De koninginnenrit van de Vuelta a San Juan, met aankomst op de flanken van de Alto del Colorado, is gewonnen door Miguel Ángel López. De Colombiaan van Team Medellín-EPM bleek op de slotklim duidelijk de beste klimmer en reed solo naar de ritzege en de leiderstrui. Wereldkampioen Remco Evenepoel was de eerste topper die de knuppel in het hoenderhok gooide, maar kwam de man met de hamer tegen en verloor nog veel tijd.

De wielerdag werd afgesloten met de vijfde en zwaarste etappe van de Vuelta a San Juan. De 173,7 kilometer lange rit voerde namelijk over meerdere hellingen naar de Alto del Colorado (18,9 km aan 4,4%). Voor wereldkampioen Remco Evenepoel, de grote favoriet voor de overwinning, is de Alto Colorado geen onbekende klim. In 2019 en 2020 maakte hij ook al eens kennis met deze beklimming. Kon de wereldkampioen zo vroeg in het seizoen al uithalen op ruim 2.600 meter hoogte? Dan moest hij nog wel even zien af te rekenen met enkele gevleugelde klimmers uit Zuid-Amerika, zoals Miguel Ángel López en Egan Bernal.

De renners beginnen aan de koninginnenrit – foto: Cor Vos

Zeven renners vormen vroege vlucht
Evenepoel, López en Bernal hielden zich in de eerste koersuren echter nog gedeisd en dus was het aan enkele avonturiers om voor wat koersvertier te zorgen. Emiliano Contreras en Leandro Messineo (Chimbas Te Quiero), Christofer Jurado (Panamá es Cultura y Valores), Alejandro Quilci en Laureano Rosas (Gremios por el Deporte-Cutral Co), Manuele Tarozzi (Green Project-Bardiani CSF-Faizanè) en German Nicolás Tivani (Team Corratec) waren de aanvallers met dienst en wisten een maximale voorsprong te vergaren van om en nabij de vijf minuten.

In het peloton werd het vuile werk opgeknapt door Movistar, in dienst van Einer Rubio, en INEOS Grenadiers, dat met Bernal en Daniel Felipe Martínez twee grote kanshebbers had voor de ritzege. In de spits van de koers was Tarozzi er inmiddels tuk op om zijn leidende positie in het bergklassement te verstevigen. De 24-jarige Italiaan wist op de eerste twee beklimmingen van de dag – de Alto de Villicum (3e categorie) en Banos de Talascato (2e categorie) – wel wat bergpunten te sprokkelen, maar werd toch telkens gevloerd door de Panamees Jurado. Die laatste had de hoop ook nog niet opgegeven.

Hevig gevecht om de bergpunten  
Tarozzi had echter andere plannen en trok na de bergsprint op de top van de Banos de Talascato nog eens door, en verraste zo zijn vluchtmakker Jurado, die zich – al dan niet bewust – weer liet opslokken door de geloste achtervolgers. Eenzame koploper Tarozzi bleef intussen stevig doorkachelen, in de hoop zo als eerste over de top van de volgende klim, de Alto de la Crucecita (2e categorie), te bereiken. De Italiaan slaagde in zijn missie en dus kon hij nog eens zes bergpunten op zijn conto bijschrijven. En er zat misschien nog wel meer in het vat, aangezien de voorsprong op het peloton weer was opgelopen tot zes minuten.

De mannen van INEOS Grenadiers op kop van het peloton – foto: Cor Vos

Tarozzi moest echter nog wel meer dan veertig kilometer afleggen, en helaas voor de renner van Green Project-Bardiani CSF-Faizanè zat het venijn hem in de staart. In aanloop naar de Alto del Colorado ging het tempo omhoog in het peloton, nadat enkele teams hadden besloten om de boel op de kant te zetten. De mindere goden moesten er onherroepelijk af, en ondertussen smolt de voorsprong van de toch wel moegestreden Tarozzi als sneeuw voor de zon. De rust in het peloton keerde echter al gauw weer terug, en dus was het voor het echte spektakel wachten op de Alto del Colorado.

Evenepoel gooit kaarten op tafel, maar blaast zich op
De dappere Tarozzi begon met een voorsprong van drie minuten aan de net geen negentien kilometer lange slotklim, en ook medevluchters Contreras, Jurado, Messineo en Tivani waren nog altijd niet ingerekend. Sterker, de 43-jarige Messineo bleek nog wat in de tank te hebben en wist weer naar Tarozzi te springen, die bezig was aan zijn laatste stuiptrekkingen. Met nog twaalf kilometer te klimmen ging het licht definitief uit bij Tarozzi en dus stond Messineo er alleen voor. De Argentijn verdedigde nog altijd een voorsprong van ruim anderhalve minuut op het uitgedunde peloton, aangevoerd door Team Medellín-EPM.

De continentale formatie uit Colombia had duidelijk vertrouwen in een goede afloop met Miguel Ángel López en/of good old Óscar Sevilla, maar dat was buiten Remco Evenepoel gerekend. De wereldkampioen trok op tien kilometer van de streep ten aanval, sloeg al snel een mooie kloof en leek op weg naar de dubbelslag. INEOS Grenadiers weigerde zich echter zomaar neer te leggen bij de suprematie van Evenepoel en zette zijn beste mannen in om Evenepoel opnieuw bij te halen. Dit lukte verrassend genoeg ook en na een eerste aanval van López moest de renner van Soudal-Quick-Step zelfs passen.

De aanval van Evenepoel bleek een losse flodder – foto: Cor Vos

Ontketende López antwoordt met de pedalen
Evenepoel kwam duidelijk de man met de hamer tegen en bleek niet in staat om de Zuid-Amerikaanse klimmers van repliek te dienen. López, Sergio Higuita, Rubio, Bernal en een sterke Filippo Ganna bleven vooraan over en zouden het gaan uitmaken voor de zege. López voelde zich duidelijk goed op de steilere stroken en trok een tweede keer door. Dit keer bleek alleen Higuita in staat om te volgen, Bernal, Ganna en Rubio hapten duidelijk naar adem. Niet veel later kwam ook Higuita zichzelf tegen en moest hij de ontketende López laten rijden. Die laatste was vertrokken, op weg naar ritwinst?

López reed al snel een twintigtal seconden weg van de eerste achtervolgers Higuita, Bernal, Ganna en Rubio, maar moest in de laatste kilometers nog een keer aanzetten om een ijzersterke Ganna van zich af te houden. De Italiaan probeerde op de grote plaat, in tijdritmodus, nog naar de Colombiaan toe te rijden. Ganna wist al snel zijn achterstand te halveren, maar bleef vervolgens toch weer hangen en moest dus zijn meerdere erkennen in de sterke López. Die laatste kwam met voorsprong als eerste over de finish en wist zich zo ook te verzekeren van de leiderstrui.

Een sterke Ganna neemt Bernal op sleeptouw – foto: Cor Vos

Ganna kwam als tweede over de streep, voor Higuita en een sterke Bernal, die met een vierde plaats liet zien weer bijna terug te zijn op topniveau. Evenepoel wist de schade nog te beperken in de laatste kilometers, kwam zo nog als zevende binnen, maar zal de Vuelta a San Juan dit jaar normaal gesproken niet winnen. In het weekend staan er nog namelijk nog twee relatieve, sprintersvriendelijke etappes op het menu. In het algemeen klassement volgt Evenepoel nu op ruim een minuut van de nieuwe leider López.