Tao Geoghegan Hart vraagt om ‘solidariteit’ in degradatiestrijd
Aan het einde van dit jaar vindt er promotie en degradatie plaats in de WorldTour. Verschillende teams zijn in een fikse strijd verwikkeld om maar niet te degraderen uit de hoogste afdeling van de wielersport. En dat in een tijd waarin het peloton wordt geteisterd door het coronavirus. Tao Geoghegan Hart ziet het met lede ogen aan en roept op tot solidariteit.
Aan het einde van dit seizoen vindt er dus promotie en degradatie plaats in de WorldTour. Dat gebeurt op het totaal aantal punten dat WorldTour-ploegen en ProTeams de laatste drie seizoenen – 2020, 2021 en het huidige jaar 2022 – hebben verzameld. Aan het einde van dit jaar vergeeft de UCI de achttien eerste ploegen op deze ranking een WorldTour-licentie voor de seizoenen 2023, 2024 en 2025, mits ze dat willen.
Dit zorgt voor de nodige hoofdbrekens bij teambazen, ploegleiders en renners. In de onderste regionen van de driejarenranking zien we ploegen als Cofidis, EF Education-EasyPost, BikeExchange-Jayco, Movistar, Lotto Soudal en Israel-Premier Tech vechten tegen degradatie. Bij deze strijd moeten teams ook nog rekening houden met een onvoorspelbare factor: het coronavirus. Een positieve test van een puntenpakker bij uitstek kan weleens catastrofaal uitpakken voor een formatie.
“Dit voelt gewoon niet correct”
Zo moest BikeExchange-Jayco vandaag in de Vuelta a España afscheid nemen van zijn kopman Simon Yates: de Brit testte vanochtend positief op corona. Hierdoor loopt de ploeg mogelijk heel wat WorldTour-punten mis, wat funest kan zijn aan het einde van de rit. Tao Geoghegan Hart, die met INEOS Grenadiers niet hoeft te vrezen voor degradatie, voelt de noodzaak om aan de bel te trekken.
“Hoe kunnen we een degradatiesysteem hebben, waarbij de toekomst van traditionele teams op het spel staat, tijdens deze ongeziene tijden met ziektes? Sport is niet eerlijk, maar dit voelt gewoon niet correct aan. Niet nu en niet op deze manier. Ik zou graag solidariteit willen zien tussen alle renners van alle teams.” Opvallend: inmiddels heeft de winnaar van de Giro d’Italia van 2020 zijn tweet alweer verwijderd.
How can we have a relegation system, risking the future of decade old teams, during these unprecedented times of sickness. Sport is not fair, granted. But this just doesn’t seem right, not now and not like this. I would like to see solidarity between all riders, of all teams.
— Tao Geoghegan Hart (@taogeoghegan) August 31, 2022
Het hele degradatiesysteem is wat vaag en onnodig misschien maar gaat best wel eerlijk over een periode van drie jaar. Lotto en Israël staan behoorlijk terecht onderaan volgens mij.
PS: Is er ooit een officieel verzoek geweest van teams of is het bij statements gebleven door teambazen en renners het afgelopen jaar?
Degradatiesysteem is eigenlijk ook niet helemaal correct: mochten de 18 WorldTour ploegen ook in die ranking de 18 beste ploegen zijn degradeerde er niemand van hen.
Nu is Alpecin Fenix druk en goed bezig om een Worldtourploeg te worden. Ze gaan daarom ook promoveren. En zonder degradatie geen promotie.
Helaas is dat niet de realiteit en leveren de licenties voor het hoogste niveau een flinke zak geld op. In de huidige situatie kan ik me dus voorstellen dat we een seizoen krijgen met 20 World Teams, zodat Alpecin en Arkea terecht kunnen promoveren, maar er geen slachtoffers vallen. De grote rondes kunnen dan een 23e ploeg uitnodigen, iedereen blij.
Tenzij er gewoon extra licenties uitgedeeld worden uiteraard.
Heb het al eens gezegd. Wordt strenger op de andere criteria om licenties uit te delen, met name de Financiële en Ethische. Op ethisch vlak zitten zowel Bahrain, Arkea en Astana in de problemen (maar dat is niet genoeg om ze geen licentie te geven), op financieel vlak echter is het nu jaar op jaar dat Astana in een slecht daglicht komt. Geef Astana gewoon geen licentie meer en geef er tegelijk 19 ipv. 18. Iedereen tevreden zo (buiten Astana natuurlijk). 1 PCT team dat automatische wildcards (Total) krijgt zoals het was tot 2021 (toen Qhubeka nog bestond).
Uiteraard moet de UCI deze financiële criteria streng toepassen, maar de criteria zelf nu verstrengen houdt juridisch ook geen stand. Ik heb er geen idee van hoe de situatie rond Astana nu exact is, maar als Astana er uiteindelijk in slaagt aan die criteria te voldoen, heeft de UCI geen andere keuze dan hen een licentie te geven.
Als je als ploeg zo afhankelijk bent aan Simon Yates om je punten te halen…
Je kan er ook op voorsorteren en je kansen spreiden. Strategie en beleid zijn ook onderdeel van de sport.
Aan de andere kant hoort 'de corona' er wel gewoon bij tegenwoordig evenals valpartijen enzo. Dat heb je ook niet altijd in de hand. De pechfactor zeg maar
Ik ben wel van mening dat solidariteit bestaat tot op bepaalde indivuele hoogte (zie Vingegaard - Pogacar na diens laatste zijn val), maar op ploegenniveau is het een andere zaak. De gedachte van Hart is dus zeker nobel, maar de uitvoering zal wellicht een utopie blijven, helaas.
Maak gewoon een goed puntensysteem dat de top 10 startRECHT geeft, geen plicht, en ga vanaf daar met gezond verstand (aan)vullen. Aanvullend: verkassende renners laten de helft vd punten bij de oude ploeg achter.
Reken maar dat je er gewoon de juiste startvelden bij de juiste koersen van krijgt.
Daarnaast willen sponsors zekerheid, voor meer dan 1 jaar, vandaar 18 WT teams en 3 jaar vast.
Dat het startplicht ipv startrecht is, lijkt idd krom, maar zal een UCI dingetje zijn om mondialisering (/inkomsten) te bevorderen...
Het hele idee van de World Tour is dat er een balans is tussen de belangen van de verschillende partijen. Ploegen zijn gegarandeerd van deelname terwijl organisatoren een garantie hebben op de aanwezigheid van grote ploegen.
Elke logica om voor een World Tour categorisatie over de brug te komen, zou wegvallen voor koersen in Canada, Australië en China, waar dan het gros van de teams niet meer zou komen opdagen.
Zou ook voor het peloton waarschijnlijk een hard gelach zijn, aangezien teams dan het aantal renners wel eens drastisch terug zouden kunnen brengen, omdat de verplichting dubbele programma's te rijden wegvalt.
Hoe zit het trouwens met de overige ploegen? Volgorde bij elke koers om te beslissen of je als ploeg wil meerijden of niet, de elfde eerst, de laatste laatst? Dat zou de kleinere ploegen dan niet ten goede komen, laat staan de (pro)continentale teams. Combinatie met andere criteria, zoals voorrang voor lokale teams en aanwezigheid tijdens voorgaande edities?