Tom Pidcock kon lang mee met de favorieten in de WK-wegwedstrijd in Imola. Dat hij in de laatste ronde van 28,8 kilometer kraakte, is zeker geen schande. Normaal had de pas 21-jarige aanwinst van INEOS Grenadiers namelijk het WK voor beloften gereden.

Pidcock kreeg dispensatie om bij de elites uit te komen, omdat het WK zich, als gevolg van het coronavirus, beperkte tot de elite-categorieën. “Meedoen met de profs is beter dan helemaal niet naar het WK gaan. Het zal een geweldige ervaring zijn. Ik heb nog nooit een koers van die afstand gedaan, dus dat is compleet nieuw. Ik ga er naartoe zonder druk, maar ik wil wel koers maken”, vertelde hij in aanloop naar het WK in een uitgebreid interview met WielerFlits.

En mee de koers maken deed hij. Tot de laatste ronde rond het autocircuit van Imola handhaafde hij zich in de groep met onder anderen de latere wereldkampioen Julian Alaphilippe. De Brit werd lang uit de wind gehouden door Luke Rowe, die volgend jaar zijn ploeggenoot wordt. Pas toen de beslissende aanvallen werden ingezet moest hij passen om uiteindelijk op ruim negen minuten achterstand, in het bijzijn van Miguel Ángel López en Tim Wellens, over de streep te komen.

‘Goed voor de toekomst’
Het was een mega-ervaring, liet Pidcock na afloop weten aan Cyclingnews. “Ik had de benen niet. Dat had ik eerder kunnen zeggen, maar ik ben er met vertrouwen aan begonnen en reed alsof ik in de positie was om te kunnen winnen. Dat was ik doordat Luke me in die positie bracht. Ik had niet het uithoudingsvermogen of de benen, maar wat kan ik zeggen. Er stond geen druk op en ik was hier om te leren. Dat heb ik gedaan. Het is goed voor de toekomst.”

In elke ronde voelde hij zijn benen een beetje meer. “En dan is 260 kilometer een heel lange weg. In de laatste ronde kon ik enkel nog maar zo hard mogelijk rijden. Ik neem hier genoeg positieve dingen uit mee, want ik ben 21 jaar en ik had de beloftekoers moeten rijden, maar hier rijd ik mee aan kop in de elitewedstrijd. Het was een goede dag en een geweldige ervaring. Dit helpt me in de toekomst als ik de benen heb om te proberen te winnen.”

‘Hij kan trots zijn’
Zijn ploeggenoot Rowe was vol lof. “Ik hoop dat hij niet teleurgesteld is, want als een jonge gast maar een WK van 270 kilometer gaat en na 250 kilometer ontploft, is dat geen schande. Dit is een ploeg voor de toekomst en ik denk dat hij trots kan zijn op wat hij heeft bereikt. Hij heeft zichzelf getest en tot het moment dat hij kraakte, had hij alles goed gedaan. Het was mijn taak om zo lang mogelijk bij hem te blijven en hem te verzorgen. Hij kan het WK met opgeheven hoofd verlaten.”