Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Stijn Vandenbergh zet punt achter carrière: “Het is gedaan”
Stijn Vandenbergh heeft zijn laatste wedstrijd als beroepswielrenner gereden. De 36-jarige Belg was een week geleden al pessimistisch over zijn toekomst als wielrenner, maar nu is het hoge woord er ook uit. “De laatste deadline is voorbij. Ik heb de knop in mijn hoofd omgedraaid: het is gedaan”, zo laat hij weten aan Het Laatste Nieuws.
Vandenbergh, die na zijn profdebuut bij Unibet reed voor Team Katusha, Quick-Step en AG2R La Mondiale, wil nu genieten van zijn vrije tijd. “Vrije tijd die ik nooit gehad heb. Ik wil zeker mijn dochter vaker zien. Victoria is maar om de veertien dagen een weekend bij mij, maar tijdens het seizoen lukte zelfs dat niet altijd.”
“Ik zou graag ook een paar reizen maken: Thailand staat op mijn lijstje. En ik wil een mountainbiketocht door Marokko maken. Ik geniet tegenwoordig nog meer van mijn mountainbike dan van mijn wegfiets: je fietst echt in de natuur in plaats van ernaast. Wat ik daarna ga doen, weet ik niet. Ik geef mezelf een half jaar tot een jaar de tijd om erover na te denken.”
Hoogtepunten
Vandenbergh denkt er wel over na om in de toekomst toertochten te organiseren. Op het palmares van de kasseienvreter staan drie wedstrijden met een ritzege in de Ronde van Valencia en etappewinst en de eindzege in de Ronde van Ierland. Verder zijn een vierde plaats in de Ronde van Vlaanderen en een tweede plek in Omloop Het Nieuwsblad noemenswaardige prestaties.
En goed plan van hem om meer tijd met zijn dochter door te brengen.
Verder stond Vandenbergh er toch vaak in de jaren dat QS volledig rond Boonen draaide, hoewel die dan (om verschillende redenen) al wat minder was. Vandenbergh kwam dan als vooruitgeschoven knecht vaak verder dan zijn kopman, maar kon het nooit afmaken tegen flitsendere renners.
Eens dat hij daarna bij AG2R minder uit de verf kwam. Daar had hij ook minder de rol om te anticiperen en al vrij vroeg in de finale mee te schuiven (en dan zo sterk blijken te zijn dat hij voorop bleef), maar was het meer achter de feiten aanhollen als pure knecht van Naesen.
Toch vind ik dat deze Vandenbergh best een mooie carrière heeft gehad. Internationaal staan de kasseiklassiekers misschien minder hoog aangeschreven dan in Vlaanderen, maar ik heb er ook altijd een enorme zwak voor gehad. Als je dan kan meesprinten voor winst in de Ronde van Vlaanderen, zegt dat toch wel iets. Eens de maand april erop zat zagen we hem omwille van zijn gestalte minder in de grote koersen, maar in het voorjaar haalde hij toch vaak een constant niveau.
Uiteraard niet in de categorie van de grote kleppers, maar toch ook weer niet zo ver weg van de subtoppers die wat sneller zijn en wél kopman waren (types als Vanmarcke, Stuyven, Naesen).
Veelbelovend in beeld bij Quickstep, maar daarbuiten geen schim meer van de renner die hij bij Lefevere was.