..
En ik vind het juist prachtig dat ze dit voor elkaar doen.. Misschien toch ongewoon omdat mannen zelfs in ploegverband nog net wat meer aan zichzelf blijven denken (gecharcheerd uitgedrukt)?
Het is niet alsof wielrennen een sport is die zijn helden niet eert.
'wijzer dan wij allemaal'
Dat is nu exact wat stoort aan verder een goed betoog....Spreek gewoon dan voor jezelf of geef niet weer wat de veronderstelde beeldvorming is. De meeste mensen zijn geen gekke henkie en al helemaal niet een afspiegeling van de media.
En dat niemand in de voetbalwereld dit snapt, omdat de "kenners" enkel waardering hebben voor wie scoort.
Alleen zal er gewoon altijd meer aandacht zijn voor degene die uiteindelijk wint/scoort.
Dat winnen meer aandacht krijgt, wil niet zeggen dat andere onderdelen van de sport niet gewaardeerd worden.
Ook zullen de gedachten teruggaan naar sommige wedstrijden in de nationale ploeg waar het sentiment wel eens anders was. Met name Annemiek en Anna voeren daar soms een strijd onderling die gelukkig dan door andere leden van het sterrenensemble (Blaak 2017) op een prettige manier wordt opgelost.
De onderlinge strijd tussen Annemiek en Anna in de nationale ploeg wordt/werd m.i. wel wat opgeklopt door de pers en/of andere volgers. Het wordt door beiden (Annemiek en Anna) altijd ontkend en op de weg heb ik het eigenlijk alleen een beetje teruggezien in het door jou al aangehaalde WK van 2017. Natuurlijk is er wel onderlinge strijd als ze voor hun eigen ploeg rijden (nu in LBL en vorig jaar in Vlaanderen), maar dat is alleen maar mooi.