Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Tadej Pogacar over opgaves Roglic en Kruijswijk: “Je wilt niet dat tegenstanders zo uitvallen”
Tadej Pogačar kwam in de vijftiende etappe van de Tour de France in het peloton over de finish en ging als de nummer twee in het algemeen klassement de rustdag in.
“Het was heel warm en ook wat saai. Een kortere etappe was vandaag fijn geweest”, vertelde de Sloveense kopman van UAE Emirates na afloop. “Tegen het einde was het nogal hectisch en voor de laatste klim waren meerdere valpartijen. Gelukkig waren we er niet bij betrokken. Het ging volle bak op de klim, en daarna ging het hard naar de finish. Ik ben blij met vandaag.”
Pogačar zag geletruidrager Jonas Vingegaard twee belangrijke krachten kwijtraken in de vijftiende rit. Primož Roglič verscheen niet meer aan de start om de blessures die hij had opgelopen in de vijfde rit, te laten herstellen. Steven Kruijswijk gaf op na een valpartij en moest worden afgevoerd met een ambulance.
De tweevoudige Tour de France-winnaar wilde het geen goed nieuws noemen dat de concurrentie op die manier werd verzwakt. “Je wilt nooit dat tegenstanders op die manier uitvallen. Ik weet hoe het voelt, want we verloren Vegard Stake Laengen en George Bennett in de eerste week, iets waar je niets aan kunt doen. Het is niet leuk, maar we blijven doorgaan.”
Met het uitvallen van Roglic en Kruijswijk zie ik het koersverloop trouwens amper veranderen, de val van Vingegaard zelf kan daarentegen wel het begin zijn van een kentering.
Nu heeft Pogacar plots nog drie klimmers in steun. Vingegaard een enkele. Naast allrounder Van Aert. Maar de tank zal bij Van Aert ook stilaan leeg geraken. Zeker in de beklimmingen. Het is ook de vraag of Kuss twee dagen naeen in de Pyreneeën kan standhouden. Ik denk het niet. Als INEOS het dan op een akkoordje gooit met Pogacar, wordt het voor Vingegaard bijzonder zwaar.
Nu is het zaak dat het team in de Pyreneeën iedereen laat lopen behalve Pogacar. Pogacar gaat ongetwijfeld bluffen. Wil je hem ooit kunnen verslaan (dit jaar of in de toekomst), dan moet je aangeven dat je durft te verliezen. De boodschap naar Pogacar moet zijn: ik ga nog liever met jou ten onder en laat (bijvoorbeeld) Bardet of Yates de Tour winnen dan dat ik voor jou de kastanjes uit het vuur haal.
Tuurlijk is het verdedigbaar. Hij kan de pijn verbeten hebben, en heeft nog een substantiële bijdrage kunnen leveren. Maar hij kan nu een punt bereikt hebben waarop blijven gewoon geen zin meer heeft, omdat hij a) niet in staat is nog substantieel iets bij te dragen, en b) meer kapot maakt als hij nu tóch doorgaat, terwijl hij nauwelijks iets van betekenis kan doen. Dat is voor hem klote, maar ook voor JTV met oog op de toekomst. Je laat een renner zich niet in de vernieling rijden.
Nog een paar keer Roglic die op achterstand rijdt, hem terug moeten brengen zodat hij theoretisch iets zou kunnen doen, maar dan is hij terug en moet hij er bij de eerste versnelling weer af. Dat is geen doen, helpt niemand, en voor zijn schouder kan het ook niet goed zijn.