Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Roglic slaat toe in heuvelrit Tirreno-Adriatico, baaldag voor Van Aert en Van der Poel
Primoz Roglic heeft de vierde etappe van Tirreno-Adriatico op zijn naam geschreven. De Sloveen van Jumbo-Visma beschikte op de slotklim over een sterker eindschot dan Julian Alaphilippe en Adam Yates. Ondertussen nam Lennard Kämna de leiderstrui over van Filippo Ganna. Voor Wout van Aert en Mathieu van der Poel verliep de rit overigens niet zoals gehoopt: de Belg viel in de finale, de Nederlander kwam er niet aan te pas.
Op dag twee en drie van de Tirreno-Adriatico streden de snelle mannen om de zege, maar de vierde etappe van de Koers naar de Twee Zeeën zou niet in een massasprint eindigen. Dat was vooraf al duidelijk. Aan het einde van de rit moeten de renners drie ronden van 17,1 kilometer afleggen, met telkens de klim naar Tortoreto (3,1 km aan 7%, max. 12%) als scherprechter. Bovenop deze helling lag ook de finish.
Zou Van der Poel de finale aankunnen? – foto: Cor Vos
Vroeg in de 218 kilometer lange etappe ontstond er een kopgroep van vijf. Daarbij opnieuw Davide Bais (EOLO-Kometa), die de voorgaande twee dagen ook al ten aanval trok en nu in de bergtrui reed. Hij had ditmaal het gezelschap van Filippo Magli (Green Project-Bardiani CSF-Faizanè), Mads Würtz Schmidt (Israel-Premier Tech), Valerio Conti (Corratec) en Zweeds kampioen Lucas Eriksson (Tudor). Laatstgenoemde stond op één minuut en 56 seconden van Filippo Ganna in het klassement en was daarmee een tijdje de virtuele leider. De vluchters vergaarden namelijk een voorsprong van ruim zeven minuten.
Tussenversnelling Jayco AlUla
In het peloton was het aanvankelijk Jumbo-Visma dat controleerde en beetje bij beetje het gat verkleinde. Later, met nog zo’n negentig kilometer te gaan, nam Jayco AlUla plots het commando over en vervolgens trok Alessandro De Marchi doortrok. Deze opvallende versnelling was van korte duur, maar zorgde er wel voor dat de vluchters opeens nog maar een minuut voorgift hadden. Toen de troepen van Jayco AlUla – net zo snel als ze waren gekomen – weer van het voorplan verdwenen, werd de bres weer iets groter.
De kopgroep – foto: Cor Vos
Lang hielden de koplopers echter niet meer stand. In aanloop naar de plaatselijke ronde ging het tempo opnieuw omhoog in het peloton, waardoor het met nog zestig kilometer te gaan over en uit was voor de vluchters. Op de beklimming richting finishplaats Tortoreto – een andere dan de helling die de renners in de finaleronde te wachten stond – moesten de mindere klimgoden al overboord, maar aanvallen zagen we nog niet.
In de afdaling kwam daar verandering in: Mikkel Frølich Honoré Samuele Zoccarato (
Alaphilippe trekt door, Van der Poel lost
Toen de voet van de finaleklim naar Tortoreto voor het eerst bereikt was, werd Honoré alweer ingerekend. De mannen van Soudal Quick-Step namen op dit moment het initiatief. Dat was met een plan, want Julian Alaphilippe plaatste vervolgens een verschroeiende demarrage. Hij leek de rest daarmee te verrassen, maar Adam Yates en Wout van Aert konden de bres weer dichten. Ook de rest van het peloton sloot net voor de top weer aan.
Alaphilippe versnelt – foto: Cor Vos
Dit peloton was wel flink geslonken in omvang: nog zo’n veertig renners bleven over. Onder meer Mathieu van der Poel en Magnus Sheffield, derde in het klassement, hadden moeten passen. Beiden konden weer aansluiten in aanloop naar de voorlaatste klim, maar daar schudde Quentin Pacher van Groupama-FDJ stevig aan de boom. De groep dunde weer wat uit en opnieuw behoorden Sheffield en Van der Poel tot de slachtoffers. Ondertussen haakte ook een andere grote naam af: Strade Bianche-winnaar Tom Pidcock.
Val Van Aert en Pidcock
Van der Poel, Pidcock, Sheffield en de eveneens geloste Biniam Girmay keerden voorafgaande aan de slotklim nogmaals terug. In het pak reed Jumbo-Visma in deze fase met vrijwel de volledige ploeg op kop. Later kwamen ook andere ploegen zich mengen. Net voordat de slotklim begon, was er plots een valpartij met twee renners: Wout van Aert en Tom Pidcock. De twee waren uitgeschakeld voor de zege.
Mathieu van der Poel reed de eerste meters van de klim op kop, waarna zijn ploeggenoot Gianni Vermeersch doortrok. De Belg kreeg onder meer Aleksandr Vlasov mee, maar Primoz Roglic dichtte de bres. Daarna zagen we een versnelling van Lorenzo Fortunato. Hij werd gecounterd door Damien Howson, maar Attila Valter zorgde ervoor dat beiden weer werden bijgehaald. Daarna ging Hugh Carthy aan, maar de Brit wist niet weg te komen.
Winst voor Roglic
In aanloop naar de sprint pakte Victor Lafay de kop, maar het was Adam Yates die als eerste echt aanging. Primoz Roglic zat in zijn wiel en wist er in de laatste honderd meter uit te komen. Hij boekte zo in zijn eerste rittenkoers van het seizoen meteen een etappezege. Omdat Filippo Ganna niet bij de eersten eindigde, nam Lennard Kämna diens leiderstrui over. Roglic staat nu tweede, op zes seconden van de Duitser van BORA-hansgrohe.
Bij gebrek aan beter omdat het hier slechr weer was. En Jeroen Van Belleghem met Karsten Kroon zijn mijn favoriete commentatoren. Vooral als er in de koers niets gebeurt.
Jammer die val van Van Aert, maar ik denk niet echt dat hij hier had gewonnen. Het was toch aan de lichtgewichten. Pidcock, VDP en Girmay leken hier ook niet super.
Alaphilippe duidelijk aan het verbeteren, benieuwd of we weer 1 van zijn kanonskogels mogen verwachten op de Poggio.
Zeg nooit dat een renner 100% ging winnen, indien dit echt zo zou zijn moet er ook niet gefietst worden
Kelder werkt lekker door aan zijn top 10s
Net zoals Pogacar die zogezegd last minute afzegt voor de Strade.
Ik zeg hem een paar binnenbochtjes nemen waarbij ik mij adem inhield, maar hij doet het toch maar weer!
Goede Wilco, klunzige val van Wout mede mogelijk gemaakt door Tom en Koen.
Wilco goede uitslag.