Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Rennersvakbond CPA steunt renners bij eventuele staking
Update De derde etappe in de Tour de France, met aankomst in Pontivy, heeft veel stof doen opwaaien. In de smalle en daardoor gevaarlijke finale gingen heel wat renners tegen de vlakte, met opgaves van onder meer Caleb Ewan en Jack Haig tot gevolg. Volgens Het Laatste Nieuws denkt men in het peloton aan een staking.
Het is nog onduidelijk wat een eventuele staking kan inhouden, maar gisteravond werd er in het peloton gesproken over mogelijke acties. Rennersvakbond CPA trok voor de start van de derde etappe al aan de bel. Vertegenwoordiger Pascal Chanteur had er bij de jury op aangedrongen om al op vijf kilometer (en niet op drie kilometer van de meet) van de finish de tijden op te nemen van de renners.
Organisator ASO had wel oren naar een dergelijke reglementswijziging, maar de wedstrijdjury hield voet bij stuk en wilde de reglementen volgen. Dit zorgde voor onbegrip in het peloton. Tim Declercq vertelde gisteren na de finish ook nog dat er vanuit het peloton aan de wedstrijdjury was gevraagd om op acht kilometer van de finish de tijdsopname te doen. “Maar er is nooit een antwoord op gekomen.”
Lees ook de opinie van Raymond Kerckhoffs over de vele valpartijen in het peloton
Onenigheid
Na de etappe kwamen er geluiden om te gaan staken, maar er is nog geen definitieve beslissing genomen. Dit omdat sommige renners een staking te vergaand vinden. Een deel van het peloton wijst met een beschuldigende vinger naar de organisatie, maar een ander deel is van mening dat ploegen en renners zelf ook meer verantwoordelijkheid moeten nemen en de hand in eigen boezem moeten steken.
De CPA laat alvast weten “dat ze de renners zal steunen als ze een actie willen opzetten”. “We merken veel boosheid. We weten niet wat er gaat gebeuren, maar het kan dat er een staking volgt”, citeert Het Laatste Nieuws. Een bezorgde Chanteur belde gisteravond alvast met UCI-voorzitter David Lappartient en Thierry Gouvenou, de parcoursbouwer van de Tour, om de onvrede van de renners duidelijk te maken.
Update 10.30 uur
Het Laatste Nieuws meldt nu dat de renners tijdens de vierde etappe van de Tour de France van plan zijn om te protesteren. Het idee is om de eerste vijftig kilometer van de rit aan een rustig tempo af te werken, waarna er even gestopt zal worden door het peloton. Na een korte stop trekken de renners zich weer in gang om in de laatste honderd kilometer wel echt te koersen.
Is dat wat je in gedachten hebt?
Er lopen veel wegen richting Pontivy. Maar het moest natuurlijk de meest spectaculaire route worden met de grootste kans op valpartijen.
Er springen er weer 2 bovenop die zonder nadenken beginnen te schoppen en zelf verder nergens mee komen...
Als je verandering wilt en RV zou het niet snappen.. kom dan zelf eens met iets!
Dit zijn van die figuren die 4 jaar lang op de regering kankeren maar als ze mogen gaan stemmen hebben ze geen tijd want hun zak paprikachips is nog niet leeg.
En dan nog, inderdaad. Ik verzon maar wat goeds en gaf er even bij aan dat het er wat stom uit zou zien, echter wel pragmatisch en uitvoerbaar. Één koppel per team. Phillipsen/MvdP, MvdP/Merlier of Phillipsen/Merlier,... ? Ook het vingertjesteam Rickaert Merlier misschien een optie
Sterker nog, graag uw mening over welke koppels er naar voren gestuurd kunnen worden!
Je kunt dus evengoed al voor de start de etappe AK neutraal maken.. zonder valpartijen gebeurt er in het AK niets behoudens een eventuele bonificatie seconde.. kun je wachten op waaiers maar ik vind het een ontzettend onsympathiek onderdeel van het wielrenner.. er ontstaat een breuk en je moet maar op de goede plek zitten..
Dus die etappes zijn als je het mij vraagt al geen goed idee voor het wielrennen.. TV aanzetten 5km voor het einde en dan zien wie er allemaal gevallen is in het slaap gedeelte ofwel beroerd saai tenzij er gevallen wordt.
Behoudens afdalingen komen de grootste en schadelijkste valpartijen allemaal uit vlakke etappes die een sprint moeten worden (of in de sprint)
Grote vraag is eigenlijk.. waarom zwaar saaie etappes in stand houden met in sommige jaren een piek van die dingen (sprinters bepalen of ze iets in de tour te zoeken hebben) Wanneer er werkelijk niets anders uit hoort te komen (geen valpartijen) dan een sprint..
Waarschijnlijk is het antwoord op die vraag hetzelfde als waarom het verder ook zo blijft
Het lijkt mij verstandig dat er bij iedere organisatie een aantal renners is die het parcours goedkeurt. Dit staat los van een discussie over gedragsregels.
Het belang van de renners is om de race te winnen, dat is het hele idee van een race. Om dan te gaan leunen op solidariteit van renners onderling is je reinste onzin. Het is aan de organisatie om zo veilig mogelijke omstandigheden te creëren. Dan gaan ze nog steeds vallen en gebeuren er nog steeds ongelukken, maar dan heb je er als organisatie in ieder geval alles aan gedaan. Zo'n parcours als gisteren is simpelweg onveilig, dat heeft niets met solidariteit te maken.
Het is vanzelfsprekend goed dat de bond haar steun uitspreekt voor de renners, maar iedereen: Volgers, organisatoren, ploegen en de renners zelf weten en klagen al jaren over de omstandigheden in de tour.
Het parcours is lang bekend en verkend, stip op dat moment de problemen aan, niet daags voor het evenement begint en zeker niet daags voor, of zelfs op de dag van de etappe.
Een groot deel van de verantwoordelijkheid ligt ook gewoon bij de renners zelf. MvdP gaf in zn interview nog aan dat niemand zijn remmen gebruikt in de Tour de France.
In de RVV, of de AGR zijn de parkoersen volgens mij nog een stuk smaller, bochtiger, of met meer obstakels. Daar zit ook stress in het peloton, maar toch wordt daar minder hard en massaal gevallen. Natuurlijk kan het altijd veiliger en beter en hoef je geen smalle bochtige wegen op te zoeken in finales waarvan je weet dat het een massaspurt wordt. Maar ik denk dat de factor Tour een grote rol speelt bij deze valpartijen en de renners en ploegleiders hebben daar toch echt zelf een verantwoording in.
Klassementsrenners verliezen in vlakke etappes alleen maar tijd door pech, of een valpartij. Dat is per definitie oneerlijk. Als je ze als organisatie daar tegen beschermd, dan hoeven ze ook niet samen met de sprinters op de eerste rij te zitten.
Mocht er daadwerkelijk gestaakt worden, dan mag de UCI gewoon koppen tellen en de desbetreffende renners uit koers gooien. Heb je meteen 2 vliegen in 1 klap aangezien het dan ook een stuk veiliger wordt tijdens de wedstrijd.
Een rommelig (finale) parcours is echt slecht, dus daar kun je tegen protesteren. Waren in Italië ook sprekende voorbeelden van. Dat weten ploegen overigens al maanden tevoren.
Maar het begint bij koersgedrag. Als je nu eens begint met op gevallen renners te wachten (zoals ooit te doen gebruikelijk), dan haal je óók al veel stress weg.
Alle spurters met 1 lead out vanaf k 10 voor de rest uit en het pak er gedwee peddelend achteraan? Het zou wel wat potsierlijk zijn.
Dat is moeilijk omdat je dan precies moet weten wie er in de eerste groep meegaat wanneer je voor het AK rijdt.. Stel Thomas glipt mee dan kunnen Pogacar en Roglic niet op hun gemak de laatste 5 KM rijden in een soort 2e peloton..
Wanneer je de tijd opneemt op 5Km voor het einde kun je prima een eerste peloton hebben met mensen die nog iets te doen hebben voor de etappe winst en een tweede peloton met mensen die graag gewoon heel binnen komen
In ieder geval die valpartij waardoor Haig de strijd moest staken, en waar Demare bij lag en 3/4 van het peleton de aansluiting verloor. En dat was ook de valpartij die echt door het parcours kwam met die gevaarlijke bocht waar t heel smal was en ze daalde.
Nu kun je als tegenargument inbrengen dat die valpartij ook niet gebeurt als ze allemaal uit het gedrang blijven. Maar dat is natuurlijk een utopie. Want ook zonder een compleet opgejaagd peloton gebeuren valpartijen (zie Opi/Omi, zie Thomas/Gesink), dus dan loop je toch het risico tijd te verliezen als je erachter zit. Dus zal men er toch alles aan willen doen om vooraan te zitten. En zo houdt je het in stand, en dat kun je de ploegen toch niet verwijten. De belangen in de Tour zijn veel te groot om en maar lekker achteraan te willen hobbelen.
Ik vind het van de zotte dat er op de eerste echte sprintersafspraak zulke weggetjes in de finale van het parcours worden opgenomen. Dat is vragen om problemen!
Mét of zónder grondzitten en boos kijken?