Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Tadej Pogacar verslaat Wout van Aert met machtige sprint in GP de Montréal
Tadej Pogačar heeft een zware editie van de GP de Montréal gewonnen. Na 221 kilometer koers in de Canadese miljoenenstad was hij als eerste aan de finish op Avenue du Parc. De Sloveen van UAE Emirates klopte Wout van Aert (Jumbo-Visma) na een machtige sprint met een kopgroep van vijf. Andrea Bagioli (Quick-Step-Alpha Vinyl) eindigde als derde.
Vermeersch in de kopgroep
De kopgroep van de dag bestond uit zes renners. Florian Vermeersch (Lotto Soudal) was de enige Belg in de aanval en hij kreeg Antoine Duchesne (Groupama-FDJ), Théo Delacroix (Intermarché-Wanty-Gobert), Eddy Finé (Cofidis), Andreas Leknessund (Team DSM) en Antonio Nibali (Astana Qazaqstan) met zich mee. Zij kregen meer dan zes minuten voorsprong.
In totaal stonden achttien rondes van 12,3 kilometer op het programma, met in elke omloop de Côte Camillien-Houde (1,8 km aan 8%), de Côte de Polytechnique (780 meter aan 6%), de Pagnuelo (535 meter aan 7,5%) en de laatste rechte lijn op Avenue du Parc (560 meter aan 4%).
Pogačar zet zijn ploeg aan het werk
UAE Emirates en Jumbo-Visma bepaalden het tempo in het peloton en brachten de voorsprong van de koplopers, waar Nibali al vroeg was afgehaakt en Finé letterlijk wegviel, terug tot drie minuten. Vooral de ploeg van Tadej Pogačar wilde de koers hard maken in deze fase. Een slechte dag was er voor Biniam Girmay, die zich ziek voelde en vijf rondes voor het einde moest opgeven. Ook Peter Sagan haalde de finish niet.
Vermeersch, Delacroix en Leknessund bleven het langst over vooraan. Zij begonnen met 2.30 minuut voorsprong aan de laatste 50 kilometer. Niet veel later liet Leknessund zijn twee medevluchters achter. De Noor van Team DSM koos voor de solo en kreeg de troepen van Jumbo-Visma achter zich aan. De ploegmaats van Wout van Aert trokken op 35 kilometer van de meet het tempo stevig omhoog.
Het verschil met Leknessund werd daardoor teruggebracht tot een minuut en liep steeds verder terug. Bij het ingaan van de voorlaatste ronde reed hij nog maar 15 seconden voor het uitgedunde peloton uit, waarna op 24 kilometer van de finish er een einde kwam aan de poging van Leknessund. Het was Tobias Foss die net een laatste versnelling de favorietengroep nog verder uitdunde.
Finale wordt geopend bij de favorieten
De eerste aanval daar kwam van Simone Velasco (Astana Qazaqstan) en Frederik Wandahl (BORA-hansgrohe). Zij konden 40 seconden voorsprong bij elkaar rijden en begonnen met die voorgift aan de slotronde. Daniel Felipe Martínez opende daarachter de finale op de Côte Camillien-Houde. Zijn versnelling werd gevolgd door Tadej Pogačar, die in een ruk naar de kop reed met Van Aert en Andrea Bagioli in zijn wiel.
Adam Yates was de volgende die versnelde vanuit de achtergrond en hij dwong Van Aert tot het uiterste. De Belgische topfavoriet kraakte, maar kon op de top toch aansluiten bij een groepje met Yates, Pogačar, Bagioli en David Gaudu. Die vijf wisten een gat te slaan van meer dan 30 seconden, omdat vanuit de achtervolgende groep er goed afstopwerk verricht werd.
Romain Bardet, Giovanni Aleotti en Mauro Schmid gingen nog in de tegenaanval, maar dat was op grote achterstand van de koplopers. Daar probeerden Yates en Gaudu in de laatste drie kilometer weg te rijden, maar hun pogingen werden gecounterd. Van Aert werd vervolgens de kop op gedwongen in de laatste kilometer.
Sprint met vijf om de zege
Alles zou daarom aankomen op de laatste 560 meter aan 4%. De vijf koplopers vielen volledig stil, waarna Gaudu als eerste de sprint aan ging. De Fransman viel echter stil en werd op de macht gepasseerd door Pogačar. De Sloveen had Van Aert in zijn wiel, maar de Belg van Jumbo-Visma was niet in staat om er nog langs te gaan. Sterker nog, hij moest jumpen om Bagioli voor te blijven. Dat lukte, waardoor Van Aert tweede werd en Bagioli derde.
foto: Cor Vos
waardoor één of andere fransman gaat winnen
Of Valverde, als je die ook GT man noemt
daar is het op=op
De commentatoren van Eurosport dachten dat van Tadej ook, maar niets is minder waar. Pogacar liet bewust een gaatje om Gaudu uit de kot te lokken.
sprint na >4500 hoogtemeters is wel wat anders. Kan me niet herinneren dat MVDP ooit al in die omstandigheden voor de overwinning gesprint heeft.
Voor het overige blijkt maar weer dat WvA opnieuw in een andere gewichtscategorie aan het koersen is. De enige 70+kg in de top-10. Net als in Tokyo 2021. Net als in Imola 2020. Eigenlijk hoort hij daar niet thuis.
zeg niet dat mvdp dat gaat doen op het wk, maar als die er op één of andere manier nog bij zit, dan mag die zelfs helemaal uit elkaar hangen, in een sprint blijft die dan levensgevaarlijk. als van aert uit elkaar hangt, dan sprint die mogelijk naar plek 7 in een groep van 7.
dat gezegd zijnde denk ik niet dat mvdp nog wel in een kopgroep zit waar van aert is losgereden, maar vindt het voorlopig moeilijk om de zwaarte van het wk in te schatten. bij wk's zijn er vaak conflicterende interpretaties van het parcours.
maar denk dat de wereldkampioen alleen gaat aankomen, wie het ook moge zijn
In Strade knalde hij Flipje, Bernal, van Aert en Pogacar eraf op een stuk van ruim 10% en sprintte hij bergop naar de winst.
Mss geen 4.000 hoogtemeters in de strade, maar wel ruim 3.000 over een kortere afstand
Met de vorm van van Aert zit het wel goed denk ik. We vinden het ondertussen allemaal normaal dat hij met die lichtgewichten bovenop zo'n helling geraakt, maar dat is het natuurlijk niet. Of hij zijn Tour/voorjaarsvorm nog een 3e maal weet aan te tikken op het WK is af te wachten, maar meespelen gaat hij wel doen.
Voor de WVA-fan zijn het ondertussen mixed feelings. Enerzijds krijg je met van Aert als favoriet wel waar voor je geld. Hij zit er altijd bij en maakt altijd mee koers. Zo valt er heel het jaar rond wel wat te supporteren. Anderzijds beginnen al die 2e plaatsen wel wat te frustreren. Het is toch elke keer 'verliezen' waar anoniem finishen in de bunch minder zo zou aanvoelen.
Deze nederlaag valt wel te plaatsen natuurlijk. Verliezen van iemand die sterker is na een harde koers op een zwaar parcours; het is niet anders. Zeker als het gaat om Pogacar. Dan is die nederlaag tegen Haller in Hamburg heel wat zuurder. Die had hij moeten binnen tikken.
Die hebben hun waarschijnlijke wildcard voor 2023 te danken aan jongens als Van Gestel, Simon en Burgaudeau, die waarschijnlijk samen niet aan het loon van Sagan komen.
Het WK is natuurlijk weer een andere dag, niet te snel renners afschrijven.
Ik onthou vooral dat Stuyven en Bettiol er vandaag niet heel goed uitzagen.
Gaat leuk WK worden. Hoeveel renners heeft Slovenië - 8? - samen met Frankrijk de zware jongens een beetje afmatten en dan maar kijken wie er nog wat over heeft. Aankomst wel vlak in Aus toch?
WvA weer eens tweede. Gelukkig wint hij ook nog wel eens wat.
Is het WK- parcours zwaarder dan dit? Nee toch??
Duidelijk niet in vorm.
Zou wat zijn, Van Baarle en REV sprinten gezamenlijk om titel, en dan wint Van Baarle natuurlijk. ;-)