Nico Dick

• woensdag 11 augustus 2021 om 08:00

Interview Te strenge regels. Tegenvallende resultaten. Renners die willen opstappen. Materiaal dat niet in orde is. Team DSM krijgt het al maanden zwaar te verduren. Maar de ploeg bijt van zich af. In een exclusief interview met WielerFlits geven hoofdcoach Rudi Kemna (53) en ploegleider Matt Winston (34) tekst en uitleg. “Misschien doen we dat te weinig. Team DSM staat nochtans voor transparantie.” Vandaag het eerste deel van het gesprek.

13 juli van vorig jaar. De toen 23-jarige Michael Storer, een Australisch talent, moet onmiddellijk het Team Sunweb-trainingskamp in het Oostenrijkse Kühtai verlaten. De brave jongen was in een plaatselijke shop een bus shampoo gaan kopen. Het nieuws haalt alle media. ‘Geen toeval dat dit gebeurt bij de ploeg van manager Iwan Spekenbrink’, klinkt het. ‘Daar zijn de regeltjes immers bijzonder strikt en streng.’

Parijs-Nice dit jaar. Søren Kragh Andersen wil voor de start van een etappe zijn zadelhoogte laten aanpassen. Een paar millimeter maar. Maar de Deen krijgt een ‘njet’ van de ploegleiding. Het zijn maar twee voorbeeldjes waaruit blijkt dat de leiding van Team DSM, zoals de ploeg vandaag heet, met behoorlijk harde hand regeert. Tenminste, zo zien wij – de buitenwereld – dat toch.

Matt Winston, sinds eind 2018 ploegleider bij het team, is een beetje lastig als hij er naar gevraagd wordt. Winston bevestigt trouwens het verhaal. “Team DSM werkt met meerdere experts. De juiste mensen op de juiste plaats. Onder hen een bikefitter (gespecialiseerd in fietspositie, red.). Vóór het seizoen gaat de renner bij hem langs om alles op te meten. Dat gebeurt in overleg, waarna akkoord wordt gegaan met alle afmetingen en de positie op de fiets”, doet de Brit zijn verhaal.

‘Geen impulsiviteit’
“En dan is het seizoen aan de gang. Renners worden nerveus. We naderen bepaalde doelen. Er komen twijfels. En plots beslist een renner in z’n eentje om het zadel twee millimeter te laten verhogen. ’s Morgens, net voor de rit, notabene. Daarmee sluit de renner in kwestie niet alleen onze expert uit en toont hij geen respect voor hem, maar maakt hij de mecaniciens nerveus, enzovoort. Bovendien heeft elke renner zes fietsen en een tijdritfiets. Die zijn dan niét aangepast. En de renner loopt ook nog eens het risico dat spieren overbelast worden en rugklachten ontstaan. Dus nee, dat doen we niet impulsief.”

Kemna vult aan. “Stel je de ochtend voor een monument voor. Dan moet een topsporter gefocust zijn, niet aan de zadelpositie denken. Precies daarin willen wij het verschil maken. Zelfvertrouwen hebben, plezier beleven aan de uitdaging. Niet aan alles gaan twijfelen. We hebben renners die zich daar graag in laten begeleiden en snel ontwikkelen. Anderen zeggen ‘ja’, maar staan er minder voor open en durven de confrontatie met zichzelf niet aangaan.”

Mag een renner dan geen andere zadelhoogte willen? “Natuurlijk wel”, zegt Winston. “Buiten de wedstrijden kan hij contact opnemen met de bikefitter en het probleem bespreken. De kans dat er een aanpassing komt, is groot. Dan wordt dat in alle logboeken aangepast en alle fietsen worden aangepakt. Dat kan. Maar wij willen niet dat een renner slechte keuzes maakt. Gaan wij daarmee in de fout? Ik denk het niet. Maar de buitenwereld krijgt jammer genoeg maar één kant van het verhaal te horen. Waarom word ik niet gebeld om dit te duiden?”

Matt Winston, ploegleider bij Team DSM – foto: Nico Dick

“Weet je, voor de start van elke wedstrijd wordt de fiets exact gemeten. De bandendruk wordt vooraf bepaald. Ook op advies van een expert. De avond voor elke wedstrijd of rit krijgt elke renner een document met dat advies. Als er opmerkingen zijn, kan dat besproken worden. Als er niet gereageerd wordt, dan is het dát. Maar laat dan net voor de wedstrijd niet op eigen initiatief wat lucht uit de banden ontsnappen. Wielrennen is topsport. Het hoogste niveau en geen ‘old school’ meer zoals vroeger.”

“Ook het verhaal Storer in Kühtai lijkt me de logica zelve”, gaat Winston voort. “Toen (juli 2020, red) wisten we amper wat Covid-19 was. Maar we wisten wel dat het serieus was. Organisatoren vertelden ons dat, als er corona uitbrak in meerdere teams, er niet snel weer gekoerst zou worden. De Tour de France stond op het spel. Dan hebben alle partijen hun verantwoordelijkheden. Ook de teams. Sunweb, toen onze hoofdpartner, zorgde voor een fantastisch hotel op de top van een berg, in de middle of nowhere.”

“Maar de regels waren inderdaad streng. Vooraf kreeg iedereen een mail met onze intenties. ‘Alsjeblief, breng alles wat je nodig hebt mee van thuis, want ter plekke verlaten we onze bubbel niét.‘ Bij het begin van de stage is dat tijdens een meeting nog eens duidelijk herhaald. Zelfs alle medewerkers van het plaatselijke hotel hebben zes weken lang ín het hotel geleefd. Na de werkuren gingen ze niet naar huis, om geen risico’s te nemen.”

“En dan gaat er eentje snel een bus shampoo kopen… Wat moet je dan doen? Het door de vingers zien? Wat als hij drie dagen later positief test? Dan ga je andere dingen in de media lezen. Akkoord of niet? Trouwens, we zagen dit ook niet als straf! Het corona-gebeuren was een nieuwe ervaring voor iedereen. Eigenlijk moeten we het zien alsof Michael zijn verantwoordelijkheid nam.”

Wat deze voorbeelden betreft, akkoord. Maar ook de laatste maanden volgen de geruchten elkaar op. Meerdere renners willen opstappen bij Team DSM. Daar hebben jullie tot nu nooit op gereageerd, terwijl jullie beklemtonen een transparant team te zijn.
Kemna: “Dat zijn we ook! We willen heel graag onze doelen en de manier waarop we daar naartoe werken delen met de buitenwereld. Anderzijds vinden we ook integriteit belangrijk. De geruchten waar jij het nu over hebt, die gaan hoofdzakelijk over interne dingen. Dingen die niet naar buiten hoeven te komen. En daar gaan we uiteraard niet onmiddellijk op reageren in de media. Eén van onze kernwoorden is ‘cooperation‘. Samenwerking. Respect is een belangrijke pijler daarin. We verwachten van onze medewerkers en renners dan ook dat ze bepaalde ‘issues’ niet met de media delen.”

Door niet te reageren, voeden en versterken jullie de geruchten.
Kemna: “Als jullie horen dat renners willen opstappen, dan kan je bij ons wel om een reactie vragen. Maar ik heb de volledige Tour de France gedaan, ik heb een pak negatieve berichten over ons team zien verschijnen, maar niemand is me in de Tour ooit iets komen vragen. Natuurlijk heeft de media een observerende rol en moeten jullie nieuws brengen. Dat lijkt me fair, maar wij zijn betrokken partij. Dan kan je bij ons checken of het klopt.”

Uit ervaring weten we dat betrokken teams over zulke dingen de waarheid al eens durven te verdraaien. En als we vanuit andere ploegen horen dat Ilan Van Wilder er wordt aangeboden, dan gaan we er vanuit dat het klopt dat hij ontevreden is bij Team DSM…
Kemna: “Het spel van liegen willen wij niet spelen. Ik weet hoe het werkt in de wereld. Wij houden daar ook niet van en dat hou je op termijn ook niet vol. Als je hier vandaag één moment het gevoel hebt dat ik lieg, dan hoop ik dat je me dat vertelt.”

Afgesproken. Laten we beginnen met Van Wilder. Nemen jullie afscheid van hem?
Kemna: “Die vraag zal ik straks beantwoorden. Ik wil eerst nog even de filosofie van Team DSM uitleggen. Want die geeft je een antwoord op veel vragen. Kijk, we weten hoe we een topteam moeten maken. Door heel hard te werken, in combinatie met onze passie en overgave. En met cooperation, samenwerking, als sleutelwoord. Dat laatste is ontzettend belangrijk. Een groep uitermate gedreven en kundige mensen, op en naast de fiets, die met een gezamenlijke aanpak hetzelfde doel nastreven.”

Rudi Kemna en cooperation… ‘Daar draait het om’ –  foto: Nico Dick

“Jonge rennertjes koersen individueel. Ouders kopen een fiets, zoon- of dochterlief probeert wedstrijden te winnen. Dat is de normale weg. Maar naarmate je ouder wordt, evolueer je naar een teamsport, waarin je moet leren samenwerken. En die samenwerking – cooperation – is ons doel, dat is de sleutel tot succes bij Team DSM. Daarom hebben we overigens ook een Development Team opgericht. Over dat leren samenwerken wordt bij elke sollicitatie uitgebreid gepraat. En daar horen nu eenmaal afspraken bij. Afspraken tussen renners, coaches, experts. Dat is onze structuur, wat we doen en wat we ook gaan blijven doen.”

Winston: “We creëren een topsportomgeving. Straks vertrek ik naar de Vuelta. We zijn drie dagen vooraf ter plaatse en bespreken alles tot in de details. Daarna kunnen we met een heldere geest van start en spreken we alleen nog over koers. Ik kom van British Cycling, waar we ook zo werkten, weliswaar met de Olympische Spelen als hoofddoel. Ook bij Team DSM willen we in perfecte omstandigheden naar onze doelen toeleven.”

Maar dat lukt niet altijd even goed?
Kemna: “Wat we net vertellen, dat is de ideale wereld. Maar niet alle karakters zijn dezelfde. En daar loopt het bij ons soms nog fout. Dat is een proces waar we door moeten. Waar we aan werken. Dat ‘samenwerken’ betekent ook dat iedereen zich aan zijn rol houdt. Zoals een mecanicien zich niet moeit met de tactiek, zo moeten ook renners zich tot hun rol beperken. En aanvaarden dat hen verteld wordt dat iets beter is…”

“Wat dat betreft, hebben we nog werk voor de boeg. Nog niet elke renner in de ploeg zit vandaag op dat niveau. En dat leidt tot issues, kleine conflicten. Dat mogen wij, ploegleiders, onszelf verwijten. Opvoeden is een deel van onze job. Praten, motiveren, maar ook bekritiseren. Zo maak je elkaar beter en heb je een goede werkomgeving. Die balans van ‘cooperation’ missen we momenteel een beetje. Als een sprinter niet wint, moet hij niet alleen naar de prestatie van zijn lead-out, maar ook naar zijn eigen prestatie kijken. Iedereen is betrokken.”

Ilan Van Wilder… In februari vertelde jij me dat jullie met hem naar een grote ronde toewerken. Uiteindelijk rijdt hij er geen. Ook niet de Vuelta.
Kemna: “Klopt. Ilan is een talent. Een goede jongen. Maar hij heeft nog grote stappen te zetten in de factor ‘cooperation’. Dat is nog niet op het niveau dat we willen en dat is een reden om hem niet te selecteren voor de Vuelta. Fysiek was hij er klaar voor. Maar ook de onderlinge samenwerking is noodzakelijk om de ploeg boven zichzelf te laten uitstijgen. Beide aspecten zijn even belangrijk. Voor iedereen binnen Team DSM.”

Winston: “Het is een coaching proces. Off-bike en on-bike. Elke renner heeft een development plan. Op lange en op korte termijn. Maar dat kan uiteraard aangepast worden. Wat het off-bike plan betreft, heeft Ilan nog stappen te zetten.”

Hij werd niet vrolijk van die niet-selectie. 
Kemna: “Alle begrip! Ik had ook niet verwacht dat hij blij zou zijn. Maar de selectie maken, is onze rol. En die is gebaseerd op zijn evolutie.”

Ilan Van Wilder in actie op het BK tijdrijden – foto: Cor Vos

Een jaar geleden stelden jullie hem wel op voor diezelfde Ronde van Spanje, ondanks een knieblessure.
Kemna: “Gezien de medische vertrouwelijkheid kunnen we daar niet dieper op ingaan, maar feit is dat we hem niet meer konden vervangen omdat – mede door de corona-omstandigheden en verplichtingen – dat praktisch onhaalbaar was. We konden niet zomaar switchen. Belangrijk: wat vorig jaar gebeurd is, heeft geen enkele invloed op zijn niet-selectie van dit seizoen.”

“Maar blijkbaar zijn intussen wat frustraties geuit die de buitenwereld bereikt hebben. Dat hij wilde vertrekken, wist ik persoonlijk niet, tot ik het las op WielerFlits. Uiteraard was ik verwonderd…  Team DSM heeft de naam streng te zijn. Wel, eigenlijk zijn we nog niet streng genoeg. Ik hoop wel dat je dat optekent met ook onze kant van het verhaal. Wat erachter zit, namelijk iedereen beter maken. Maar dat gaan we niet versoepelen. Ik ben overtuigd dat onze manier van werken de toekomst is.”

Intussen kampen jullie wel met renners die willen opstappen.
Kemna: “Over Van Wilder: je hebt het antwoord zelf gegeven. Teams gaven aan dat hij aangeboden werd. Zijn management speelt daar uiteraard een belangrijke rol in. Als ik Ilan zijn resultaten zie, zou ik ook interesse hebben. Als je dan een manager hebt die hem aanbiedt… Zo werkt het normaal niet, hé. Meer zelfs, het is totaal niet toegestaan. En dát is het verhaal dat hier echt relevant is. Dan vind je het gek dat er wat wrijvingen ontstaan?”

“Wij zijn ook niet zinnens Ilan Van Wilder te laten vertrekken (hij ligt nog onder contract tot eind 2022, red). Wij willen met hem verder werken. Maar zijn management maakt het moeilijk en dat zorgt voor extra druk. Dat is geen voordeel voor hen. Zeker niet voor Ilan. Maar wij zijn gemotiveerd om hem verder op te leiden. Het is een talent dat iets meer tijd nodig heeft omdat zijn ‘cooperation’ nog niet op punt staat. We werken daaraan.”

Wat dat opstappen betreft, jullie hebben in het verleden uiteraard wel gemakkelijk afscheid genomen van een aantal renners. En zo een beeld gecreëerd dat een scheiding vlot mogelijk is.
Kemna: “We hebben bij al die renners wel een overeenkomst gemaakt om onder het contract uit te komen. Telkens met wederzijds akkoord. Maar ergens klopt wat je zegt. Misschien was dat fout. We hebben de naam dat dat mogelijk is in ons team. Daar leren we dan ook weer van richting de toekomst.”

Donderdag volgt het tweede deel. Over het ontstane imagoprobleem, het al dan niet vertrekken van een aantal renners, de kwesties Leknessund, Matthews en Hirschi, etc…