Fietstoerisme 
Materiaalzone 
UCI komt met protocol voor hersenschuddingen
De internationale wielerunie UCI heeft een protocol gepresenteerd voor gevallen renners die tijdens een wielerkoers een hersenschudding oplopen. Meerdere internationale experts hebben ruim één jaar gewerkt aan het opstellen van een protocol, zo laat de UCI weten in een perscommuniqué.
De internationale experts (artsen, wetenschappers en neurologen) kwamen samen met Xavier Bigard, de medisch directeur van de UCI, tot een soort handleiding. De wielerunie benadrukt dat het soms moeilijk is om de juiste diagnose te stellen bij een gevallen coureur, aangezien er door tijdsdruk vaak snel een beslissing moet worden genomen.
Volgens de UCI is het dan ook belangrijk om zogeheten ‘niet gezondheidsmedewerkers’ (denk aan ploegleiders, coaches, mecaniciens en renners) te trainen in het herkennen van een hersenschudding. “Zij zijn vaak de eerste mensen ter plaatse nadat een renner is gevallen.” In het protocol staan alle symptomen van een (mogelijke) hersenschudding.
‘Symptomenkaart’
Denk aan een verdoofd of versuft gevoel, hoofdpijn, spraakproblemen, veranderingen in het gezichtsvermogen en evenwichtsproblemen. Om mensen te helpen bij het herkennen van dergelijke symptomen komt de UCI met een speciale ‘symptomenkaart’, waardoor het voor mensen zonder medische achtergrond ook mogelijk is om een juiste afweging te maken.
Bij twijfel kan een renner weer opstappen en nog door de koersdokter worden gecheckt. De UCI benadrukt dat de coureur in kwestie na de wedstrijd nog grondiger zal worden onderzocht. De wielerbond komt ook met een advies voor renners die last hebben van een hersenschudding. “Het is belangrijk dat een renner 24 tot 48 uur volledige rust krijgt en minstens een week niet koerst.”
Een duidelijke lijn
“Voor junioren is dit zelfs twee weken. Renners kunnen pas weer koersen als alle symptomen zijn verdwenen.” Bigard is blij dat er nu een duidelijke lijn is getrokken. “Het is ook van toepassing op alle wielerdisciplines, zonder alles op een hoop te gooien. Het is nu makkelijker om individuele gevallen van een hersenschudding op te sporen.”
Ik ben overigens wel benieuwd hoe het zal werken om ploegleiders te trainen en hierop te sensibiliseren. Aangezien de reflex in het tradionele wielrennen is om je renner op de fiets te zetten, ook al mist hij een arm en een been. Korte termijn gedachten en adrenaline van de koers overheersen vaak het even met iets meer afstand kijken naar de gezondheid van de renner en eventuele schade op langere termij.
Niet alleen gevaarlijk voor jezelf maar ook zeker voor anderen.