Interview Tom Tiegelaar debuteert dit seizoen in de opleidingsploeg van Team Novo Nordisk. De ploeg die alleen renners met diabetes in de gelederen heeft, haalde de 18-jarige Zuid-Hollander vorige zomer binnen nadat hij zich op de talentdagen in de kijker reed.

Diabetes en topsport, het klinkt als een lastige combinatie. Toch valt het mee, vertelt Tiegelaar aan WielerFlits. “Het is over het algemeen goed te doen. Af en toe moeten we strenger op ons eten letten, maar dat moet iedereen in de topsport. Voor mijn MODY type 2 diabetes is het belangrijk dat ik veel volkoren producten eet. Als ik dat niet doe, kan ik ’s nachts in een hyper raken en daar de volgende dag last van hebben. Het is gewoon belangrijk om continu te checken en in de gaten te houden hoe het zich ontwikkelt.”

Onbekende variant
Tiegelaar begon op zijn tiende met fietsen, maar merkte toen al snel dat hij extreem vermoeid raakte als hij zijn vriendjes probeerde bij te houden. Toen hij om deze reden naar de dokter ging, werd al snel de diagnose diabetes gesteld. Op zijn elfde moest hij nog eens terugkomen, werden meer tests uitgevoerd en kwam de uiteindelijke conclusie: diabetes MODY type 2.

“Ik heb een vrij onbekende vorm van diabetes”, legt Tiegelaar uit. “Maar als ik gewoon let op wat ik eet, kan ik er goed mee omgaan. Ik heb het ook al zeven jaar, dus ik weet inmiddels heel goed wat ik wel en niet moet doen. Bij de ploeg heeft iedereen natuurlijk ook veel ervaring met diabetes, dus zij begrijpen goed wat ik nodig heb.”

At Team Novo Nordisk, we recognize the long journey since the discovery of insulin and hope for a future where people diagnosed with diabetes are not told what they cannot do, but rather how to manage their diabetes in order to achieve their dreams. #insulin100 pic.twitter.com/Gzlykwujen

— Team Novo Nordisk (@teamnovonordisk) March 19, 2021

Geringe wedstrijdervaring
Ondanks zijn suikerziekte droomt het talent uit Bleiswijk van een succesvolle carrière. Toen hij de mogelijkheid kreeg om naar de talentdagen van Novo Nordisk in de Verenigde Staten te gaan, greep hij die met beide handen aan. “Ik reed de weken ervoor nauwelijks wedstrijden, omdat ik bang was om te vallen en daarmee onnodige blessures op te lopen. Nu heb ik net het eerste trainingskamp met de opleidingsploeg achter de rug en voel ik me helemaal thuis.”

Dat eerste trainingskamp was in Kroatië, waar Tiegelaar voor het eerst ook een wedstrijd reed in het blauw van Novo Nordisk. “Omdat ik nieuw bij het team ben, en mede door corona niet veel wedstrijdervaring heb, heeft de ploegleiding besloten mij alleen de Poreč Trofec te laten rijden. Die eendagskoers verliep best goed. Ik probeerde in de eerste zes, zeven aanvallen mee te zitten. In de finale merkte ik wel dat ik kapot was, maar ik vond deze weken in zijn geheel bijzonder leerzaam.”

Hoe de komende maanden er voor Tiegelaar uit gaan zien, durft hij niet te zeggen. “De ploeg heeft als het goed is een huis voor ons geregeld in Normandië, waar we de komende tijd veel zullen zitten. Omdat we een Amerikaanse ploeg zijn, stond dat huis eerst in de Verenigde Staten. Maar sinds dit jaar zijn we een continentale ploeg en rijden we veel wedstrijden in Europa, dus hebben ze ons onderkomen verplaatst. Het is door corona heel onduidelijk hoe de rest van het seizoen eruit gaat zien, maar de ploeg zegt: probeer gewoon zo fit mogelijk te zijn zodat je ieder moment klaar bent.”

Dit bericht bekijken op Instagram

Een bericht gedeeld door Tom Tiegelaar (@tom_tiegelaar)

Zuid Hollands Best
Dat fit worden doet hij samen met wat vrienden, in hun trainingsgroepje ‘Zuid Hollands Best’. “Nou, de besten zijn we zeker niet”, geeft Tiegelaar lachend toe. “Maar we hebben ontzettend veel plezier op de fiets en het niveau ligt stiekem best hoog. De jongens kunnen me goed bijhouden, dus dat houdt mij ook lekker scherp.”

Voor Tiegelaar is het plezier op de fiets minstens zo belangrijk als het winnen. Niet voor niets dat hij graag kijkt naar de prestaties van Wout van Aert en Mathieu van der Poel op televisie. “Ik ben nooit echt fan geweest van één renner of persoon, maar zij zijn echt bizar. Zij zijn nu al fenomenaal goed, maar ik probeer niet op ze te lijken. Ik ben gewoon mezelf als wielrenner en daarin lijk ik in principe op niemand.”

Tiegelaar, die vorig jaar zijn vwo-diploma behaalde, heeft door het fietsen nog geen tijd voor een nieuwe studie. “Ik wil me de komende jaren volledig richten op het fietsen. Als ik over een paar jaar geen prof kan worden, ga ik als plan-B Sport Studies in Amsterdam studeren. Maar naast sport heb ik nog veel andere interesses, hoor. Ik lees graag boeken en struin soms heel Wikipedia af op zoek naar boeiende onderwerpen. Als wielrenner kun je niet heel veel meer doen dan op de bank of op bed liggen, dus dan vind ik dat wel interessante tijddoding. Op de middelbare school vond ik lezen verschrikkelijk, maar sinds het niet meer verplicht is, doe ik het graag.”

Ultieme droom
“Het is de bedoeling dat ik de komende jaren rustig uit kan zoeken wat voor type renner ik ben. Ik hou van aanvallend koersen, vroeg demarreren en tijdrijden. Ik ben geen klimmer, daar heb ik de bouw niet voor, maar een massasprint ga ik ook weer niet winnen. Ik heb gelukkig nog alle tijd om het rustig uit te zoeken”, zegt Tiegelaar.

“Mijn grootste droom is uiteindelijk om Parijs-Roubaix te winnen. De Tour de France rijden lijkt me ook leuk, maar Roubaix blijft mijn favoriet. De kans dat dat ooit gaat lukken is heel klein, maar in mijn dromen heb ik hem al meerdere keren gewonnen.”