Thor Hushovd: “Een wereldtopper zou het Noorse wielrennen extra boost geven”
Interview Deze week staat in Noorwegen de Arctic Race op de kalender. Het publiek vindt er steeds vlotter de weg naar het wielrennen, maar van een boost zoals in Denemarken is nog geen sprake. “We hebben dan wel Edvald Boasson Hagen en Alexander Kristoff, maar we missen een echte topper”, zegt Thor Hushovd, ambassadeur van de vierdaagse. “Dan bedoel ik iemand die monumenten wint, of meedoet voor een topnotering in de Tour de France.”
Thor Hushovd is intussen 44. In 2013 won hij de allereerste editie van de Arctic Race. Twee jaar later werd hij officieel ambassadeur van de wedstrijd. “Mijn taak? Doorheen het jaar praten met – potentiële – sponsors, af en toe wat lobbywerk op politiek vlak, soms mijn visie geven op het parcours. Tijdens de vierdaagse ben ik het gezicht van de wedstrijd. Zeg maar het aanspreekpunt voor gasten, partners en journalisten.”
De voormalig winnaar van de groene trui woont al sinds jaar en dag in Monaco, maar is afkomstig van Grimstad, een stad in het zuiden van Noorwegen. Naar eigen zeggen ziet hij de Arctic Race elk jaar groeien. “De laatste jaren hebben we best mooie winnaars gehad. En ik hoor van renners dat ze, als hun team van de partij is, graag naar deze wedstrijd komen. Waarom? De Arctic Race is ‘anders’ dan veel andere koersen. De regio is aantrekkelijk en, niet onbelangrijk, dit is geen WorldTour-wedstrijd. De druk is met andere woorden een pak minder an in het WT-circuit.”
ASO voor 60% eigenaar
De plaatselijke organisatoren hebben ook niet meteen de ambitie om verder door te groeien, weet Hushovd. “Je weet nooit wat de toekomst brengt. Als je juiste mensen of partners een stap hogerop willen zetten, dan kan dat zomaar gebeuren. Maar momenteel zijn we hier tevreden met de manier waarop nu gewerkt wordt.”
Belangrijk voor het voortbestaan van de wedstrijd is het partnership met ASO, organisator van onder meer de Tour de France. “Amaury Sports (ASO) is voor 60 procent eigenaar”, zegt Hushovd. “De lokale organisatie bezit de resterende 40 procent. Het is goed ASO aan boord te hebben. We moeten niet onder stoelen of banken steken dat het dankzij hen is dat deze wedstrijd op de kalender staat.”
“We misten hier in Noorwegen vooral de infrastructuur. Denk aan de dranghekken voor start en finish. Wij zouden die moeten huren in Oslo, wat het verhaal weer wat duurder maakt. Dankzij de financiële injectie van ASO hebben we die zelf kunnen aankopen. Die zijn gedurende de rest van het jaar gestockeerd in de regio en kunnen dan weer door andere events gebruikt worden. Zo geven we iets terug aan de maatschappij.”
Hushovd ziet jaar na jaar ook de publieke belangstelling in deze Noorse regio toenemen. “Het is gegroeid. Uiteraard niet te vergelijken met wat jullie bijvoorbeeld in België gewoon zijn. Bij jullie is het wielrennen sowieso een A-sport, zelfs in jaren dat er geen wereldtoppers zijn. In Denemarken zien we nu een boost dankzij Tourwinnaar Jonas Vingegaard. Dat is wat we hier missen om de populariteit nog meer te zien toenemen. We hebben hier toppers zoals Alexander Kristoff en Edvald Boasson Hagen. Maar om die echte boost te krijgen, hebben we iemand nodig die monumenten wint of meedoet voor een topnotering in het eindklassement van de Tour de France.”
Voor puncheurs
In de huidige editie van de Arctic Race rekenen de Noren op Andreas Leknessund, Tobias Johannessen en Edvald Boasson Hagen om de Noorse eer hoog te houden. Alexander Kristoff is er dan weer niet bij. “Jammer, maar we mogen niet klagen. Alexander was de voorbije jaren wel steevast van de partij. En volgend jaar, als hij bij Uno-X rijdt, verwachten we hem opnieuw aan de start.”
Dit jaar wordt de eindwinnaar volgens Hushovd absoluut geen pure klimmer. “Het is een rondje voor puncheurs. Dag drie (zaterdag, red.) wordt belangrijk. Met aankomst na een zware klim, maar wel eentje in trappen. Ideaal voor puncheurs dus. Vandaar ook dat ik Boasson Hagen als een van de favorieten zie.”
Als ze dit in heel Noorwegen meer gaan toepassen, is Noorwegen echt een prachtig fietsland in de dop!
Jammer dat Foss niet echt door lijkt te groeien want dat was toch een coming man een paar jaar geleden maar wie weet zit de nieuwe topper onder de jonge Noren bij TJV.
Jonge noorse renners kijken nu naar het wielrennen en gaan miss wel weten dat Kristoff de ronde v.Vl en Sanremo heeft gewonnen, maar denk niet dat ze nu superhard naar hem opkijken
Net zoals in belgie mensen wel respect hebben voor Gilbert/Van Avermaet, maar er zijn maar weinigen die ze nu nog als wereldtoppers beschouwen. Daarvoor hebben ze nu Van Aert en Evenepoel ( en Philipsen/Merlier)
Als je beide palmaressen op dit moment met elkaar vergelijkt, steekt dat van Wout er voor mij nog schril tegen af. Tuurlijk is hij nog een stuk jonger, maar je mag er niet zomaar vanuit gaan dat hij nog een jaar of 5-7 op dit niveau blijft rondrijden en elk jaar grote koersen wint.
Toegegeven, in de Tour doet Wout beter met zijn 9 ritoverwinningen en groene trui. Phil won maar 1 rit, hoewel hij ook 3 etappes pakte in de Giro en 7 in de Vuelta. Maar op vlak van grote rondes heeft van Aert al meer indruk gemaakt, dat moet gezegd.
Wat eendagswerk betreft is er evenwel geen vergelijk wat mij betreft. Wout won MSR, Phil won de 4 andere monumenten waarvan Lombardije 2x. Hij werd ook wereldkampioen. Strade wonnen ze allebei, Amstel is het 4-1, Omloop 2-1. Wout won Gent-Wevelgem en E3, Gilbert de Waalse Pijl, San Sebastian en 2x Parijs-Tours en de Brabantse Pijl. Van Aert werd Belgisch kampioen op de weg en in het tijdrijden, maar Gilbert óók.
Phil won dubbel het aantal koersen van Wout en met 4/5 monumenten en een wereldtitel doet hij iets wat in moderne tijden bijna onmogelijk lijkt geworden. Tuurlijk kan Wout er ook nog een paar grote eendagskoersen aan toevoegen, maar win maar eens het WK, Luik, Lombardije en Vlaanderen of Roubaix.
Van Aert is natuurlijk iets later ingestapt vanwege zijn (ook zeer succesvolle) crossjaren maar beide palmaressen nu al gelijk zetten aan elkaar is voor mij onzinnig. Al vind ik wel dat Wout als renner de klasse heeft om ooit op het niveau van Gilbert te komen, misschien zelfs nog een categorie hoger omdat hij nog veelzijdiger is. Maar eerst nog maar eens wat grote overwinningen pakken voor hij in de buurt kan komen van Phil. Kúnnen winnen is nog iets heel anders dan die zeges ook daadwerkelijk pakken.
Net zoals de reflex om Van Avermaet in een adem te noemen met Gilbert. Vernederend voor die laatste.
Dat jeu-de-boulen was bij Gilbert overigens uit nood geboren. Nadat hij daar enkele keren 35 euro af had moeten tikken wegens te hard fietsen, heeft hij in Cagnes-sur-Mer maar een andere sportieve tijdsbesteding opgezocht.
https://kijkzuidfrankrijk.com/2012/09/13/geen-grap-beboet-voor-te-hard-fietsen/
Dat gezegd zijnde is er voorlopig wel geen nieuwe naam die echt in het oog springt die Hushhovd, EBH en Kristoff kan opvolgen.
Maar Kristoff die bij UNO-X aan de slag gaat om zijn ervaringen te delen met de nieuwe generatie is wel een goeie zet natuurlijk.
Boasson Hagen is een beetje trendsetter geweest voor Noorse toptalenten die bij de profs toch niet hun belofte niet wisten in te lossen. Skjerping, Holst Enger, Halvorsen en Bystrøm om maar wat te noemen.
Benieuwd of zegmaar de lichting Foss wel echt kunnen gaan doorbreken.
Een fantastisch begin van zijn carrière ja. Daarna toch eigenlijk niks meer?
Veelbelovend, maar een beetje uitgegaan als een nachtkaars.
https://hetiskoers.nl/vergeten-wielrenner-kuum-jaanus/
Nochtans ondanks alle demonen best wel wat mooie resultaten bij elkaar gefietst. 14de in de Vuelta, top-10 noteringen op het WK, in het Baskenland, Parijs-Nice en Parijs-Brussel.
En maakte ook deel van de ADR-ploeg in de fameuze Tour van 1989.
Boasson Hagen blijft natuurlijk eerlijk zonde. Wat een prachtrenner was dat voordat hij de voorloper van Kwiat werd bij Sky,