Tour 2021: Wout van Aert bezorgt Jumbo-Visma grote zege in Ventoux-etappe
Wout van Aert heeft de elfde etappe van de Tour de France gewonnen. Na de dubbele beklimming van de mythische Mont Ventoux kwam de Belgische renner van Jumbo-Visma solo over de streep in Malaucène. Voor de Nederlandse ploeg, die in de eerste week werd geplaagd door valpartijen, was het de eerste dagzege in deze Tour.
I guess we take it one pedal stroke at a time, twitterde Matej Mohorič aan het begin van de dag. Het profiel van de elfde etappe boezemde namelijk ook de winnaar in Le Creusot veel ontzag in. In de Vaucluse ging het parcours vanuit Sorgues over de Col de la Liguière naar Sault, waar de mythische Mont Ventoux werd beklommen. Vervolgens werd afgedaald, om via Bédoin de Kale Reus via de zware zuidkant nog een keer omhoog te rijden. De finish lag niet op de top, maar na een snelle afzink in Malaucène.
Onder zonnige omstandigheden werd rond het middaguur het peloton op gang gebracht en het duurde niet lang vooraleer een verhitte strijd losbarstte voor de ontsnapping van de dag. Na de eerste schermutselingen sprongen Julian Alaphilippe en Nairo Quintana weg in aanloop naar de eerste klim, de Côte de Fontaine-de-Vaucluse, waar Juju zijn Colombiaanse medeaanvaller loste en het enige bergpuntje opstreek. Tony Martin was er toen al niet meer bij. Vroeg in de rit kwam de Duitse renner van Jumbo-Visma in een greppel terecht, waarna hij moest opgeven.
Alaphilippe krijgt versterking
Het tempo in de koers lag bijzonder hoog, waardoor het peloton zelfs in stukken brak. Toch wist Alaphilippe zijn kleine voorsprong vast te houden en net na de tussensprint in Les Imberts kreeg hij versterking van Dan Martin, Anthony Perez, Neilson Powless, Elie Gesbert en Jakob Fuglsang. Alaphilippe en Martin hadden duidelijk goede benen en gingen op de Côte de Gordes, de tweede klim, samen verder. Perez kon net onder de top weer de aansluiting maken, en ook Pierre Rolland haakte aan. Met zijn vieren begonnen zij aan de afdaling vanuit het kasteeldorpje Gordes.
Na vijftig kilometer temporiseerde het peloton, waardoor achteropgeraakte renners als drievoudig etappewinnaar Mark Cavendish konden terugkeren. Zo konden de vier koplopers hun voorsprong uitbreiden tot een minuut. Vervolgens ging een groep met acht man in de tegenaanval, met daarbij Vegard Stake Laengen, het Trek-Segafredo-koppel Julien Bernard en Bauke Mollema, Nils Politt, Alpecin-Fenix-renners Xandro Meurisse en Kristian Sbaragli, Luke Durbridge en Quentin Pacher. Daarachter probeerde nog een groep over te steken.
Wout van Aert, Kenny Elissonde, Pierre-Luc Périchon, Benoît Cosnefroy en Greg Van Avermaet vonden elkaar, en de groep-Mollema zag deze groep-Van Aert na zestig kilometer aansluiten. Met zijn dertienen probeerden de tegenaanvallers de minuut achterstand naar de vier koplopers dicht te rijden. Hun achterstand bleef lange tijd zo’n een minuut, pas op de Col de la Liguière begon de tweede groep in te lopen. Op de klim, waar Martin als eerste over de top kwam, liet Cosnefroy het lopen om zich in de grote groep te laten terugzakken en kopman Ben O’Connor bij te staan.
Groepen smelten samen vlak voor de Mont Ventoux
Met nog honderd kilometer te gaan, aan de voet van de eerste beklimming van de Mont Ventoux, zagen Martin, Alaphilippe, Perez en Rolland de groep-Mollema/Van Aert aansluiten. Zo reden er plots zestien renners van voren. Voor de duidelijkheid: Stake Laengen (UAE), Van Aert (Jumbo-Visma), Martin (Israel Start-Up Nation), Bernard, Elissonde, Mollema (Trek-Segafredo), Alaphilippe (Deceuninck-Quick-Step), Politt (BORA-hansgrohe), Perez, Périchon (Cofidis), Meurisse, Sbaragli (Alpecin-Fenix), Van Avermaet (AG2R Citroën), Durbridge (BikeExchange), Pacher en Rolland (B&B Hotels). Het peloton, waar INEOS Grenadiers controleerde, volgde op vijf minuten.
Op de Kale Berg viel de grote kopgroep uit elkaar door toedoen van Alaphilippe en Van Aert. Uiteindelijk bleven ter hoogte van Chalet Reynard zeven renners samen over: Van Aert, Bernard, Elissonde, Alaphilippe, Perez, Meurisse en Durbridge. Mollema en Rolland probeerden op hun eigen tempo terug bij de koplopers te komen. De Nederlander at daarbij – zoals dat in wielertermen zo mooi heet – eerst het bordje van de Franse klimmer leeg, voordat hij vlak onder de top naar het zevental van voren toesprong.
Alaphilippe kwam als eerste over de top op 1910 meter, gevolgd door Perez en Mollema. Daarna daalde de kopgroep voor de eerste keer af naar Malaucène, waar later in de etappe ook de finish was. Met name Alaphilippe en Van Aert sneden in de afzink de bochten feilloos aan. Eenmaal in Malaucène was het de kilometers aftellen tot aan Bédoin, waar de tweede passage van de Mont Ventoux zou beginnen. Uit het peloton was David Gaudu ondertussen gelost; de Franse kopman van Groupama-FDJ, tiende in het klassement, moest op de Ventoux de rest laten gaan.
Kopgroep dunt uit
Met nog 37,7 kilometer te gaan begon de kopgroep voor de tweede keer aan de Mont Ventoux. Terwijl de weg weer omhoog begon te lopen, waren de krachten inmiddels uit Perez weggevloeid. De Fransman van Cofidis kon het tempo dat de compagnons van Mollema, Bernard en Elissonde, de kopgroep oplegden niet meer bijbenen en loste. Bernard deed vervolgens nog een kopbeurt en toen was het ook bij de Trek-renner over. Op het moment dat Bernard wegviel, versnelde juist zijn ploeggenoot Elissonde. Achter hem bleven enkel Van Aert, Mollema en Alaphilippe over.
Met nog veertien kilometer tot de top reed Van Aert weg bij Mollema en Alaphilippe. De Belgische alleskunner van Jumbo-Visma, gisteren nog tweede in de massasprint, ging in zijn eentje op jacht naar Elissonde en sloot even later bij de Franse renner aan. Op elf kilometer onder de top wist Van Aert weg te rijden bij Elissonde. Hij besloot solo verder te gaan. Bij Chalet Reynard, met nog zes kilometer tot de top, had hij op Elissonde en Mollema een minuut te pakken. De achterstand van Alaphilippe was al naar vier minuten opgelopen.
Net als al zo lang in de etappe controleerde INEOS Grenadiers op de tweede beklimming van de Mont Ventoux. Nadat Gaudu als eerste van de renners uit de top-10 al moest lossen, ging het ook voor Ben O’Connor, tweede in de stand, en Guillaume Martin (negende) te hard. Achter het treintje van Richard Carapaz wisten Tadej Pogačar, Jonas Vingegaard, Enric Mas en Wilco Kelderman in eerste instantie stand te houden. Eenmaal op het kale gedeelte van de berg moest Mas eraf. Toen Vingegaard vervolgens versnelde, kon alleen Pogačar mee. Alleen in eerste instantie, zo bleek. De Deense klimmer van Jumbo-Visma wist de Sloveen vervolgens namelijk te lossen.
Van Aert begint solo aan afdaling naar Malaucène
Van Aert kwam met een minuut voorsprong op Elissonde en Mollema over de top. Zijn ploegmaat Vingegaard volgde op anderhalve minuut. Een halve minuut daar weer achter dook Pogačar, met Urán en Carapaz samen, de afdaling in. Van Aert bleef op de fraaie brede wegen uit de problemen en kwam na vijfenhalf uur koers solo als winnaar over de streep in Malaucène. Een minuutje later ging Elissonde Mollema vooraf aan de finish. Vingegaard werd in de slotfase nog bijgehaald door Pogačar, Urán en Carapaz, die vanaf de Mont Ventoux hard naar beneden waren gereden.
Snap je redenering na alle aantijgingen jegens Pogacar. Moet oppassen dat ik na 2 jaar redelijk onbevangen kijken nu ook niet bij elk kunststukje bijgedachten krijg en in de verdenkingmodus schiet. Troost me maar met het feit dat het een Belg in een Nederlandse ploeg is en dat daar alleen zuivere koffie toegediend wordt.
Dank je voor je optimisme ! Had ik even nodig. Ga vanaf nu de verdachtmakingsknop proberen uit te zetten en weer volop genieten van Pogacar.
en dan...
[quote] Let wel: dit is geen beschuldiging, ik geef alleen aan met welk gevoel ik hiernaar kijk. [/quote]
Yeah right, geen beschuldiging, slechts 'bijgedachten' toch?
Van Aert moet geregeld laten lopen, maar zijn prestatiecurve is zeer geloofwaardig. Massasprints won hij vorig jaar al en in de Tirreno werd ook zijn klimtalent bevestigd. Hij is ongelooflijk veelzijdig, uitzonderlijk, dat geef ik toe... maar zijn prestaties vind ik allerminst verdacht.
Maar ja, je kan ook je leuter tikken tegen iedere wang die je tegenkomt.
@Barry, andere hobby? Ws. heb je gelijk, maar ik ben toch iets te veel verslingerd aan wielrennen. Vind het pijnlijk iedere keer teleurgesteld te worden (hoef de voorbeelden niet op te sommen)
Vingegaard ook verbluffend sterk en Pogi toont eindelijk wat kwetsbaarheid. Heeft natuurlijk wel al een serieuze voorgift opgebouwd, maar de spanning leek toch even een heel klein beetje terug.
Etappe om van te smullen.
Kelderman rijdt ondertussen op een Zubeldia manier naar een top 5. Zeker het benoemen waard. Dat doet hij toch heel knap en bewijst dat vorige Giro geen toevalstreffer was. Toch een stapje gezet.
Mollema gaat stiekem ook nog voor de bollentrui?
Uiteindelijk laat hij zich langzaam terugzakken tot Uran en Carapaz. Draait lekker mee in de afdaling naar beneden, halen beneden Vingegaard in en wint dan even het sprintje. Klaar met moeilijke vragen, groter gat op de nummer 2 (OConner eruit), en niks verloren op de rest. En weer een dag dichter bij Parijs.
Maar misschien ben ik wel te veel complotdenker...
Amen
Ja.
Doping is geen motortje in de fiets he dat je altijd 10% beter doet rijden
Waarvan akte. Foei eenieder.
Sterk gereden van Vingegaard! Kan zeker podium rijden.
Maar dat doet niets af aan het rijden van Vingegaard. Want die rijdt in zijn tweede grote ronde toch even Uran en Carapaz los, uiteindelijk zonder dat dit zich uitbetaalt in tijdsverschil bij de finish. Heel knap gereden, en (met de wijsheid achteraf) had hij misschien wel een kilometer vroeger moeten gaan. Want dan was hij (voor)bij Mollema en Elissonde geraakt, en was er misschien wel tijdsverschil geweest.
En zo blijven die twee elkaar (respectvol) steeds sterker maken. Ik heb het boek "Het Duel" zojuist besteld.
Wat Matje deed in die tweede rit was wel van een andere orde, twee keer wegdemarreren van al de andere toppers en dan 6 dagen in het geel.
Maar wel een erg knappe zege van Wout, ik heb ervan genoten.
(MVDP kan nu echter niet achterblijven en zal ook een bergrit van formaat willen winnen… Alp dHuez?)
Het ene deel trekt de vergelijking met MvdP. Hallo, die is uit de Tour. Beiden zijn fantastische coureurs. De ene keer doet de een een hoogstandje, de andere keer de ander. Ga gewoon eens van beiden genieten zonder te vergelijken.
De ander betreft dopinginsinuaties. Wanneer hij lost komt het door doping, wanneer Poga alles op een hoop rijdt komt het door doping. Zo creëer je altijd je eigen gelijk. Ook tegen deze groep zeg ik: geniet van wat je ziet. En dat is heel veel deze Tour
Sjonge jonge die moet echt gaan uitkijken wat hij wil doen. Anders komt hij 2derangs palmares. Misschien moet hij zich specifiek op punchen gaan richten.
Ik heb met open mond zitten kijken naar de manier waarop Wout deze paukenslag uitvoerde. De hele dag al ontzettend scherp ogend en dan gewoon die tweede keer de Ventoux opvlammen. Diep respect. Bauke in de schaduw met Trek ook netjes al liet hij zich wel een paar keer verrassen waardoor je ook wat energie verliest om verloren terrein goed te maken.
Movistar award voor de duurste en vandaag domste ploeg ter wereld. Laat UAE het gewoon zelf opknappen. En het pareltje van de dag is Vingegaard, als je Poga kunt lossen zit er nog wel iets in het vat.
Voor TJV maakt dit natuurlijk niet alles goed maar het laat ook weer zien dat de ploeg zich kan herpakken. Deze etappe blijft in de herinnering.
Zo verrassend.
Duel der Kemperhaenen bedoel je.
Ja, ik vond deze fraaier, beklijvender en ik vermoed ook een opmaat naar meer. Van Aert heeft volgens mij de kwaliteiten die ook een Dumoulin heeft en ik zie hem verder komen in het rondewerk.
Ook die Vingegaard rijd knap rond zeg. Podium zou toch ook ongeëvenaard zijn na zo'n pechweek voor Jumbo. Dan rijden ze toch een geweldige Tour!
Wie is beter? Welke was mooier? Wie is het meest veelzijdig? Wil je een discussie opstarten, dan moet je er zo'n tegenstelling ingooien. En Romans verstaat dat kunstje prima...
Grootsheid van de overwinning:
zonder twijfel Van Aert vandaag, Ventoux is een legende op zich. En hoe hij van tweede in de massasprint een dag later winnaar wordt op de Ventoux, dat is echt gewoon uniek in het huidige wielrennen.
Puntje van de stoel gevoel:
Absoluut VdP op de Mur de Bretagne. Bij Wout kon op 18 km van het eind het vuistje in de lucht en was het kunstje klaar, terwijl Mathieu er toen pas net aan begon. Bij VdP was het spanning tot het eind.
Een week na deze TdF zal de herinnering aan de ritzege van Mathieu me het meest bijblijven. Maar over 5 jaar weet ik nog wie er op de Ventoux heeft gewonnen, maar op de mur de bretagne....
Ineos hebben Mas en Martin gekraakt maar verder wat hebben ze bereikt?
Kelderman, Flets kleurloos en degelijk best of the rest.
Of is elke actie zinloos als ze daarmee Pogacar geen lel van 10 minuten geven?
Goed gereden door Kelderman.
pfoe, HELD!
Gelukkig kan vingegaard trouwens wel tijdrijden.
Het mag allemaal op deze site.
Benieuwd of hij morgen gaat sprinten.
Enne Gio, Mûr-de-Bretagne was ook twee keer hè.
Zie niet hoe dit relevant is. Iedereen weet dat van Aert beter is in het hooggebergte.