Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Spaanse wielerwereld rouwt om overlijden Estela Domínguez (18)
De Spaanse wielerwereld is in rouw. Donderdag is namelijk de beloftevolle Estela Domínguez (18) overleden, nadat ze tijdens een trainingsrit werd aangereden door een vrachtwagen. Domínguez is de dochter van oud-wielrenner Juan Carlos Domínguez.
Het fatale ongeluk gebeurde in Villares de la Reina, dat gelegen is in de provincie Salamanca en de regio Castilla y Léon. De hulpdiensten kregen rond 18.30 uur een melding van een ongeval tussen een fietsster en een vrachtwagen op de kruising, ter hoogte van de afrit van een industrieterrein. Mogelijk was de bestuurder van de vrachtwagen verblind door de zon. De toegesnelde hulpdiensten konden echter niets meer voor Domínguez doen.
De 18-jarige Domínguez kreeg het fietsen met de paplepel ingegoten. Haar vader Juan Carlos was jarenlang prof, bij onder meer Kelme, iBanesto.com, Phonak, Saunier Duval en Unibet.com. Daar sloot hij in 2006 zijn carrière af. In 2002 had Domínguez nog de Giro-proloog in Groningen gewonnen, waardoor hij een dag de roze trui mocht dragen in Nederland.
Op weg naar profdebuut
Zijn dochter stapte ook op de fiets. Ze combineerde het wegwielrennen met het mountainbiken en het veldrijden. Deze winter reed ze veel Spaanse crossen en een vijftiende plek op het nationaal kampioenschap leverde haar een uitnodiging op voor de Wereldbeker in Benidorm. Daar werd ze 45ste bij de elite vrouwen.
Na de veldrit in Benidorm zette Domínguez een punt achter haar winter, omdat ze in 2023 haar debuut op de weg zou maken bij het Spaanse UCI-team van Sopela. Vorig jaar reed ze zich bij dat team in de kijker door vijfde te worden op het Spaans juniorenkampioenschap op de weg en vierde op de tijdrit.
Op sociale media laat Sopela Women’s Team weten enorm verdrietig te zijn door het nieuws: “Met enorm veel pijn hebben we vernomen dat onze renster Estela Domínguez is overleden. Ze was het slachtoffer van een aanrijding tijdens een training. We steunen de familie op deze verschrikkelijke momenten. Rust in vrede.”
Veel Spaanse (oud-)wielrenners en ploegen delen op sociale media hun medeleven met de familie-Domínguez na het vreselijke nieuws van het overlijden van Estela.
😭 Con inmenso dolor, hemos conocido que nuestra ciclista Estela Domínguez ha fallecido esta tarde, víctima de un atropello mientras entrenaba. Acompañamos a la familia en estos terribles momentos. Descansa en paz 😔 pic.twitter.com/JrecoiFeZG
— Sopela Women's Team (@SopelaTeam) February 9, 2023
En er wordt vaak gezegd dat wielrennen een gevaarlijke sport is. Maar wat mij betreft is het juister te zeggen dat het verkeer onvoldoende rekening houdt met zwakkere verkeersdeelnemers (voetgangers en fietsers).
En dat geldt ook in Nederland.
Ik blijf me erover verbazen hoeveel automobilisten te hard rijden door de 30km-zone wanneer ik mijn kinderen naar school breng. Hoeveel bestuurders de voorrangsregels niet juist hanteren. En hoeveel bestuurders met hun telefoon bezig zijn tijdens het rijden.
Blijft het probleem dat het wegennet al sinds mensenheugenis het domein van snelverkeer is waar je als voetganger of fietser niets te zoeken hebt eigenlijk.
Hoe de automobilisten ook hun best doen een fout(je) kan iedereen maken. Feit is dat altijd de fietser het slachtoffer is, wie die fout ook maakt.
In het bericht staat dat waarschijnlijk de laagstaande zon verblindde. Toevallig kom ik vaak in Salamanca, en de zon daar op de hoogvlakte is van een andere orde dan hier in de Mediterranee. Dus ja, dat is heel goed mogelijk.
Met deze reply wil ik zeggen dat hoe voorzichtig men ook doet, trainen op de weg en snelverkeer blijft incompatibel.
Neemt niet weg dat er overal debielen rondrijden die hun auto als wapen gebruiken of denken dat ze op het circuit zitten (dat laatste is hier in Catalunya weer een erg groot probleem)
In het buitenland lopen ze dertig jaar achter, vaak zonder enig besef dat er sprake is van een achterstand waaraan gewerkt zou moeten worden.
De vraag is of regels van de overheid altijd de gewenste resultaten hebben, of juist zelfs tegenovergestelde effecten. Mensen die graag hard rijden voelen zich zeer benadeeld door al die verkeersaanpassingen, zij vinden immers dat de openbare weg van hun is.
Volgens mij moet er juist veel meer aandacht komen voor het gegeven dat je aan de veiligheid van een ander denkt als je je met 1500kg aan massa in de openbare ruimte begeeft. Dat verantwoordelijkheidsgevoel bestaat bij weinigen, en wordt door al die ellendige drempels bepaald niet aangewakkerd, integendeel zelfs lijkt me want het frustreert hen. (zelf rij ik als een ouwe opa hoor, dus don't get me wrong)
Ok, hier lopen ze 30 jaar achter maar niet in aan een ander denken in het verkeer dus.
De ongelukken die hier gebeuren komen door dat we met z'n allen op die bochtige smalle weggetjes berg op berg af moet rijden.
De hele infrastructuur is ingericht op snelverkeer. Kijk maar in Barcelona, daar lopen 8 baans (snel)wegen dwars door de stad. Wel zijn er steeds meer fietspaden, sommige zeer nuttig maar de meeste zijn gewoon een stippellijn op de stoep.