Quatorze juillet! Een feestdag voor de Fransen én een feestdag voor de wielerliefhebber. Op vrijdag 14 juli trekt het peloton in de Tour de France namelijk het hooggebergte in. De Alpen zijn in het weekend pas aan de beurt, maar in de Jura ligt wel de Grand Colombier. En laat de dertiende etappe nou net op die klim finishen. Zien we spektakel tussen de klassementsmannen? WielerFlits blikt vooruit.

Parcours

Op Quatorze Juillet herdenken de Fransen de bestorming van de Bastille in 1789 en het begin van de Franse Revolutie. Deze gebeurtenis zien de inwoners als het ontstaan van het moderne Frankrijk. De Fransen vieren Quatorze Juillet met militaire parades (op de Champs-Elysées, bijvoorbeeld), vuurwerkshows en grote feesten in stad en dorp waarin Franse nationalistische gevoelens weer voor een dag hoog oplaaien.

Franse coureurs kunnen met een etappezege op deze dag de Franse trots nog verder oplaaien. Zo vaak gebeurt het echter niet dat een Fransman wint op Quatorze Juillet. Warren Barguil deed het in 2017 in Foix, en lang weer daarvoor David Moncoutié in 2005.

Op deze nationale feestdag gaat de 138 kilometer lange etappe van start in Châtillon-Sur-Chalaronne, een klein dorpje dat de Tour voor het eerst ontvangt. Vanaf hier gaat het lange tijd over vlakke wegen. De grote motoren zijn hier in het voordeel, dus de kans is reëel dat er een kopgroep ontstaat vol hardrijders. Tot zo’n zestig kilometer voor de finish kunnen zij zich uitleven.

Vanaf daar begint het klimwerk. De Col de la Lèbe (16,4 km aan 3,0%) is niet al te steil, maar wel behoorlijk lang. Bovendien zijn de eerste kilometers relatief lastig. Toch zullen de renners hier nog niet het verschil maken. Er komt immers nog een veel zwaardere klim: de Grand Colombier. En daarnaast is het op de top van de Col de la Lèbe nog meer dan veertig kilometer tot de streep.

De eerste vijfentwintig daarvan zijn dalend dan wel vlak, maar vanaf Culoz is het klimmen geblazen. De Grand Colombier (17,4 aan 7,1%), die in 2012 voor het eerst in de Tour de France zat, is zo’n achttien kilometer lang aan exact zeven procent. Je bent vrij laag, dus de top ligt op ‘slechts’ 1495 meter hoogte. Veel coureurs van de huidige generatie weten maar al te goed hoe de klim loopt, want in het coronajaar 2020 waren er kort achter elkaar twee finishes. Eerst in de sterk bezette Tour de l’Ain, daarna in de Tour de France.

Twee keer was het een relatief gesloten koers, twee keer bracht een sprint de beslissing. Maar het moet gezegd: het waren wel wonderschone spurts, sprints op het scherpst van de snede. In de Tour de l’Ain was Primož Roglič de beste voor Egan Bernal, waarna Jumbo-Visma in de Tour de France opnieuw alles uit de kast haalde voor hun kopman. De Sloveen werd ditmaal echter geklopt door zijn jongere landgenoot Tadej Pogačar. Dat bleek een voorbode voor de laatste tijdrit van die Ronde van Frankrijk.

Lees ook: De Col du Grand Colombier – Gigant van de Jura

Vrijdag 14 juli, etappe 13: Châttilon sur Chalaronne – Grand Colombier
Officieuze start:13:45 uur
Officiële start: 13:55 uur
Finish:tussen 17:10 uur en 17:35 uur
Afstand: 138 kilometer

Tijdschema belangrijke passages:
Tussensprint Hauteville-Lompnes: tussen 16.00 en 16.15
Passage Grand Colombier: tussen 17.10 en 17.35

Favorieten

Klassementsrenners, opgelet! De renners worden de komende dagen niet gespaard, aangezien de Tourkaravaan de bergen intrekt. In de rit van vrijdag trekken de renners door het Jura-gebergte, en is de streep getrokken op de top van de Grand Colombier. Drie jaar geleden finishte de Ronde van Frankrijk ook op deze beklimming en toen kregen we een sprint op het scherpst van de snede tussen de (toen) grote tenoren Tadej Pogacar en Primoz Roglic. Dat belooft voor de rit van vrijdag!

De grote vraag is wel of de mannen voor het klassement het ook dit jaar zullen uitmaken voor de dagzege, of dat de vluchters een vrijgeleide krijgen op weg naar de finish? We neigen toch naar het eerste scenario, ook al omdat een veelvraat als Tadej Pogacar maar wat graag wil winnen. En misschien nog wel belangrijker: aan de finish liggen weer welkome bonificatieseconden voor het oprapen. En laat dat nu een hobby zijn van de Sloveen: het sprokkelen van boniseconden.

Tadej Pogacar in de aanval – foto: Cor Vos

We gaan er dan ook vanuit dat UAE Emirates, de ploeg van Pogacar, bereid is om de boel te controleren voor een mogelijke ritzege. Ook al omdat de aanloop naar de slotklim toe relatief eenvoudig is en dus ook vrij makkelijk te controleren. De rit controleren is zeker niet zonder risico’s, maar met een Pogacar in goede doen is dat het risico wel waard. De slotklim is hem op het lijf geschreven en bovendien zijn de laatste honderden meters ook erg pittig, wat zeker in het voordeel is van de explosieve Sloveen. De tweevoudige Tourwinnaar heeft in de voorbije bergritten bovendien weer het nodige vertrouwen opgedaan.

In de Alpenrit naar Laruns kreeg Pogacar nog een flinke tik om de oren van zijn grote Tourrivaal Jonas Vingegaard, maar Pogacar wist zich weer op te richten en toonde zich in de etappes naar Cauterets en de Puy de Dôme de morele winnaar. Het moge duidelijk zijn dat Pogacar over de meeste explosiviteit beschikt, al kan er op een dag veel veranderen. Na de rit naar Laruns leek Jonas Vingegaard de torenhoge favoriet om de Tour te winnen, maar nu ziet de wereld er dus weer helemaal anders uit. Toch hoeft de Deen nog niet te panikeren. Verre van. We moeten niet vergeten dat Vingegaard nog altijd aan de leiding staat.

Respect tussen de twee grote tenoren – foto: Cor Vos

Het verschil tussen beide kemphanen is na twaalf etappes zeventien seconden in het voordeel van Vingegaard, maar op de flanken van de Grand Colombier kunnen de verschillen nog hoger oplopen. Het lijkt ons niet aannemelijk dat Jumbo-Visma, de formatie van Vingegaard, de hele dag op kop zal rijden voor een eventuele dagzege, in de wetenschap dat de snellere Pogacar hier optimaal van kan profiteren. Vingegaard en Jumbo-Visma zullen zeker aansturen op een tweestrijd, maar dan wel in de achtergrond, ver achter de koplopers. De vraag is of UAE Emirates dit zal toestaan op weg naar de slotklim. Een interessant gegeven!

Mocht het voor de ritzege uitdraaien op een strijd tussen de klassementsrenners, dan zullen de meeste ogen gericht zijn op Vingegaard en Pogacar. Maar dat wil niet zeggen dat de andere renners bij voorbaat kansloos zijn. Neem nu Adam Yates en zijn tweelingbroer Simon Yates. De Britse klimmers zijn deze Tour uitstekend op dreef en staan er nog altijd uitstekend voor in de algemene rangschikking. Simon is de voorlopige nummer zes, Adam is – hoe kan het ook anders – zevende. Die laatste heeft bovendien al een ritzege op zak, maar kan op de Grand Colombier wellicht profiteren van het gevecht tussen zijn kopman en Vingegaard. Adam kende in de twaalfde rit naar Belleville-en-Beaujolais wel even een minder moment.

Simon Yates – foto: Cor Vos

Verder kijken we uit naar het rijden van de mannen van INEOS Grenadiers. De tijden dat de Britse formatie de nummers één en twee afleverde in de Tour, zijn voorbij, maar de ploeg kan met Carlos Rodríguez en Tom Pidcock nog altijd wel mikken op een podiumplaats. De jonge Rodríguez staat keurig vierde, Pidcock is de toch wel verrassende nummer acht in het klassement. De Brit sprak voor de start van de Tour de France al zijn ambitie uit om een goed klassement te rijden en Pidcock houdt voorlopig woord. Sterker, de Olympisch kampioen begint beter en beter te rijden en wil zo graag een etappe winnen. Jai Hindley (BORA-hansgrohe) blijft ook een gevaarlijke klant.

Voor de overige klassementsrenners zal het zeer moeilijk, zo niet onmogelijk worden, om vanuit de favorietengroep de etappe te winnen. Als er iets is dat mannen als David Gaudu, Romain Bardet, Mikel Landa en Louis Meintjes hebben geleerd van de voorbije dagen, dan is het wel dat ze te kort komen als er bergop wordt doorgetrokken. Deze renners zullen kortom uit een ander vaatje moeten tappen, willen ze echt kans maken op de overwinning. Dan achten we de kans groter dat Sepp Kuss op de verrassing speelt, al zal de Amerikaanse klimmer waarschijnlijk vooral bij zijn kopman Vingegaard blijven.

Giulio Ciccone – foto: Cor Vos

De klassementsrenners zijn de revue inmiddels gepasseerd, maar we moeten natuurlijk ook nog rekening houden met een ander scenario: de vluchters die wegrijden en wegblijven op weg naar de Grand Colombier. Mocht een sterke kopgroep een vrijgeleide krijgen, dan is het uitkijken naar sterke klimmers die al wat verder staan in het klassement. De eerste naam die ons te binnenschiet: Felix Gall. De Oostenrijkse klimmer liet zich al meerdere keren zien in de bergen, maar hield zich de voorbije dagen – al dan niet bewust – afzijdig. De rit naar de Grand Colombier lijkt echter wel een ideale rit voor Gall om iets te proberen.

Een andere renner die ver moeten kunnen komen, is een ploeggenoot van Gall: Ben O’Connor. De Australiër begon met klassementsambities aan deze Tour, maar besloot na een paar mindere dagen het geweer van schouder te veranderen. Dit leverde in de rit naar Issoire al een derde plek op. O’Connor hoopt voor Parijs nog een etappe te winnen en vrijdag is een eerste mooi kans. O’Connor zal in zijn jacht op een ritzege wellicht de degens moeten kruisen met Giulio Ciccone. De Italiaan was al tweede in Laruns, staat inmiddels op een straatlengte achterstand in het klassement en zal dan ook alle ruimte krijgen om zijn ding te doen. Een kleine kanttekening: Ciccone kwam donderdag wel ten val.

Zien we Egan Bernal vrijdag weer eens echt schitteren? – foto: Cor Vos

Gall, O’Connor en Ciccone zijn nog op zoek naar die bevrijdende overwinning, Michael Woods heeft daarentegen al een zege op zak en kan dan ook met de nodige vrijheid koersen. En toch: je moet het ijzer smeden als het heet is. De ervaren Canadese klimmer van Israel-Premier Tech is in vorm en zal graag nog een tweede etappe willen winnen. Daniel Felipe Martínez hoopt in een van de komende bergetappes ook eens het zegegebaar te maken. De Colombiaan van INEOS Grenadiers was deze Tour al zeer bedrijvig, maar nog niet echt gelukkig. Staan de wielersterren vrijdag wel goed voor Martínez?

Nu we het toch over INEOS Grenadiers hebben: wat mogen we vrijdag verwachten van Egan Bernal? Dat de Colombiaan momenteel in de Tour zit, is eigenlijk al een overwinning, maar kan de Tourwinnaar van 2019 zich sportief ook nog eens echt onderscheiden? Bernal staat inmiddels op ruim een half uur van het geel en zal dan ook de ruimte krijgen, mocht hij in de beginfase meesluipen in een vroege vlucht. Ook Mikel Landa kan een goed klassement inmiddels uit zijn hoofd zetten. De sierlijke Baskische klimmer kan nu op jacht gaan naar dagwinst, maar we twijfelen toch een beetje aan zijn huidige vormpeil.

Verder is het uitkijken naar mannen als Emanuel Buchmann (BORA-hansgrohe), Clément Berthet (AG2R Citroën), Mattias Skjelmose (Lidl-Trek), Warren Barguil (Arkéa-Samsic), Jack Haig (Bahrain Victorious), Antonio Pedrero (Movistar), Esteban Chaves en Rigberto Urán (EF Education-EasyPost). We hadden normaal ook Thibaut Pinot (Groupama-FDJ) meegenomen in onze sterrenverdeling, maar de afscheidnemende Fransman van Groupama-FDJ staat wellicht nog iets te dicht in het klassement. Een ding is zeker: Pinot zal zich wel graag willen tonen op de Franse nationale feestdag!

Favorieten volgens WielerFlits
**** Tadej Pogacar
*** Jonas Vingegaard, Simon Yates
** Tom Pidcock, Carlos Rodríguez, Adam Yates
* Felix Gall, Giulio Ciccone, Michael Woods, Ben O’Connor

Weer en TV

De renners mogen zich opnieuw opmaken voor een zomerse dag in het zadel. De gemiddelde temperatuur zal in de middaguren oplopen tot een graad of dertig. Het blijft verder droog en er waait een matige tot zwakke wind. Op de top van de Grand Colombier is het een graad of 23.

Eurosport, NOS en Sporza hebben de uitzendrechten voor de Tour de France. Voor meer informatie kun je altijd terecht in onze tv-gids Wielrennen op TV.