Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Tour 2020: Sam Bennett sprint naar eerste ritzege, Roglic blijft leider
Sam Bennett heeft de tiende etappe van de Tour de France 2020 gewonnen. De Ierse kampioen van Deceunick-Quick-Step won na een zeer nerveuze etappe op het eiland île de Ré, voor Caleb Ewan en Peter Sagan. Bennett neemt ook de groene trui over van Sagan, Primož Roglič blijft leider.
De Tour de France ging na de eerste rustdag verder met een vlakke etappe langs de westkust van Frankrijk, maar voor de start was het coronavirus het gesprek van de ochtend. Alle renners en mensen binnen de omkadering werden namelijk getest op het virus, vanochtend werden de uitslagen naar buiten gebracht door organisator ASO. Er werden in totaal 841 testen uitgevoerd.
Tour gaat verder zonder Prudhomme, twee Zwitsers in de aanval
Het goede nieuws is dat alle renners negatief werden bevonden, het slechte nieuws is dat niemand minder dan Tourbaas Christian Prudhomme en vier stafleden van respectievelijk Cofidis, AG2R La Mondiale, INEOS Grenadiers en Mitchelton-Scott de Ronde van Frankrijk moesten verlaten na een positieve test. Zonder Prudhomme in de volgwagen begonnen de coureurs om 13.45 uur aan een potentiële waaieretappe.
foto: Cor Vos
Vlak na de start probeerden twee Zwitsers weg te rijden uit het peloton, dat wel zin had in een tweede opeenvolgende snipperdag. Stefan Küng en Michael Schär wisten al snel een voorsprong bijeen te rijden van amper twee minuten, maar echt veel voorsprong kregen de twee vluchters niet. In het peloton zagen we al snel een mannetje van Lotto Soudal (voor Caleb Ewan) en Deceuninck-Quick-Step (in dienst van Sam Bennett) de boel controleren.
Nervositeit in het peloton
Alle ingrediënten waren dus aanwezig voor een geschiedenisloze etappe langs de kust, aangezien de wind dit keer niet in waaierstand stond. Toch kregen de aanvallers bijzonder weinig ruimte, zo was het verschil met nog honderd kilometer te gaan slechts een halve minuut. In het peloton waren de ploegen bijzonder nerveus voor eventuele waaiers, al stond de wind verre van perfect voor een dagje waaierrijden.
Toch probeerde Deceuninck-Quick-Step, met nog 102 kilometer op de koersteller, de boel op de kant te zetten. Het peloton werd op een lint getrokken en de mindere goden werden er onverbiddelijk uitgewaaid, maar écht scheuren deed het niet. De spanning in het peloton bereikte echter wel een kookpunt en niet veel later werd er flink gevallen door onder meer Sam Bewley, Robert Gesink en Nicolas Roche.
foto: Cor Vos
Nieuwe valpartij met Pogačar en Martin
Gesink en Roche konden na enig oponthoud weer door, maar Bewley bleek niet meer in staat om verder te fietsen en moest dan ook opgeven. In het peloton zagen we nog steeds Deceuninck-Quick-Step op kop beuken, maar de Belgische formatie besloot het initiatief uit handen te geven. Hierdoor keerde de rust weer terug in het peloton, vroege vluchters Küng en Schär waren inmiddels al bijgehaald.
De renners reden na de eerste valpartij met Gesink/Roche breeduit over de weg, waardoor de gevallen en geloste renners de kans hadden om terug te keren. Het peloton bleef echter rekening houden met waaiers en dus bleef het dringen geblazen op de smalle Franse kustwegen. De coureurs konden een tweede valpartij, op 64 kilometer van de finish, echter niet vermijden en dit keer waren Tadej Pogačar en Guillaume Martin de bekendste ‘slachtoffers’.
Sagan versus Bennett bij de tussensprint
Pogačar en Martin kwamen relatief ongeschonden uit de valpartij en reden al snel weer van voren, maar een ploegmaat van de Sloveen, Davide Formolo, moest met heel wat schaafwonden zijn weg vervolgen. In het peloton keerde de rust weer terug, al reden de renners wel in gestrekte draf naar de tussensprint (op 45 kilometer van de streep) in Chatelaillon-Plage. Matteo Trentin pakte er de volle buit, voor Peter Sagan en Sam Bennett.
Met nog 35 kilometer te gaan zagen we het bekende geel-zwart niet vooraan in het peloton. Jumbo-Visma bekeek het allemaal vanop de tweede rij, vooral INEOS Grenadiers, EF Pro Cycling, Deceuninck-Quick-Step en Bahrain McLaren reden op kop. Het peloton reed richting de brug naar het finisheiland Île de Ré, waar de wind vol in de kant stond. Warren Barguil moest nog voor de brug in de achtervolging, na een valpartij met een ploegmaat van Arkéa-Samsic.
Chaos troef langs de westkust
In de laatste dertig kilometer moesten de coureurs heel wat draaien en keren langs de kust, over smalle en daardoor verraderlijke wegen. Nieuwe valpartijen en waaiers lagen constant op de loer, en dus zagen we de klassementsrenners met hun treintjes naar voren rijden. INEOS Grenadiers besloot het commando over te nemen met nog twintig kilometer te fietsen en dit bleek het begin van een nieuwe waaierstrijd tussen de beste ploegen.
Op achttien kilometer van de finish scheurde het peloton opnieuw, helemaal na een nieuwe valpartij op een van de vele vluchtheuvels. Jonas Koch van CCC leek fysiek gezien het grootste slachtoffer, maar ook Julian Alaphilippe, Miguel Ángel López (de nummer negen in het klassement) en Alejandro Valverde werden opgehouden door de crash. Er was echter nog genoeg tijd voor López en Valverde om weer aan te sluiten, aangezien de wind niet ideaal stond.
Waaiers blijven uit, Bennett snelt naar de zege
In het inmiddels uitgedunde peloton wilde geen enkele ploeg de kastanjes uit het vuur halen, waardoor alles weer in elkaar schoof en we gegroepeerd aan de laatste tien kilometer begonnen. Jumbo-Visma nestelde zich weer op kop met man-in-vorm Wout van Aert en de Noorse hardrijder Amund Grøndahl Jansen. In de slotkilometers bleven waaiers uit, waardoor we na een hectische etappe een uitgedunde groepsspurt kregen.
Team Sunweb probeerde ook vandaag weer een ideale lead-out te verzorgen voor sprinter Cees Bol. De trein van de Duitse formatie oogde imposant, maar Team Sunweb kwam net te vroeg op kop om Bol naar de zege te piloteren. Sam Bennett bleek uiteindelijk de snelste sprinter na een razendsnelle finale. Ewan moest ditmaal genoegen nemen met de tweede plek, Sagan kwam als derde over de streep.
foto: Cor Vos
Het is voor de Slowaak zijn beste rituitslag in deze Tour, maar toch moet hij de groene trui inleveren bij ritwinnaar Bennett. In het klassement zijn er weinig verschuivingen. Roglič mag ook morgen in de gele trui rondfietsen, Egan Bernal, Guillaume Martin, Romain Bardet en Nairo Quintana maken de top-5 vol. Morgen krijgen de renners weer een relatief vlakke etappe voorgeschoteld naar Poitiers.
Zelfs de Franse interviewer weet niet goed wat ermee te doen. Cool.
Bennett heel knap. Verdiende overwinning!
Ben het er ook totaal niet mee eens. Op even de verkeerde kant van de rotonde na geen moment in de problemen. Dat stuk tussen 10 en 3km was briljant van met name Jansen.
Gio Lippens en Sebastiaan Timmerman bij NOS.
Daar komen de TV commentatoren niet bij in de buurt
@ harryjohan. Hij zet zich gewoon aan de kant na de sprint aangetrokken te hebben. Het is duidelijk dat je het niet voor DQS hebt, maar je zoekt spijkers op laag water.
Coquard mag stayeren.
Barguil mag stayeren.
Martin mag stayeren?
Politt en co mogen niet stayeren.
Fransmannen mogen blijkbaar meer dan andere mannen. Het vieze Franse chauvinisme druipt er weer van af.
De Elzas is een mooie regio, maar het is vooral een Franse regio. Ik ga er dus maar even van uit dat je ofwel zelf Fransman bent of er minstens een sterke genegenheid voor voelt. Dan kan het goed zijn dat je het vervelend vindt als iemand een wijdvermaard kroonjuweel uit je fabelachtige wonderland bekritiseert, maar dat betekent nog niet dat je die persoon moet afblaffen.
@madeinstars
Ik had je graag als antwoord de jurysamenstelling willen geven. Maar die is bizar genoeg nergens te vinden, ook niet op de officiële website van de Tour. Ik weet enkel dat de voorzitter voor de zoveelste keer de Belg Philippe Mariën is en dat de jury opnieuw uit vijftien leden bestaat. Daarom ga ik ervan uit dat de taakverdeling ook dezelfde zal zijn als die van 2017, waarvan ik wel wat informatie kon vinden.
Er zijn vier internationale juryleden, onder wie slechts één Fransman. Dat klopt (of dat zal wellicht nog steeds zo zijn). Zij moeten hun beslissingen baseren op wat ze zelf zien in de koers, de camerabeelden en de informatie die ze krijgen van elf Franse juryleden. Die vier zullen onder elkaar wel correcte beslissingen proberen te nemen, maar als zij niet alle informatie krijgen, dan kunnen zij geen straffen uitspreken.
Zoals gezegd, kunnen zijzelf ook proberen te letten op wat er in de koers gebeurt. Alleen hebben zij met hun wagen een vaste plek in het peloton en zien zij dus enkel wat zich daar afspeelt. De juryvoorzitter zit direct achter het peloton, één jurylid zit achter de kopgroep, één achter volgwagen vijf en één achter volgwagen twaalf. De meeste informatie over inbreuken tijdens de wedstrijd krijgen zij van zes Franse juryleden op de motoren, twee andere aan de tijdsopname en één aan de bezemwagen, en voor het overige via flarden camerabeelden.
Als die nationale juryleden, in de eerste plaats de zes mobiele, liever een oogje dichtknijpen als ze een Franse renner zien stayeren en als de camera maar fragmentjes van vijf seconden toont, dan kan die internationale jury geen straf uitspreken. Ook niet als een renner zoals Barguil in vijf minuten tijd een achterstand van bijna een minuut overbrugt.
Alaphilippe konden die vier juryleden daarentegen wel een sanctie opleggen vanwege het drinkbusincident, want in zijn geval verschaften de camerabeelden precies de informatie die vereist was voor een correcte uitspraak.
Dus ja, de jury heeft een internationaal kantje, maar dat betekent nog niet dat het er eerlijk aan toegaat.
Het Belgische en Nederlandse chauvinisme kan soms wat ergerlijk zijn, maar op de keper beschouwd, is het op een zeer sporadische uitzondering na wel onschuldig. Dat kan je vaak niet zeggen van het Franse chauvinisme. Integendeel.
En voor de rest parafraseer ik ook maar wat er in je nationale volkslied staat, maar dat begreep je wel.
Het eigen chauvinisme veel onschuldiger achten dan dat van naburige volken teneinde jezelf moreel te verheffen, is natuurlijk een lachwekkende uiting van hooghartigheid.
Ook in Frankrijk is het chauvinisme erg sterk, maar bovendien gaat het daar wel degelijk opvallend vaak gepaard met gedragingen en beslissingen die enkel daardoor gemotiveerd zijn en die niet aanvaardbaar geacht moeten worden. Een buitenlandse renner een stomp in de maag geven omdat hij sterker is dan een Franse renner die zonder hem de Tour zou winnen, buitenlandse renners uitjouwen en bier en pis over hen heen gieten omdat ze in hun ogen verdacht zijn terwijl de eigen bewezen dopingzondaars kritiekloos op handen worden gedragen, Franse renners in het zog meenemen om hun winstkansen te vergroten, Fransen vlugger bepaalde erkenningen en prijzen toekennen of hen met meer tegenzin bestraffen voor hetzelfde vergrijp, regels en parcoursen aanpassen aan de kwaliteiten van een landgenoot zodat hij hoger kan eindigen in het klassement (bv.: meer/minder tijdritkilometers, meer/minder beklimmingen, of enkel beklimmingen van een bepaald type, geen enkele aankomst bergop), enzovoort. Zo heeft Evenepoel nu pech dat er onder de huidige Franse klassementsrenners geen enkele is die goed kan tijdrijden (tenzij Alaphilippe zich echt omschoolt naar klassementsrenner), zoals Bahamontes indertijd pech had dat hij wel veruit de beste klimgeit was, maar bijlange na niet zo goed kon dalen als Anquetil. Gedurende meerdere jaren zagen de Tourliefhebbers geen enkele aankomst bergop, maar de Franse held van de natie kon op die manier wel vijf eindzeges binnenhalen. Dat soort vormen van ongelijke behandeling en competitievervalsing zie je in Frankrijk al te vaak, maar ga je haast nooit (meer) meemaken in de lage landen (of toch zeker niet in onbillijke mate). Sommige van die zaken zie je trouwens ook in wedstrijden in Spanje en Italië, maar in mijn ervaring niet in dezelfde mate als wat de Fransen op dat vlak presteren.
Ik ben het wat dat betreft dus hartgrondig oneens met jou.
Je hebt wel gelijk dat Philippe Mariën dit jaar niet de voorzitter van de jury is. Ik heb nochtans behoorlijk lang en met enige frustratie daarnaar gezocht en het enige wat ik vond was het volgende artikel (met verkeerde informatie dus): https://cyclingtips.com/2020/09/arbitrary-lines-and-a-yellow-jersey-stripped/. Nu ik specifiek op Luc Herpelincks naam kon zoeken, vond ik wel vlug een goede bron. Bedankt daarvoor.
Voorbeeld het bier dat over renners gegooid wordt, je bedoeld voornamelijk het veldrijden natuurlijk.
En het parcours van de Tour? De muurtjes van de Vuelta werden natuurlijk toevallig steeds vaker in de route opgenomen, dat had niets te maken met Purito en El Imbatido....
Etc...
Ik weet dat het vervelend is om regelmatig argwaan te koesteren voor iets of iemand anders. Naar mijn mening vertroebeld het het inschattingsvermogen. Ik hoop dat je er vanaf komt.
Ik bedoelde niet de bierbekertjes die gegooid worden in het veldrijden. De supporters van Nys wierpen bijvoorbeeld ook bier naar Albert en de fans van Albert naar Nys. Ik weet niet wat dat met chauvinisme te maken heeft. Wat de Franse fans in de Tour echter met Froome deden, zat veel dieper. De oorzaak zat daar in de diepe haat die "het Franse volk" (opnieuw, niet veralgemenend bedoeld) koesterde jegens de Engelsman en die geworteld was in jarenlange verdachtmakingen en vuilspuiterij in de sociale én de reguliere media, onder fans én wielerpundits. Ik hoop dat je het verschil ziet.
Daar laat ik het bij. Nee, ik ga er niet van uit dat ik je kan overtuigen van wat ik zeg, als ik het even op een iets minder arrogante manier mag formuleren. Als Fransman (of francofiel) is het niet meer dan normaal dat je tegen mijn verzuchtingen in het verweer gaat. Van mijn kant zal ik het daarom natuurlijk niet laten om ze hier neer te typen, weliswaar zo veel mogelijk beargumenteerd - zij het zonder je te overladen met voorbeelden, want mijn berichten zijn zo ook al lang genoeg. Er zijn trouwens genoeg websites waar die voorbeelden van het vieze Franse chauvinisme in de Tour zijn opgelijst. Ik geloof zelfs dat ik al eens een Wikipediapagina of een sectie ervan ben tegengekomen die volledig daaraan gewijd was, maar da's een herinnering van een paar jaar oud. Je moet het zelf maar even opzoeken als je daar zin in hebt.
Ik ervaar wel de verharding van de maatschappij.
Uit eigen ervaring(in de jaren dat ik in Frankrijk heb gewoond) weet ik dat er makkelijk wordt geoordeeld over anderen. Ook nu in Nederland wordt dat heel makkelijk gedaan en vaak op basis van één ervaring (of zelfs alleen verhalen van derden). Ik werk op een witte school, en er wordt door ouders en leerlingen erg mee min gesproken over Turken of Marokkanen die ze amper meemaken. In het Midden-Oosten wordt Nederland ook slecht aangekeken enkel op basis van de mening van Wilders. Over België kan ik niet oordelen.
Het stayeren, vooral bij Franse renners en Franse ploegen, loopt de spuigaten uit. En dan zien we nog maar enkel hetgeen in beeld gebracht wordt. En als het iets te lang in beeld gebracht wordt, krijgt de Franse regie de opdracht andere beelden te tonen. Het scenario is steeds hetzelfde. Een renner raakt op achterstand. Lekke band, valpartij, opgehouden door een valpartij enz. Na het op weg helpen, haalt de ploegleiderswagen de renner in, die plaatst zich in het zog en de ploegleiderswagen accelereert tot zo'n 70 km/u. Tot de eigen renner in het zog van de andere ploegleiderswagens komt. Zonder dat er ingegrepen wordt door de jury. Zo wordt de jury en de UCI in het algemeen, steeds minder geloofwaardig.
Sommigen zien hier geen graten in. Ethiek en eerlijkheid is bij een aantal forumgangers duidelijk niet belangrijk. Om Lalsacien niet te noemen.