Tim de Vries

• zondag 30 juli 2023 om 06:00

Juli staat volledig in het teken van de Tour de France. De mannentour houdt het weliswaar na 21 ritten voor bekeken, maar omdat voor het tweede jaar op rij ook het vrouwenpeloton weer hun Ronde van Frankrijk betwist, maken we keurig de maand juli vol. In een week trekt de karavaan in acht ritten van Clermont-Ferrand naar Pau. Onderweg wachten imponerende beklimmingen, weidse vlaktes en alles daartussenin. WielerFlits neemt het aantrekkelijke, gevarieerde parcours van de Tour de France Femmes avec Zwift onder de loep!

Vorig jaar, bij de retour van de Tour, liep het traject van Parijs tot diep in de Vogezen. Nu is er gekozen voor eenzelfde soort concept, maar dan wel door een heel ander stuk Frankrijk. De Grand Départ vindt dus plaats in Clermont-Ferrand, om na acht dagen de laatste gele trui uit te reiken in Pau. De koers is 73,2 kilometer minder lang dan vorig jaar, wat alles te maken heeft met de slotrit, waarin de organisatie ongetwijfeld hoopt op een fantastische ontknoping.

Geen gravelrit, die vorig jaar nogal wat stof deed opwaaien, maar wel een paar dagen fietsen door de Franse heteluchtoven. Geen paradetocht over de belangrijkste avenue van Frankrijk, maar wel een tijdrit. Slechts één echte bergrit, maar wel voldoende gelegenheden om voor serieuze verschillen te zorgen. Kansen voor sprintsters, klimgeiten en alles daartussenin. Kortom: een parcours dat mooie koers gaat opleveren.

De Tour de France Femmes 2023 in cijfers:

• 8 etappes
• 960,4 kilometer
• 4 vlakke ritten
• 2 heuvelritten
• 1 bergrit
• 1 tijdrit
• 2 aankomsten bergop
• 26 gecategoriseerde beklimmingen
• 15 beklimmingen van vierde categorie
• 7 beklimmingen van derde categorie
• 2 beklimmingen van tweede categorie
• 1 beklimming van eerste categorie
• 1 beklimming van buitencategorie

[cf_stages edition=”415″ extended=”true”]

Etappe 1

Zondag 23 juli, etappe 1: Clermont-Ferrand – Clermont-Ferrand (123,8 km)

Genoeg loeizware parcoursen uit te tekenen in en om Clermont-Ferrand, waar op de slotdag van de Tour voor mannen deze editie van de Tour de France Femmes van start gaat, maar iedereen die vreest voor een explosieve etappe door het vulkanengebied kan opgelucht ademhalen. Niet direct aankomst boven op een klim als de Puy de Dôme, integendeel zelfs. Het traject van de eerste etappe loopt namelijk voornamelijk over de vlakte van Limagne. Pas op twee derde van de openingsrit begint het een beetje te golven.

Cruciaal zullen de laatste vijftien kilometer zijn. Want in de finale is de Côte de Durtol (1,7 kilometer à 7,2%) de voornaamste hindernis van de dag. Veel stelt deze helling nu ook weer niet voor vergeleken met wat aan het einde van de week nog moet komen, maar het nijdige onding met de top op slechts een goede negen kilometer van de streep kan menig sprinter de adem afsnijden.

Dat het hard zal gaan lijkt wel zeker: de eerste bergtrui staat er immers op het spel. Via een ziedende afdaling komen de rensters uiteindelijk uit in het centrum van Clermont-Ferrand.

Daar lijkt een sprint het meest waarschijnlijk, maar hoe groot de voorste groep nog zal zijn..? Met haar zonder meer toegenomen klimkwaliteiten zou Lorena Wiebes wellicht de rol moeten lossen op de heuvel, maar in de afzink kan ze dat vermoedelijk weer goedmaken. Om dan uiteindelijk op de 3,6% oplopende Avenue Carnot naar de overwinning te rossen. Dat zal haar idee zijn, al zal ze niet de enige zijn met die plannen.

Daarbij: wordt het wel een sprint? De laatste drie kilometers, die licht omlaag lopen lenen zich wellicht ook nog voor een late alles-of-nietspoging. De gele trui lonkt in ieder geval voor de eerste die als eerste de streep bij de de universiteit passeert.

Start: 12.15 uur
Finish: tussen 15.15 en 15.40 uur

Etappe 2

Maandag 24 juli, etappe 2: Clermont-Ferrand – Mauriac (151,7 km)

Een niet te onderschatten etappe waarin rensters nog weleens het gevoel kunnen krijgen dat ze niet vooruit te branden zijn. Dit heeft allereerst te maken met de stroperige wegen die zo karakteristiek zijn voor de Auvergne. Zeker als het warm is, plakken de banden extra goed aan het asfalt, dat ’s zomers nogal eens wil smelten. Een andere aanwijsbare reden kan het listige parcours zijn, want het loopt de hele dag op en af, ook karakteristiek voor deze regio.

De zwaarste beklimmingen liggen niet lang voor het binnenrijden van finishplaats Mauriac, een van de oudste steden van de Cantal. De Côte des Plaines (4,5 km à 5,5%) vormt na circa honderd kilometer koers een venijnige tweetrapsraket met de vrijwel direct daaropvolgende Côte des Boissières (1,2 km à 7,2%). Daar zullen rensters heel wat wijzer zijn over de vorm van de dag. Eenmaal boven komen de rensters overigens ook voor het eerst aan de finish.

Even na de eerste gang door Mauriac vallen er in Drugeac bonusseconden te verdienen. Direct daarna wacht de Côte de Merlhac (1,9 km à 5,5%). Is de voorlaatste klim een mooi moment om een aanval op te zetten? Zou kunnen, al gaat het vervolgens wel bijna twintig kilometer in dalende lijn. Eerst lichtjes, daarna wat heviger. Eenmaal beneden zitten we in de laatste vijf kilometer. En daar draait het allemaal om.

Qua droge statistieken doet de Côte de Trébiac (3,4 km aan 5,8%) enigszins denken aan de finishklim van de laatste La Course. Het zou zomaar opnieuw Demi Vollering kunnen zijn die na een klein afdalinkje op de oplopende slotstrook met enorm veel lactaat in de benen naar de overwinning weet te snellen.

Of gaat ze er wellicht op het steilste stuk van de klim (halverwege gaat het 500 meter aan 9%) al vandoor? Klassementsrensters moeten in ieder geval zorgen dat ze vandaag hun beste benen alvast onderschroeven, want dit is een puike rit om al voor serieuze verschillen te zorgen.

Start: 13.05 uur
Finish: tussen 17.15 en 17.45 uur

Etappe 3

Dinsdag 25 juli, etappe 3: Collonges-la-Rouge – Montignac-Lascaux (147,2 km)

De Tour de France is een rijdende reclameshow voor het Franse land. Niet zo gek ook dat de mooiste dorpjes van Frankrijk maar wat vaak in beeld komen. De stichting Les Plus Beaux Villages de France werd in 1982 opgericht door een oude burgemeester van Collonges-la-Rouge, en natuurlijk hoort het dorpje daar zelf ook bij. Vrijwel alle gebouwen hier zijn gemaakt van rode zandsteen. Zeker het bezoeken waard en de komt van de Tour de France naar het dorpje zal ongetwijfeld behoorlijk wat mensen daartoe verleiden.

De finish van de derde etappe ligt zo’n 40 kilometer ten westen in Montignac-Lascaux, een schilderachtig plaatsje aan de oevers van de Vézère dat ook heel wat toeristen trekt. Hier lopen al sinds de prehistorie mensen rond. Hiervan getuige onder meer de grotten van Lascaux, de voornaamste reden waarom mensen naar dit stukje Frankrijk komen.

Wat als de mensen die vele duizenden jaren geleden in de grotten hun beroemde rotstekeningen maakten, nu naar buiten zouden komen en de Tour de France Femmes zouden kunnen zien. Wat zouden ze van het wielrennen vinden? Zouden ze in plaats van bizons, stieren en andere dieren nu het peloton proberen te vereeuwigen op de grotwanden? Wat zouden ze vinden van alle prullaria die door de reclamekaravaan over de massa worden uitgestort?

Het zijn amusante gedachtegangen waar rensters zich tijdens loze momenten in koers mee kunnen vermaken. Naast de voor de wedstrijd heel relevante vraag: wie gaat er op steenworp afstand van de grotten de massasprint winnen? Want deze etappe lijkt, ondanks de aanwezigheid van opnieuw wat beklimmingen het meest geschikt voor de snelle vrouwen. Na de tussensprint, die ook op een hellinkje ligt, is het immers nog zo’n vijfentwintig kilometer naar de meet.

Start: 13.30 uur
Finish: tussen 17.20 en 17.45 uur

Etappe 4

Woensdag 26 juli, etappe 4: Cahors – Rodez (177,1 km)

Het eerste deel van de langste rit in deze Tour voert langs de oevers van de Lot. De leuke vertrekplaats Cahors, een stad die vooral bekendheid geniet onder wijnliefhebbers, zorgt voor een aangename start. Aangenaam blijft het niet de hele dag, want het laatste deel van de etappe is minstens zo stevig als de Cahors-wijn. Een finale die in menig klassieker niet zou misstaan, met vier pittige hellingen. Daarnaast zal ook de lengte van de rit erin hakken.

De tussensprint luidt de finale in. Daarin vinden we een paar echte (s)lopers in de vorm van de Côte de Colombiès (6,5 km à 4,2%) en de Côte de Moyrazès (4,6 km à 5,5%), waarna de Côte de Lavernhe (2,2 km aan 7,1%) op een kilometer of tien van de streep een mooie springplank kan vormen. Ruim twee kilometer buffelen aan een gemiddelde van 7,1% zou absoluut niet misstaan in een koers als Luik-Bastenaken-Luik. Wellicht kan hier iemand al haar duivels ontbinden.

Maar bezint eer ge begint, want de slotkilometer komt nog venijnig uit de hoek zetten in de vorm van de Côte de Saint-Pierre (600 meter à 9,6%), een aankomst waar Greg Van Avermaet en Michael Matthews goede herinneringen aan bewaren. Genoeg rensters met klassementsaspiraties die tijdens deze etappe kansen zullen zien om een ander een loer te draaien op weg naar Rodez, maar ook rensters van het genre Vos en Wiebes zouden hier op de steile slotstrook kunnen toeslaan.

In de allereerste vrouwentour in 1984 kwam er trouwens ook een etappe aan in Rodez, gewonnen door Hanneke Lieverse. De afstand toen? 60 kilometer en 500 meter. Het laat nog maar eens zien hoe het vrouwenwielrennen de voorbije veertig jaar is geëvolueerd, want met 177,1 kilometer is deze wedstrijd de langste van het seizoen. Ze is zelfs nog net ietsje langer dan de langste etappe van een jaar eerder.

Start: 12.25 uur
Finish: tussen 17.10 en 17.45 uur

Etappe 5

Donderdag 27 juli, etappe 5: Onet-le-Château – Albi (126,1 km)

Een etappe naar Albi betekent in de Tour vaak een aantal dingen. Allereerst zal de term ‘bakoven’ te pas en te onpas worden gebezigd door het journaille. Pak het telraam er maar vast bij. Overigens is het vermelden van de hitte niet onterecht, want die speelt in dit gebied zeker een rol, zeker in deze periode van het jaar. Rijd hier een aantal uren door de omgeving en je hebt het idee dat je, als je wat paneermeel via je oren inbrengt, zo kroketten kunt draaien van je hersenen.

Albi en het fenomeen ‘overgangsetappe’ horen eveneens bij elkaar als Albi en rode baksteen. En dat lijkt ook voor deze rit te gelden. Ondanks vier klimmetjes lijkt het parcours niet heel moeilijk, maar een echt vlakke rit is het zeker niet. Daarbij: als er ook maar een zuchtje wind staat ligt waaiervorming op de loer. Dat hebben we in het verleden wel vaker gezien in deze regio.

Iedereen die het hoofd koel heeft weten te houden en er op het einde nog bij zit staat een mooie aankomst te wachten. Nu nog kijken of het ook daadwerkelijk afsprinten wordt, of dat er wellicht een ontsnapping om de zege mag strijden. Beide scenarios zijn denkbaar.

Start: 14.00 uur
Finish: tussen 17.20 en 17.40 uur

Etappe 6

Vrijdag 28 juli, etappe 6: Albi – Blagnac (122,1 km)

Blagnac staat misschien vooral bekend als een voorstad van Toulouse waar je naartoe moet om het vliegtuig te pakken. Maar Blagnac verwelkomde de Tourkaravaan ook al diverse malen en het is mooi dat de wedstrijd er weer welkom is. Petra de Bruin (1984), Tamara Poliakova (1987), Jeannie Longo (1988), Jutta Niehaus en Monique Knol (beiden 1989) wonnen er al eens een rit. Flinke namen. Daar komt nu een nieuwe bij.

Vermoedelijk zal dat een snelle vrouw zijn. Want ja, onderweg vier klimmetjes, maar die hebben niet al te veel om het lijf. De laatste ligt daarnaast op zo’n veertig kilometer van de streep en daarna golft het ook niet echt meer zoals het in eerdere etappes nog wel deed. Op een goede 1100 meter van de meet is een chicane over het tramspoor de laatste hindernis, waarna de laatste rechte lijn wordt ingezet. De enige vraag die er dan nog rest is: wie stijgt er op op de Boulevard Henri Ziegler?

Maar oei, de woei. Het gebied tussen de rivieren Le Tescou (na ongeveer tachtig kilometer) en de Garonne is mogelijk geschikt voor waaiervorming. Dat geldt ook voor de laatste vijftien kilometer op de kaarsrechte weg van Grenade naar Blagnac. De vraag is alleen: staat er wind en zo ja, welke kant staat-ie op? Reken maar dat rensters meteorologen zullen raadplegen om te kijken wat de wind gaat doen. Want als die gunstig staat voor waaiervorming…

Start: 12.15 uur
Finish: tussen 15.15 en 15.40 uur

Etappe 7

Zaterdag 29 juli, etappe 7: Lannemezan – Tourmalet Bagnères-de-Bigorre (89,8 km)

De maskers zullen aan het begin van het weekend van de waarheid waarschijnlijk al een paar keer af zijn gevallen. Er zullen ongetwijfeld al een paar favorieten zijn die zich hebben laten verrassen of door het ijs zijn gezakt. Maar toch is dit de etappe waar alles en iedereen naar uit heeft gekeken. Iedereen behalve de niet-klimsters dan. Want de Pyreneeën gaan hoogstwaarschijnlijk duidelijk maken wie de Tour de France Femmes op haar naam gaat schrijven.

Het vrouwenpeloton heeft in het verleden ook al heel wat Pyreneeënreuzen beklommen. De Tourmalet is zelfs al drie keer als finishklim gebruikt in de vrouwentour toen de Tourdirectie het al even niet meer zag zitten met het vrouwenpeloton. Eerdere winnaressen tijdens de Tours georganiseerd door Pierre Boué? De Litouwse rensters Jolanta Polikevičiūtė (1994), Edita Pučinskaitė (2000) en de Italiaanse Fabiana Luperini (1996), telkens met enorme verschillen. Dat zal nu niet anders zijn.

Vraag een willekeurig iemand om twee beklimmingen in de Pyreneeën te noemen en de kans is groot dat diegene aankomt met de Col d’Aspin (12 km aan 6,5%) en de Col du Tourmalet. Sommige rensters hadden daar graag nog een klim als de Aubisque achteraan gezien, de Tourorganisatie houdt het echter bij twee beklimmingen, goed voor een etappe van slechts negentig kilometer. De eerste klim begint even na halfkoers na een nagenoeg vlakke aanloop vanuit Lannemezan.

Vervolgens is het klauteren geblazen, 12 kilometer aan een gemiddelde van 6,5 procent. Dat kan mogelijk al de klim zijn waarop de beste klimster haar duivels ontbindt. Na een snelle afzink volgt nog de zwaarste beklimming van deze Tour. De mythische Tourmalet (17 km aan 7,3%) tekent voor dik 1250 hoogtemeters, met de zwaarste helft als klapstuk.

De klim naar het hoogste punt van de Tour moet zowel letterlijk als figuurlijk het hoogtepunt vormen. We gaan hier natuurlijk graag in mee, dus: krijgen we op de steilste hier een epische tweestrijd tussen Van Vleuten en Vollering?

Start: 14.20 uur
Finish: tussen 17.20 en 17.40 uur

Etappe 8

Zondag 30 juli, etappe 8: Pau – Pau (22,6 km)

Velen vonden het jammer dat er geen tijdrit in het parcours van 2022 zat. Die chronoproef komt er nu wel. Een heen-en-weertje met halverwege een laatste klimmetje, met start en aankomst in de stad waar Marianne Vos in 2019 met een mokerharde versnelling La Course op haar naam wist te schrijven. Vos zal niet de gedoodverfde favoriet zijn voor de dagzege, die zoeken we bij de beste tijdrijdsters van het peloton.

Het traject lijkt overigens wel aardig op die gedenkwaardige eendagswedstrijd, zij het dat er nu tegen de klok in wordt gereden. Via een typische, licht golvende Zuid-Franse platanenlaan gaat het allereerst richting het plaatsje Gan, een dorpje dat wielerliefhebbers misschien doet denken aan een gelijknamige wielerploeg uit de jaren negentig. Ruim twee kilometer moet er daarna nog geklommen worden naar Bosdarros (2,1 km aan 5%), waar de tussentijd wordt opgemeten.

Na de afdaling, met daarin een echt lastige bocht, gaat het over de Route des Pindats weer terug naar Pau. Daar is het zaak om de rivier over te steken, waarna op weg naar de meet nog een keer een steil hupsje omhoog moet. Op de Rue Marca, 250 meter aan 7%, mag de bips nog een laatste keer van het zadel alvorens de Tour is volbracht. De eindstreep ligt op de Place Verdun, waar ook het startpodium staat. Hier zal duidelijk worden wie de laatste etappe wint en wie er met de eindwinst vandoor gaat.

De grote vraag is: wordt het op deze laatste dag nog spannend? Daar zal de Tourdirectie zeker op hopen. Want hoe gaaf zou het zijn: een ontknoping à la 1989 met Lemond en Fignon. Of nog beter: een ontknoping à la 1991 met Astrid Schop en Leontien van Moorsel… Het verschil in het eindklassement tussen deze twee Nederlandse rensters toen de slottijdrit was verreden? Twee seconden. Als we dit jaar opnieuw zo’n apotheose krijgen, gaat deze Tour lang blijven hangen in het collectieve wielergeheugen.

Start eerste renster: 14.30 uur
Start laatste renster: 17.01 uur
Finish laatste renster: rond 17.30 uur