Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Tour 2023: Veerkrachtige Pogacar verslaat Gall en Vingegaard in fraaie Vogezenrit
Video Tadej Pogacar heeft de twintigste etappe van de Tour de France gewonnen. De Sloveen van UAE Emirates, die donderdag een inzinking kende in de etappe naar Chourchevel, was in de Vogezenrit naar Le Markstein de snelste van een elitegroepje. Felix Gall eindigde als tweede. Jonas Vingegaard, die zijn eindzege veiligstelde, werd derde.
De voorlaatste etappe van de Tour startte in Belfort. De rit van 133 kilometer bevatte liefst zes cols. Zo deden de renners eerst de Ballon d’Alsace (11,5 km aan 5,3%), de Col de la Croix de Moinats (5,2 km aan 7,1%), de Col de Grosse Pierre (3,2 km aan 7,2%) en de Col de la Schlucht (4,4 km aan 4,9%) aan. In de laatste dertig kilometer wachten dan twee beklimmingen van de eerste categorie: de Petit Ballon (9,2 km aan 8,2%) en de Col du Platzerwasel (7,1 km aan 8,3%).
Lotto Dstny vliegt erin
Bij Lotto Dstny hadden ze wel zin in deze lastige Vogezenrit. Vanuit het vertrek gingen Victor Campenaerts en Jasper De Buyst in de aanval. De twee sloegen een mooi gat en begonnen, ondanks controlerend werk van Lidl-Trek, met een voorsprong van ruim vijftig seconden aan de Ballon d’Alsace. Op die klim liet De Buyst zijn ploeggenoot al snel gaan, waardoor we met Campenaerts één koplopers overhielden. Daarachter werd het tempo echter opgevoerd.
foto: Cor Vos
Het leidde ertoe dat het uitdunnende peloton Campenaerts viereneenhalve kilometer voor de top weer inrekende. In de kilometers daarna nam Lidl-Trek het initiatief: Mattias Skjelmose en Mads Pedersen controleerden in dienst van bergtruidrager Giulio Ciccone. Felix Gall en Jonas Vingegaard, de nummers twee en drie van het bergklassement, zaten ook op de voorposten. Terwijl Ciccone de volle buit pakte (vijf punten), liet Gall zich wat wegdrukken en deed Vingegaard überhaupt geen moeite. Beiden vielen zo buiten de punten.
Valpartij Rodríguez
In de afdaling van de Ballon d’Alsace gebeurde meer dan tijdens de beklimming ervan. Zo gingen Sepp Kuss én Carlos Rodríguez, de nummer vier van het klassement, hard onderuit. De Spanjaard van INEOS Grenadiers hield meerdere schaafwonden over aan zijn val, ook in zijn gezicht. Hij werd opgewacht door enkele ploeggenoten, maar moest vol in de achtervolging. Vooraan was het namelijk koers. Een behoorlijk grote groep met onder meer Ciccone, Mathieu van der Poel, Julian Alaphilippe én Jonas Vingegaard had zich afgescheiden.
Voor de Col de la Croix de Moinats waren Kuss en Rodríguez weer teruggekeerd bij het peloton, waar Vingegaard zich samen met enkele andere renners in terug had laten zakken. Onder meer Van der Poel reed nog wel voorop. Al snel dunde de kopgroep echter verder uit, onder impuls van Mattias Skjelmose. Op de top, waar Ciccone opnieuw de meeste punten pakte, waren naast de Italiaan enkel Skjelmose, Tom Pidcock, Krists Neilands, Maxim Van Gils en Warren Barguil nog over.
Ciccone pakt de bergtrui, Pinot maakt het publiek gek
Op de top van de volgende beklimming, de Col de Grosse Pierre, hadden we nog steeds zes man over aan kop. Neilands had moeten passen, maar zijn plaats was overgenomen door Thibaut Pinot. De Fransman, die bezig is aan zijn laatste Tour de France en woonachtig is in de Vogezen, had met hulp van enkele ploeggenoten de oversteek weten te maken. Even later lukte Chris Harper, Kevin Vermaerke, Rigoberto Urán en Pinots ploeggenoot Valentin Madouas dat ook nog. De in totaal tien koplopers kregen echter niet veel meer dan een minuut, want UAE Emirates hield het tempo strak in het peloton.
Ciccone verzekerde zich van de bollen – foto: Cor Vos
Voor Ciccone maakte dat weinig uit. Een minuut voorsprong aan de voet van de niet al te lastige Col de la Schlucht was meer dan genoeg om als eerste boven te komen. Daarmee verzekerde de Italiaan zich van de eindzege in het bergklassement. Op de Petit Ballon zou hij niet meer als eerste bovenkomen, want Thibaut Pinot was al vroeg op deze beklimming gedemarreerd. De publiekslieveling reed, gedragen door het gejuich van zijn fans, snel weg bij zijn medevluchters. Op de top had hij meer dan twintig seconden op Tom Pidcock, Warren Barguil en Chris Harper, de eerste achtervolgers.
Pinot gegrepen, Pogacar valt aan
Richting de Col du Platzerwasel verloor Pinot iets van zijn pluimen en in de eerste kilometers van de klim nam het verval toe. Pidcock en Barguil kwamen een kleine vijf kilometer voor de top bij de publiekslieveling, waarna ook Felix Gall, Jonas Vingegaard en Tadej Pogacar aansloten. Die laatste had vanuit het peloton een aanval geplaatst, maar wist de geletruidrager niet te lossen. Gall was even later teruggekeerd.
Gall was ook degene die versnelde, toen ze eenmaal bij de koplopers waren gekomen. Pinot, Barguil en Pidcock gingen er een voor een af. Toch waren Pinot en Barguil nog niet helemaal uitgespeeld. Ze konden hun karretje namelijk aanhaken bij Adam Yates (derde in het klassement) en Simon Yates (vijfde), die Pello Bilbao (zesde), Jai Hindley (zevende) en de gehavende Carlos Rodríguez (vierde) hadden achtergelaten. Een kilometer voor de top losten Barguil en Pinot echter definitief bij de tweelingbroers.
Sprinten met vijf
Yates en Yates hadden op de top van de Platzerwasel zo’n vijftien seconden achterstand tegenover Gall, Pogacar en Vingegaard. Het was op dat moment nog zo’n acht kilometer naar de finish in Le Markstein. Dat was genoeg om terug te keren aan het front: op vijf kilometer van het einde sloot het duo aan. Adam Yates nam vervolgens de kop.
Het werd een sprint met vijf. In die sprint ging Vingegaard vroeg aan, maar Pogacar reageerde alert en wist de geletruidrager al snel weer te passeren. De Sloveen sprintte vervolgens met overmacht naar de ritzege. Gall werd tweede, Vingegaard derde. Laatstgenoemde won dus niet de rit, maar stelde wel zijn eindzege veilig. Simon Yates werd vierde en steeg, ten koste van Rodríguez, naar de vierde plaats in het algemeen klassement.
Rij met Pogacar eerst iedereen eraf op de berg en kijk of je op het laatste gedeelte van de berg nog bij hem weg kan rijden om deze etappe te pakken.
Waar was hij nou bang voor, dat hij 7,5 minuut verliest? Daarom steeds achterom kijken?
Pogacar was er ook wel klaar mee. Als jij niet rijdt dan pak ik je wel in de sprint dacht die. En dat maakt zo vreemd. Vingegaar reed duidelijk voor overwinning maar dan ga je toch niet wachten op sprint maar doe je het toch bergop? Knucklehead zou Horner zeggen.
"Heers en verdeel"
Pogi blij, de fans vol "Pogi hoop" blij, de televisie blij.... Wat wil een mens nog meer ?
Pinot z'n moment, Ciccone z'n bollen.... ♥
Veni vidi Vingegaard heeft de Tour 24 al binnen, of hij moet hem Roglic gunnen.
Anyway, Tour-zege in de pocket. Vanavond maar even een goede nekmassage pakken vanwege het veelvuldige omkijken.
Types als Welshford, Coquard, maar zelfs Groenewegen zijn tot nu toe kansloos geweest tegen Philipsen. En zelfs iemand als Pedersen heeft misschien wel veel meer kans in een chaotische etappe die gereden wordt als een klassieker, dan in een pure massasprint.
Vandaag was in ieder geval reclame voor de wielersport, van begin tot eind.
Verder genoten van Pinot en het vele publiek. Ik ga hem missen. Jaaaren geleden zoals je dat als 12-. 13-, 14- jarige (?) besloten dat ik fan zou worden en ben zowel heel vaak als nooit teleurgesteld. De schoonheid zit vaak in de route en niet per se in de overwinningen.
Guillaume Martin pakt de Zubeldia-award. Ik vond het een prachttour.
Pinot met een mooie move maar helaas net niet sterk genoeg en te weinig ruimte gekregen van de klassementsrenners. Strijdend ten onder. 2019 had zijn Tour moeten zijn.
Prachtige rit eigenlijk tot de ontsnapping werd bijgehaald, daarna was het Gall die wat mij betreft het best voor de dag kwam.
Gewoon erg jammer dat ie niet overneemt of zelf demarreert en deze Tour een apotheose met de twee absolute tenoren bezorgt. Gelukkig wilde Gall nog even voor ideale ploegmaat spelen.
Verder natuurlijk een absoluut oververdiende Tourzege, en sterke bewoordingen dan "jammer" zijn wat mij betreft niet aan de orde.
Kelderman heel sterke beurt vandaag!
Overigens vind ik Vingegaard heel irritant en arrogant. Dat constant achteruit kijken en niet overnemen terwijl je 7 min voorstaat op de laatste berg van de laatste dag.
Sure je hebt geel en je wilt geen risiko nemen. Maar waarom ga je dan sprinten voor de etappe??