Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Van Baarle over tactiek INEOS Grenadiers: “Controleren en energie sparen”
Het was een opvallend beeld op de Col de la Lusette: de mannen van INEOS Grenadiers knapten het vuile werk op in de achtervolging. Dylan van Baarle legt uit waarom. “We wilden eigenlijk uit de gevarenzone blijven. Controleren en energie sparen”, zo vertelt hij aan de NOS.
“We hoorden dat er een linke afdaling was en zijn vervolgens blijven rijden. Het plan was eigenlijk om iemand mee te sturen in de ontsnapping, dan zouden we nog iets kunnen doen. We zaten alleen niet mee. We reden vervolgens op kop, meer uit controleren en proberen de dag te overleven. We hadden ook niet verwacht dat het vuurwerk zou worden.”
Het parcours was na de steile Col de la Lusette niet lastig genoeg, zo vertelt Van Baarle. “De Lusette lag misschien net iets te ver en de finale was niet lastig genoeg om het verschil te maken. We wilden de boel controleren en energie sparen. Ik denk niet dat we krachten aan het verspelen zijn. We zaten op de goede plek.”
“Natuurlijk moet ik op kop rijden, maar in het wiel zie ik net zo hard af. Nu kunnen we ons eigen tempo rijden. We koersen niet stom in de wind, dat is het belangrijkste. We weten hoe we de Tour moeten winnen. Het belangrijkste is om straks in Parijs de gele trui te hebben.”
Wij zijn als fans natuurlijk ook wel een beetje hypocriet soms. Als Jumbo keihard op kop gaat rijden en Roglic pakt een paar seconden op zijn concurrenten dan zijn we er allemaal van overtuigd dat ze dat niet 3 weken kunnen volhouden. Dan halen we Simon Yates in de Giro van 2018 weer uit de kast als voorbeeld dat het niet slim is om volle bak te gaan voor kleine tijdswinst in de eerste week.
Maar als ze dan wel rustig aan doen in een etappe die misschien met heel veel inspanning tijdsverschillen teweeg kon brengen, hebben we het allemaal over een gemiste kans en 'laf' rijden en dat Jumbo het ijzer moet smeden als het heet is.
Als Aru aanvalt, 100 meter pakt en langzaam weer teruggepakt wordt door het peloton, dan lachen we hem allemaal een beetje uit. Maar vervolgens zijn we wel teleurgesteld dat een Landa, Quintana of Porte niet hetzelfde doet.
Dat allemaal gezegd hebbende, hoop ik echt op een beetje actie zaterdag. Al blijft het maar bij wat plaagstootjes.
Best kans dat de enige actie tussen de AK mannen deze Tour in rit 15 en 17 is, naast de tijdrit in rit 20.
Niet dat ik verwacht dat daar iemand in z'n eentje wegrijdt, maar wellicht een iets minder groot groepje van een stuk of 8 favorieten met een een aantal gesneuvelde klassementsmannen op achterstand.
De TdF moet uitkijken dat het niet in de F1 trap komt, waarin bestaande financiele belangen om het huidige seizoen te winnen groter zijn dan de langere termijn discussie om de sport en daar ook flinke ingrepen in te doen.
Wat ik wil eigenlijk zeggen is: we missen een Alberto Contador. Iemand die, met de conservatieve koershouding die jij hierboven rationaliseert, misschien wel twee a drie TdF's meer had kunnen winnen, maar die de waarde in zag van 'creating memories', om het maar met een lelijk Sunweb term te benoemen. Wielrennen vindt z'n aantrekkingskracht in niet ontziende aanvalsdrift, in tactische verassingsmanoeuvres. Contador begreep dat als geen ander, en liet de koers ontploffen op momenten dat het eigenlijk niet kon. Maar daardoor werd het wel een van de meest populaire renners aller tijden.
De vergelijking met F1 is daarom niet eens zo gek. Het klopt dat daar weinig aan is, maar het is nog net zo populair als ooit te voren.
Helaas is wielrennen een volwassen professionele topsport. En in topsport telt maar 1 ding: winnen. Het hoe is daarbij echt bijzaak. We moeten ook niet vergeten hoe breed de top is en hoezeer een ieder aan elkaar gewaagd is. De tijd dat een Merckx met tien keer hard trappen de helft van z'n concurrenten had gelost ligt echt heel ver achter ons, maar ook een Pantani zou in het huidige peloton niet op elke colletje van de 3e categorie een groep van 60 man uit zijn wiel rijden.
Contador is een held, daar heb ik niets tegenin te brengen, maar tenzij je kan bewijzen dat de sport er materieel gezien daadwerkelijk op achteruitgaat zonder kansloze aanvallen, is het een puur emotioneel argument. Net dat emotionele argumenten niet tellen. Zoals ik al zei was ik ook enorm teleurgesteld gisteren, maar we moeten nu eenmaal accepteren dat de renners er niet in eerste instantie zijn om ons te vermaken, maar om te winnen.
Een grote ronde is een enorm apart spelletje. De laatste jaren is gebleken dat je die simpelweg niet kan winnen door elke dag aan te pakken als een eendagskoers.
Wat betreft Contador: die gaf hier al aan, de Tour moet niet enkel rollers nemen want daar heb je veel aan knechten. klimmen met 10%+ voor meerdere kilometers, daar loont het zich om aan te vallen. Ook bij hoge wattage/Kg haal je amper voordeel van je voorganger.
Daarnaast kan de tour, m.i. baat hebben bij een aantrekkelijkere bollen en groene trui door ipv 120 UCI punten 300 punten aan de winnaars te geven en 100k ipv 25k.
Dan kan je, zeker als kleinere ploeg daar een terecht doel van maken wat zich ook qua punten en financieen loont. De zwaarte punten voor die twee truien dan elke keer mooi verdelen rondom het midden - 75% punt van de etappe en de uitzending wordt al wat leuker.
Als laatste afstappen van de zware derde week. Gooi daar ook etappes in waar de niet 100% klimgeiten hun tijd kunnen pakken in. d.m.v. P-R/AGR/Waaier en (vlakke) tijdritten. Niet mega veel hoogtemeters maar wel makkelijk om met grote motoren een coup te plegen. Leg de bergen in het midden cq begin en max 1 grote bergetappe in de laatste 5 etappes.
Maar wat als pakweg Mollema met hem mee springt? Pinot of Quintana? En misschien iemand van TJV zelf erbij? Dan is het ineens een heel ander verhaal. Want je moet al 3 goeie knechten hebben om het dan nog dicht te rijden. Je levert zelf inspanningen, maar uiteindelijk doet het dan voor iedereen pijn.
Ik krijg het idee dat alle ploegleiders zeggen: als er eentje gaat, moet je hem laten rijen. En als er 2 of 3 wegspringen, dan moet je mee. Met als resultaat dat iedereen blijft zitten als er 1 gaat. Tot nummer 2 meespringt...
Maar dat zal wel het moderne wielrennen zijn: sparen, sparen, sparen.... voor de dag die misschien niet komt.
De klimmer-klimmers moeten dan ergens tijd gaan terug pakken op de tijdrit-klimmers. En dan krijg je (hopelijk) gedrag zoals Yates in de Giro waar hij door het ijs zakte. Tijd (terug)pakken waar het ook maar mogelijk lijkt. Dus ook op een aankomst als gisteren.
Soms denk ik dat ploegleiders gewoon te veel aan navelstaren doen, en te weinig proberen om met verrassende tactieken ook verrassende resultaten te bereiken. Met 2 of 3 goede ploegen (of goede renners op een klim als gisteren) die de knuppel in het hoenderhok durven gooien, en je rijdt denk ik zo heel veel favorieten op achterstand, mits je zelf de benen hebt.
Ik zou voor zondag juist wel het laatste uurtje thuis blijven. De Marie Blanque vanaf die kant eindigt met drie kilometer aan 13 procent gemiddeld, en vanaf daar is het min of meer een afzink naar de finish. Uit eigen ervaring weet ik dat dat een van de lastigste stukjes in de Pyreneen is. Geen etappe om oorlog te verwachten van ver, maar als daar niemand het niet probeert in de Tour, dan weet ik het ook niet.
Dat de finish te ver lag was evident, 4km minder en er was wel geknokt.
'Helaas is wielrennen een volwassen professionele topsport. En in topsport telt maar 1 ding: winnen.' Dit is ook zo'n hemeltergende dooddoener. Professionele topsport is gebaat bij publiciteit, zeker een uiterst sponsorafhankelijke tak van topsport als de wielrennerij heeft er niets aan als er gewonnen wordt in een wedstrijd die steeds minder bekeken wordt. Juist dit mantra: winnen is belangrijker dan hoe er gewonnen wordt, is op termijn de nagel aan de doodskist van de sport. Hoe je wint is veel belangrijker. Geen hond die over 20 jaar de derde plaats van Kruijswijk herinnert, nog steeds mensen die refereren naar de aanvalslust van Pinot of Johnny Hoogerland.
'Emotionele argumenten tellen niet', nou dat is dus ook aantoonbaar gelul. Juist in het wielrennen telt die namelijk wel, omdat de aantrekkingskracht feitelijk vaak in de emotie zit. Je probeert de discussie hier in de klassieke ratio vs emotie te framen, maar die is zo vals als het maar zijn kan.
Sorry, maar je post bestaat echt uit broddelwerk, dit kan een stuk beter.
Als je dingen 'aantoonbaar gelul' noemt, zou het helpen als je dat ook daadwerkelijk aantoont.
https://www.tijd.be/ondernemen/sport/tour-de-france-vecht-voor-relevantie-wielrennen-als-tv-sport/10032932.html
https://www.wielerflits.nl/nieuws/tour-2019-lagere-kijkcijfers-dan-vorig-jaar-ondanks-nederlands-succes/
Pot->ketel->zwart zien
Dat artikel van de Tijd is wat dat betreft beter, maar bagatelliseert de online presence van de tour compleet door het te vergelijken met voetbal, wat natuurlijk een debiele vergelijking is.
Ik vind het jammer dat je zo snel een nogal antagonistische houding aanneemt in een heel normale discussie, dus ik laat 'm hiermee voor wat 't is.
Liever wil ik het met je hebben over manieren hoe we de koers aantrekkelijker kunnen maken, want zelfs de meeste verstokte wielerfans zaten zich hier op te vreten gisteren hoe saai het was, hoe wil je dan nieuwe mensen aan je sport binden? Zijn kleinere ploegen beter? Zijn grotere tijdsincentives in de koers nodig (seconden bij iedere grote beklimming)? Is een eerdere tijdrit verstandig om al wat verschillen in het klassement te maken. Hoe sta jij daar in?
Deze tour is al een lichtend voorbeeld wat dat betreft: We hebben een eerste week met 3 bergetappes, bonusseconden op bepaalde cols en er gebeurt net zo weinig als in een traditionele eerste week met 6 massasprints en een proloog.
De eerste week van een ronde van 3 weken gaat zich simpelweg NOOIT lenen voor gekke koers onder de favorieten, omdat ze daar geen enkele baat bij hebben no matter what je verzint.
Alleen waaieretappes en eens in de zoveel jaren een Roubaix-achtige rit kunnen wat dat betreft in een eerste week nog wat teweeg brengen, maar het eerste heb je natuurlijk niet in de hand en het tweede is wel leuk, maar een beetje een loterij en je wilt natuurlijk niet dat er favorieten afhaken door pure pech, dus dat is niet iets dat je elk jaar gaat doen.
Ik vind een openingstijdrit of proloog altijd leuk en jammer dat dat niet vaak meer in een grote ronde zit, maar dan nog ga je daar niet een etappe als gister ineens spectaculair mee maken. Een klimmer op 30 seconden achterstand door een proloog gaat dan echt niet ineens op dag 5 alles of niets spelen.
Dus het is al met al kiezen of delen: gewoon weer een week met 6 vlakke etappes of wel bergetappes maar niet verwachten dat er veel gebeurt.
Ik weet niet waar jij vandaan komt, maar waar ik vandaan kom (Rotterdam) is het vrij gebruikelijk om fel te discussiëren en het oneens te zijn en dat fel en venijnig te verwoorden. Ik zeg nog in mijn post dat ik het niet eens oneens ben met madeinstars, maar dat ik een andere grondhouding hanteer, een waar aantrekkingskracht van de sport centraal moet staan ipv winnen. Dat heeft niets met 'in de grond boren' te maken. Ik waardeer juist de discussie met made in stars en dat we een andere kijk hebben op een sport. Als je daar niet tegen kan, dan is volgens mij een bezoekersforum niet je plek.
Van 9 naar 8 was dan ook al geen goede ontwikkeling en is mijns inziens mede debet aan deze situatie.
Zou tactisch interessant zijn om een renner, die nog kort in het klassement staat, dit weekend in de lange ontsnapping mee te sturen om zo met de gele trui om de schouders de rustdag in te gaan.
Het is de defensieve houding, en de obsessieve focus van teveel renners op een hoge klassering (Uran die z'n ploeg laat opofferen voor een negende plaats straks) in plaats van het creëren van herinneringswaarde die de koers bij de strot pakken.
Echt, hoe verzinnen sommige heerschappen het hier?
Als ik mijn schrijftaal nou ook geprivilegieerd houd, zouden mensen dan sneller onder de indruk zijn? Ik ben zo benieuwd Geit. Vertel me gauw of dat zo is, snel snel snel.
Edit: ik lees net dat John Bidon mijn mening deelt. Echter, deze persoon noemt jouw taalgebruik chique, vind ik ook wel een mooi synoniem.
...
Een grote ronde is een enorm apart spelletje. De laatste jaren is gebleken dat je die simpelweg niet kan winnen door elke dag aan te pakken als een eendagskoers.[/quote]
Het gaat helemaal niet om winnen. Er kan er maar één het algemeen klassement winnen, maar ook de renners waarbij het duidelijk is dat ze dat algemeen klassement echt niet gaan binnenhalen, blijven ook als makke schapen alleen maar volgen waardoor ze niets anders bereiken dan een onzichtbare negende plaats in het AK of zo.
Dan telt dus niet maar één ding, want dan heb je dus niet winnen als doel.
Wat mij vooral frappeert is dat als je die ontwikkeling signaleert, en je zorgen daarover uit, je hier veel mensen tegen je in het harnas krijgt.
Als we er met z'n allen vanuit gaan dat een vlucht kansloos is, dan is hij dus bij voorbaat kansloos. Self fulfilling prophecy. En tegenwoordig zelfs ZO kansloos dat niemand erin wil zitten. Liever anoniem in het peloton, dan de hele dag in beeld voor je sponsor. Sparen, sparen sparen.
Er zijn te veel traditioneel denkende ploegleiders EN renners. Navelstaarders. Altijd binnen de geijkte paden en scenario's. En als iedere ploegleider zo denkt, ga je dus ook altijd het vooraf gestelde koersverloop krijgen. En daarmee de "bevestiging" dat je een goede ploegleider bent, want "dat had je immers vooraf voorspeld".
Misschien dat daarom juist renners als VDP of Evenepoel zo populair zijn. Of destijds "domme" renners als Ludo Dierckxens. Ze durven dingen anders te doen, door de patronen heen te fietsen. Zelfs als ze niet winnen, spreekt iedereen erover.
Zelfs voor een sponsor uiteindelijk waanzinnig interessant lijkt me...
En ik snap het dat het interessant kan zijn vanuit sponsor oogpunt. Maar de heren zijn allemaal topsporters en willen maar 1 ding: winnen! Nu kun je daar tegenin brengen dat ze dat ook niet doen met 'slechts' volgen. Maar nu in je eentje (of slechts 1 ploeg) tegen de rest in te gaan, dan gaat het ze zeker ook niet lukken. Velen willen nu vooral niet verliezen en hopen dat anderen er 1 voor 1 tussenuit zakken, en ze zelf kunnen blijven aanhaken.
Grootste oorzaak wat mij betreft is vooral de sterkte van een paar topploegen. Of dat nu Sky/Ineos of naar het nu lijkt TJV is, daar valt individueel niet tegen aan te vallen zonder de rekening gepresenteerd te krijgen. In mijn ogen is de oplossing om het minder controleerbaar te maken om de teams nog een stukje kleiner te maken (bijv 6 per team).
- tegenwoordig is alles maar live op TV, zelfs vlakke etappes. Dan zie je dus ook een aantal uren dat er helemaal niets gebeurd. Stop ermee om alles live uit te zenden.
- controle van twee sterke klassementsploegen. De UCI moet eens gaan werken aan een budget plafond per ploeg zodat men niet steeds de concurrentie leeg koopt zoals Ineos keer op keer doet.
- de Franse organisatie tekent de ritten uit in het voordeel van de Franse rijders. 10 jaar geleden had je 3 jaar op rij een rit met de Tourmalet die eindigde met een lange afdaling en geen enkele strijd tussen klassementsrenners. Nu proberen ze heel erg Pinot (weinig tijdtritkm's) en Alaphilippe (punch aankomsten) te bevoordelen.
- teveel nadruk op de laatste week. Zie je de laatste jaren heel erg, ook in de Giro en Vuelta. Organisaties denken daarmee de spanning er langer in te houden. Gevolg is dat er zeker in de Tour defensiever gekoerst wordt omdat de zwaarste ritten nog gaan komen en iedereen nog kans denkt te hebben.
Dit ben ik niet met je eens.
Hoeveel ploegen zijn in een vlakke rit ECHT gebaat bij een massasprint inclusief een volledig gecontroleerde rit? Lotto Soudal, DQS, Sunweb. Eventueel Emirates met Kristoff.
Hoeveel ploegen willen graag een grote groep vooruit zonde klassementsmannen, zonder massasprint? In ieder geval Ineos, TJV en Mitchelton.
Daar moet toch wat van te maken zijn met alle andere ploegen zou je zeggen. Zelfs een ploeg als NTT heeft meerdere snelle mannen, die het in een klein groepje af kunnen maken. En dan Nizzolo achter de hand houden.
Het zijn toch echt de ploegen zelf die ervoor kiezen om niks met deze situatie te doen. Of ze overschatten de kansen van hun eigen sprinter chronisch (Coquard, Laporte, Viviani e.d).
En intussen krijgt het publiek de volgende etappe die niet om aan te gluren is.
Ik vind het argument dat het parcours in het voordeel van de Fransen wordt getekend een beetje sleets aan het worden. Pinot werd vorig jaar vijfde in de tijdrit en is een prima tijdrijder. Het is eerder in z'n voordeel tov veel Colombianen dan in z'n nadeel om wat meer tijdrit erin te krijgen. Daarnaast is het parcours technisch een van de zwaarste parcoursen sinds jaren. Spreekt niet erg in het voordeel voor Ala.
Voor de rest wel deels met je post eens, alhoewel ik vind dat je de ploegen wel erg vrijpleit van de aarzelende manier van koersen.
Waarom eens geen tegenreactie van ploegen die niets te winnen of te verliezen hebben? Een verbond tussen Total, B&B, Israel, NTT, CCC, Bahrein, en een handjevol vrijbuiters, renners uit de overige ploegen die in de bergen niets te zoeken hebben? Betaal je dat dan cash en lig je er de derde week uit, so be it? Maar maak koers, kom in beeld, tracht te winnen, ja toch?
(En dan spreek ik nog niet over de bergritten, waar de laatste jaren ook weer veel meer te doen is om het 'veilig stellen van die 8ste plek in het klassement', dan om de strijd.)
Dat jij ook van wat chique woorden gebruiken had ik na 'antagonistische' ook al wel door maestro. ;)
Hoe dan ook een fijne vrijdag gewenst met een iets minder doodsaaie koers vandaag. Ik waardeer de discussie in ieder geval wel en heb me geamuseerd. Botsende kijk op wielrennen is maar goed ook, anders kan je deze website wel opdoeken. En dat mijn schrijfstijl animositeit oproept geeft reden tot inkeer.